ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ | VIDEO CLUB | PHOTO ALBUM

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ: ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ | ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ | ΒΑΣΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Newton Isaac (1643-1727)

     Ο Σερ Ισαάκ Νεύτων ήταν Άγγλος Φυσικός, Μαθηματικός, Αστρονόμος, Φιλόσοφος, Αλχημιστής και Θεολόγος. Γεννήθηκε στην πόλη Γουλσθορπ ανήμερα των Χριστουγέννων του 1642. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είχε ήδη πεθάνει. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του έμεινε μαζί με τη μητέρα και τη γιαγιά του. Κατόπιν η μητέρα του, Χάννα, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά και έφυγε από το σπίτι, αφήνοντας το μικρό Ισαάκ στα χέρια της μητέρας της. Όταν ο πατριός πέθανε, μετά από οκτώ χρόνια, η μητέρα επέστρεψε στο χωριό με τα τρία ετεροθαλή αδέρφια του, δύο κορίτσια και ένα αγόρι. Είναι γνωστό ότι ο Νεύτων, ως νεαρός, κρατούσε ένα «αμαρτιολόγιο», έναν κατάλογο δηλαδή όπου σημείωνε τις αμαρτίες που πίστευε ότι διέπραττε. Μέσα εκεί αναφέρεται στη μητέρα του και στον πατριό του και έτσι γνωρίζουμε ότι ένιωθε ζήλια και μνησικακία για το γεγονός ότι εκείνη τον άφησε από μικρό για να ξαναπαντρευτεί. Πιστεύεται γενικά ότι η προσωπικότητά του, που διαμορφώθηκε αργότερα σε στρυφνή και αντικοινωνική, αναμφισβήτητα επηρεάστηκε από το ότι δεν είχε γνωρίσει τον πατέρα του και το ότι η μητέρα του τον άφησε μόνο του στη μικρή εκείνη ηλικία.

     Είχε πρώιμο ενδιαφέρον για την μηχανική και το αρχιτεκτονικό σχέδιο. Ωστόσο οι επιδόσεις του στο σχολείο δεν ήταν καλές. Ακολούθησε μια απομάκρυνση από το σχολείο του, με την προοπτική να γίνει αγρότης αλλά ούτε εκεί επέδειξε κάποιο ιδιαίτερο ζήλο, ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα ''τεμπέλης''. Αμέσως μετά ξαναπήγε σχολείο υπό την επίβλεψη του διευθυντή και με ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι από ένα συμμαθητή του, ο νους του φωτίστηκε. Ακολούθησε σπουδές στο Trinity College, έγινε υπότροφος και άρχισε να ασχολείται εκείνο το διάστημα παθιασμένα με τα μαθηματικά, την οπτική και την βαρύτητα. Σε ηλικία 25 ετών κατέλαβε την Λουκασιανή έδρα των μαθηματικών. Ακολούθησαν περίοδοι ψυχοσωματικών διαταραχών και νευρικών κλονισμών που κατέβαλαν τον Νεύτωνα.

     Τις πρώτες σπουδές του τις ολοκλήρωσε στο κοντινό Γκράντχαμ. Όταν η μητέρα του πείστηκε ότι ο πρωτότοκος γιος της δεν επρόκειτο να αφοσιωθεί στο γεωργικό τρόπο ζωής για τον οποίο τον προόριζε, αποφάσισε να τον αφήσει να προετοιμαστεί για περαιτέρω σπουδές στο πανεπιστήμιο. Έτσι, στις 5 Ιουνίου του 1661, ο νεαρός Νεύτων εισάγεται στο Κολλέγιο Τρίνιτι του Καίμπριτζ. Λαμβάνει το πρώτο πτυχίο του το 1665 και με υποτροφία, μετά από τρία χρόνια (1668) ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του. Στο μεταξύ εκλέγεται μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας και αρχίζει έτσι επίσημα την ερευνητική σταδιοδρομία του.

     Η παιδεία που έλαβε στο Γκράντχαμ, αν και βασιζόταν κυρίως στην αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία, συνδυασμένη με το ανήσυχο εφηβικό του πνεύμα, τον ώθησε να ασχοληθεί, εκτός από το διάβασμα, και με την ευρεσιτεχνία. Ανάμεσα σε άλλα είχε κατασκευάσει ηλιακά ρολόγια, τα οποία είχε τοποθετήσει σε καίρια σημεία στο διαμέρισμά του και, επίσης, είχε καταφέρει να σηκώσει ένα χαρταετό στον οποίο είχε εφαρμόσει ένα αναμμένο φανάρι, ένα εγχείρημα που λέγεται ότι τρομοκράτησε τους ανθρώπους της περιοχής του. Οπωσδήποτε, τέτοιου είδους δραστηριότητες μαρτυρούσαν ότι τον μικρό Ισαάκ διακατείχε οξεία ερευνητική διάθεση.

     Για τον κοινωνικό κύκλο του Νεύτωνα κατά την περίοδο της φοίτησής του στο Καίμπριτζ, λίγα πράγματα είναι γνωστά. Οπωσδήποτε, ένας φίλος του ήταν ο συγκάτοικός του Γουίκινς (Wickins), ο οποίος εκτέλεσε κάποτε και χρέη γραφέα του. Από αναφορές του ίδιου του Νεύτωνα διαπιστώνουμε πως, πέρα από τη μελέτη, πολύ λίγα άλλα πράγματα τον ενδιέφεραν.

     Σε αντίθεση με τη σύγχρονη φήμη του Καίμπριτζ, τον καιρό που ο Νεύτων ήταν εκεί, το ίδρυμα διένυε περίοδο σημαντικής ύφεσης, για λόγους που οφείλονταν κατά μείζονα λόγο στην πολιτική αστάθεια που επικρατούσε στη χώρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αφενός την αποστασιοποίηση του νέου φοιτητή από τους συμφοιτητές του, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους επιδίδονταν σε ανούσιες παραπανεπιστημιακές ασχολίες, και αφετέρου την έλλειψη μεθοδικής και έγκυρης καθοδήγησης από τους διδασκάλους του, πολλοί από τους οποίους ήταν διορισμένοι στο ίδρυμα χάριν του πολιτικού ή θρησκευτικού καθεστώτος και ελάχιστη σχέση είχαν με τα επιστημονικά δρώμενα.

     Σε μία τελευταία έκρηξη δημιουργικότητας διατύπωσε τον νόμο της βαρύτητας, προσπαθώντας να εξηγήσει τις ελλειπτικές τροχιές των πλανητών, μέσα σε 18 μήνες έγραψε την ιστορία του ηλιακού συστήματος μας, διατυπώνοντας τους τρείς νόμους του σε ένα έργο που το ονόμασε PHILOSOPHIAE NATURALIS PRINCIPIA MATHEMATICA την λεγόμενη principia. Στο πρώτο βιβλίο του περιλαμβάνει τους τρείς νόμους του, ενώ στο δεύτερο μια πραγματεία για την μηχανική των ρευστών. Το 1707, τη χρονιά που δημιουργήθηκε το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας, έγραψε το ARITHMETICAE UNIVERSALIS στο Λονδίνο.

     Το Φεβρουάριο του 1699 η Ακαδημία των Επιστημών του Παρισιού ονόμασε τον Νεύτωνα αντεπιστέλλον μέλος, ενώ το Νοέμβριο του 1703 εκλέχθηκε πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας, όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Στη θέση αυτή στάθηκε σκληρός και άτεγκτος, ενώ μάλιστα έχει δειχθεί ότι επωφελήθηκε της θέσης ώστε να ενεργήσει κατά του Λάιμπνιτς. Τέλος, αξιοσημείωτο είναι ότι στις 16 Απριλίου του 1705, σε τελετή που έγινε στο Κολέγιο του Τρίνιτι, η βασίλισσα Άννα έχρισε τον Νεύτωνα ιππότη ως αναγνώριση των πολιτικών υπηρεσιών του προς την Αγγλία. Είκοσι δύο χρόνια μετά, στις 20 Μαρτίου του 1727, πέθανε άρρωστος από πάθηση των πνευμόνων σε ηλικία ογδόντα τεσσάρων ετών.