Ohm Georg (1789-1811)
Ο Γκέοργκ Ωμ (Georg Ohm, 16 Μαρτίου 1789 – 6 Ιουλίου 1854) ήταν Γερμανός Φυσικός. Ο πατέρας του ήταν κλειδαράς και ακολούθησε στην αρχή το επάγγελμάτου. Αργότερα σπούδασε και το 1813 διορίστηκε δάσκαλος στο Μπάμπεργκ. Μετάαπό τέσσερα χρόνια έγινε καθηγητής Μαθηματικών και της Φυσικής στο Κολέγιοτων Ιησουϊτών στην Κολωνία και το 1826 έγινε καθηγητής στη Σχολή Παλέρμουτου Βερολίνου. Για αρκετό διάστημα, έμεινε μακριά από τη διδασκαλία, επειδήδιαφώνησε με το υπουργείο Παιδείας πάνω σε ζητήματα παιδαγωγικής. Στο διάστημααυτό είχε τη δυνατότητα να ασχοληθεί σοβαρά με τη Φυσική Επιστήμη, την οποίαεμπλούτισε με ιδιαίτερα σοβαρές ανακαλύψεις. Το 1833 διορίστηκε διευθυντής στην Πολυτεχνική Σχολή της Νυρεμβέργης και το 1849 έγινε καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Στον Ωμ οφείλεται η ανακάλυψη του θεμελιώδους νόμου του συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος (1827). Το 1830 επισήμανε το φαινόμενο της πόλωσης των ηλεκτρικών στηλών. Ο Ωμ ασχολήθηκε επίσης με την Ακουστική, την Οπτική και τη Μηχανική.
Το 1843 απέδειξε ότι το ανθρώπινο αυτί είναι σε θέση να συλλάβει ημιτονοειδείς ταλαντώσεις και διατύπωσε μια θεωρία για τη λειτουργία της σειρήνας. O Ohm γνωρίζοντας την εργασία του Fourier, πίστεψε στην ύπαρξη μιαςαναλογίας ανάμεσα στα φαινόμενα ροή θερμότητας και ροή ηλεκτρικού φορτίου.
Μετά από πολυάριθμα πειράματα κατάφερε να δείξει ότι μία σχέση αντίστοιχη με εκείνη του Νόμου Fourier ίσχυε και για το «ηλεκτρικό ρευστό» - με σημερινή ορολογία για τηνένταση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Για έξι περίπου χρόνια έζησε με σοβαρότατες στερήσεις μέχρι που η αναγνώριση ήρθε από την Αγγλία. Στο RoyalSociety του Λονδίνου οι Άγγλοι ερευνητές διέκριναν τη σημασία της εργασίας του και το 1842 του απένειμαν το ιδιαίτερα σημαντικό Μετάλλιο Copley. Η συνέπεια ήταν ότι και οι Βαυαροί άρχισαν να αναγνωρίζουν το έργο του και το 1849 στα εξήντα του χρόνια έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.Σήμερα στο Μόναχο οι σύγχρονοι Γερμανοί του έχουν στήσει έως και ανδριάντα, ενώ η λέξη Ohm για τη μονάδα μέτρησης της αντίστασης κάνει το όνομά του αθάνατο τουλάχιστον για τον αιώνα πουδιανύουμε.