|
|
Τα ξυλώδη φυτά, γνωστά σε όλους μας σαν αγριόδενδρα, σαν θάμνοι ή σαν βάτα, συμβάλλουν όχι μόνο στη διάρθρωση και στη ζωοποίηση του τοπίου, και την ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος με αισθητική και ηθική επίδραση επι του ανθρώπου, αλλά οφελούν και τη γεωργία, κατα πολλούς τρόπους.
Τα τελευταία χρόνια, στον τόπο μας, πάνω απο 20% των θάμνων έχουν εκχερσωθεί. Ο αναδασμός, η διάνοιξη δρόμων, η διαμόρφωση χειμάρων, οι αμμοληψίες, τα οικόπεδα και, όχι λιγότερο οι γεωργοί, είναι η αιτία για το σημερινό κατάντημα. (Πηγή: 12 ).
Οι θαμνοστοιχίες λειτουργούν ως ανεμοφράχτες (προφυλάσσουν απο το δυνατό αέρα), προστατεύουν τα εδάφη απο τη διάβρωση και τη δημιουργία χειμάρων, και σ’ αυτές βρίσκουν καταφύγιο χιλιάδες μικρα ζώα, ζωύφια και άλλοι μικροοργανισμοί που είναι απαραίτητοι για την ισορροπία του οικοσυστήματος. Στους θάμνους ζουν και φωλιάζουν διάφορα πουλιά, όπως ο κότσυφας, η ποταμίδα, ο συκοφάγος, ο σπίνος, ο μελισσοφάγος κ.α τα οποία τρέφονται με έντομα, κάμπιες και άλλα βλαβερά για τη γεωργία.
Θάμνοι ή δενδρύλλια κατάλληλα για ανεμοφράχτη είναι η κληματσίδα, η κουφοξυλιά, ο κράταιγος, η λεπτοκαρυά, το πυξάρι, η ιτιά, η αγριοτριανταφυλλιά, ο ευώνυμος, το αρκουδοπούρναρο, το λιγούστρο, η τσαπουρνιά κ.α.
Η ονομασία «Αυλάκι» αφορά ουσιαστικά τη στενή λωρίδα γής μεταξύ Κουρούνης και πλαζ. Το στενό αυτό κομμάτι περιλαμβάνει μια βαλτώδη περιοχή (βούρκο) ο οποίος, στις μέρες μας συνεχώς συρρικνώνεται (μπαζώματα για πάρκινγκ, γήπεδα, παιδική χαρά). Η λάσπη θεωρείται ιαματική και πολύς κόσμος έρχεται για να ανακουφίσει τους πόνους του από ρευματικά, αρθριτικά και άλλες μυοσκελετικές παθήσεις. Στη συνέχεια του βούρκου είναι μια μικρή μαρίνα (ρηχή, για βάρκες μόνο), τα γήπεδα, ο όμιλος κ.α.
Οικογένεια: Juncaceae, Binsengew?chse / Rushes
Juncus sp ισως J.acutus
από τα μακρόστενα φύλλα του φτιάχνονται ωραία καλάθια.
-
-
στο βούρκο
-
-
Juncus sp
-
-
στο κτήμα ΓΤΜΑ
Οικογένεια: Εφεδρίδες (Ephedraceae, Meertr?ubchengew?chse / Joint Pines)
Ephedra foeminea
Τα φυτά του γένους Εφέδρα, χρησιμοποιούνταν από τους ανθρώπους εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια για να θεραπεύουν το άσθμα, την αλλεργία, τους πονοκεφάλους και το κοινό κρυολόγημα. Σήμερα, συστατικά που προέρχονται από αυτό το φυτό βρίσκονται συνήθως σε πολλά παρασκευάσματα καταπολέμησης του κρυολογήματος και των αλλεργιών. Η εφέδρα περιέχει δύο αλκαλοειδή, την εφεδρίνη και την ψευδοεφεδρίνη. Αυτές οι ουσίες διεγείρουν το νευρικό σύστημα, έχουν αποσυμφορητική δράση και συνδέονται με τις αμφεταμίνες. Τα περίφημα χάπια τύπου «έκσταση» σε έναν από τους πολλούς συνδυασμούς τους έχουν στο περιεχόμενό τους εφεδρίνη. Έχει επίσης την κακή φήμη χρήσης ως αναβολικό σε αθλήματα, ενώ η χρήση της σε προϊόντα αδυνατίσματος συνδέεται με σοβαρές παρενέργειες.
Οικογένεια: Ροδίδες (Rosaceae, Rosengew?chse / Roses)
Υποοικογένεια: Μηλοειδή
Πυράκανθα η κόκκινη (Pyracantha coccinea)
Υπάρχει και αυτοφυής σε μερικά βουνά της Β. Ελλάδας (Πηγή: 1)
Οικογένεια: Μυρτιίδες (Myrtaceae, Myrtengew?chse / Myrtles)
Μυρτιά η κοινή (Myrtus communis)
Με κόκκινους ή με μαύρους καρπούς. Φωτο: Ζάκυνθος (κτήμα ΓΤΜΑ)
Οικογένεια: Ρανουγκουλίδες (Ranunculaceae, Hahnenfu?gew?chse / Buttercups)
Κληματίς η βοστρυχώδης (Clematis cirrhosa) και
Clematis flammula και (ίσως)
Clematis vitalba
Άλλα ονόματα: αγράμπελη, αμπελίνα Φώτο: Στη σπηλιά στα ανατολικά της Κουρούνης η C.cirrhosa και στο Καρπενήσι τα άλλα είδη.
-
-
-
-
Clematis cirrhoza
-
-
-
-
-
Clematis flammula
-
-
-
Clematis vitalba?
Οικογένεια: Ροδίδες (Rosaceae, Rosengew?chse / Roses)
Crataegus monogyna
Oι κόκκινοι καρποί του κράταιγου θεωρούνται από τα καλύτερα τονωτικά του κυκλοφορικού και χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, της αρτηριοσκλήρωσης και της στηθάγχης. O κράταιγος είναι καλή επιλογή για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, κυρίως εξαιτίας προβλημάτων στα αγγεία τους. Έχει την ιδιότητα να εξισορροπεί με ήπιο τρόπο την πίεση του αίματος. Πίνετε το αφέψημα του κράταιγου 1-2 φορές την ημέρα (το πρωί και το απόγευμα), μεταξύ των γευμάτων. (Πηγή: vita.gr)
Φώτο: Ζάκυνθος (Σκοπός)
Οικογένεια: Λιλιίδες (Liliaceae, Liliengew?chse / Lilies)
Colchicum cupanii
Φώτο: Ζάκυνθος (Σκοπός – 800 μ) αναγνώριση: Κατερίνα
Το πήραμε επιτέλους! Όλα τα blogs Παπιομύτογλου; Ποιός είναι αυτός τέλος πάντων; ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Γύρω στα 600 φυτά, πάνω από 1200 φωτογραφίες. Καλή δουλειά.

Με βάση την παραδοσιακή συνταγή… αυτοσχεδιάζουμε. Φτιάχνουμε όση άλμη χρειαζόμαστε (περίπου 1 λίτρο για 1 κιλό ελιές). Η άλμη γίνεται με νερό και αλάτι (100 γρ αλάτι για 1 λίτρο νερό) ή χρησιμοποιείτε σαν πυκνόμετρο… ένα αυγό (είναι έτοιμη όταν το αυγό επιπλέει). Η οξάλμη γίνεται με 1 μέρος ξύδι σε 2 μέρη άλμης. Προσθέτουμε τα αρωματικά μας (θυμάρι, δεντρολίβανο και κόλιαντρο), βάζουμε και 2 δάκτυλα λάδι απο πάνω και περιμένουμε να γίνουν.
Μπορείτε να πειραματιστείτε επίσης με σκόρδο, ρίγανη, δαφνόφυλα ή ότι άλλο σας πηγαίνει.
Παραδοσιακές συνταγές αλλά και ότι άλλο αφορά την ελιά και το ελαιόλαδο στο απίθανο βιβλίο του Νίκος & Μαρίας Ψιλάκη και του Ηλία Καστανά, «Ο πολιτισμός της ελιάς ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ».
Δεν άφησε τίποτα. Στο διάβα του (40 μέτρα πλάτος) πήρε σκεπές, ζώα, έκοψε και ξερίζωσε δέντρα κ.α.
-
-
του το χαρίσανε η Βενετοί
-
-
-
-
ένα από τα 10 πηγάδια στην περιοχή
-
-
ο φούρνος του μοναστηριού
-
-
η θέα
-
-
στο βάθος ο όρμος του Γέρακα (χελώνες)
-
-
ο βράχος
-
-
Κολχικό
-
-
Μπέλλα
-
-
«κοπελούδες»
-
-
κρόκος
Οικογένεια: Ρανουγκουλίδες (Ranunculaceae, Hahnenfu?gew?chse / Buttercups)
Delphinium peregrinum
Άλλα ονόματα: λιναρήθρα Φώτο: κήπος Πόρτο, αναγνώριση: Κατερίνα
Οικογένεια: Ρανουγκουλίδες (Ranunculaceae, Hahnenfu?gew?chse / Buttercups)
Ranunculus sprunerianus
Άλλα ονόματα: βατράχι, αγριονεραγκούλα, σφουρδάκλα. Φωτο: Καισαριανή αναγνώριση: Κατερίνα.
Η μέθοδος αυτή λίπανσης των εδαφών χρησιμοποιεί κυρίως αζωτοσυλλεκτικά φυτά (ψυχανθή) τα οποία παραχωρούνται στο έδαφος σε χλωρή κατάσταση και σε στάδιο ανθοφορίας. Η χλωρή ύλη περιέχει θρεπτικά συστατικά που αποσπώνται σιγά – σιγά και αφομοιώνονται από τα φυτά που καλλιεργούμε. Οι παραπανήσιες θρεπτικές ουσίες συγκρατούνται από τους μικροοργανισμούς χωρίς να υπάρχει κίνδυνος απόπλυσης. 1 φορά στα 4 χρόνια είναι αρκετό.
Πλεονεκτήματα:
- περισσότερο άζωτο
- περισσότερος χούμος
- αποφυγή απόπλυσης απο βροχές
- αξιοποίηση του βρόχινου νερού
- λιγότερες διαβρώσεις
- ενισχυμένη βιολογία του εδάφους (σκουλήκια, μικροοργανισμοί)
- χαλάρωση υπεδάφους (δια των ριζών)
- καταπολέμηση αγριόχορτων
Αποτέλεσμα: Μεγαλύτερη παραγωγή και καλή ποιότητα προϊόντων (Πηγή: 12)
Φυτά κατάλληλα για χλωρή λίπανση:
- Μαυροσίταρο (Fagopyron saittatum)
- Μπιζέλι (Pisum sativum)
- Κίτρινο τριφύλι (Medicago lupulina)
- Σινάπι (Sinapis alba)
- Ραφανίδι (Raphanus sativus)
- Βίκος (Vicia sativa)
- Ηλιόσπορος (Helianthus annus)
- Αγριοκράμβη (Brassica napus)
- Χειμ. βίκος (Vicia villosa)
- Ρεβύθια (Lathyrus cicera)
- Φατσέλια (Phacelia)
- Λουπινάρια (Lupinus luteus)
Εμείς χρησιμοποιούμε «παραδοσιακά» τα κουκιά () καθώς επίσης φροντίζουμε για την αναπαραγωγή της φυσικής χλωρής λίπανσης που γίνεται με τα αυτοφυή αγριομπίζελα του χωραφιού: Κάθε άνοιξη, πάνω στην άνθηση του αγριομπίζελου γίνεται μια σχετική αναμόχλευση του εδάφους και όσους σπόρους συλλέξουμε τους ξανασπέρνουμε το φθινόπωρο.
(Σάρωθρον – σαρώνω). Το κοντάρι είναι από «δεκαράκι» σίδερο (Μάριος) και η φούντα από αφάνα.
|
|
Πρόσφατα σχόλια