Ανάλυση στοιχείων

Αυτός ο πίνακας παρουσιάζει τα επεξεργασμένα δεδομένα του κουίζ με έναν τρόπο κατάλληλο για ανάλυση και αξιολόγηση κάθε ερώτησης ως προς την καταλληλότητά της. Οι στατιστικές παράμετροι που χρησιμοποιούνται υπολογίζονται όπως εξηγούνται από την κλασσική θεωρία τεστ (παραπομπή 1).

δείκτης Ευκολίας Απάντησης (% Σωστό)

Αυτό είναι ένα μέτρο για το πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι μια ερώτηση για τους μαθητές. Υπολογίζεται ως εξής:
FI = (X_average) / X_max
όπου X_average είναι ο μέσος όρος βαθμών που επιτεύχθηκε από το σύνολο των μαθητών που απάντησαν στην ερώτηση,
και X_max είναι η μέγιστη βαθμολογία που μπορεί να επιτευχθεί.
Αν οι ερωτήσεις μπορούν να διαχωριστούν σαφώς σε κατηγορίες σωστά και λάθος απαντημένων, η παράμετρος αυτή συμπίπτει με το ποσοστό των μαθητών που απάντησαν την ερώτηση σωστά.

Τυπική Απόκλιση (SD)

Αυτή η παράμετρος μετρά ποσοτικά το διασκορπισμό των απαντήσεων στο συνολικό πληθυσμό αυτών. Αν όλοι οι μαθητές δώσουν την ίδια απάντηση, τότε SD=0. Το SD υπολογίζεται ως η στατιστική τυπική απόκλιση για το δείγμα των κλασματικών βαθμολογιών (επιτευγμένου/μέγιστου) σε κάθε ερώτηση ξεχωριστά.

Δείκτης Διάκρισης (DI)

Αυτή η παράμετρος παρέχει μια γενική εκτίμηση της ικανότητας κάποιας ερώτησης να διαχωρίσει του μαθητές σε περισσότερο και λιγότερο ικανούς. Η παράμετρος υπολογίζεται διαιρώντας αρχικά τους μαθητές σε τρία ίσα μέρη με βάση τα αποτελέσματα του κουίζ. Κατόπιν υπολογίζεται ο μέσος όρος αποτελεσμάτων στην ερώτηση για το πρώτο (καλύτερους) και το τρίτο (χειρότερους) μέρος, και από τις τιμές αυτές αφαιρείται η μέση βαθμολογία. Η μαθηματική έκφραση έχει ως εξής:
DI = (X_top - X_bottom)/ N
όπου X_top είναι το άθροισμα της κλασματικής βαθμολογίας (επιτευγμένου/μέγιστου) για αυτή την ερώτηση από το 1/3 των μαθητών με τις καλύτερες συνολικά επιδόσεις στο κουίζ (δηλαδή μεγαλύτερο αριθμό σωστών απαντήσεων),
και X_bottom) είναι το αντίστοιχο άθροισμα για τους μαθητές με τις χειρότερες συνολικά επιδόσεις.

Αυτή η παράμετρος μπορεί να πάρει τιμές μεταξύ +1 και -1. Εάν ο δείκτης είναι κάτω του 0, αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι αδύναμοι μαθητές απάντησαν σωστά στην ερώτηση απ' ότι δυνατοί. Τέτοιες ερωτήσεις πρέπει να απορριφθούν ως άνευ αξίας. Για την ακρίβεια, προκύπτει μαθηματικά ότι μειώνουν την ακρίβεια της γενικής βαθμολογίας των μαθητών στο κουίζ.

Συντελεστής Διάκρισης (DC)

Αυτό είναι ένα άλλο μέτρο για να τη διάκριση μεταξύ δυνατών και αδύναμων μαθητών.

Ο συντελεστής διάκρισης είναι ο συντελεστής συσχέτισης μεταξύ των αποτελεσμάτων στην ερώτηση αυτή και σε ολόκληρο το κουίζ. Υπολογίζεται ως εξής:
DC = Sum(xy)/ (N * s_x * s_y)
όπου Sum(xy) είναι το άθροισμα των γινομένων των αποκλίσεων για τα επιμέρους βαθμολογικά αποτελέσματα κάθε ερώτησης και τα συνολικά αποτελέσματα του κουίζ,
N είναι ο αριθμός απαντήσεων που δόθηκαν στην εκάστοτε ερώτηση
s_x είναι η τυπική απόκλιση της κλασματικής βαθμολογίας για την εκάστοτε ερώτηση
s_y η τυπική απόκλιση της συνολικής βαθμολογίας στο κουίζ.

Και αυτή η παράμετρος μπορεί να πάρει τις τιμές μεταξύ + 1 και -1. Οι θετικές τιμές υποδεικνύουν ερωτήσεις στις οποίες οι δυνατοί μαθητές διακρίνονται, ενώ οι αρνητικές τιμές υποδεικνύουν ερωτήσεις που απαντώνται καλύτερα από εκείνους με τους χαμηλότερους βαθμούς. Οι ερωτήσεις με αρνητικό DC τείνουν να απαντώνται λανθασμένα από τους καλύτερους μαθητές και έτσι είναι ουσιαστικά μια ποινική ρήτρα εναντίων τους. Τέτοιες ερωτήσεις πρέπει να αποφεύγονται. Σημειώστε πως εάν όλοι οι μαθητές πάρουν ακριβώς την ίδια βαθμολογία σε κάποια ερώτηση, τότε το s_x είναι μηδέν και το DC δεν ορίζεται. Σε τέτοιες περιπτώσεις το Moodle εμφανίζει DC = -999.00.

Το πλεονέκτημα του συντελεστή διάκρισης εναντίον του δείκτη διάκρισης είναι ότι το πρώτο χρησιμοποιεί πληροφορίες από ολόκληρο τον πληθυσμό των μαθητών, και όχι μόνο από το ανώτερο και χαμηλότερο τρίτο. Κατά συνέπεια, αυτή η παράμετρος μπορεί να είναι πιο ευαίσθητη.