‘ΥΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ‘ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΒΑΡΥΚΑΡΔΙΟΙ; ‘ΙΝΑ ΤΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΖΗΤΕΙΤΕ ΨΕΥΔΟΣ;

[i]

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Στου Ιάκωβου Καμπανέλλη το θεατρικό έργο «η Αυλή των Θαυμάτων», στην αυλή κάποιοι τοπογράφοι έρχονται, την αυλή μετρούν, το σπίτι να το πάρουν πρόκειται, ο γέρος πρόσφυγας, που τα ελληνικά κάπως σπαστά μιλάει, τον εργολάβο φωνάζει. – σε ακούω και απο’δώ – όχι, εδώ έλα. ο εργολάβος τον πλησιάζει, ο γερο-πρόσφυγας, κάπου ψηλά, στη στέγη ή στο μπαλκόνι καθήμενος, ρωτά: τί είναι κόσμος; - άσε με ρε μπάρμπα! – όχι, να μου πείς! – δέν ξέρω! – αφού δέν ξέρεις, άκου: κόσμο Θεός έπλασε. αυτόν τον κόσμο όχι) όμορφο κόσμο, καλό κόσμο έπλασε. εκει μέσα άνθρωπος ψυχήτου ό,τι κι άν ήθελε είχε. φαγητό; γυναίκες; κρασί; τραγούδι; διασκέδαση; ραχάτι; ό,τι κι άν ήθελε το είχε! και ούτε στενοχώριες, ούτε βάσανα, ούτε ταλαιπωρίες. εκεί άνθρωπος ευτυχισμένος ζούσε, άνθρωπος Θεό δόξαζε. Ύστερα άνθρωπος άλλαξε, Θεός είδε: άνθρωπος κακός, φθονερός, ψεύτης, αχάριστος! Θεός θύμωσε: έτσι είσαι ρε κερατά;  τον άνθρωπο απο το πόδι αρπάζει, σε αλλιώτικο κόσμο τον σαβούρντισε, κακό κόσμο, άσκημο κόσμο, όπου φαΐ ακριβό, άνθρωπος συνέχεια αγωνίζεται και συνέχεια αγωνία έχει, αλλα ησυχία ποτέ δέν βρίσκει και ευτυχία ποτέ δέν βρίσκει. Τώρα, αυτός ο κόσμος τί είναι κατάλαβες;

    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||    |||     |||   

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΠΡΩΤΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ:

1. Για ποιό λόγο το R- αίμα στης γής το μεγαλύτερο μέρος ανύπαρκτο, κ γενικά στη γή σπανιότατο είναι; Άν απο φυσική επιλογή απορρίφθηκε, αυτό το λίγο που υπάρχει πώς εξηγείται;

2. Για ποιό λόγο το R+ αίμα σχεδόν ή απολύτως να υπερισχύσει κατάφερε;

3. Ο R παράγων απο τί παράγοντα προήλθε; πότε, πού εμφανίσθηκε;

4. Ο Κάιν τον αδερφότου αφού σκότωσε έπειτα απο την Εδέμ ανατολικά σε μιά χώρα κατέφυγε, αυτή η χώρα, στη Βίβλο ώς "n-u-d" ή "ΝΑΙΔ" αναφερόμενη, ποιά χώρα είναι;

5. Ο Θεός στου Κάιν το κούτελο για προστασία έβαλε σημάδι, τί είδους σημάδι ήταν;

6. Του Κάιν των απογόνων η συμπεριφορά πώς εξελίχθηκε; Του προγόνουτους τη συμπεριφορά διατήρησαν, βελτίωσαν ή χειροτέρεψαν;

7. Των μεγάλων εποχών (χρυσής, αργυρής, χάλκινης, σιδηράς εποχής, κάθε προηγούμενη κ καλύτερη) η εναλλαγή σε ποιούς παράγοντες οφείλεται;

8. Αυτές οι εποχές μεταξύτους ισόχρονες είναι ή όχι; η κάθε μία πόσο διαρκεί;

9. Εκτός απο το κλίμα κ τις περιβαλλοντικές συνθήκες, την αρχικά ενιαία ανθρώπινη φυλή ποιοί παράγοντες σε φυλές διαφοροποίησαν;

10. Στου κατακλυσμού τον μύθο ποιά ιστορική αλήθεια υπάρχει;

11. Των γραμμάτων κ των τεχνών η πρώτη μεγάλη άνθηση σε ποιά φυλή κ ποιόν τόπο δημιουργήθηκε;

12. Αυτής εδώ της εργασίας η μείζων ανακρίβεια ποιά είναι;

13. Υιοι ανθρωπων, εως πότε βαρυκάρδιοι; ινα τι αγαπατε ματαιοτητα κ ζητειτε ψευδος;

ΣΕ ΑΥΤΑ Κ ΠΟΛΛΑ άΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΠΑΝΤά ΑΥΤΗ Η ΜΕΛΕΤΗ. ΠΡΩΤΑ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ή ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΔΙΚέΣΣΑΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Κ ΕΠΕΙΤΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.

1ο Μέρος: της Γής οι πρόσφατες εποχές.

Στον παραπάνω πίνακα βλέπετε τις πρόσφατες εποχές της ανθρωπότητος, ενώ τα ίδια στοιχεία (με περισσότερες εποχές) παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα κατα χρονολογική σειρά. Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε οτι μιά ζωδιακή εποχή της γής διαρκεί κατα προσέγγιση 2100 (3*7*100) χρόνια, ενώ μιά κατα δικαίου μέτρο εποχή διαρκεί κατα προσέγγιση 3200 (4*8*100) χρόνια. Ίσως έχει κάποια σημασία οτι το ένα είναι 3*7 ενώ το άλλο 4*8. (πώς βρήκα αυτές τις χρονολογίες; απο παρατήρηση και μόνο. αυτά τα στοιχεία αλλού πουθενά δέν βρίσκονται. πάντως δέν τα έχω βρεί)

«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, οτι αυτοί Θεού υιοί κληθήσονται». Στον κόσμο φύσει ειρηνοποιοί οι με αρνητικό Rhesus άνθρωποι είναι. Τα παλιά χρόνια στον ανθρώπινο πληθυσμό καθόλου Rhesus δέν υπήρχε. σήμερα με αρνητικό Rhesus άνθρωποι μόνο στον ευρωπαϊκό πληθυσμό 14% - 16% και στον αφρικανικό πληθυσμό 5% βρίσκεται. Για την Ελλάδα στοιχεία δέν υπάρχουν, αλλα απο 10% περισσότερο να είναι δέν φαίνεται. Στους "ντόπιους" ασιατικούς, αμερικανικούς, αυστραλιανούς πληθυσμούς και εν γένει εκτός ευρωπαϊκών και αφρικανικών πληθυσμών καθόλου αρνητικό Rhesus δέν βρίσκεται. Αυτό πώς εξηγείται προφανές είναι: αρνητικού Rhesus άτομα να επιβιώνουν και απογόνους να αφήνουν δέν κατάφερναν ενώ με Rhesus άνθρωποι κατάφερναν. Δηλαδή Rhesus παράγων επιβίωσης παράγων είναι. Γιατί με Rhesus άτομα να επιβιώσουν μπόρεσαν και χωρίς αυτό να επιβιώσουν δέν μπόρεσαν; κατα μέσον όρο οι με αρνητικό Rhesus άνθρωποι απο τους Rhesus έχοντες ούτε στο σώμα ούτε στην επιδεξιότητα ούτε στο μυαλό υστερούν. μάλιστα μιά επιμελημένη στατιστική μελέτη άν γινόταν, τα Rhesus αρνητικά άτομα σε δεξιότητες πολύ πλουσιότερα θα απεδείκνυε. η προσωπικήμου πείρα αυτό δείχνει. Λοιπόν τότε γιατί το αρνητικό Rhesus αλλού παντελώς εξαφανίσθηκε και αλλού να εξαφανισθεί κοντεύει; Άν και το ερώτημα μεγάλο μυστήριο φαίνεται, ακόμη και με μιά ματιά να απαντηθεί μπορεί. τα συμπεράσματαμου ήδη απο την πρώτημου μελέτη έβγαλα, απο το 1987 πεζικού τάγματος στρατιώτες παρατηρώντας. (παρεμπιπτόντως, άν και στη χώραμας το Rhesus αρνητικό στου πληθυσμού το 12% - 13% υπολογίζεται, στου ελληνικού στρατού το πεζικό: το ποσοστό ούτε σε 7% δέν ανέρχεται, άν κρίνω απο τη δικήμου παρατήρηση). απο την πρώτη κιόλας ματιά φανερό έγινε οτι αρνητικού Rhesus άτομα να μή στρατολογούνται νόμος να ψηφισθεί θα έπρεπε, αρνητικού Rhesus άτομα στις στρατιωτικές μονάδες μέσα εντελώς ακατάλληλοι είναι, ακόμη και σε ειρήνης περίοδο σε στρατιωτική μονάδα μέσα να σταθούν δέν μπορούν, στον πόλεμο άχρηστοι ή και στο στράτευματους επιβλαβείς θα ήταν. Γιατί, τί τους λείπει; όσο κι άν ψάξετε, μόνο ένα πράγμα να τους λείπει θα βρείτε: ανθρώπους να σκοτώνουν ικανότητα. αυτό όλα τα λέει, όλα τα εξηγεί.

Φόνος, μόνο με όπλα να σκοτώνεις δέν είναι. Ο φονιάς, πρώτα του συνανθρώπουτου τον λόγο, έπειτα την χαρά, τα αγαθά, την ζωή, και στο τέλος το σώμα σκοτώνει. Τον λόγο σκοτώνει, τί θα πεί; Λογικά του μιλάς – δέν σε ακούει, αλήθεια του λές – δέν σε πιστεύει, για άνθρωπο δέν σε μετράει – ξένο σε θεωρεί, με Rhesus άνθρωπος τέτοιος είναι. μέσατου λέει: «δικοίμου άνθρωποι αυτοί – οι υπόλοιποι άς πεθάνουν. δικήμου περιουσία αυτή – τα υπόλοιπα άς χαθούν. δικήμου ιδεολογία αυτή – τα υπόλοιπα όλα ψέματα». Δικέςτου ιδέες έξω ούτε πιστεύει ούτε ακούει. Ό,τι δικότου δέν είναι, ξένο το ονομάζει. για το ξένο καμιά συμπόνια, μόνο λοιδωρία, περιφρόνηση, και όταν μπορέσει: βία και φόνος. το θετικό Rhesus τέτοια πάστα είναι. με αυτές τις αρετές τον κόσμο γέμισε, υπερπλήθυνε. ενώ χωρίς αυτήν την αρετή το αρνητικό Rhesus αλλού αφανίσθηκε και αλλού να αφανισθεί κοντεύει. Το θετικό Rhesus πολύ συχνά καλοσύνη δείχνει, αλλα όσο κι άν δείξει καλοσύνη, πάντα στης διαίρεσης και στου φρατριασμού τα πλαίσια είναι: «αυτοί δικοί, εκείνοι εχθροί». Το αρνητικό Rhesus απο άμυνα συχνά σκληρότητα δείχνει, αλλα δικός και εχθρός ποιός είναι να ξεχωρίσει να μάθει σε όλητου τη ζωή δυσκολεύεται.

Κενές ελπίδες όποιος διατηρεί, τώρα να τις χάσει καιρός είναι: σε αυτόν τον κόσμο τίποτε καλό να γίνει δέν πρόκειται, τίποτε καλό να γίνει δέν μπορεί. Γιατί; Διότι των R+ ανθρώπων το κακό μάτι ό,τι καλό δεί θα το καταστρέψει. Του R+ πρώτιστη ιδιότητα ο φθόνος είναι. Και άν ακόμη απο φθόνο με έργα ή με λόγια δέν επιτεθούν, με το κακότους μάτι επιτιθέμενοι κάθε καλό πράγμα χαλνάνε.

Λοιπόν, αφού με αυτήν την αρετή το θετικό Rhesus επιβιώνει ενώ το αρνητικό χάνεται, έστω αυτό το λίγο αρνητικό πώς υπάρχει, αφού προς επιβίωση καθόλου δέν εξυπηρετεί; η απάντηση: ναί μεν σήμερα δέν εξυπηρετεί, αλλα παλαιότερα όλος ο ανθρώπινος πληθυσμός Rhesus αρνητικός ήταν και με του αρνητικού Rhesus την αρετή επιβίωνε.

Τότε θα ρωτήσετε: του αρνητικού Rhesus η αρετή τί είναι; με μιά λέξη, κοινωνικότητα. Με δυό λέξεις, αγαπάτε αλλήλους. Ενώ γενικά τα ζώα μόνο το εγωιστικότους ένστικτο να ικανοποιήσουν κοιτάζουν, με αρνητικό Rhesus άνθρωποι τα ένστικτατους να δαμάζουν έμαθαν, το ατομικό όφελος όχι, το κοινό όφελος κοίταζαν. Αρνητικού Rhesus κάθε άνθρωπος τον κάθε άνθρωπο ώς φίλο τον βλέπει, τον κάθε άνθρωπο αμέσως να προσεγγίζει ξέρει, συνεργάτη πώς να τον κάνει κοιτάζει. Μόνο όταν απο κάποιον άνθρωπο βλαφθεί, ώς εχθρό θα τον αναγνωρίσει, αλλα τότε ήδη αργά είναι. Τα παλιά χρόνια, εκατομμύρια χρόνια πρίν, όταν οι άνθρωποι τη ζωώδη φύση εξευγενίζοντας άνθρωποι έγιναν, προς το κοινό όφελος και προς την κοινή ειρήνη τα εγωιστικά ένστικτα για να δαμάζουν θεσμούς έθεσαν: στα εγωιστικά ένστικτα να επιβάλλονται τρόπους δέν επέτρεπαν. Έτσι, τροφή όποιος είχε μόνοςτου να τη φάει αυστηρώς απαγορευόταν, όποιος τροφή είχε με όλη την κοινότητα να τη μοιρασθεί όφειλε. Μόνο τον εαυτόσου ή την οικογένειασου για να θρέψεις στο κυνήγι ή σε τροφής αναζήτηση να πάς απαγορευόταν. Με άλλον άνθρωπο να μαλώσεις, να βρίσεις, άνθρωπο να χτυπήσεις, αυστηρώς απαγορευόταν, και άν κανείς τέτοιο πράγμα έκανε, της κοινότητας μίασμα θεωρούνταν, να εξορισθεί έπρεπε. Άλλες ποινές δέν υπήρχαν, όποιος κάτι κακό έπραττε, να το επανορθώσει υποχρεωνόταν. άν κανείς ανεπανόρθωτο κάτι κακό έπραττε, εξοριζόταν. Ο κάθε άνδρας τη γυναίκατου είχε, η κάθε γυναίκα τον άντρατης. Και άν ακόμη δύο άνδρες την ίδια γυναίκα επιθυμούσαν, να μαλώσουν απαγορευόταν, του αλλουνού τη γυναίκα κρυφά να πλησιάσεις απαγορευόταν, ακόμη και μίσος ή φθόνος ανεπίτρεπτα ήταν. Και ακριβώς μίσος ή φθόνος για να μή δημιουργηθεί, όποιος του αλλουνού τη γυναίκα επιθυμούσε με εκείνην να συνευρεθεί ο άντραςτης αρκούντως επέτρεπε. Έτσι όποιος του αλλουνού τη γυναίκα επιθυμούσε: την αποθυμιάτου έπαιρνε, και έτσι τον άλλον άντρα εχθρό όχι, αλλα καλό φίλο τον έκαμνε, και διαζύγιο τί θα πεί κανείς δέν ήξερε. _{(Αυτά τα πράγματα για το R+ αδιανόητα είναι, διότι του R+ πρώτιστο χαρακτηριστικό η ζήλεια είναι. Για τον καθαρό 0+, γάμος σημαίνει: ガメーシ, και ガメーシ σημαίνει: γάμος. Κανονικά γάμος: άντρα κ γυναίκας, δύο μισών σε ένα ολόκληρο ένωση είναι, συνεπώς ισόβια ένωση, με αγάπη, αλληλοσυμπλήρωση, αλληλοβοήθεια, συνεργασία, αλληλοκατανόηση. Απο αυτά ο R+ τύπος, υλιστής, τίποτε δέν καταλαβαίνει, μόνο: "όποιαν ガモー, γυναίκαμου είναι, άν με άλλον ガメーテェイ・αλλουνού γυναίκα είναι". Κ έτσι ο R+ τύπος αφενός όσο γίνεται περισσότερες να ガマエイ αγωνίζεται, αφετέρου η γυναίκατου με άλλον να μή ガメーテェイ・αγωνίζεται. Η δέ R+ γυναίκα αντιστοίχως σκέφτεται και για τα αντίστοιχα αγωνίζεται, γι' αυτό και όποτε μπορεί τον άντρατης παρατά κ με άλλον δεσμεύεται. όλα αυτά γιατί; διότι γάμου έννοια έχει χαθεί, μόνο το ガメーシ ενδιαφέρει. Φυσικά και ο κάθε R- τύπος σε αυτά τα ήθη να προσαρμοσθεί αναγκασμένος είναι)}. Όποιος απο το κυνήγι θήραμα έφερνε, ο ίδιος να το λιανίσει, να το μοιράσει απαγορευόταν: σε κάποιον άλλον να το λιανίσει να το μοιράσει το έδινε. Έτσι «εγώ σας ταΐζω» καμαρώνοντας εξουσία να αποκτήσει κανείς δέν μπορούσε. Οι γυναίκες τροφές όταν μάζευαν, σε όλη την κοινότητα τις μοίραζαν. Στην κοινότητα όλοι σε κάθε ανάγκη συνεργάζονταν, και έτσι της ζωής οι δυσκολίες εύκολα κατανικούνταν. Όλες οι κοινότητες μεταξύτους φιλικές σχέσεις είχαν, εχθρός τί θα πεί δέν ήξεραν. Όλοι οι άνθρωποι την ίδια γλώσσα μιλούσαν, ακόμη και άν μακρινών κοινοτήτων γλώσσες μικροδιαφορές είχαν, πλήρως αλληλοκαταλαβαίνονταν. Οι γλώσσες να διακλαδίζονται κατα το π.Χ. 9000 έτος άρχισε, μέχρι τότε όλοι οι άνθρωποι την ίδια γλώσσα μιλούσαν. Ακόμη και κατα το π.Χ. 3000 έτος που πολλές διάφορες γλώσσες είχαν δημιουργηθεί, μεταξύτους εμφανώς έμοιαζαν. Όμως επειδή εκείνης της εποχής ελάχιστες γλώσσες και εκείνες σε μικρό βαθμό τις γνωρίζουμε, σήμερα τη μεταξύτους ομοιότητα ελάχιστα συνειδητοποιούμε. Εκείνα τα χρόνια η κοινωνικότητα αρετή, η βιαιότητα κακία θεωρούνταν. Και πώς εκείνα τα λαμπρά ήθη χάλασαν; Του υπερπληθυσμού ένεκα. Οι άνθρωποι πολύ ζούσαν, πολύ γεννοβολούσαν, λίγο πέθαιναν, γρήγορα πλήθαιναν, ο τόπος όλους δέν τους χωρούσε. Τότε για τόπο να μαλώνουν άρχισαν, όποιος κατα τα παλαιά χρηστά ήθη να μαλώσει δέν ήθελε, ώς άχρηστος και δειλός κατακρινόταν, όποιος στο να σκοτώνει ικανός αποδεικνυόταν: ήρωας και σωτήρας θεωρούνταν. «Ο τόπος δικόςμας, οι άλλοι εδώ να κυνηγήσουν ή να βοσκήσουν ή να πατήσουν άν έρθουν, θα τους σκοτώσουμε! όποιος σκοτώνει, τον λαότου σώζει». «Ο τόπος δέν μας φτάνει, τους άλλους να διώξουμε, τον τόποτους να πάρουμε πρέπει, μόνο τότε αύριο θα έχουμε». «Οι άλλοι για να μήν έρθουν σκοπιές θα βάλουμε». Όποιοι νικούσαν μέναν, όποιοι νικούνταν, ή να πολεμήσουν δέν μπορούσαν, έφευγαν. Οι άνθρωποι στη γή απο τότε που υπάρχουν, μετακινούνταν. Ένας τόπος για πολύ να τους συντηρήσει δέν μπορούσε. Πάντοτε μετανάστευαν, αλλα ο υπερπληθυσμός στη μετανάστευση μεγάλη διάσταση έδωσε. Λαών μεγάλη μετανάστευση, μ.Χ. 5^ου αιώνα μετανάστευση ονομάζεται, ωστόσο αυτή η μετανάστευση, απο την Ασία προς την Ευρώπη, σιγά σιγά απο το π.Χ. 10000 άρχισε και έντονη απο περίπου π.Χ. 5000 έγινε. Περίπου στα π.Χ. 5000 χρόνια, αλταϊκές, ουραλικές και άλλες ασιατικές φυλές προπάντων προς τα δυτικά μαζικά και μακριά να μεταναστεύουν άρχισαν, στην Ασία κοντά όσες βρίσκονταν φυλές επίσης προς τα δυτικά να μεταναστεύουν  υποχρεώνονταν. Κατα το 5000 που έφυγαν απο την Ασία αλταϊκές φυλές άλλες στην Ευρώπη, άλλες στην Ανατολική Μεσόγειο έφτασαν, απο αυτές τις φυλές στην Ισπανία οι Βάσκοι έμειναν, στη Μεσοποταμία οι Σουμέριοι. Σήμερα οι Βάσκοι του κόσμου το μεγαλύτερο ποσοστό, κατα 30% και κάτι, αρνητικό Rhesus έχουν. Απο αυτούς έξω, το μεγαλύτερο ποσοστό 16% είναι, και στου κόσμου το μεγαλύτερο μέρος αρνητικό Rhesus καθόλου δέν βρίσκεται, 0%. Στους Βάσκους σχετικά μεγάλο ποσοστό πώς έμεινε; επειδή σε καινούργια γή κατοικώντας, απο τα υπερπληθυσμένα μέρη μακριά ζούσαν, μόνο γι’αυτό αρνητικού Rhesus σχετικά μεγάλο ποσοστό να διατηρηθεί μπόρεσε. Ωστόσο ακόμη σε αυτούς, ακόμη και στην Ευρώπη σε αυτήν την QΑΛΙιΥΓΑ που «ο θάνατοςσου η ζωήμου», το αρνητικό Rhesus με γοργούς Rυθμούς αφανίζεται ενώ το θετικό Rhesus πληθαίνει, συνεπώς κατα το π.Χ. 4500 όταν στην Ισπανία έφτασαν, το αρνητικό Rhesus πολύ περισσότερο ήταν, με επιφυλακτικό υπολογισμό: 50%, αλλα κατα τη γνώμημου και απο 60% πολύ περισσότερο ήταν. Διότι, ακόμη και των εξ Ασίας Σουμερίων η λογοτεχνία κατα το π.Χ. 2000 και μετά επι το πλείστον «αρνητικού Rhesus» μιά ηθική φανερώνει, και στου υπερπληθυσμού το κέντρο, στην Κίνα, κατα το π.Χ. 600 ή 500 που γράφηκε το περίφημο «TAO TE CHING» σαφώς «αρνητικού Rhesus» ηθική περιέχει. Άν κατα το π.Χ. 600 ή 500 στην Κίνα, όπου σήμερα αρνητικού Rhesus ούτε ίχνος δέν βρίσκεται, τότε τέτοιο έργο για να γραφεί αρνητικού Rhesus ισχυρό ποσοστό υπήρχε, συμπεραίνω: κατα το π.Χ. 5000 στην Ασία το αρνητικό Rhesus τουλάχιστον 50%, και πιθανότατα 60% ή παραπάνω ήταν. (με εξαίρεση ορισμένες φυλές, βλέπε κατωτέρω περι Κάιν γόνων, οι οποίες φυλές 100% R+ ήταν). και άν τότε το αρνητικό Rhesus τόσο πολύ ήταν, ακόμη 5000 χρόνια παλιότερα το θετικό Rhesus σπάνιο πράγμα ήταν και μόνο σε ορισμένους τόπους βρισκόταν: λίγη μαγιά, αλλα δυνατή ωστε όλη τη γή να ζύμωνε.

^{(Παρατήρηση: του Κάιν της φυλής το κύριο ρεύμα ήταν: στη Μεσοποταμία η φυλή δημιουργήθηκε κ αυξήθηκε, απο εκεί ανατολικά ταξιδεύοντας ένα μέρος στην Ινδία εγκαταστάθηκε, απο εκεί όλο προς ανατολικά να ταξιδεύουν συνεχίζοντας μέχρι την κεντρική κ νότια Αμερική έφτασαν κ εγκαταστάθηκαν. Σε αυτό το διάβατους όσες φυλές συναντούσαν τις αναμίγνυαν με το δικότους αίμα, κοινώς τις μπαστάρδευαν· όποια φυλή εύρισκαν, σε αυτήν απο του Κάιν τη φυλή κάποιοι έμπαιναν, οι υπόλοιποι (που πλέον αποδεκτοί να γίνουν δέν μπορούσαν, γιατί οι παλιές αγνές φυλές τί πάστα είναι τους καταλάβαιναν) προς τα ανατολικά την πορείατους συνέχιζαν. Έτσι του Κάιν η φυλή το R γονίδιο στην ΠρωτοΙνδοΕυρωπαϊκή φυλή έμπασε (που ώς τότε η Π.Ι.Ε. φυλή κατα 87% Α- και κατα 13% 0- ήταν, χωρίς καθόλου R+) κ στις Αλταϊκές, Ουραλικές, κ άλλες ασιατικές φυλές το έμπασε, όπου το R+ ραγδαία πολλαπλασιάσθηκε. Απο του Κάιν την περιπλανώμενη φυλή στις κατα τόπους φυλές να χωθούν όσοι δέν κατάφεραν, προς τα ανατολικά συνεχίζοντας στη Νότια κ Κεντρική Αμερική έφτασαν κ σε άλλα μέρη, όπου μέχρι τις μέρεςμας μόνο ένα αίμα, 0+ υπήρχε, της Καϊνικής φυλής καθαρόαιμοι γόνοι).}

Συνεπώς, προπάντων στην παρούσα μεγα-εποχή (μεγα-εποχή: 4 εποχές μαζί εννοώ: απο Q,ΡΤΑιΥΓΑ μέχρι QΑΛΙιΥΓΑ) του δΑΡΜΑ (δικαίου, ηθικής) η ελάττωση με του αρνητικού Rhesus τον βαθμιαίο αφανισμό και του θετικού Rhesus την βαθμιαία γοργή αύξηση άμεσα συναρτάται. Όσο το δΑΡΜΑ λιγοστεύει, τόσο και το αρνητικό Rhesus λιγοστεύει ενώ το θετικό αυξάνεται. Συνάμα, το δΑΡΜΑ μειώνεται στο βαθμό που ο υπερπληθυσμός αυξάνεται: του δΑΡΜΑ μείωσης, του θετικού Rhesus αύξησης η κινητήρια δύναμη: ο υπερπληθυσμός είναι. αυτήν τη βασική αρχή γνωρίζοντας, ανθρωπότητας ιστορίας εποχών μελέτη να αρχίσουμε μπορούμε.

Ρέζους παράγων πώς εκδηλώνεται είδαμε, η φύσητου ποιά είναι; ΤΑΜΑΣ είναι. Η φύση τρείς ποιότητες έχει, ΣΑΤΤυΑ, RΑCΑΣ, ΤΑΜΑΣ. ΤΑΜΑΣ: άγνοια, σκοτάδι, οκνηρία, σήψη, «μουργέλα», μαστούρα είναι. Του Rhesus η φύση τέτοια είναι, ταμασική. Τη δύναμητου το Rhesus σε αυτό την οφείλει: στη μαστούρα. Την συνείδηση θολώνοντας, τα αισθήματα αμβλύνοντας, τον νού σκοτεινιάζοντας ο Rhesus παράγων στον άνθρωπο να σκοτώσει και να αδικήσει δύναμη δίνει. Όπως ο δειλός άνθρωπος με το αλκοόλ ή με το χασίσι θάρρος αποκτά, έτσι και ο Rhesus θετικός, το Rhesus στο αίματου μόνιμα μαστουρωμένο τον έχει και με αυτήν τη μαστούρα ο Rhesus θετικός άνθρωπος να σκοτώσει και να αδικήσει τολμά: πραγματικό θάρρος δέν έχει, της ψυχήςτου τα μάτια κλείνοντας, της συνείδησηςτου τα αυτιά κλείνοντας επιτίθεται. Ακριβώς επειδή ο Rhesus θετικός άνθρωπος στο βάθος πραγματικό θάρρος δέν έχει, τις αισθήσειςτου και τον νούτου και την συνείδησητου να θολώσει ανάγκη έχει, γι’αυτό και στο αίματου το Rhesus δέν του αρκεί, επιπλέον με διάφορα ταμασικά προϊόντα τρέφεται: τσιγάρο, αλκοόλ, ψυχοτροπικές ουσίες, ταμασικές τροφές, και ανάλογη ταμασική πνευματική τροφή που την πραγματικότητα να ξεχνά να τον κάνει, την οποία πραγματικότητα επι γενεές και γενεές η δικήτου Rάτσα δημιούργησε. Και ακριβώς επειδή του Rhesus θετικού ανθρώπου η φύση ταμασική είναι, ο κάθε Rhesus θετικός άνθρωπος για να επιζήσει στου ΤΑΜΑΣ τον αρχηγό δηλαδή στον θεό ςΙυΆ στηρίζεται. Οπότε ακόμη ένα να πούμε πρέπει, πως όσο το δΑΡΜΑ λιγοστεύει, τόσο ο ςΙυΆ θεός μεγαλύτερη δύναμη αποκτά, διότι το ΑδΑΡΜΑ στο ΤΑΜΑΣ στηρίζεται. Το ΤΑΜΑΣ επικρατεί, όταν του δΑΡΜΑ οι κανόνες δέν τηρούνται. Άν οι κανόνες τηρούνταν, πάντοτε Q,ΡΤΑιΥΓΑ θα είχαμε. Γι’αυτό απο όλα τα ψέματα το πιό θεμελιώδες ψέμα αυτό είναι: πως της αγνότητος οι κανόνες να τηρηθούν ανάγκη δέν είναι.

_{(Παρατήρηση: χωρίς υπερβολή, ο R+ άνθρωπος κ προπάντων 0+, απο όλους τους ανθρώπους ο πιό ευαίσθητος είναι. Ο R+ απο τον R- πολύ πιό ευαίσθητος είναι. Κατα κανόνα, ο R+ κ προπάντων ο 0+ ούτε νεκρό ούτε ετοιμοθάνατο άνθρωπο να δεί αντέχει, καταστροφών θεάματα όταν βλέπει η ψυχήτου απο ολονών περισσότερο ταράζεται, όπως το καμένο δέρμα που το άγγιγμα φοβάται, έτσι κ του R+ κ προπάντων του 0+ η ψυχή ιδιαίτερα ευαίσθητη είναι. Εκεί που ο R- τον όλεθρο με ορθάνοιχτα μάτια βλέπει, ο R+ να κοιτάξει δέν αντέχει. Τότε το παράδοξο πώς εξηγείται, οτι οι R+ κ προπάντων οι 0+ φόνου παιδιά είναι, του Κάιν γόνοι είναι, κ στον κόσμο ό,τι θάνατος γίνεται, αυτοί τον υποκινούν; Εξηγείται, οτι ο R+ άνθρωπος κ προπάντων ο 0+ μόνο εκεί που θέλει κοιτάζει, εκεί που δέν θέλει δέν κοιτάζει, σε ό,τι τον πληγώνει δέν κοιτάζει, το βλέμματου αποστρέφει, τα μάτιατου κλείνει, κ τα εσωτερικά, της ψυχήςτου τα μάτια κλείνει, κ με κλειστά τα μάτια, ή με ναρκωμένη την ψυχή χτυπά. Παρόλο που κ πολλοί R- προκειμένου στον κόσμο να προσαρμοσθούν καπνίζουν, για τον R+ το κάπνισμα κ τα πάσης φύσεως ναρκωτικά βασική ανάγκη είναι, χωρίς αυτά δέν μπορεί, γι' αυτούς τα πάσης φύσεως ναρκωτικά θεία μετάληψη είναι, οι αμιγώς R+ φυλές τα πάσης φύσεως ναρκωτικά ιερά τα θεωρούν, μέσω αυτών του θεούτους του ςΙυΑ μεταλλαμβάνουν. Κ πολύ πιό ευαίσθητοι, κ πολύ πιό ανώριμοι είναι· αλλα επειδή "τα μάτιατους να κλείνουν" ξέρουν, τον κόσμο γέμισαν κ το R- αφάνισαν).}

Για την προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ, που απο το π.Χ. περίπου 13900 άρχισε, πληροφορίες κάποια αρχαία κείμενα μας δίνουν, όπως η μεσοποταμιακή παράδοση (απο μνήμης παραθέτω): «τον καιρό εκείνο ο κόσμος σάν τους άγριους ταύρους μούγκριζε, οι άνθρωποι υπερπληθύνονταν και την αλαζονείατους με πολύ θόρυβο επεδείκνυαν. Οι θεοί το θέμα για να αντιμετωπίσουν συνεδρίασαν (όποτε στη μεσοποταμιακή λογοτεχνία οι θεοί συνεδρίαζαν, πάντα τους ανθρώπους συμφορά να βρεί έμελλε). Ο ΑΝ, των θεών πατέρας και αρχηγός, είπε: ‘των ανθρώπων η αλαζονεία άλλο δέν υποφέρεται! ακόμη και τους θεούς περιφρονούν! και με τόσο θόρυβο που κάνουν, κανείς να ξαπλώσει να ξεκουραστεί δέν μπορεί’. Αφού όλοι οι θεοί τη γνώμητους είπαν, την ανθρωπότητα να αφανίσουν αποφάσισαν. Μόνο ο ‘ΕΝ.ΚΙ’ έναν άνθρωπο και την οικογένειατου να σώσει ήθελε, και με την κιβωτό το μηχανεύθηκε…». Παρόμοια η Παλαιά Διαθήκη τα λέει. Για του υπερπληθυσμού την πληγή σε όλον τον κόσμο πολλά κείμενα μιλάνε. Στου Πλάτωνα τον Τίμαιο διασώθηκε αιγυπτιακή παράδοση: στης παλιάς QΑΛΙιΥΓΑ την μεγάλη ακμή, δηλαδή του δΑΡΜΑ την μέγιστη παρακμή, απο το π.Χ. 10700 έτος λίγο πρωτύτερα, απο τις Ηράκλειες στήλες (Γιβραλτάρ) βγαίνοντας στον Ατλαντικό ωκεανό μεγάλο ένα νησί υπήρχε, που και τη δυτική στεριά (Αμερική) εξουσίαζε και απο την Ευρώπη και την Αφρική μέγα μέρος κατέκτησε και ακόμα να επεκταθεί όλον τον κόσμο να κατακτήσει σκόπευε, και μόνο της Αθήνας το κράτος με τους συμμάχουςτου την Ατλαντίδα να αποκρούσει και να νικήσει κατάφερε. Η Ατλαντίδα του ΑδΑΡΜΑ η μεγάλη δύναμη ήταν, απο την Αθήνα η ήττατης: της παλιάς QΑΛΙιΥΓΑς του τέλους την αρχή σήμανε, έπειτα της Γής το κλίμα άλλαξε, πολύ θερμότερο έγινε, πάγοι έλιωσαν, τα παραθαλλάσια μέρη όλα κατακλύσθηκαν, τα χαμηλά νησιά απο νερό καλύφθηκαν, η Ατλαντίδα όλη καταποντίσθηκε. Συνάμα, στα έως τότε δροσερά μέρη ξηρασία έπεσε, η ώς τότε καταπράσινη Σαχάρα έρημος έγινε, και όλες οι σημερινές έρημοι: έως τότε της Γής τα πιό πράσινα και εύφορα και τα πιό εύκρατα μέρη ήταν. Της Γής σχεδόν όλος ο πληθυσμός σε εκείνα τα μέρη συγκεντρωμένος ήταν: αφ’ενός στα παραθαλάσσια, αφ’ετέρου εκεί που σήμερα έρημοι είναι, διότι τα υπόλοιπα μέρη πολύ ψυχρά (έως τότε παγετώνων εποχή ήταν) και τροφή δέν παρείχαν. Με αυτές τις περιβαλλοντικές αλλαγές, ίσως μαζί και σεισμοί, ίσως και κάποιος κομήτης στη Γή πέφτοντας ή ξυστά περνώντας κι άλλες ζημιές έκανε, οπωσδήποτε του ανθρώπινου πληθυσμού το μεγαλύτερο μέρος, ίσως το 90% αφανίσθηκε, εκείνοι που έμειναν οι έως τότε μή προνομιούχοι ήταν (στα χειρότερα μέρη κατοικούσαν), στη Γή λίγοι απομένοντας και απο αλληλοβοήθεια ανάγκη έχοντας της Q,ΡΤΑιΥΓΑ την παλαιά αρετή ανέλαβαν. Έτσι η παλιά QΑΛΙιΥΓΑ τελείωσε, και περίπου το π.Χ. 10700 έτος Q,ΡΤΑιΥΓΑ άρχισε. Τότε των ανθρώπων οι φυλές κατα μεγάλη πλειονότητα, μάλλον 80% με 90%, Rhesus αρνητικοί, δηλαδή χωρίς Rhesus ήταν πιστεύω. Πρωτύτερα το θετικό Rhesus πόσο ήταν να πώ δέν ξέρω, πάντως το μεγαλύτερο μέροςτου στης QΑΛΙιΥΓΑ το τέλος αφανίσθηκε. _{(Μιά μαγιά βεβαίως έμεινε, προπάντων στην Ινδία, αρκετοί και στην Αμερική, φυλές που απο την αρχήτους  100% R+ ήταν, και ακόμη έτσι είναι. Παρατήρηση: του συφιλιδικού μιάσματος, όπως στην ομοιοπαθητική ονομάζεται η ΤΑΜΑΣική φύση, βασικό χαρακτηρικό: της κατάκτησης η μανία: όλο να κατακτά θέλει, κ μόλις κατακτήσει για το κατακτημένοτου να ενδιαφέρεται παύει, κ περαιτέρω να κατακτήσει θέλει. Γι' αυτό όλη η σύγχρονη ιστορία κατακτήσεων ιστορία είναι, κ σε άλλον τομέα, οι ΤΑΜΑΣικοί άνθρωποι με μία γυναίκα ή έναν άντρα να ζήσουν δέν μπορούν, γι' αυτό κ του γάμου τον θεσμό μόνο η ζήλεια συντηρεί, όσο συντηρεί, αφού σε πολλά μέρη του γάμου ο θεσμός έχει τελείως καταργηθεί. Στη Σουηδία που πήγε κάποιος γνωστόςμου, σε ένα ολόκληρο σχολείο με μεταξύτους παντρεμένους γονείς μόνο ένα παιδί βρήκε. Κ εδώ άν σε όλες τις άγαμες μητέρες όπως εκεί πλούσιες παροχές άν δίνονταν, κ εδώ το ίδιο θα γινόταν, διότι του κόσμου η πλειονότητα ΤΑΜΑΣική φύση, "συφιλιδικό μίασμα" έχει. Θάλασσας βάθη που να δείχνει χάρτη άν δείτε, απο το Γιβραλτάρ έξω σε κάποια σημεία η θάλασσα πολύ ρηχή είναι, κ κάπο απο το νερό νησάκια ξεμυτίζουν. Εκεί, τότε στην ανατολική στεριά κοντά, κ απο τη δυτική στεριά όχι πολύ μακριά, μεγάλα νησιά υπήρχαν, τα οποία η Ατλαντίδα ήταν.}

Το δΑΡΜΑ και το ΑδΑΡΜΑ πώς χρωματίζονται, η ζωδιακή εποχή μας το φανερώνει. Της ζωδιακής εποχής η αλλαγή στης γής της κίνησης την απόκλιση οφείλεται. Στις δυτικές χώρες που μετράμε ζώδια, απο της εαρινής ισημερίας το σημείο κάθε 30 μοίρες είναι, αλλα της εαρινής ισημερίας το σημείο αργά αργά μετακινείται, κάθε 2100 χρόνια κατα 30 μοίρες οπισθοχωρεί, απο αυτόν τον μεταβλητό (= ΤΡΟΠΙΚΟ) ζωδιακό πίσω σταθερός ζωδιακός (ο λεγόμενος ΑΣΤΡΙΚΟΣ ζωδιακός) υπάρχει, της εαρινής ισημερίας το σημείο κάθε 2100 έτη ΑΣΤΡΙΚΟ ζώδιο αλλάζει, τώρα στων Ιχθύων το αστρικό ζώδιο βρίσκεται, κατα το μ.Χ. 2400 έτος στου Υδροχόου το αστρικό ζώδιο θα βρεθεί. Σε όποιο αστρικό ζώδιο της εαρινής ισημερίας το σημείο δηλαδή του μεταβλητού (=τροπικού) ζωδιακού η αρχή βρίσκεται, εκείνο Κυρίαρχο Ζώδιο άς το ονομάσουμε. Όταν Κυρίαρχο Ζώδιο θηλυκό, το θήλυ φύλον υπερέχει, όταν Κυρίαρχο Ζώδιο αρσενικό, το άρρεν φύλο υπερέχει. σ’αυτό παραλλαγές υπάρχουν, διότι ας πούμε Ζυγός αρσενικό ζώδιο, αλλα με την θηλυκή φύση ταιριάζει, Αιγόκερως θηλυκό ζώδιο αλλα του Άρη (αρσενικής φύσης πλανήτη) έξαρση, οπότε η αρσενική φύση εξαίρεται.

Η προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ όταν άρχισε, Ζυγού εποχή ήταν. Τότε του Ζυγού η χειρότερη πλευρά εκδηλώθηκε: τεμπελιά, θυσιών παραμέληση, μεγάλη εκδικητικότητα, ερωτομανία. Οι άνθρωποι μέχρι τότε τη σύζυγότους σε φίλουςτους περιστασιακά για συνεύρεση παρείχαν, αλλα αυτή η QΑΛΙιΥΓΑ σάν άρχισε, σύζυγος άλλο άτομο να κοιτάξει έγκλημα θεωρήθηκε. Έτσι ο καθένας τις ξένες γυναίκες καθώς λιμπίζονταν και συνάμα τη δικιάτου γυναίκα άλλος να την κοιτάξει μή ανεχόμενος, σφοδρές ατελείωτες μάχες, σκοτωμοί και μίση άρχισαν. Επειδή Ζυγός του Ήλιου πτώση, ανθρώπων ενεργητικότητα πολύ χαμηλή, υγείατους κακή, ζωήτους σύντομη, παχυσαρκία γενικό κακό. Ο Ήλιος της θυσίας ο άρχοντας είναι, τότε οι θυσίες παραμελήθηκαν, οι άνθρωποι χωρίς να θυσιάζουν έτρωγαν οπότε ο κόσμος κακά δαιμόνια, κακή τύχη και κάθε είδους (σωματική, ψυχική, κοινωνική) αρρώστια γέμισε. Ο Ζυγός του Κρόνου έξαρση, νομολατρεία σημαίνει. Τον Θεό σάν ασπρογένη γέροντα τον φαντάζονταν, που νόμου τήρηση και δυνάμεων ισορροπία φροντίζει. Τα πάντα απο αυστηρότατους νόμους διέπονταν, τους οποίους νόμους κανείς δέν τηρούσε, και έτσι με της νομιμότητας το πρόσχημα όλοι όλους μισούσαν και ενίοτε σκότωναν. Ο Κρόνος των γερόντων πλανήτης. Τότε στην κοινωνία οι γέροντες κυριαρχούσαν και η κάθε ιδιοτροπίατους νόμος ήταν, τους γέροντες οι νέοι ούτε να τους κοιτάξουν δέν τολμούσαν, ωστόσο οι γέροντες σωστά δέν οδηγούσαν, υλιστικής νοοτροπίας κανόνες επέβαλλαν, τις γυναίκες απο τους νέους στερούσαν και οι ίδιοι τις δέσμευαν και τις απολάμβαναν. Ενώ για τον νέο να παντρευτεί δύσκολο ήταν, ο γέρος και δύο και πολλές γυναίκες είχε. Παρόλο που γέροντα να κοιτάξεις και να αγγίξεις μέγιστη ασέβεια θεωρούνταν, γερόντων εναντίον μίσος έβραζε και όπου μπορούσε ξεσπούσε. Μεταξύ φυλών ατέλειωτες βεντέτες γινόταν. Οι άνθρωποι απο έρωτα απογοητευμένοι συχνά σε κατάθλιψη έπεφταν, μέχρι τότε άγνωστη η αυτοκτονία, σε αυτήν την εποχή αρκετά συνηθισμένη έγινε. Εξ αιτίας της ζήλιας η αγάπη χάθηκε. Έπειτα, καθώς το δΑΡΜΑ ακόμη περισσότερο λιγόστεψε, κατα το 12300 έτος της Παρθένου η εποχή άρχισε. Τότε στον κόσμο μέγιστη δύναμη η πορνεία έγινε. Έρωτας πιά δέν υπήρχε, μόνο σεξουαλικός πόθος. Στις γυναίκες και αυτός ο σεξουαλικός πόθος μικρός ήταν, γι’αυτό και σε άνδρες δέν δίνονταν παρα μόνο με υλικά ανταλλάγματα. Η Παρθένος (ζώδιο): της Αφροδίτης (πλανήτη) πτώση είναι: η ομορφιά στον κόσμο ελαχιστοποιήθηκε, οι άνθρωποι άσχημοι ήταν. Απο πρωτύτερα συνηθισμένος ο φόνος, τώρα πιά με ελαφρά καρδιά γινόταν. Της Παρθένου η εντολή «ου φονεύσεις» είναι[1]. Τότε σε πολέμου και σε ειρήνης εποχή ο φόνος έδινε και έπαιρνε, φυσικό κάτι θεωρούνταν. Όποιος δέν σκότωνε, ούτε γυναίκα να αποκτήσει μπορούσε, ούτε προς το ζήν τα απαραίτητα αγαθά. Ακριβώς επειδή οι άντρες στους πολέμους σκοτώνονταν, ο ανδρικός πληθυσμός πολύ μικρότερος, συνεπώς ο κάθε άντρας πολλές γυναίκες είχε και αμέτρητα παιδιά έκαμνε, εφόσον καλός φονιάς ήταν. Όποιος να σκοτώνει δέν ήθελε, και να επιβιώσει δύσκολο ήταν, απογόνους να αφήσει πολύ δυσκολότερο. Άν και η Παρθένος της θυσίας το ζώδιο είναι, τότε του ζωδίου τα χειρότερα χαρακτηριστικά εκδηλώνονταν, η θυσία απο τον ανελέητο και ανόσιο φόνο αντικαταστάθηκε, ενώ του ζωδίου η δυσπιστία στην αθεΐα οδήγησε, πιά οι άνθρωποι στο Θεό δέν πίστευαν. Θεός το μαχαίρι ήταν, όποιος το μαχαίρι με τέχνη χειριζόταν, σκότωνε και ζούσε. Οι άνθρωποι πανέξυπνοι έγιναν, αλλα μόνο για κακό πανέξυπνοι. Ύψιστη τέχνη η απάτη έγινε. Η Παρθένος της υποταγής το ζώδιο είναι. Οι άνθρωποι την φύση σε μεγάλο βαθμό δάμασαν, την γή καλλιεργούσαν και ζώα εξέτρεφαν, μέσω δούλων. Ο δυνατός τον αδύνατο σκότωνε, και όποιος ζωντανός πιανόταν δούλος να γίνει πρόθυμος ήταν. Άλλους να δουλεύουν να βάζεις μεγάλη αρετή ήταν, ο ίδιος να δουλεύεις: γελοία αθλιότητα. Β+ ομάδας αίμα που μέχρι τότε μόνο στης Αφρικής και στης Ασίας λίγα μέρη σε ελάχιστους αριθμούς υπήρχε, τότε ταχύτατα αυξανόταν, καθώς ο Β τύπος πρώτος μέν τα γαλακτοφόρα ζώα εξημέρωσε και με εκείνα μαζί αυξανόταν, της δέ εποχής η κακία τον αρχικά χωρίς Rhesus Β τύπο με το Rhesus τον μπόλιασε, έτσι ο Β+ τύπος που δημιουργήθηκε κατα γεωμετρική πρόοδο να πληθαίνει άρχισε, _{(που παλιά Β+ τύπος δέν υπήρχε καθώς και Α+ καθόλου δέν υπήρχε. Αυτά υβρίδια είναι)}. Το Rhesus στην προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ δημιουργήθηκε γύρω στο -23500 έτος, αλλα απο όλα τα θετικά Rhesus το πιό άνομο: το Β+ είναι, αυτό πρίν απο της Παρθένου την QΑΛΙιΥΓΑ λίγο ήταν, κατα τη γνώμημου. Εκείνης της (Παρθένου) εποχής η ψυχρή υλιστική λογική και η πανουργία απο όλους πιό πολύ τους Β+ ευνόησε. (Το Β αίμα αρχικά στης γής το δυτικό ημισφαίριο στην Αφρική δημιουργήθηκε. Πιθήκων κάποια είδη 100% Β αίμα έχουν, κάποια εποχή ένα τέτοιο είδος σε άνθρωπο μεταλλάχθηκε, εκείνος ο ανθρώπινος πληθυσμός εξ ολοκλήρου Β- αίμα είχε, ωστόσο αρχικά μικρός και ιδιαίτερα ευάλωτος πληθυσμός καθώς ήταν, σε άλλους πληθυσμούς μέσα αναμίχθηκε[2]. Της Ατλαντίδας οι κάτοικοι και μάλιστα οι ηγέτες σε αξιόλογο ποσοστό Β+ αίμα να είχαν πρέπει). Για των σκοτεινών εποχών τα δεινά μιλώντας με μελανά χρώματα περιγράφω. Ωστόσο, η βιαιότητα παντού ίδια δέν ήταν να ξέρετε: τόσο έντονη βιαιότητα μόνο εκεί εκδηλωνόταν: όπου το R+ επεκτεινόταν. Οι παλαιότεροι πληθυσμοί στο βαθμό που ακόμη R- ποσοστό είχαν, τα προβλήματατους πιό ειρηνικά έλυναν. Βεβαίως όμως, όσο πιό σκοτεινή η εποχή, τόσο περισσότερο το R+ επεκτεινόμενο βιαιότητα και πολέμους προκαλούσε, και με τη βία και τους πολέμους το R- εν μέρει χανόταν, εν μέρει με R+ μπολιαζόταν (οπότε R- να είναι έπαυε).

_{(Παρατήρηση: το Β+ με τόσο μελανό χρώμα περιέγραψα, ωστόσο το Β+ κ αληθινές αρετές έχει: στη λογική ακούει, κ του συνανθρώπου το δίκιο λογαριάζει, όταν με το δικότου δέν συγκρούεται, κ όλης της κοινωνίας το καλό θέλει, όταν ο ίδιος καμιά ζημία δέν έχει. Εξ αιτίας της λογικήςτου το Β+ συνήθως σε Θεό, με τον τρόποτου, πιστεύει, πράγμα για τον 0+ εντελώς ασυνήθιστο. Επίσης το Β+ επικοινωνίας καλές ικανότητες έχει, κ τα ζώα αγαπά, με τα ζώα να συνεννοείται ξέρει, αφού πρώτος ο Β- τα ζώα εξημέρωσε. Πρίν απο τους Β, μόνο τον σκύλο είχαν εξημερώσει. Ωστόσο ο Β+ απο τον 0+ μεγαλύτερη ζημιά έκανε, διότι της γής η υπερπλήθυνση πρωτίστως στον Β+ οφείλεται. Το 0+ με την αδιαλλαξία κ τους πολέμουςτου τον πληθυσμό χαμηλά κρατούσε, το Β+ με τη διαλλακτικότητατου αφ'ενός κ την κτηνοτροφική οικονομίατου αφ'ετέρου, τον πληθυσμό γεωμετρικά να αυξάνει άρχισε. Απο τον υπερπληθυσμό η κακία αναγκαία έγινε, ωστε κ του 0+ η κακία ανεπαρκής να θεωρείται άρχισε. Του Κάιν την κακία με αρετή μπολιάζοντας το Β, την κακία σε πονηρία, ακόμη χειρότερη κακία, την ανήγαγε).}

Αρχικά της ανθρωπότητας το αίμα, όλο αρνητικό Rhesus, σάν των Χιμπατζήδων: κατα 87% Α- αίμα είχαν, το υπόλοιπο 13% 0- είχαν. (Στη δυτική Αφρική με 100% Β- πολύ μικρή μιά ανθρώπινη φυλή επίσης δημιουργήθηκε). Πάντως όλο R- ήταν, χωρίς καθόλου Rhesus. Το Rhesus πώς προέκυψε; Εδώ, Α αίματος 5 τύποι υπάρχουν, Rhesus 2 τύποι υπάρχουν να γνωρίζουμε πρέπει. Ακριβώς επειδή το Α αίμα αρχαιότατο είναι, σε διάφορους τόπους για να προσαρμοσθεί διαφορετικές παραλλαγές απέκτησε. Του Rhesus οι δύο τύποι: το νέγρικο Rhesus και το ασιατικό Rhesus είναι. ίσως κάποιος αναρωτηθεί: αυτά τα δύο είδη χωριστά δημιουργήθηκαν, ή το ένα απο το άλλο;[3] Καί τα δύο Rhesus, καθώς πρωτύτερα είπα, αναισθητικά είναι. Οι Αφρικανοί του θανάτου την θλίψη βαθειά αισθάνονται. ο ένας τον άλλο αγκαλιάζοντας παρηγοριούνταν. όταν η ζωή σκληρή έγινε, τον θάνατο αναλογιζόμενοι απο κατάθλιψη πέθαιναν, οπότε που δημιουργήθηκε το "νέγρικο" Rhesus σε αυτήν την θλίψη αναισθησία να έχουν τους έκανε. Το "Ασιατικό" Rhesus σάν κάπως διαφορετικό είναι: εκεί στον υπερπληθυσμό συμπόνια όποιος είχε να πολεμήσει και συνεπώς να επιζήσει δέν μπορούσε, οπότε Rhesus θετικοί όσοι έγιναν αυτήν την «αδυναμία» ξεπέρασαν. Στην πράξη καί τα δύο Rhesus: για φόνο ικανότητα δίνουν, αλλα ψυχολογικά διαφορετική απόχρωση έχουν: Το σπάνιο "αφρικανικό" (παλιότερο) R+, άν κ εγωισμό έχει κ να σκοτώσει μπορεί, ωστόσο άδικο φθόνο δέν έχει, κ Θεό σέβεται, διότι αυτό το σπάνιο παλιό R+ "συκωτικό" είναι, ενώ το νέο, συνηθισμένο R+ "συφιλιδικό" είναι, απο άδικο φθόνο χαρακτηρίζεται κ Θεό δέν σέβεται, είτε σατανιστικό είναι είτε άθεο, μόνο άν με αυτό το R+ μαζί κ Α ή Β υπάρχει, ο άνθρωπος Θεό να λατρεύει μπορεί, αλλα κι εκείνο συνήθως "ξώπετσα". Εκείνοι οι Ασιατικοί πληθυσμοί που πρώτη φορά θετικό Rhesus είχαν, πρωτύτερα τί αίμα είχαν; Β αποκλείεται, διότι Β μόνο στου κόσμου μόνο μιά μικρή περιοχή άν υπήρχε, και εκείνο ελάχιστο. 0 επίσης αποκλείεται, διότι το 0 σε όλους τους πιθήκους ασυνήθιστο, και ειδικά στους ανθρώπους ελάχιστο ήταν, όποιοι ανθρώπινοι πληθυσμοί 0- είχαν, σε πολύ μικρό ποσοστό το είχαν. ^{(Παρατήρηση: στα περισσότερα πιθήκων είδη 0 αίμα καθόλου δέν υπάρχει, σε όποια είδη υπάρχει, σε πολύ μικρό ποσοστό βρίσκεται, το πολύ 20% περίπου. Κ μάλιστα οι πίθηκοι που το 0 σχετικά περισσότερο το έχουν, αυτά τα είδη με αφανισμό περισσότερο απειλούνται. Για ποιό λόγο το 0, που σήμερα στους ανθρώπους η πιό συνηθισμένη ομάδα είναι, στους πιθήκους είναι η πιό σπάνια; Το γιατί θα σας πώ: διότι στους πιθήκους καθόλου R δέν υπάρχει, οπότε το πιθηκίσιο 0 όλο 0- είναι. Το Α: ένα "όπλο" είναι, το Β επίσης ένα "όπλο", το R όπλο, κ μάλιστα το πιό φονικό· ενώ το 0- κανένα όπλο δέν έχει, ούτε Α, ούτε Β, ούτε R. Γι' αυτό το πιθηκίσιο 0, όλο 0-, σε μεγάλους πληθυσμιακούς αριθμούς να φτάσει δέν μπορεί, τα ικανότερα Α- και Β- υπερισχύουν. Απεναντίας στον άνθρωπο το 0 επι το πλείστον 0+ είναι, δηλαδή το R έχει, όπλο έχει, κ μάλιστα το πιό φονικό όπλο. γι' αυτό εις βάρος των άλλων τύπων υπεραυξήθηκε).}

Άρα, το Rhesus: του Α μετάλλαξη ήταν. Ώς την εποχήμας: με 100% 0+ πληθυσμοί υπάρχουν. Άν το 0+ απο 0- προήλθε, τότε με τους 0+ ανθρώπους μαζί και Α+ θα υπήρχαν, τοσούτω μάλλον που ο Α+ τύπος του 0+ όλες τις ικανότητες έχει και ακόμη περισσότερες. Αφού σε εκείνους τους μεγάλους πληθυσμούς μόνο 0+ υπάρχει και καθόλου Α, αυτό σημαίνει: όλο το Α σε R μεταλλάχθηκε. Το Α αίμα κάποτε με R μοιάζει: το Α με της ζωής τον πόθο, με της δικαιοσύνης την καυτή επιθυμία, με την πρακτική σοφία και την φιλοσοφίατου, κάποτε σάν το R βίαια και ανελέητα να φέρεται μοιάζει, και του θανάτου τον πόνο να παραβλέπει αναγκάζεται. Έτσι, όταν οι συνθήκες το απαίτησαν, του Α η αγάπη στου R την σκληρότητα μετατράπηκε, το Α σε R μεταλλάχθηκε.  Αυτό πού έγινε, αργότερα θα το εξετάσω. Πάντως σε πολύ παλαιά εποχή έγινε, αφού με R άνθρωποι αρκετά να διαφοροποιηθούν χρόνο είχαν. Άλλωστε και οι Ινδοί λένε, ο ςΙυΑ του υΙ,Σ,ΝΥ παραλλαγμένο ένα μέρος είναι, κατα κάποιον τρόπο ίδιος, κατα κάποιον τρόπο διαφορετικός, καθώς το γιαούρτι: γάλα είναι, αλλα απο το γάλα διαφέρει. Έτσι και το ΤΑΜΑΣ, αλλοιωμένο ΣΑΤΤυΑ είναι. Όμοια και το R (του ςΙυΑ το στοιχείο): του Α (του υΙ,Σ,ΝΥ του στοιχείου) μετάλλαξη είναι. το R απο Α προήλθε.

    Στις προηγούμενης QΑΛΙιΥΓΑς το τέλος με τον πόλεμο και τις μεγάλες καταστροφές του ανθρώπινου πληθυσμού η μεγάλη πλειονότητα αφανίσθηκε και η Q,ΡΤΑιΥΓΑ άρχισε, στα π.Χ. 10700. Τότε ακόμη Παρθένου εποχή ήταν. Τότε της Παρθένου τα θετικά χαρακτηριστικά εκδηλώθηκαν: εργατικότητα, συνεργασία, σοφία, ψυχραιμία, κοινωνική προσφορά. Οι άνθρωποι, την φύση ώς γεωργοί, κτηνοτρόφοι και τεχνίτες έχοντας απο πρίν δαμάσει, τώρα σε πεντακόσια χρόνια μέσα αλματώδη πρόοδο έκαναν. Στης γής την καλλιέργεια και στων ζώων την εκτροφή και σε όλες τις ειρηνικές τέχνες απίστευτη εφευρετικότητα και συνάμα εργατικότητα έδειξαν. Τα κοπάδιατους με γεωμετρική πρόοδο αυξάνονταν, η καλλιεργημένη γή όλο και περισσότερη γινόταν, όλο και αποδοτικότερη. Οι Κινέζοι για τον μεγάλο 禹 να λένε έχουν, οτι τον μεγάλο Κίτρινο ποταμό αυτός δάμασε, χωρίς αυτό η Κίνα μεγάλη χώρα και δύναμη ποτέ δέν θα γινόταν. Και σε άλλες χώρες τα ποτάμια δαμάσθηκαν, έτσι μεγάλα και ισχυρά έθνη να δημιουργούνται άρχισαν. Ωστόσο η φύση δέν καταστρέφονταν, διότι ο ανθρώπινος πληθυσμός σε αυτής της Q,ΡΤΑιΥΓΑς την αρχή μικρός ήταν. Βέβαια ο ανθρώπινος πληθυσμός γοργότατα αυξανόταν, όλοι όσο μπορούσαν περισσότερα παιδιά έκαμναν και των ανθρώπων η ζωή πολύχρονη ήταν, ωστόσο τις διαφορές ειρηνικά και αγαπημένα έλυναν, όπου οι άνθρωποι πλήθαιναν και ο τόπος τους στένευε: για αλλού μετανάστευαν, για μετανάστευση πολλοί άδειοι τόποι υπήρχαν. Ο πόλεμος φρικτό πράγμα θεωρούνταν, ακόμη και όταν οι συνθήκες πίεζαν, πάσκιζαν και ειρηνικές λύσεις έβρισκαν. Εξ ίσου φρικτό το ψέμα θεωρούσαν. Οι άνθρωποι όλοι σοφοί, όλοι πανέξυπνοι, ψέμα να περάσει δέν μπορούσε. Άν και ζώα εξέτρεφαν, να τα σκοτώσουν απέφευγαν. Των ζώων τη δύναμη χρησιμοποιούσαν, την κοπριά και τα ούρα χρησιμοποιούσαν, το γάλα έπαιρναν, το μαλλί έπαιρναν, το αίμα χωρίς να τα σκοτώσουν έπαιρναν και τρέφονταν, και μόνο όταν το ζώο αλλιώς να ωφελήσει δέν μπορούσε, το θυσίαζαν. Χωρίς να θυσιάσουν δέν έτρωγαν, δέν έπιναν. Επειδή θυσίαζαν, τα χωράφιατους όλο και πλουσιότερο καρπό έδιναν, τα ζώατους όλο και πιό παραγωγικά γινόνταν, όλο και πλήθαιναν. Ενώ της προηγούμενης εποχής κυρίαρχη θεότητα μεγάλης πόρνης μορφή είχε, τώρα κυρίαρχη θεότητα σάν την Αθηνά ήταν, της εργατικότητας και της δικαιοσύνης προστάτις, θεά Παρθένος, αγνή. αυτήν την εποχή το σέξ πολύ δέν εκτιμώνταν. Της Q,ΡΤΑιΥΓΑ το πρώτο μέρος, για 500 χρόνια, έτσι ήταν.

Απο το 10200, ακόμη Q,ΡΤΑιΥΓΑ, Λέοντος εποχή άρχισε. Τότε οι άνθρωποι της ζωής τη χαρά απο πάντοτε περισσότερο ένιωθαν. Τότε ο Θεός κυρίως με του Q,Ρ,Σ,ΝΑ τη μορφή λατρευόταν: άν και οι Ινδοί που λατρεύουν Q,Ρ,Σ,ΝΑ κατα το π.Χ. 1100 αναλήφθηκε, η λατρείατου κατα το π.Χ. 10200 έτος, σε Q,ΡΤΑιΥΓΑ μέσα Λέοντος εποχής αρχή. Τότε οι άνθρωποι τον Θεό ώς Αγάπη λάτρεψαν, και της αγάπης προσωποποίηση ένας πανέμορφος, θαυματουργός νέος ήταν. Απο αυτόν πιό ελκυστικός άνθρωπος στη γή δέν φάνηκε, ομορφιά, πλούτο, σοφία, ελευθερία, δύναμη, καλοσύνη, όλες τις αρετές στον ανώτατο βαθμό είχε. Όλα εκείνα που η ινδική παράδοση για τον Q,Ρ,Σ,ΝΑ λέει, κυρίως σε αυτήν την εποχή εκδηλώθηκαν, ενώ στην πρίν το π.Χ. 1100 εποχή σε μικρότερο βαθμό εκδηλώθηκαν. Επειδή το κυρίαρχο ζώδιο, Λέων, αρσενικό ζώδιο είναι, τότε το ανδρικό φύλο υπερίσχυε, το πολύτιμο ήταν, η δέ γυναίκα δευτερεύουσα αξία ήταν, ωστόσο επειδή η εποχή του δικαίου ήταν, μεταξύ των δύο φύλων οι σχέσεις αρμονικές ήταν.

Έπειτα, απο το π.Χ. 8100, μέσα στην Q,ΡΤΑιΥΓΑ του Καρκίνου ζωδίου η εποχή άρχισε, τότε ο ανδρισμός έπεσε, του ανδρισμού η αξία μειώθηκε, η θηλυκότητα μεγάλη αξία θεωρήθηκε. Ωστόσο και πάλι, επειδή η εποχή δικαίου ήταν, μεταξύ των φύλων οι σχέσεις ακόμη αρμονικές παρέμεναν. Σε αυτήν την εποχή ο Θεός ώς υπέρτατος πατέρας λατρευόταν. Επειδή στον Καρκίνο έξαρση ο Δίας πλανήτης έχει, της θρησκείας πλανήτης, οι άνθρωποι άκρως ευσεβείς ήταν, με τον Θεό επικοινωνούσαν, του Θεού το θέλημα μάθαιναν και το έπρατταν. Επειδή της επιβίωσης το ένστικτο ισχυρότατο ήταν, όταν κανείς αρκετά υλικά αγαθά ή υγεία δέν είχε, οι υπόλοιποι να τον βοηθήσουν έσπευδαν, όλοι όλους σάν γονείς αγαπούσαν. Οι άνθρωποι πολλά χρόνια ζούσαν, ο καθένας τουλάχιστον 120 χρόνια ζούσε, και πολλά παιδιά έκαμναν. Η ανθρωπότητα  ταχύτατα πλήθαινε, ωστόσο ο υπερπληθυσμός σε πόλεμο δέν ξεσπούσε, με την συνεχή μετανάστευση όλοι επαρκή τόπο εύρισκαν. Η ζωή χαρισάμενη ήταν, μέχρι που κατα το π.Χ. 7500 έτος τα πρώτα δεινά εκδηλώθηκαν: ΤΡΕΤΑ εποχή άρχισε. τότε ακόμη Καρκίνου ζωδίου εποχή ήταν. του Καρκίνου αρνητικά χαρακτηριστικά να εκδηλώνονται άρχισαν: αμυντική και επιθετική συμπεριφορά, πόλεμοι και συνάμα ανανδρία. Του Καρκίνου ζωδίου η φύση ευέξαπτη είναι: άν ωροσκόπος Καρκίνος, ζενίθ στον Κριό: επειδή ο Καρκίνος της αυτοσυντήρησης το ένστικτο εκπροσωπεί, όταν η ζωήτου να απειλείται αισθάνεται επιθετικός γίνεται. Η γάτα στον άνθρωπο δέν επιτίθεται, όμως όταν σε μιά γωνιά τη στριμώξεις με τα νύχια θα σου χιμήξει. Έτσι και ο Καρκινίσιος άνθρωπος, άν και τον πόλεμο απεχθάνεται, όταν στην ειρήνη ασφαλής δέν είναι, τον πόλεμο θα προτιμήσει, και απο όλους πιό γενναία θα πολεμήσει. Μέχρι τώρα του υπερπληθυσμού το πρόβλημα με τη μετανάστευση λυνόταν, τώρα πιά ο κόμπος στο χτένι έφτασε. Για της γής τις δυνατότητες ο πληθυσμός πολύ μεγάλος έγινε, όπου και να μετανάστευες ο τόπος ήδη πιασμένος ήταν. Οι άνθρωποι LEBENSRAUM, ζωτικό τόπο χρειάζονταν, και εκείνοι που τόπο είχαν σε άλλους να τον παραχωρήσουν δέν δέχονταν. Τότε οι πιό επιθετικοί άνθρωποι, δηλαδή οι R+, τον πόλεμο ώς σωτηρία προέβαλλαν, και τα πολεμικάτους σχέδια πράξη έκαμναν. Άλλες φυλές έδιωχναν, τον τόποτους έπαιρναν. Αλλα τότε της πατρίδας η έννοια ιερή είχε γίνει, όσοι χωρίς αντίσταση έφευγαν δειλοί θεωρούνταν, και δειλοί ακόμη άν ήταν συχνά πού να φύγουν δέν είχαν, έτσι άλλοι επιτιθέμενοι, άλλοι αμυνόμενοι πολεμούσαν. Του R+ η ραγδαία αύξηση τώρα άρχισε. Οι R- να πολεμήσουν δέν ήθελαν, και άν πολεμούσαν να σκοτώσουν λυπούνταν και έτσι ώς άχρηστοι χαρακτηρίζονταν. Ή να πολεμήσουν δέν πήγαιναν ή στον πόλεμο σκοτώνονταν, όλο και λιγόστευαν, ενώ οι R+ ο καθένας πολλές γυναίκες έπαιρνε και τον κόσμο R+ απογόνους γέμιζε. Του Καρκίνου η εποχή, της ανθρωπότητας ολόκληρη την ιστορία θυμίζει. Διότι η γή του Καρκίνου ζωδίου πλανήτης είναι. Όπως ο Ερμής των Διδύμων, ο Αρης του Κριού, ο Δίας του Τοξότη κ.λπ., έτσι και η Γή (όπως και ο δορυφόροςτης, η Σελήνη) του Καρκίνου ζωδίου πλανήτης είναι, γι’αυτό και στη Γή η ζωή πάντοτε στου Καρκίνου των ενδιαφερόντων το στημόνι υφαίνεται. Τότε, στου Καρκίνου την εποχή, ακόμη περισσότερο. Η γυναίκα σε αυτήν την εποχή μεγάλη αξία είχε, οι άνδρες μειωμένο ανδρισμό είχαν και επιθυμητοί δέν ήταν, οπότε μόνο για γή όχι, και για γυναίκες μεγάλες μάχες γινόνταν, όποιος νικούσε του νικημένου τη γυναίκα έπαιρνε και με εκείνην παιδιά έκανε. Επειδή ο ανδρισμός μειώθηκε και η ευαισθησία αυξήθηκε, ενώ η γυναίκα μεγάλη αξία απέκτησε, αυτήν την εποχή όλοι οι άνδρες πρόωρα εκσπερματικοί ήταν, σε αυτό λύση για να δώσουν την περιτομή καθιέρωσαν. Πέους χαλινού δέλτα (τρίγωνο) για να αφαιρέσουν την ακροποσθία αφαιρούσαν, κάποιοι και υπόσχιση (SUBINCISION) έκαμναν. Έτσι αυτές οι πρακτικές: σε όλες τις ηπείρους διαδόθηκαν (αργότερα, όταν κυρίαρχα ζώδια αρσενικά ζώδια έγιναν, σε πολλά μέρη αυτές οι πρακτικές παραμελήθηκαν και ξεχάσθηκαν). Η ανθρώπινη γλώσσα, ενώ μέχρι αυτήν την εποχή σε όλους τους λαούς παρόμοια ήταν, όλοι οι λαοί μεταξύτους μιλώντας καταλαβαίνονταν, τώρα έντονα να διαιρείται άρχισε, διότι οι μέχρι τώρα μεταξύτους φιλικές φυλές πλέον ειρηνικά δέν επικοινωνούσαν. Επιπλέον, των φθόγγων οι συνδυασμοί που μέχρι πρό τινος αντικειμενική σημασία είχαν, απο αυτήν την εποχή συμβατική σημασία να έχουν άρχισαν. Και έτσι η ζωή συνεχιζόταν, ενώ η ενιαία ανθρωπότητα σε έθνη διαιρούνταν και το R+ Rαγδαία αυξανόταν, ενώ το R- εκτός που δέν αυξανόταν, μειωνόταν κιόλας. Εκείνο που ακόμη το R- έσωζε, αφ’ενός της δουλείας ο θεσμός ήταν, αφ’ετέρου της ιεροσύνης ο θεσμός. Ο R- που να σκοτώσει δέν μπορούσε, ώς δούλος να επιβιώσει μπορούσε, ή ώς ιερέας. Αμάχους δούλους δέν σκότωναν, ούτε ιερείς. Ωστόσο, ο δούλος μόνο μία γυναίκα είχε και εκείνην ο αφέντηςτου την «έσπερνε», το ίδιο και ο ιερέας μία γυναίκα, ενώ ο πολεμοχαρής R+ αφέντης ήταν και πολλές γυναίκες είχε. Κατα τα π.Χ. 6000 Διδύμων εποχή άρχισε, ενώ μέχρι τότε ανθρώπων κύριο ενδιαφέρον η επιβίωση και οι γυναίκες ήταν, αυτή η εποχή αρχίζοντας τα ενδιαφέροντα πολύ διευρύνθηκαν, οι άνθρωποι περίεργοι έγιναν και για τα πάντα ρωτούσαν. Καθώς ο Ν. Καζαντζάκης έγραψε, «άνθρωπος τί θα πεί; ένα πράμα που ρωτάει!». _{(Προκαταρκτική παρατήρηση: το ΑδΑΡΜΑ, το άδικο, με όλητου τη συνοδεία: το ΤΑΜΑΣ, κ του ςΙυΑ τη λατρεία, να αυξάνονται εξακολουθούν, εξαιτίας της υπερπλήθυνσης, παράλληλα όμως της γής, της ιστορίας η φωτεινή ενέργεια, περίπου σε αυτήν την εποχή στο αποκορύφωμα φτάνει. Έτσι, οι ανόσιες πρακτικές να αυξάνονται συνεχίζουν, αλλα παράλληλα η σοφία, μαζί κ της ηθικής η κατανόηση, στα ύψιστα φτάνει. Κακό κ καλό τί είναι, οι άνθρωποι σ' αυτήν την εποχή παρά ποτέ περισσότερο καταλαβαίνουν. Απο εκείνης της εποχής τη σοφία κάτι σπάνια ψήγματα έχουν μείνει ώς τις μέρεςμας)}Γάμου θεσμός και φιλία μεγάλες αξίες έγιναν, και αυτό στους ανθρώπους μεγάλη ειρήνη να φέρει θα μπορούσε, αλλα υπερπληθυσμού εξ αιτίας για αυτές τις αξίες πόλεμοι γινόνταν. Όμως τώρα οι πόλεμοι όχι μόνο με το σπαθί, αλλα και με τη ρητορεία. Η ανθρώπινη εφευρετικότητα ολοταχώς να δουλεύει άρχισε, καινούργια πράγματα, καινούργιες μεθόδους, καινούργιους τόπους ανακάλυπταν. Ναί μεν ο πόλεμος λύση ήταν, αλλα και η μετανάστευση όλο και εντονότερη γινόταν. Η σημερινή φιλολογία τις ρίζεςτης σε αυτήν την εποχή έχει. Της γραφής η μεγάλη επινόηση σε αυτήν την εποχή έγινε. Οι ανθρώπινες γλώσσες, που ακόμη όλες μεταξύτους αρκετά έμοιαζαν, τώρα περίτεχνες έγιναν, συγκεκριμένα: οι δευτερεύουσες προτάσεις και οι ονοματικοί προσδιορισμοί συχνά να χρησιμοποιούνται άρχισαν, ενώ πρωτύτερα ασυνήθιστα ήταν. Των λέξεων η σειρά τροποποιήθηκε. Μέχρι αυτά τα χρόνια (π.Χ. 6000) σε όλες τις γλώσσες των λέξεων η σειρά ώς εξής ήταν: κάθε φράση πάντοτε με ουσιαστικό άρχιζε, κάθε πρόταση με ρήμα τελείωνε. Του ουσιαστικού οι προσδιορισμοί (που ώς τότε δέν πολυσυνηθίζονταν) απο το ουσιαστικό μετά ετίθεντο, του δέ ρήματος οι προσδιορισμοί (επιρρηματικοί προσδιορισμοί) απο το ρήμα πρίν ετίθεντο. Απο αυτήν τη χρονιά (περίπου π.Χ. 6000) σε όλες τις γλώσσες η σύνταξη να αλλάζει άρχισε: κατα τόπους διάφορες αλλαγές έγιναν, η σπουδαιότερη αλλαγή στην Ασία με κέντρο τις Αλταϊκές φυλές έγινε: του ουσιαστικού οι προσδιορισμοί πρό του ουσιαστικού να τίθενται άρχισαν. Αρχικά αυτό στα προσδιορίζοντα ουσιαστικά έγινε: οι προσδιορισμοί – ουσιαστικά: απο τα προσδιοριζόμενα να προηγούνται καθιερώθηκε, σε πάρα πολλές γλώσσες, σχεδόν σε όλη την Ασία, επίσης στην Αυστραλία και σε άλλα μέρη. Στην (αλταϊκή) Σουμερική γλώσσα αυτή η τάση έχει αρχίσει αλλα μόνο σε μικρό βαθμό έχει καθιερωθεί, πράγμα που δείχνει: οτι οι Σουμέριοι απο τις άλλες αλταϊκές φυλές νωρίς απομακρυνόμενοι μετανάστευαν (πιθανόν κατα τα 5500 ή 5000 χρόνια π.Χ. απο τις άλλες αλταϊκές φυλές ξέκοψαν, πάντως κατα τα 3500 π.Χ. ήδη στη Μεσοποταμία εγκατεστημένους τους βρίσκουμε). Οι Βάσκοι απο τις υπόλοιπες αλταϊκές φυλές απο ό,τι οι Σουμέριοι λίγο αργότερα ξέκοψαν, στη Βάσκικη (αλταϊκή) γλώσσα του ουσιαστικού – προσδιορισμού η πρόταξη πλήρως καθιερώθηκε, αλλα του επιθέτου πρόταξη όχι. Αφού πρώτα το ουσιαστικό – προσδιορισμός απο το προσδιοριζόμενο να προηγείται καθιερώθηκε, έπειτα στον ασιατικό κορμό και το επίθετο πρό του ουσιαστικού να τίθεται καθιερώθηκε. Έτσι η τέλεια σύνταξη δημιουργήθηκε, αυτή που και σε αυτό το κείμενο όσο μπορώ χρησιμοποιώ. Κατα αυτήν τη σύνταξη όλη η γλώσσα απο έναν κανόνα διέπεται: οτι ο κάθε προσδιορισμός προηγείται. αυτή η σύνταξη ψέματα και υποκειμενικά πράγματα για να πείς εντελώς ακατάλληλη είναι. σε κάθε περίπτωση το αισθητό προηγείται, το νοητό έπεται. Το γενικό προηγείται, το ειδικό έπεται. Προπάντων: του επιθέτου απο το προσδιοριζόμενοτου η πρόταξη με τον Ασιατικό Κορμό απολύτως συνδέεται. Εκτός του Ασιατικού Κορμού αυτό το φαινόμενο (επιθέτου πρόταξη) μόνο σπανιότατα και σποραδικά απαντά. Το φαινόμενο εκτός απο τις Αλταϊκές, επίσης στις Ουραλικές, στις περισσότερες Σινο-θιβετιανές, στις Δραυιδικές, στις Καυκασιανές, στις Σιβηριανές και στις Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες απαντά, με λίγα λόγια σε όλες τις ασιατικές και με Ασία γειτνιάζουσες γλώσσες, με εξαίρεση της Νοτιοανατολικής Ασίας κάποιες γλώσσες οι οποίες με τον Ασιατικό Κορμό στενή επαφή δέν είχαν και την παλιά σύνταξη (το επίθετο απο το ουσιαστικό μετά) διατηρώντας και του ρήματος την τελικότητα χάλασαν (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ταϊλανδική). Της γλώσσας η μεγάλη εκλογίκευση κυρίως στου Υδροχόου την ακτίνα έγινε, κ η γειτνιάζουσα του Αιγόκερω ακτίνα αυτήν την τάση σε μεγάλη έκταση απορρόφησε. Η γή σε 12 «ακτίνες» υποδιαιρείται, καθώς στην παρακάτω εικόνα δείχνω:

Μιά άλλη βασική υποδιαίρεση, της γής σε 12 φέτες, καθώς στην επόμενη εικόνα:

Για αυτές τις υποδιαιρέσεις αλλού δέν θα βρείτε, ούτε εγώ αλλού τις έχω βρεί, απο δικέςμου παρατηρήσεις σε αυτά τα συμπεράσματα έχω φτάσει. Κατ’αρχήν της γής ο κεντρικός μεσημβρινός ακριβώς απο της Κωνσταντινούπολης τη γέφυρα περνάει έχω παρατηρήσει, οπότε αυτός ο μεσημβρινός τη γή σε ανατολικό και δυτικό μέρος χωρίζει, ενώ ο ισημερινός τη γή σε βόρειο και νότιο μέρος χωρίζει, συνεπώς εκεί που της Κωνσταντινούπολης ο μεσημβρινός με τον ισημερινό τέμνεται, εκεί της γής το κεντρικό σημείο είναι, απο όπου τα τέσσερα σημεία (ανατολή, νότο, δύση, βορρά) και τις υποδιαιρέσειςτους βρίσκουμε, που όλες οι υποδιαιρέσεις για του τόπου τον χαρακτήρα σημασία έχουν.

Κατα των φετών (segments) το σύστημα, ο φωτεινός χαρακτήρας απο του Τοξότη τον μεσημβρινό αρχίζει, εκεί το ανατολικό ημισφαίριο αρχίζει, και το φωτεινό στοιχείο συνεχώς αυξάνεται μέχρι της Κωνσταντινούπολης τον μεσημβρινό όπου το θετικό στοιχείο στο αποκορύφωμα φτάνει και έπειτα αμέσως να μειώνεται αρχίζει καθώς το σκοτεινό στοιχείο αρχίζει και βαθμηδόν αυξάνεται, στο δυτικό ημισφαίριο. Όταν το σκοτεινό στοιχείο κορυφώνεται, τότε το φωτεινό αρχίζει, και αντίστροφα. (Σε δώδεκα μέρη διαίρεση βασική είναι, αλλα της γήινης σφαίρας ακόμη και η κάθε μοίρα τη δικήτης σημασία έχει, καθώς και του ζωδιακού κύκλου η κάθε μοίρα ιδιαίτερη σημασία έχει).

Έτσι λοιπόν, η «τέλεια σύνταξη» στου Υδροχόου την ακτίνα ξεκίνησε πιστεύω, και στις γειτονικές περιοχές επεκτάθηκε. Αφού απο μία γλώσσα (γλωσσική οικογένεια, την αλταϊκή) σε όλες τις γειτνιάζουσες γλωσσικές οικογένειες επεκτάθηκε, απο αυτό επιβεβαιωνόμαστε: οτι μεταξύ των ήδη διαφορετικών γλωσσικών οικογενειών επικοινωνίας δυνατότητα υπήρχε, δηλαδή οι διαφορετικές γλωσσικές οικογένειες μεταξύτους μεγάλες διαφορές δέν είχαν, έτσι ώστε μεταξύτους μιλώντας καταλαβαίνονταν, παράδειγμα οι Ινδοευρωπαίοι εκείνης της εποχής τους Τούρκους καταλάβαιναν και αντίστροφα, το ίδιο μεταξύ όλων των τότε γλωσσών. Αλλιώς: της μιάς γλώσσας: της σύνταξης η εξέλιξη στης άλλης γλώσσας τη σύνταξη να επιδράσει δέν θα μπορούσε. Και ναί μεν των λέξεων η σειρά σε όλες τις προαναφερθείσες γλώσσες όπως είπαμε έγινε, αλλα η «τέλεια σύνταξη» απο παντού πιό «τέλεια» στις Αλταϊκές γλώσσες βρίσκεται, δηλαδή εκεί πιό εξελιγμένη φωνηεντική αρμονία (vowel harmony) βρίσκουμε, προσφυμάτων κάπως πιό «μαθηματικά» δομημένο σύστημα, και εν γένει τελειότερη εφαρμογή της «τέλειας σύνταξης». Άρα η Αλταϊκή ομοεθνία στου Υδροχόου την ακτίνα μέσα να δημιουργήθηκε θα πρέπει. Η Ινδοευρωπαϊκή και Καυκασιανή ομοεθνία, οπωσδήποτε στου Αιγόκερω την ακτίνα μέσα δημιουργήθηκαν. Με πολύ R+ πληθυσμοί των συμφώνων το σύστημα (συμφωνισμό) απλοποίησαν, σε εκείνους τους πληθυσμούς της παλιάς ενιαίας γλώσσας η φωνολογία περισσότερο παραφθάρθηκε, ενώ με περισσότερο R- πληθυσμοί συμφώνων αρκετά πλούσιο σύστημα διατήρησαν, της παλιάς ενιαίας του HOMO SAPIENS γλώσσας την φωνολογία πολύ καλύτερα διατήρησαν. Προπάντων οι Δραυιδικές και της κεντρικής και νότιας Αμερικής οι γλώσσες απο 100% R+ πληθυσμούς ομιλούμενες: την φωνολογία και προπάντων τα σύμφωνα υπεραπλούστευσαν, ενώ και φωνηέντων μικρό αριθμό είχαν. Οι Αλταϊκές γλώσσες, με πιό αντιπροσωπευτικές τις τουρκικές γλώσσες, άν και σήμερα απο εξ ολοκλήρου R+ πληθυσμούς μιλιούνται, της παλιάς ενιαίας του HOMO SAPIENS γλώσσας την φωνολογία αρκετά καλά διατήρησαν: τις αρθρωτικές θέσεις απο όλες τις γλώσσες καλύτερα διατήρησαν, αλλα και απο τους αρθρωτικούς τρόπους τους περισσότερους διατήρησαν, άν και προτού ακόμη διακλαδισθεί η πρωτο-Αλταϊκή γλώσσα τα δασέα σύμφωνα απο τα άηχα ψιλά να διακρίνει έπαψε. Απο αυτήν την συντηρητικότητα καταλαβαίνουμε πως ενώ οι Δραυιδικές και της νότιας & κεντρικής Αμερικής οι γλώσσες ανέκαθεν απο 100% R+ πληθυσμούς μιλιούνταν, οι Αλταϊκοί πληθυσμοί σε παλιές εποχές απο R- αποτελούνταν, το οποίο R- όμως απο νωρίς με R+ μπολιαζόταν ώσπου όλο R+ έγινε.

Στων Διδύμων την εποχή (απο το π.Χ. 6000 και μέχρι το π.Χ. 3900) οι άνθρωποι καταπληκτικά πνευματικά επιτεύγματα παρουσίασαν. Βέβαια πάντοτε με ζωγραφιές τη μνήμη να βοηθούν μπορούσαν, αλλα τώρα της γραφής η τέχνη τον λόγο με ακρίβεια ωστε να αποδίδει τελειοποιήθηκε, ήδη απο αυτήν την εποχή: μόνο εννοιών όχι, αλλα και συγκεκριμένων λέξεων και συγκεκριμένων φθόγγων σύμβολα επινοήθηκαν, με της ομοφωνίας την αρχή. Γραφή που δημιουργήσαν οι πρώτοι άνθρωποι, της Αλταϊκής φυλής ήταν. Όλες οι άλλες γραφές είτε απο αλταϊκών φυλών γραφή προέρχονται, είτε κατα αλταϊκών φυλών γραφής υπόδειγμα δημιουργήθηκαν. Αυτήν την εποχή επίσης διάφορα πνευματικά παιχνίδια επινόησαν, και με το Θεό επικοινωνίας μεθόδους: απο το Θεό μηνύματα για να λαμβάνουν μαντικής εκπληκτικές μεθόδους δημιούργησαν, μάλιστα στους αριθμούς βασισμένες τέλειες μεθόδους, που τέλειο φιλοσοφικό θεωρητικό υπόβαθρο μαρτυρούν. τα 8 τρίγραμμα αυτήν την εποχή δημιουργήθηκαν, το ιρκ ΒίτίΓ αυτήν την εποχή γράφηκε. Στο Θεό απευθυνόμενοι της ζωής τα προβλήματα για να λύνουν τέλεια «ΜΑΝΤΡΑ» δημιούργησαν. Αυτή η εποχή χρυσή να είναι θα μπορούσε, αλλα δέν ήταν, διότι η ανθρώπινη εξυπνάδα σε πονηρά τεχνάσματα και ύπουλες παρανομίες οδηγούσε, ωστόσο και τις πονηριές για να αντιμετωπίζουν τρόπους είχαν: το δίκαιο και το άδικο για να ξεχωρίζουν δίκες να κάνουν άρχισαν, και των αντιδίκων τις πονηριές για να ξεπερνούν ευφυέστατα τέστ καθιέρωσαν. Αυτής της εποχής την σοφία άν διατηρούσαμε, σε σκοτεινότερη εποχή ποτέ δέν θα ξεπέφταμε. Της εποχής άλλο ένα τραύμα οι πόλεμοι ήταν, η ανθρωπότητα να πληθαίνει και σε φυλές να διαιρείται συνέχισε. Στα π.Χ. 4300 το καλό με το κακό ισοφάρησε, η ηθική με την ανηθικότητα ίση ήταν, όπως κατα τις ισημερίες η μέρα με τη νύχτα ίση είναι. Τότε οι άνθρωποι στο δίκαιο ή στο άδικο να πάνε ίσες δυνατότητες είχαν, ωστόσο στη σοφίατους χάρις περισσότερο στο δίκαιο έκλιναν. _{(Του Κάιν οι φυλές εξ ολοκλήρου στο άδικο έκλιναν, αλλα εκείνο που ήθελαν μόνο κατα το ήμισυ να το πράξουν μπορούσαν).} (Άλλωστε, της γής η ενέργεια τότε στο πιό φωτεινό σημείοτης ήταν). Ο Θεός τότε σάν των Σουμερίων τον «ΕΝ.ΚΙ», ώς φιλάνθρωπος, σοφός και δίκαιος Θεός λατρευόταν. Εκείνη τη χρονιά, κατα τα π.Χ. 4300, το R+ με το R- περίπου 50% - 50% ήταν, σε κάποιες φυλές το R- περισσότερο, σε άλλες φυλές το R+ περισσότερο, επι της γής του συνόλου 50% - 50% ήταν.

Στα π.Χ. 3900, στη ΔυΑΠΑΡΑ εποχή μέσα, του Ταύρου η εποχή άρχισε. Ο Ταύρος θηλυκό ζώδιο είναι και μάλιστα της γυναικείας φύσης το κατεξοχήν αρχέτυπο, τότε η γυναίκα αξία απέκτησε, ο άντρας την αξίατου έχασε, η μεταξύ των ανθρώπων εχθρότητα που πάντα όλο και μεγάλωνε, τώρα κύριο αντικείμενο τις γυναίκες είχε, και έπειτα τα υλικά αγαθά. Οι άντρες μεταξύτους για μιά γυναίκα σκοτωνόνταν, επίσης των αλλονών τα αγαθά για να πάρουν πολεμούσαν. Της εποχής θετικά χαρακτηριστικά: οι τέχνες μέγιστη άνθιση γνώρισαν. Της προηγούμενης εποχής η σοφία σε καλλιτεχνική έκφραση διοχετεύθηκε, όλες οι τέχνες άνθισαν, η ομορφιά ώς θεϊκό στοιχείο λατρευόταν. Ωστόσο, η δικαιοσύνη υποβαθμίσθηκε, καθώς οι άνθρωποι απο πρωτύτερα πιό εγωιστές έγιναν. Σε αυτήν την εποχή κύρια θεότητα η Μεγάλη Μητέρα ήταν, γιατί του θείου η κατεξοχήν έκφραση η γυναικεία ομορφιά και εν γένει η γυναικεία φύση θεωρούνταν. Σε μεγάλο βαθμό, η θρησκεία σε μαγεία εκφυλίσθηκε: οι άνθρωποι μαγείας μεθόδους επινοούσαν, οι οποίες μέθοδοι στου έρωτα τη δύναμη βασίζονταν, αυτήν την εποχή η δύναμη όχι μόνο στις κανονικές θυσίες, αλλα και στου σπέρματος και του απο τη μήτρα αίματος προσφορά βασιζόταν. Οι ανώτεροι άνθρωποι που κανονικές θυσίες προσέφεραν με τους κατώτερους ανθρώπους που σεξουαλικών χυμών εσθίοντα δαιμόνια λάτρευαν, μεταξύτους πολεμούσαν. Η θρησκεία με τη μαγεία πολεμούσε. Στου Ταύρου την εποχή μέσα, υπέροχος ένας πολιτισμός δημιουργήθηκε: ο Μινωικός πολιτισμός. τον δημιούργησαν: της Αλταϊκής φυλής ένα παρακλάδι, που κατα την προηγούμενη, των Διδύμων την εποχή σοφίας μεγάλη ανάπτυξη είχε, τώρα εκείνη η φυλή την Κρήτη αποικίζοντας (και απο εκεί πλείστα άλλα παραθαλλάσια μέρη) για πολιτισμού ανάπτυξη πρόσφορο έδαφος βρίσκοντας, υπέροχης ομορφιάς, σοφίας και ανθρωπιάς πολιτισμό δημιούργησε: τον Μινωικό πολιτισμό. Όταν Σουμέριοι απο τη Μεσοποταμία στην Κρήτη μετανάστευσαν, κατα το π.Χ. 3000 έτος, κύρια θεότητάτους «ΑΝ» (Ουρανός) ονομαζόμενος Θεός ήταν, και με τον ΑΝ μαζί την «Κυρία του Ουρανού» λάτρευαν. Αυτή η λατρεία στην Κρήτη διατηρήθηκε, αλλα της «Κυρίας του Ουρανού» η λατρεία στην πραγματικότητα με τον καιρό δυνάμωνε. Της φύσης και της ειρηνικής ζωής η αγάπη: όσο στον Μινωικό πολιτισμό, τόσο πολύ σε κανέναν άλλο πολιτισμό δέν φαίνεται. Οι Μινωίτες σε πολλά πράγματα τέτοια τεχνολογία κατείχαν που ούτε σήμερα δέν την έχουμε φτάσει.  Οι πόλεμοι απο τον υπερπληθυσμό δημιουργούνται. Οι Μινωίτες του υπερπληθυσμού το πρόβλημα για πολύ καιρό έλυναν, καθώς σε σχεδόν άδειο τόπο είχαν εγκατασταθεί, στην Κρήτη, και έπειτα άλλα παραθαλάσσια μέρη αποίκιζαν. Έτσι, απο τις διαμάχες γλύτωναν, και ακόμη τις εσωτερικές συγκρούσεις απέφευγαν, στις πόλειςτους και στις ακροπόλειςτους τείχη δέν είχαν, γιατί οι άρχοντες απο το λαό δέν φοβούνταν, και οι ίδιοι οι Μινωίτες απο ξένους δέν φοβούνταν. Της Μινωικής γραφής την κομψότητα και συνάμα της μάθησηςτης την ευκολία, στον κόσμο ποτέ καμιά άλλη γραφή δέν έφτασε. ο Μινωίτης ακόμη και άν καθόλου δέν διδασκόταν να διαβάσει σε θέση ήταν.

_{(Παρατήρηση: τεχνολογίας δείγμα: δυό μέλισσες μέλι που αποθέτουν πασίγνωστο κόσμημα, μέλισσες ανάμεσα στρόγγυλη κηρήθρα με μικρό κυκλάκι αποδίδεται, το οποίο απο 300 κ κάτι μικροσκοπικές χρυσές μπιλίτσες αποτελείται. Η σημερινή τεχνολογία σ' εκείνο το κυκλάκι μέχρι ογδόντα κ κάτι μπιλίτσες να βάλει μπορεί, περισσότερες όχι. Ταύρου εποχής επικίνδυνο στοιχείο: η ειδωλολατρεία, επειδή ταύρου ζώδιο πραγμάτων μορφή σημαίνει, οι άνθρωποι στη μορφή υπερβολικά μεγάλη σημασία απέδιδαν. Έτσι αφ' ενός στην Κρήτη όπως κ στην Αίγυπτο κ αλλού μεγάλα αριστουργήματα έφτιαχναν, αφ' ετέρου τη μορφή να λατρεύουν τάση είχαν. Γι' αυτό οι Αιγύπτιοι των νεκρών το σώμα να διατηρήσουν προσπαθούσαν, κ τη μορφήτους εξιδανικευμένη με ακρίβεια να αποδώσουν πάσχιζαν. Άν η ψυχή αθάνατη είναι, το νεκρό σώμα τί της χρειάζεται; σ' αυτό κολλούσαν. Στου Αισχύλου τον Προμηθέα Δεσμώτη μεγάλη μιά προφητεία λέγεται: "ο Δίας, απο έναν γάμο που θα κάνει, την εξουσίατου θα χάσει". Απο αυτό καταλαβαίνουμε οτι των αρχαίων Ελλήνων ο Δίας απόλυτος του Σύμπαντος Θεός δέν ήταν, αλλα μόνον εποχιακός θεός, του υπέρτατου Θεού προσωρινός εκπρόσωπος. Αυτός ο θεός, την εξουσία έχασε διότι με κάποια θεά παντρεύτηκε, εκείνη η θεά τον εκτόπισε κ τώρα ώς υπέρτατη θεότητα λατρεύεται: η Qali λεγόμενη θεά είναι. Οι Μινωίτες, ενώ πρώτα τον αληθινό Θεό λάτρευαν, παράλληλα την Qali όλο κ περισσότερο λάτρευαν, κ όσοι την μεγάλη θεά λατρεύουν, πολύ γρήγορη πρόοδο έχουν, κ πολύ απότομη πτώση. Έτσι κ οι Μινωίτες την έπαθαν, Μινωικού πολιτισμού πτώσης αληθινή αιτία αυτή ήταν: τη μεγάλη θεά λατρεύοντας κτισματολάτρες έγιναν. Παρά ταύτα, του Μινωικού πολιτισμού την ομορφιά κανένας άλλος πολιτισμός δέν την έφτασε, το ίδιο κ άλλα των Μινωιτών επιτεύγματα. Ο Αισχύλος, όνομα με λ χαρακτήρα έχοντας, κατα βάθος κι εκείνος της μεγάλης θεάς λάτρης ήταν, γι' αυτό στο έργοτου την προφητεία έβαλε).}

 Ωστόσο, κατα τα 1800 που του Κριού η εποχή άρχισε, ο Μινωικός πολιτισμός δυνατό χτύπημα δέχθηκε: στου Μινωικού πολιτισμού το κέντρο, την Κρήτη, ξένοι εισέβαλαν, προπάντων Σημίτες. Της Κρήτης η ειρηνική και ανέμελη ζωή ταράχθηκε. Ωστόσο στη σύγκρουση τέρμα γρήγορα να δώσουν κατάφεραν: τους εισβολείς φίλους τους ονόμασαν και συνεργάτες τους έκαναν. Έτσι, η εχθρική εισβολή στον Μινωικό πολιτισμό για το στρατό και για εργασία χέρια έδωσε, και αντί να καταρρεύσει δυνάμωσε. Ωστόσο, απο τώρα και μετά ο Μινωικός Πολιτισμός απειλούνταν. η ύψιστη ακμήτου κινδύνους εγκυμονούσε. Ο υπερπληθυσμός μεγάλωνε. Στου Κριού την εποχή μέσα η φιλοπόλεμη ελληνική φυλή όλο και δυνάμωνε. Η σκοτεινή ενέργεια στης φωτεινής σε βάρος αυξανόταν. _{(Σημειωτέον, οι εισβολείς, κυρίως οι Σημίτες, της μεγάλης θεάς λάτρεις ήταν, απο του Κάιν τη γενέτειρα αίμα έφερναν, οι Ασσύριοι του Κάιν γόνοι όχι άδικα λέγονται, κ στην Κρήτη εκείνοι που εισέβαλαν Σημίτες κ συναφείςτους τέτοιοι ήταν, Ασσύριοι κ παρόμοιοι, παλιού καιρού γύφτων αντίστοιχοι. Η γυφτιάτους στη γραφήτους φαίνεται: γραμμικής Α γραφής όλο τσαπατσουλιά πινακίδες, χωρίς σειρών γραμμές, χωρίς λέξεων χωρίσματα, με τσαπατσούλικο γραφικό χαρακτήρα. Αυτές οι πινακίδες εκεινών των Σημιτών εισβολέων τη γλώσσα αποδίδουν. Όσες πινακίδες τσαπατσουλιά δέν έχουν, σε άλλους λαούς ανήκουν: απο μικρασία Αρίους Χιττίτες, κ Έλληνες οι οποίοι μινωίτες σουμερίους γραφείς χρησιμοποιούσαν. Οι Σημίτες εισβολείς της μεγάλης θεάς τη λατρεία στην Κρήτη δυνάμωσαν, κ στον πληθυσμό μπόλικο R+, κυρίως 0+ αίμα έφεραν. Απο τότε ο Μινωικός πολιτισμός να χαθεί καταδικάσθηκε. Πραγματική αιτία: ούτε οι Έλληνες εισβολείς, ούτε του Μινωικού πολιτισμού οι Σουμέριοι δημιουργοί, αλλα οι αθρόοι Σημίτες κ συναφείς έποικοι).}

 Ώσπου κατα τα π.Χ. 1450 ο Μινωικός Πολιτισμός καίριο πλήγμα δέχθηκε. Οι φιλοπόλεμοι Έλληνες, Κριού εποχής εκπρόσωποι, τον Μινωικό Πολιτισμό κατέλυσαν. Στο βαθμό που μπόρεσαν, τον Μινωικό Πολιτισμό αφομοίωσαν, ωστόσο τώρα οι Μινωίτες τεχνίτες για των φιλοπόλεμων αφεντάδωντους τα φιλοπόλεμα γούστα δουλεύουν. Του Κριού η εποχή καλπάζει, οι Ινδοευρωπαϊκές φυλές όλες φιλοπόλεμες, κατα τα 1800 ήδη σε διάφορες χώρες έχουν εξαπλωθεί και εγκατασταθεί. Στου Αιγόκερω την ακτίνα και μάλιστα στου Κριού τη φέτα (βλέπε εικόνες) δημιουργημένη η πολεμόχαρη Ινδοευρωπαϊκή φυλή, κατα του Κριού την εποχή σε πολλές χώρες (Ινδία, Περσία, Μικρασία, Ελλάδα, Ιταλία κ.α.) έχοντας εξαπλωθεί κυριάρχησε, όπου κατέκτησαν οι Ινδοευρωπαίοι άν και αριθμητικώς πάρα πολλοί δέν ήταν, στρατιωτικώς απο όλους ισχυρότεροι ήταν, τη γλώσσατους και τα ήθητους επέβαλλαν. Του Κριού η εποχή, των ινδοευρωπαϊκών φυλών επικράτησης εποχή ήταν. Τώρα πιά η θρησκεία άλλαξε. Η γυναικεία φύση περιφρονούνταν, η αρετή με την ανδρεία ταυτίσθηκε. Η δέ ανδρεία στον πόλεμο φαίνεται! Βέβαια, ακόμη σε ΔυΑΠΑΡΑ εποχή ήταν, οι πόλεμοι ακόμη δέν είχαν γενικευθεί. Ωστόσο, ο Θεός με δυνατού άνδρα μορφή λατρευόταν, Δίας, Άρης, Ποσειδών, Απόλλων. Οι γυναικείες θεότητες τιμώνταν όταν ανδρεία είχαν, όπως η Αθηνά, γυναίκα μέν, αλλα πάνοπλη, πολεμίστρια. Q,ΡΤΑιΥΓΑ κυρίαρχη τάξη Βραχμάνοι είναι, ΤΡΕΤΑ εποχή κυρίαρχη τάξη οι ΞΑΤΡΙιΑΑΣ (στρατιωτικοί), ΔυΑΠΑΡΑ εποχή κυρίαρχη τάξη υΑΑΙςιΑΑΣ («δημιουργοί», τεχνίτες, παραγωγοί, έμποροι). Στην QΑΛΙιΥΓΑ κυρίαρχη τάξη οι ςΟΥΔΡΑΑΣ (εργάτες). Τώρα ακόμη για ΔυΑΠΑΡΑ εποχή μιλάμε. Η ΔυΑΠΑΡΑ εποχή κατα τα 1100 τελειώνει. Στου Αιγαίου το χώρο η ΔυΑΠΑΡΑ εποχή με έναν μεγάλο πόλεμο τελείωσε, και με έναν άλλο μεγάλο πόλεμο στην Ινδία. Για τους πολέμους χίλιες δυό αιτίες και αφορμές προβάλλονται, ωστόσο σε κάθε περίπτωση βαθύτερη αιτία ο ανθρώπινος υπερπληθυσμός είναι. Τα Κύπρια Έπη έλεγαν: “There was a time when the countless tribes of men, though wide-dispersed, oppressed the surface of the deep-bosomed earth, and Zeus saw it and had pity and in his wise heart resolved to relieve the all-nurturing earth of men by causing the great struggle of the Ilian war, that the load of death might empty the world.  And so the heroes were slain in Troy, and the plan of Zeus came to pass”. Αυτή είναι πιστή αγγλική μετάφραση απο το αρχαίο κείμενο. Αυτά τα λόγια για όλων των πολέμων την αρχή στερεότυπα ήταν. Άν με τον Τρωικό πόλεμο και στην Ινδία της QΥΡΥΞΕΤΡΑ τη μάχη ο πληθυσμός πολύ αραίωνε, τότε QΑΛΙιΥΓΑ δέν θα επακολουθούσε. Καθώς φαίνεται, σε εκείνους τους πολέμους κυρίως οι ευγενείς πολεμούσαν και σκοτώνονταν, ο απλός λαός δέν πολεμούσε, εκτός απο τον καθημερινό «πόλεμο» για την επιβίωση. Άρα τα ποιήματα για «γής άδειασμα» μιλώντας: κυρίως του R+ (πολεμιστών) ελάττωση εννοούν. _{(Αφού ο καθέναςτους πολλές γυναίκες έπαιρνε κ με την κάθε μιά καμιά δεκαριά παιδιά έκαμνε, έτσι τα λαϊκά στρώματα με R+ γέμιζε, ύστερα με τον πόλεμο εκείνοι οι μεγάλοι πολεμιστές χάθηκαν· αλλα πρωτύτερα τον κόσμο με R+ είχαν γεμίσει).} Προς της ΔυΑΠΑΡΑ εποχής το τέλος ο Τρωικός πόλεμος ξέσπασε. Εκείνος ο πόλεμος του Μυκηναϊκού πολιτισμού το τέλος σήμανε. Των Μυκηναίων η άρχουσα τάξη ρημάχτηκε, στην Ελλάδα αξιόμαχοι άνθρωποι σχεδόν δέν έμειναν. Στην Ινδία στης QΥΡΥΞΕΤΡΑ τη μάχη, οι ποιητές λένε: εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν. Μάλιστα τα ινδικά έπη ώς πολέμου βαθύτερη αιτία την ίδια δίνουν: ο Θεός την γή απο τον ανθρώπινο υπερπληθυσμό για να ξαλαφρώσει τον πόλεμο υποκίνησε. Σίγουρα, στης ΔυΑΠΑΡΑ εποχής το τέλος παντού πόλεμοι έγιναν, και έτσι οι ώς τότε πολιτισμοί καταστράφηκαν, έπειτα αχρειότεροι άνθρωποι της QΑΛΙιΥΓΑ την ηγεσία ανέλαβαν. Απο όσο ξέρουμε, κατα τα π.Χ. 1100 οι μεγάλοι πόλεμοι όντως της γής τον υπερπληθυσμό για λίγο σταμάτησαν, οπότε για μικρό ένα διάστημα ησυχία υπήρξε. Ωστόσο, στα 1100 πιά στην QΑΛΙιΥΓΑ μπήκαμε. Κριού εποχή ήταν. «Πόλεμος πάντων πατήρ»!, της QΑΛΙιΥΓΑ στου Κριού την εποχή μέσα το σύνθημα αυτό ήταν: Πόλεμος πάντων πατήρ, πάντων δέ βασιλεύς! αυτός, ο πόλεμος, θνητούς απο αθάνατους, δούλους απο ελεύθερους ξεχώρισε. Στης QΑΛΙιΥΓΑ του Κριού την εποχή μέσα η δικαιοσύνη αυτή είναι: του ισχυροτέρου το δίκαιο. Του ακοντίου το δίκαιο. Και όχι μόνο με το ακόντιο πόλεμος, σε κάθε επίπεδο καθημερινός και συνεχής πόλεμος. Δύο άνθρωποι όπου βρίσκονταν, μαλώνανε. Ένας άνθρωπος μόνοςτου να βρισκόταν, με τον εαυτότου μάλωνε! Σε αυτήν την εποχή η μαντική όσο παλαιότερα αποδοτική δέν ήταν. η ανθρώπινη σοφία σκοτίσθηκε. Η μαντεία: υποχώρηση να συμβουλέψει μπορεί, ομως σε αυτήν την εποχή: για υποχώρηση περιθώριο δέν υπάρχει. Όποιος δέν πολεμάει: ή σκοτώνεται ή δούλος γίνεται. Τώρα των ανθρώπων η μεγάλη πλειοψηφία: ςΟΥΔΡΑΑΣ είναι, χαμερπείς δούλοι και εργάτες, απο τα ένστικτατους κυριαρχούνται. Η θρησκεία με την μαγεία πολεμάει, και όσο τα χρόνια περνάνε η μαγεία την θρησκεία νικά. Πάντως, ακόμη και στην QΑΛΙιΥΓΑ στου Κριού την εποχή θυσίες γινόνταν, οι άνθρωποι χωρίς να θυσιάσουν δέν έτρωγαν, και στον πόλεμο τους θεούς να τιμήσουν νοιάζονταν (δηλαδή ο πόλεμος θυσίας έννοια είχε. για έναν καιρό και αιχμαλώτους ανθρώπους θυσίαζαν. απο του πολέμου τα λάφυρα τα πρώτα στους θεούς προσέφεραν). Αυτό το σύστημα για πολλά χρόνια πήγαινε, αλλα όσο τα χρόνια περνούσαν τόσο οι θυσίες λιγόστευαν, όλο και λιγότερο σωστά γίνονταν, το θρησκευτικό αίσθημα μειωνόταν, στου Ομήρου την εποχή τους ανθρώπους σε κάθε δραστηριότητατους τους θεούς να τιμούν βλέπουμε, ενώ κατα το π.Χ. 400 και οι θυσίες και όλες οι θρησκευτικές εκδηλώσεις έχουν κατα πολύ υποβαθμισθεί, οι άνθρωποι τους θεούς και όλες τις θρησκευτικές πρακτικές αμφισβητούν. Μετά Χριστόν, η θρησκεία ακόμη περισσότερο έχει ξεφτίσει: θυσίες σπανίως τελούνται, οι άνθρωποι πιά τρώνε άθυτα, τους θεούς ελάχιστα λατρεύουν, στη μαντική ελάχιστα πιστεύουν, και των παλιών θεών η λατρεία σε μεγάλο βαθμό με νέων θεών έχει αντικατασταθεί, οι οποίοι νέοι θεοί θρησκείας πλέον όχι, μαγείας θεοί είναι. Δηλαδή όπως σε κάθε εποχή έτσι και στην QΑΛΙιΥΓΑ μέσα το δΑΡΜΑ σταθερό δέν είναι, όλο και λιγοστεύει. Όταν πιά η παλιά θρησκεία τελείως έχει ξεφτίσει, στην QΑΛΙιΥΓΑ μέσα στων Ιχθύων την εποχή μπαίνουμε, κατα το μ.Χ. 300 έτος. τότε η νέα θρησκεία επισημοποιείται, και σε λίγο η παλαιά θρησκεία δια νόμου καταργείται, και όποιος της παλαιάς θρησκείας συλληφθεί με θάνατο τιμωρείται. Της θρησκείας όλο το νόημα στη θυσία βρίσκεται, οι θυσίες που πρωτύτερα είχαν σχεδόν αδρανοποιηθεί, τώρα δια νόμου καταργούνται, απαγορεύονται. Αλλα των ζώων ο φόνος καθόλου δέν απαγορεύεται. Τώρα πιά η θρησκεία εντελώς άοπλη και άσιτη μένει, ενώ των δαιμονίων η τροφή όλο και αυξάνεται. Στων Ιχθύων την εποχή αρετή η ανδρεία δέν είναι, αρετή η κάθε μορφής θυματοποίηση θεωρείται.  Του ανδρισμού η αξία πέφτει, της θηλυκότητας η αξία στα ουράνια ανεβαίνει. Οι Ιχθείς: του θύματος το αρχέτυπο είναι, τώρα ο Θεός με θύματος μορφή λατρεύεται. Που λέει ο λόγος «λατρεύεται». Στων Ιχθύων την εποχή στην QΑΛΙιΥΓΑ μέσα η λατρεία σκέτος τύπος είναι. Στο Θεό σχεδόν τίποτε δέν προσφέρεται, στης ακαθαρσίας τον δαίμονα σχεδόν τα πάντα προσφέρονται. Σπέρμα, περιόδου αίμα, άκαυτοι νεκροί, αν-οσίως φονευόμενα ζώα, κόπρανα, σκουπίδια κ κάθε τί που άθαφτο σαπίζει, των ακάθαρτων δαιμονίων τροφή είναι. Δύναμη πιά μόνο η μαγεία έχει, όποιοι μαγεία ασκούν όλο και περισσότερη δύναμη συγκεντρώνουν και κοσμοκράτορες γίνονται.

Υιοί ανθρώπων, εως πότε βαρυκάρδιοι; ινα τί αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε ψεύδος;

 Ματαιότητα αγαπώντας και ψεύδος γυρεύοντας οι άνθρωποι: της ακαθαρσίας το δαίμονα τιμούν, τον Θεό ατιμάζουν. Στην Q,ΡΤΑιΥΓΑ έναν άνθρωπο μιά δουλειά για να κάνει, να του ζητήσεις αρκετό ήταν. στην ΤΡΕΤΑ ο άλλος δουλειά για να κάνει, να τον πληρώσεις έπρεπε. Στην ΔυΑΠΑΡΑ και με τιμωρία να απειλήσεις έπρεπε. Στην QΑΛΙιΥΓΑ η συναδελφικότητα, οι αμοιβές, ακόμη και οι τιμωρίες δέν πιάνουν, οι άνθρωποι σε κάτι καλό υπακούουν μόνο άν μεταξύτους διαίρεση επιβάλεις. Τώρα η παλληκαριά ηττάται, η πονηριά νικά. Αλήθεια, οι Ιχθείς της πίστης το ζώδιο είναι. Κακό, κανένα ζώδιο δέν είναι. Των ζωδίων τα καλά ή κακά χαρακτηριστικάτους η εποχή τα βγάζει. Αλήθεια, σε αυτήν την εποχή μέσα η πίστη κυριαρχεί, αλλα τυφλή πίστη είναι, φανατισμός είναι. Οι Ιχθείς του Ερμή πλανήτη πτώση είναι, η λογική στην χειρότερη θέση βρίσκεται, ο κόσμος ούτε την απλή και στοιχειώδη λογική δέν ακολουθεί. Βέβαια, στην εποχήμας μεγάλα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν παρουσιασθεί, και ορισμένοι: οτι στου Υδροχόου την εποχή προσεγγίζουμε: τα αποδίδουν. Όχι, έτσι δέν είναι. Της εποχήςμας τα τεχνολογικά επιτεύγματα: μαγείας και ύλης λατρείας αποτελέσματα είναι. Της γής οι ισχυροί μέσω μάγων και υπνωτιστών της φύσης μυστικά ανακαλύπτουν και για εξουσίας και πλούτουτους αύξηση τα χρησιμοποιούν. Χωρίς μάγους και μάγισσες: μοριακής βιολογίας, πυρηνικής φυσικής και ηλεκτρονικής θεμελιώδη επιτεύγματα να γίνουν δέν θα μπορούσαν. Άν και η επίσημη λατρεία: θύματος – θεού και θυματοποίησης λατρεία είναι, οι ισχυροί και «πεφωτισμένοι» τον πλάστη Θεό δέν λατρεύουν, το δημιούργημα, την ύλη λατρεύουν, την QΑΛΙ  λατρεύουν, γι’αυτό και η εποχή QΑΛΙιΥΓΑ λέγεται. Καθώς ο απόστολος Παύλος παρατήρησε, όσοι αντί του Δημιουργού δημιούργημα λατρεύουν, στην ομοφυλοφιλία και σε κάθε είδους ανωμαλία ρέπουν. Για την εποχήμας πολλά περισσότερα να πώ δέν θέλω, στην ινδική λογοτεχνία της QΑΛΙιΥΓΑ πολλές και ζωηρές περιγραφές δίνονται, όμοια στην περσική λογοτεχνία, το ίδιο και στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία με πρώτο, απο όσο ξέρω, τον Ησίοδο. Τώρα, πότε η εποχή θα αλλάξει και πώς θα αλλάξει, άς το εξετάσουμε. Δίνω χρονολογίες στο περίπου είναι, με ακρίβεια δέν γνωρίζω. Των κατα δίκαιο εποχών η αλλαγή, φωτεινής και σκοτεινής ενέργειας εναλλαγή είναι. όπως τα μεσάνυχτα η σκοτεινή ενέργεια αποκορυφώνεται και αμέσως η φωτεινή να αυξάνεται αρχίζει και ολοένα αυξάνεται ώς το μεσημέρι οπότε η φωτεινή ενέργεια κορυφώνεται και αμέσως η σκοτεινή ενέργεια να αυξάνεται αρχίζει και ούτω καθεξής, όπως αυτό σε ένα 24ωρο μέσα γίνεται, ανάλογα στης γής την κάθε μεγα-εποχή (περίπου 12800 χρονια) του δικαίου η ενέργεια αυξάνεται και μειώνεται. Την μεγα-εποχή με 24ωρο άν παρομοιάσουμε, τώρα απο τα μεσάνυχτα ελάχιστα πρίν βρισκόμαστε. αυτό εγώ όχι, ο καθένας να το βλέπει θα πρέπει. Όλα όσα είπα άν δέν πιστεύετε, στα μάτιασας να πιστέψετε θα πρέπει, γύρωμας παντού όσα γίνονται αποδεικνύουν. «12:54 ελεγεν δε και τοις οχλοις: οταν ιδητε την νεφελην ανατελλουσαν απο δυσμων, ευθεως λεγετε: ομβρος ερχεται. και γινεται ουτως 12:55 και οταν νοτον πνεοντα, λεγετε οτι: καυσων εσται, και γινεται 12:56 υποκριται! το προσωπον του ουρανου και της γης οιδατε δοκιμαζειν, τον δε καιρον τουτον πως ου δοκιμαζετε;» τούτος ο καιρός με σαφήνεια αυτό δείχνει, οτι το άδικο στο αποκορύφωματου έχει φτάσει, και επομένως της αδικίας η εποχή στο τέλοςτης είναι.  Της QΑΛΙιΥΓΑ το τέλος στο μ.Χ. 2061 έτος πως είναι άν υποθέσουμε, άραγε μέχρι εκείνη την ώρα η εξουσίατης ασάλευτη θα μείνει; Όχι! ο Χριστός καθαρά το δήλωσε «άν εκείνες οι μέρες δέν κολοβώνονταν, ούτε ένας με σώμα άνθρωπος δέν θα σωζόταν. «δια δέ τους εκλεκτούς εκείναι αι ημέραι κολοβωθήσονται» που σημαίνει πως: η QΑΛΙιΥΓΑ πρίν την ώρατης θα λήξει, και για να λήξει η δύναμητης να σαλευθεί πρέπει, και η δύναμητης για να σαλευθεί κάποιος να την χτυπήσει πρέπει. Άρα πρίν της QΑΛΙιΥΓΑ τη λήξη για ένα διάστημα πόλεμος θα γίνεται, αφού της QΑΛΙιΥΓΑ οι κοσμοκράτορες αμαχητί δέν θα παραδοθούν. Όλο αυτό επι χιλιετίες κλέβοντας που κέρδισαν, αμαχητί δέν θα το χαρίσουν. Την απάτη που πάντα χρησιμοποιούσαν, και πάλι την ίδια θα χρησιμοποιήσουν: Χριστός όταν έρθει ή να έρθει πρόκειται, δικότους «Χριστό» θα προβάλλουν, και ο κόσμος πραγματικός Χριστός ποιός είναι δέν θα ξέρει. Μικρασιατική παράδοση λέει: «στον ψεύτικο Χριστό ένα καρατσάλι (ξερό τσαλί, νεκρό κλαδί) να δώσετε και να το ζωντανέψει να ζητήσετε πρέπει, να το ζωντανέψει δέν θα μπορέσει, έτσι ψεύτικος Χριστός πως είναι θα καταλάβετε». Διότι ζωή να δημιουργήσει μόνο ο Θεός μπορεί. Ένα άλλο τέστ θα πρότεινα: ο ψεύτικος Χριστός της γής τον ανθρώπινο υπερπληθυσμό ουσιαστικά δέν θα μειώσει, ακόμη και άν έτσι υποσχεθεί. Ο προφήτης Ηλίας στη γή όταν ζούσε, τον αληθινό άκτιστο Θεό και τον δημιουργημένο ισχυρό θεό (δηλαδή τον ςΙυΑ) σε δοκιμασία τους έβαλαν: δύο βωμούς ετοίμασαν, και του κάθε θεού οι ιερείς του βωμού η φωτιά να ανάψει παρακάλεσαν. Μόνο ο αληθινός Θεός την φωτιά να ανάψει μπόρεσε. Στην εποχήμας όμως, ακόμη και οι δημιουργημένοι θεοί θαύματα κάνουν. Ό,τι τέστ και να βάλουμε, ούτε ο αληθινός ούτε ο ψεύτικος Χριστός: ψεύτικος πως είναι θα παραδεχθεί, οπότε άλλη λύση δέν θα μείνει, παρα μόνο ο πόλεμος: ο αληθινός Χριστός με τον ψεύτικο θα πολεμήσουν, και όποιος νικήσει ώς αληθινός Χριστός θα καθιερωθεί. Λοιπόν αφού προτού η QΑΛΙιΥΓΑ τελειώσει γεγονότα θα προηγηθούν, και η ίδια η QΑΛΙιΥΓΑ πρίν την ώρατης θα τελειώσει, και της σκοτεινής εποχής τα τελικά γεγονότα να δούμε, και της ίδιας της μαύρης εποχής το τέλος να δούμε να προλάβουμε πιθανό είναι. Όταν ξανά φωτεινή εποχή αρχίσει, για πάντα φωτεινή να την διατηρήσουμε θα μπορέσουμε, άν τη ΣΑΑυΙΤΡΙΙ  σωστά χρησιμοποιούμε. Όπως τη νύχτα ένα καντήλι ή ένα φωτάκι ανάβοντας βλέπουμε και τίποτε κακό δέν παθαίνουμε, έτσι και όταν η σκοτεινή ενέργεια στη γή υπερισχύσει, την ΣΑΑυΙΤΡΙΙ χρησιμοποιώντας απο κάθε κακό θα γλυτώσουμε, ώσπου και πάλι η φωτεινή ενέργεια να ανυψωθεί. Τώρα στης γής την πιό σκοτεινή (άδικη) ώρα που βρισκόμαστε, την ΣΑΑυΙΤΡΙΙ άν χρησιμοποιήσουμε για της εποχής την αλλαγή θα προετοιμαστούμε, της φωτεινής εποχής την επικράτηση θα προετοιμάσουμε, τον ψεύτικο απο τον αληθινό Χριστό να διακρίνουμε ικανότητα θα αποκτήσουμε. Ο ψεύτικος Χριστός της ΣΑΑυΙΤΡΙΙ υποστηρικτής οτι (τάχα) είναι να δηλώσει μπορεί, αλλα όποιος την ΣΑΑυΙΤΡΙΙ καταπολεμήσει αληθινός δίκαιος άνθρωπος να είναι δέν μπορεί, πολύ περισσότερο: αληθινός Χριστός να είναι δέν μπορεί.

2^ο Μέρος: κυκλική εξέλιξη: μιά σημαντική παρατήρηση.

Απο την Q,ΡΤΑιΥΓΑ («άριστη εποχή») μέχρι την QΑΛΙιΥΓΑ («κάκιστη εποχή») το δΑΡΜΑ (ηθική) βαθμηδόν όλο και μειώνεται θεωρείται: τα ινδικά, περσικά, και ελληνικά κείμενα έτσι γράφουν. αυτό ανακριβές είναι. Ώς γνωστόν, στη φύση το αρνητικό και το θετικό στοιχείο κυκλικά εξελίσσονται: στο χειμερινό ηλιοστάσιο η αρνητική ενέργεια κορυφώνεται και αμέσως να μειώνεται αρχίζει ενώ η θετική ενέργεια απο το ελάχιστοτης να αυξάνεται αρχίζει και συνεχώς αυξάνεται μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο οπότε η θετική ενέργεια στο μέγιστοτης φθάνει και τότε να μειώνεται αρχίζει, ώσπου και πάλι στο χειμερινό ηλιοστάσιο φθάνουμε. Στο κάθε τί η αρνητική και θετική ενέργεια έτσι εναλλάσσονται. Συνεπώς και στης γής την κάθε μεγα-εποχή η εξέλιξη ίδια είναι: Q,ΡΤΑιΥΓΑ («άριστη εποχή») όταν αρχίζει, του δΑΡΜΑ (ηθικής) η θετικότητα απο το ελάχιστο να αυξάνεται αρχίζει και να αυξάνεται συνεχίζει, και όλο αυξάνεται, μέχρι της μεγα-εποχής το μέσο δηλαδή της ΔυΑΠΑΡΑ εποχής την αρχή (εν προκειμένω π.Χ. 4300), οπότε σ’αυτό το σημείο της γής η «θετικότητα» στο μέγιστο φθάνει, και τότε σιγά σιγά να μειώνεται αρχίζει. Τότε λοιπόν εκείνο που έγραψα πως στα π.Χ. 4300 το δΑΡΜΑ με το ΑδΑΡΜΑ (ηθική με ανηθικότητα, δίκαιο με αδικία) περίπου ίσα, 50% - 50% ήταν, σωστό δέν είναι; Δέν το αναιρώ, σωστό είναι. Όντως τότε το δίκαιο με το άδικο περίπου μισά – μισά ήταν. Διότι ναί μεν της γής η θετικότητα στο μέγιστο είχε φθάσει, ωστόσο στην ανθρώπινη κοινωνία του πληθυσμού η ραγδαία αύξηση όλο και μεγαλύτερες εχθρότητες δημιουργούσε, το δέ φθονερό και ΤΑΜΑΣικό R+ ταχύτατα αυξανόμενο τότε του πληθυσμού περίπου το ήμιση είχε φθάσει, και ολοένα αυξανόταν, ενώ του R- το ποσοστό μειωνόταν. Με R+ άνθρωποι, και μάλιστα με Β+ άνθρωποι ζώων κοπάδια είχαν, τα κοπάδια με γεωμετρική πρόοδο αυξάνονταν, οπότε των κατόχωντους ο πληθυσμός ταχύτατα αυξανόταν, αλλα ακόμη και εκείνοι που κοπάδια δέν είχαν οι R+ τους άλλους να εκτοπίζουν εύκολο το είχαν και έτσι άλλους ανθρώπους εκτοπίζοντας πλήθαιναν, ενώ οι R- γενικά κοπαδιών ιδιοκτήτες δέν ήταν, αφετέρου άλλους ανθρώπους να εκτοπίζουν δέν κατάφερναν, οπότε των R+ θύματα έπεφταν. Με λίγα λόγια, του αδίκου η αύξηση στης γής την ενέργεια δέν οφείλεται, αλλα στου R+ την αύξηση και υπεραύξηση οφείλεται. Και τώρα το R+ πώς και πού δημιουργήθηκε να εξετάσουμε μπορούμε.

3^ο Μέρος: πώς, πού, πότε το R+ δημιουργήθηκε.

Για αυτό το θέμα, των λαών παλαιές παραδόσεις, και μάλιστα η Αγία Γραφή, πληροφορίες μας δίνουν. Θα πείτε, αυτά μύθοι είναι, ακόμη και της Αγίας Γραφής οι ιστορίες μύθοι είναι. Ωστόσο, καθώς και ο Νίκος Καζαντζάκης θα έλεγε, «απ’την αλήθεια αληθινότερο τί είναι; το παραμύθι! της ιστορίας το νόημα, το παραμύθι μας το δίνει». Στης Βίβλου ήδη την αρχή τί γράφεται πολύ καλά προσέξτε. Ο Αδάμ και η Εύα απο τον παράδεισο αφού εξορίσθηκαν, τον Κάιν γέννησαν, έπειτα τον Άβελ. Ο Αδάμ και η Εύα την παλαιά ανθρωπότητα εκπροσωπούν, της οποίας ανθρωπότητας το αίμα κατα 87% Α- και κατα 13% 0- ήταν, όλο R-. (Ένας σχολιαστής λέει: ο Αδάμ και η Εύα και άλλα πολλά παιδιά έκαναν, αλλα η Βίβλος για αυτά τα δύο γράφει, διότι αυτά ιδιαίτερα μεγάλη σημασία είχαν. τα άλλα άγνωστα ανώνυμα παιδιά, της ανθρωπότητος το παλιό αίμα είχαν, ο Κάιν και ο Άβελ αίματος δύο καινούργιους τύπους έφεραν, οι οποίοι της ανθρωπότητος την ιστορία ριζικά άλλαξαν). Ο Άβελ στην κτηνοτροφία επιδόθηκε, ο Κάιν την γή να καλλιεργεί βάλθηκε. Ο Άβελ το Β- εκπροσωπεί, Β (χωρίς R) άνθρωποι πρώτοι γαλακτοφόρα ζώα εξημέρωσαν και με αυτά ζούσαν. Β τύπος ψυχρή λογική και πρακτικότητα έχει, καθαρά «δυτικά» χαρακτηριστικά, άρα στης γής το  δυτικό ημισφαίριο στην Αφρική δημιουργήθηκε, αρχικά πιθήκου άλλο είδος ήταν, έπειτα σε ανθρώπου είδος μεταλλάχθηκε, τότε ο πληθυσμόςτους ελάχιστος, αλλα καθώς τα κοπάδιατους πλήθαιναν και οι ίδιοι με γεωμετρική πρόοδο πλήθαιναν, ώσπου στην Ασία, στη Μέση Ανατολή βρέθηκαν, όταν η Βίβλος για του Άβελ τη γέννηση μιλά, του Β- στη Μέση Ανατολή την εμφάνιση εννοεί. Ο Κάιν: με R, δηλαδή 0+ αίματος πρώτος άνθρωπος ήταν. Αυτό το νέο αίμα, το 0+, καθώς πρωτύτερα σημείωσα, του παλιού Α (ρέζους αρνητικού) μετάλλαξη ήταν. Απο το Α- το 0+, ΤΑΜΑΣικός και φθονερός άνθρωπος εμφανίσθηκε. Τώρα ένα ερώτημα γεννιέται: ο Κάιν το R+ αίμα πότε το απόκτησε, όταν τον αδερφότου σκότωσε, ή προτού τον σκοτώσει ήδη R+ αίμα είχε; Θα πείτε, φυσικά με αυτό το αίμα γεννήθηκε, σε ανθρώπου ζωής διάρκεια αίμα ομάδα δέν αλλάζει. Ναί, αλλα ο Κάιν μιάν ολόκληρη φυλή συμβολίζει· μήπως του Κάιν η φυλή Α- αίμα είχε κ το μεγάλο φονικό όταν διέπραξαν, στον πληθυσμότους στην επόμενη γενιά το Α σε R μεταλλάχθηκε; Αυτό να συνέβη θα μπορούσε, αλλα καθώς παρακάτω λέω, το προπατορικό αμάρτημα κ του Κάιν το έγκλημα, αυτά τα δυό ενός κ μόνου νομίσματος όψεις είναι. Άρα η αρχική ανθρώπινη φυλή, που με την Εύα κ τον Αδάμ συμβολίζεται, το προπατορικό αμάρτημα όταν διέπραξαν, της φυλής ένα ελάχιστο ποσοστό αίμα 0+ απόκτησε. Διότι, στον παράδεισο μέσα όσο ζούσαν, ιδιοσυγκρασία ΣΑΤΤυΑ είχαν, που η νεωστί ομοιοπαθητική ιατρική "ψωρικό μίασμα" το ονομάζει. Στην πραγματικότητα, το "ψωρικό μίασμα" μίασμα δέν είναι· βεβαίως κ μιαίνεται, αλλα όχι απο τον εαυτότου, απο τα γύρω μιάσματα μιαίνεται· φανταστείται ένα βαρέλι, με καταβρώμικα χρησιμοποιημένα ＾カトーメナ　χαρτιά υγείας κ σερβιέτες, σ' αυτό το βαρέλι μέσα χώνεις μιά καθαρή χαρτοπετσέτα, αυτή η χαρτοπετσέτα καθαρή να παραμείνει μπορεί; απο το βαρέλι να τη βγάλεις κ με αυτήν τη χαρτοπετσέτα τα μούτρασου να σκουπίσεις μπορείς; όχι τα μούτρα, ούτε τον コーロ゜σου να σκουπίσεις δέν θα μπορείς, με μιά τέτοια χαρτοπετσέτα. Έτσι κ ο "ψωρικός" δηλαδή ΣΑΤΤυικός τύπος, όχι απο δικότου, αλλα απο των γύρω τα μιάσματα μιαίνεται, ενώ φύσει καθαρός είναι. Τώρα, το προπατορικό αμάρτημα διαπράττοντας, "συκωτική" δηλαδή ΡΑCΑΣική συμπεριφορά απέκτησαν. Το συκωτικό μίασμα αυτό είναι: για το τί φαίνεται νοιάζεται, για το φαινόμενο νοιάζεται, για το πραγματικό όχι· γι' αυτό γυμνοί ντράπηκαν κ με συκής φύλλο ασφαλείς αισθάνθηκαν, λές κ απο το φύλλο κάτω τί υπήρχε δέν ήξεραν! Επιπλέον, το συκωτικό μίασμα να κατακρατά θέλει: αυτή η γή δικήμου, το χωράφι δικόμου, τα δέντρα δικάμου, κ.ο.κ., κ γενικά τα πράγματα στη φύσητους δέν τα αφήνει, να επεμβαίνει, να τα ελέγχει θέλει. Φύσης παραβίαση, που σε κανένα ζώο δέν βρίσκεται, το συκωτικό μίασμα αυτό είναι, με το προπατορικό αμάρτημα αυτό αποκτήθηκε. Άν κ σε όλους τους ανθρώπους βρίσκεται, το συκωτικό μίασμα προπάντων τις γυναίκες χαρακτηρίζει· το πιό τυπικά γυναικείο μίασμα είναι το συκωτικό, ενώ το συφιλιδικό μίασμα πιό έκδηλα τους άνδρες χαρακτηρίζει. Του ΣΑΤΤυΑ πρώτη διαφθορά αυτή ήταν, σε ΡΑCΑΣ, σύκωση. Δεύτερη, ακόμη πιό προχωρημένη διαφθορά, απο το ΡΑCΑΣ σε ΤΑΜΑΣ, ήτοι συφιλιδικό μίασμα. Αυτή η δεύτερη διαφθορά μέσω του Καϊνικού φόνου συντελέσθηκε. Όμως, αφού απο τον παράδεισο εκδιωγμένη ανθρωπότητα ήδη σε κάποιον βαθμό με το συκωτικό μίασμα μιάνθηκε, απο αυτό συμπεραινω: ήδη μικρό ένα ποσοστό R+ είχε. Αυτό το παλιό R+, του αφρικανικού τύπου το R+ ήταν. (διότι, καθώς έχουμε πεί, στην Αφρική: του συνηθισμένου R+ μιά γονιδιακή παραλλαγή βρίσκεται. Αυτό το σπάνιο, αφρικανικό είδος R+, κατα τη γνώμημου το παλιό R+ είναι). Του Κάιν η φυλή σε μεγάλο ποσοστό R+, με το παλιού τύπου R+, ήταν· αφού το έγκληματους διέπραξαν, το παλιότους R+ στο νέο, "ασιατικό" R+ μεταλλάχθηκε, με το οποίο νέο R+ τον κόσμο όλον μπόλιασαν. Στη συνέχεια θα δούμε, πώς η δεύτερη κ μεγαλύτερη διαφθορά μέσω του εγκλήματος συντελέσθηκε.

Μέχρι τότε η ανθρωπότητα φθόνο δέν γνώριζε, ούτε και ΤΑΜΑΣικά πράγματα (δυνατά αλκοολικά ποτά, τσιγάρο, ναρκωτικά, τηγανητές τροφές, τσιγαρισμένα κρεμμύδια και άλλα τέτοια) αγαπούσε - εκτός απο τους τότε ελάχιστους παλιούς R+ που ορισμένα ναρκωτικά φυτά μασούσαν. Το παλιό R+ σε νέο R+ πώς μεταλλάχθηκε; όταν η ζωή εξαιρετικά σκληρή έγινε κάποιος στο έδαφος ξεσκέπαστος στο κρύο μέσα για να κοιμάται και άλλες κακουχίες για να αντέχει, και μάλιστα εκει δίπλα άλλοι όταν καλοπερνούσαν, η εύκολη λύση: στου R την χοντροπετσιά και τον φθόνο να καταφύγει ήταν. Του 0+ η δημιουργία σε αυτό οφείλεται: στης εύκολης λύσης την αναζήτηση. Απο εκείνα τα χρόνια μέχρι σήμερα, το R+ μονάχα σ’αυτό επιδίδεται: στην εύκολη λύση. Εκτός που το παλιό R+ με κάποια φυτά ελαφρώς ψιλοναρκωνότανε, εκείνοι οι άνθρωποι, στων παγετώνων την εποχή μέσα με το κυνήγι ζούσανε. Φυτικά προϊόντα που μαζεύανε ανεπαρκέστατα ήταν, να κυνηγούν χρειαζόταν, κ όλοι οι άντρες άγρια ζώα κυνηγούσαν. Κρέας άθυτο όσοι έτρωγαν, κακοτυχία τους έφερνε, κ την κακοτυχία για να αποδιώχνουν καβγάδες να κάνουν συνήθισαν. έτσι ο χαρακτήραςτους σκλήρυνε, το συφιλιδικό μίασμα (ΤΑΜΑΣική ιδιοσυγκρασία) για να εκδηλώσουν μόνο ένα έναυσμα χρειαζόταν. Αυτό το έναυσμα, ο δεύτερος πειρασμός ήταν. Πρώτος πειρασμός: του παραδείσου το "φρούτο", ενέδοσαν. Δεύτερος πειρασμός: του αδερφούτους η ευτυχία.

Τώρα, ο μέν Άβελ (Β-) στο Θεό κατα το δΑΡΜΑ θυσία προσέφερε: απο τα πρωτότοκα ζώα και απο τα παχιά (τα πολυτιμότερα) μέρη, με άλλα λόγια: απο τα πρώτα και τα καλύτερα θυσία προσέφερε, ενώ του Κάιν η θυσία ούτε απο τα πρώτα ούτε απο τα καλύτερα ήταν. Με απλά λόγια, απο τα σάπια ήταν. Του ΤΑΜΑΣικού ανθρώπου η θυσία τέτοια είναι, σάν αυτή που σήμερα όλη η ανθρωπότητα προσφέρει: απο τα περισσευούμενα και τα σάπια. Διάφορα αρχαία κείμενα για την τσιγγούνικια θυσία μιλούν, και σφοδρώς την καταδικάζουν και την γελοιοποιούν. Ένας αισώπειος μύθος: ένας άνθρωπος χουρμάδες βρήκε, έπειτα αμύγδαλα βρήκε. τους χουρμάδες όλους έφαγε, στο Θεό τα κουκούτσια άφησε, τα αμύγδαλα όλα τα έφαγε, για το Θεό τα τσόφλια άφησε, και είπε: «Θεέ, παράπονο δέν έχεις! απο όσα μου χάρισες, και τα έξω σου πρόσφερα και τα μέσα!» (τα έξω των αμυγδάλων, τα μέσα των χουρμάδων!). ο αισώπειος μύθος σε αυτό άλλο δέν σχολιάζει, η ανοσιότητα για τους παλαιούς ολοφάνερη και γελοία ήταν. (βέβαια, στην εποχήμας όλοι οι άνθρωποι έτσι και χειρότερα κάνουν: ούτε κάν τα κουκούτσια και τα τσόφλια να προσφέρουν δέν καταδέχονται). αυτός ο μύθος οπωσδήποτε μεσοποταμιακής προέλευσης είναι, καθώς αυτοί οι καρποί των αρχαίων Μεσοποταμίων οι πιό αγαπημένοι ήταν, και στην κουλτούρατους μεγάλο ρόλο έπαιζαν, ενώ στην ελληνική κουλτούρα οι χουρμάδες κανέναν σημαντικό ρόλο δέν παίζουν. Αυτού του μύθου μιά άλλη παραλλαγή λέει: «ένας άνθρωπος έναν συνοδοιπόρο βρήκε, ο οποίος στην πραγματικότητα ο Ερμής θεός ήταν, καθώς μαζί βάδιζαν, χουρμάδες βρήκαν, ο άνθρωπος όλους τους έφαγε και στον Ερμή τα κουκούτσια προσέφερε (ο συνοδοιπόροςτου: ο Ερμής πως ήταν δέν ήξερε. όταν κάτι κατατύχη εύρισκαν, στον Ερμή το απέδιδαν). Ύστερα με χρυσά νομίσματα πήλινο ένα δοχείο βρήκαν, ο άνθρωπος να το πάρει έκανε, τότε ο (συνοδοιπόροςτου) Ερμής του είπε: εσύ τους χουρμάδες έφαγες, στον Ερμή τα κουκούτσια προσέφερες. τώρα εγώ τα χρυσά νομίσματα παίρνω, εσύ το πήλινο δοχείοτους πάρε!». Του Λεόντιου Κυριάκοβ μιά ιστορία ενώ σε χριστιανικής κουλτούρας δεδομένα προσαρμοσμένη είναι, ολοφάνερα απο πανάρχαια προϊστορική παράδοση προέρχεται: ο Χριστός με τον Άγιο Πέτρο μακρύ δρόμο βάδιζαν, κατάκοποι και νηστικοί, ένα πρόβατο βρήκαν. Ο Χριστός είπε: «Πέτρο, εσύ σε αυτά επιδέξιος είσαι, σφάξετο, όσο θέλεις φάε, σε μένα μόνο το συκώτι άφησε. Μέχρι να το μαγειρέψεις θα πέσω έναν υπνάκο να πάρω». Και ενώ ο Χριστός κοιμόνταν, ο Πέτρος όλο το συκώτι έφαγε, και έπειτα το πρόβατο συκώτι πως δέν είχε έλεγε. Ο Χριστός το ψέματου απεκάλυψε, και τα κοινά χρήματατους παίρνοντας έφυγε, οπότε ο Πέτρος καί τα χρήματατου, αλλα προπάντων τον καλότου φίλο έχασε. Αυτά τα παραδείγματα, του Κάιν η θυσία τί είδους ήταν μας δείχνουν. Ο Θεός του Άβελ τη θυσία καλοδέχθηκε (δηλαδή στον Άβελ ευτυχία χάρισε), ενώ του Κάιν τη θυσία δέν την δέχθηκε (δηλαδή τον Κάιν στη σκληρήτου ζωή τον άφησε, ευτυχία δέν του χάρισε). Αυτό βλέποντας ο Κάιν εξοργίσθηκε, και σκυθρωπός έγινε. Ο Θεός το κακό για να προλάβει του μίλησε: «γιατί εξοργισμένος και σκυθρωπός είσαι; δίκιο δέν έχεις. άν σωστά έπραττες, δέν θα υψωνόσουν; η κατάστασησου δέν θα βελτιωνόταν; Όμως σωστά δέν έπραξες. και επειδή σωστά δέν έπραξες, η αμαρτία στο κατώφλισου παραφυλάει, να σε εξουσιάσει θέλει, αλλα εσύ να υπερισχύσεις πρέπει (δηλαδή, επειδή σωστά δέν έπραξες, τώρα να αμαρτήσεις πειρασμός σε τρώει, τον πειρασμό να νικήσεις πρέπει)». Ο Θεός πολύ απλά και σοφά μίλησε: όταν ο άνθρωπος του Θεού τον Νόμο δέν σέβεται, το Νόμο επειδή δέν εφαρμόζει: κακομοίρης μένει, οπότε η κακόμοιρη ζωή στον φθόνο και στου διαβόλου τις μεθόδους τον σπρώχνει, ωστόσο ο άνθρωπος στην αμαρτία να καταφύγει δέν πρέπει. Ο Θεός στον Κάιν τόσο καλά μίλησε, και όμως ο Κάιν δέν άκουσε. τον αδερφότου τον Άβελ να κακολογεί άρχισε. Ο Άβελ τον εαυτότου με λόγια υπερασπίσθηκε, οτι αδίκως όχι, την ευτυχία με του Θεού το Νόμο απέκτησε. (εκείνα που προηγουμένως και ο Θεός του είπε). ωστόσο ο Κάιν στη θεωρία επειδή ηττήθηκε ταπεινωμένος αισθανόμενος και απο φθόνο, τον αδερφότου σκότωσε: ο φθόνοςτου τόσο μεγάλος ήταν! Μόνο φθόνος όχι, αλλα και πνευματικό σκοτάδι: ο Θεός του μίλησε, ο αδερφός του μίλησε, αυτός την αλήθεια μέσατου δέν δέχθηκε, ακριβώς όπως ο διάβολος «ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΌΝΟΣ ΗΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ, ΚΑΙ ΤΗι ΑΛΗΘΕΙΑι ΟΥΧ ‘ΕΣΤΗΚΕ, ‘ΟΤΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΥΚ ΗΝ ΕΝ ΑΥΤΩι». Η ΤΑΜΑΣική φύση τέτοια είναι. Του νέου R η φύση, που τότε πρωτοεμφανίσθηκε, τέτοια είναι. Τότε ο Θεός στον Κάιν είπε: ο Άβελ ο αδερφόςσου πού είναι; - «δέν ξέρω". Η ΤΑΜΑΣική φύση ρεσιτάλ δίνει: ακόμη και στο Θεό ψέματα λέει: «δέν ξέρω!». Καί, κατα την εβραϊκή παράδοση, την ερώτηση με ερώτηση ανταποδίδει: «μήπως του αδερφούμου φύλακας είμαι;». Λές και τον Θεό να ξεγελάσει θα μπορούσε. Ο Θεός τον ελέγχει: «τί έκανες! του αδερφούσου το αίμα μου φωνάζει απο τη γή, που το αίματου για να δεχθεί άνοιξε, απο τώρα η γή σε καταριέται, στο εξής η γή δέν θα σε βοηθά, αντίξοη θα σου είναι, απο τη γή να ζείς δέν θα μπορείς και σταθερή κατοικία δέν θα έχεις, στη γή επάνω περιπλανώμενος θα είσαι. (και όντως, αδελφοί αναγνώστες, απο τότε της ανθρωπότητος η ιστορία συνεχής μετανάστευση είναι, ο άνθρωπος σε έναν τόπο να κατοικήσει δέν μπορεί, συνεχώς μεταναστεύει. Προπάντων του Κάιν οι πιό άμεσοι απόγονοι, απο την γεωργία να ζήσουν δέν μπορούν). Και ο Κάιν απάντησε (άδικη τιμωρία του φάνηκε!) «η τιμωρίαμου πολύ βαριά, δέν την αντέχω! απο σήμερα εξόριστο με έκανες και απο το πρόσωποσου θα κρύβομαι, στη γή περιπλανώμενος θα είμαι και όποιος με βρίσκει θα με βαράει!» (εξ ιδίων τα αλλότρια έκρινε, καθώς ο ίδιος τη βία εύκολη την είχε, και οι άλλοι θα τον χτυπούν υπέθεσε). Μα ο Θεός απάντησε: ακριβώς καθώς τα λές έτσι δέν θα γίνει: να σε χτυπούν δέν θα τολμούν, γιατί όποιος σε χτυπήσει, εφταπλάσια θα το πληρώσει. Και τότε (η Βίβλος λέει:) ο Θεός στον Κάιν ένα σημάδι έβαλε ωστε όποιος το βλέπει να φοβάται και να μήν τον χτυπά. (για την ώρα άς μή σχολιάσω). Αφού λοιπόν ο Κάιν στα φρύδιατου ανάμεσα το σημάδι απέκτησε, «απο του Θεού το πρόσωπο έφυγε», απο την Εδέμ ανατολικά την περιπλάνησητου άρχισε, στη ΝΟΔ ονομαζόμενη γή εγκαταστάθηκε. Καθώς στη Βίβλο ορίζεται, η Εδέμ των μεγάλων ποταμών, του Τίγρη και του Ευφράτη η γενέτειρα, και άλλων μεγάλων ποταμών η γενέτειρα είναι, άρα οπωσδήποτε η σημερινή Μέση Ανατολή, στο Ιράκ γύρω. Της σημερινής ανθρωπότητας η κοιτίδα εκείνη η περιοχή είναι. Εκεί η παλιά ανθρωπότητα του Θεού την παρουσία πάντοτε αισθανόταν. Όμως, όταν του Κάιν η γενιά δημιουργήθηκε, αυτή η γενιά Θεό δέν γνωρίζει, απο τον Θεό κρύβεται. Εκτός απο λίγα ίχνη, όλη η σημερινή ανθρωπότητα του Κάιν γενιά είναι. Απο τη Μεσοποταμία φεύγοντας ο Κάιν προς τα ανατολικά περιπλανήθηκε, περιπλανήθηκε, ώσπου στη ΝΟΔ χώρα έφτασε και εγκαταστάθηκε. Αυτή η ΝΟΔ χώρα σίγουρα η Ινδία είναι. Απο τη Μέση Ανατολή ανατολικά άνθρωποι πού πρωτοεγκαταστάθηκαν; μόνο στην Ινδία[4]. Ήδη αφότου στην Ινδία εγκαταστάθηκαν, του Κάιν οι απόγονοι στα φρύδιατους ανάμεσα του Κάιν το σημάδι είχαν, και ακόμη ώς σήμερα το έχουν, ΤΙΛΑQΑ το ονομάζουν. Με αυτό το σημάδι έλεγαν, και λένε: «όποιος με βλάψει, στο πολλαπλάσιο θα τον εκδικηθώ»[5]. Και έτσι, στα φρύδιατους ανάμεσα του Κάιν τη βούλα έχοντας οι ίδιοι όσο θέλουν να σκοτώνουν και να κλέβουν μπορούν, αλλα τους ίδιους κανείς να βλάψει δέν μπορεί, συνεπώς του Κάιν οι απόγονοι όλο και πληθαίνουν, ενώ του Κάιν απογόνους οι υπόλοιποι άνθρωποι όταν συναντούσαν χάνονταν, και σήμερα ακόμη του Κάιν απόγονο όποιος άλλος αγγίξει χάνεται. Γι’αυτό και του Κάιν το γονίδιο δηλαδή το R σε όλη τη γή επικράτησε, ενώ όσοι αυτό το γονίδιο δέν έχουν σχεδόν εξαφανίσθηκαν, ελάχιστοι έχουν μείνει, και εκείνοι ακόμη με γοργούς ρυθμούς εξαφανίζονται. Και εκείνοι ακόμη θα είχαν προ πολλού εξαφανισθεί, αλλα του Κάιν οι απόγονοι να επιζούν τους άφησαν, να κλέβουν για να έχουν, διότι άν R- άνθρωποι δέν υπήρχαν, του Κάιν οι απόγονοι απο πού να κλέψουν δέν θα είχαν. Λοιπόν, ο Κάιν για την αδερφοκτονίατου δέν τιμωρήθηκε, (ή μάλλον τιμωρήθηκε αλλα την τιμωρία δέν την κατάλαβε) ενώ μεγάλο δώρο κέρδισε: εκείνος να φονεύσει δικαιούται, αλλα τον ίδιο να χτυπήσει κανείς δέν δικαιούται, γιατί τον Κάιν όποιος χτυπήσει πολλαπλάσια θα πληρώσει. Συνεπώς, εκτός απο του Κάιν τους απογόνους στη γή επάνω άνθρωπος να μείνει πώς θα μπορούσε; Στη Βίβλο του Κάιν οι απόγονοι αναφέρονται: ο Κάιν τη γυναίκατου γκάστρωσε και εκείνη τον ΕΝΟΧ γέννησε. Τότε ο Κάιν μιά πόλη έχτισε, στην πόλη του γιούτου το όνομα, ΕΝΟΧ, έδωσε. (ΕΝΟΧ πόλη ποιά είναι δέν ξέρω, άραγε Μεσοποταμίας πόλη "Uruk", στα εβραΪκά "Erech", σουεμρικά  "Unug"?

Απο τον ΕΝΟΧ ο Irad γεννήθηκε, απο τον Irad ο Mehujael, απο τον Mehujael ο Methushael, και απο τον Methushael ο Λάμεχ. Ο Λάμεχ δύο γυναίκες παντρεύτηκε, η μία λεγόταν: Adah, η άλλη λεγόταν: Zillah. Η Adah τον Jabal γέννησε: αυτός των νομάδων ο πρόγονος ήταν, οι οποίοι σε σκηνές κατοικούν, απο ζώων κοπάδια ζούν. Του  Jabal αδερφός ο Jubal ήταν: αυτός των οργανοπαιχτών πρόγονος υπήρξε, οι οποίοι λύρα, αυλό και τα υπόλοιπα μουσικά όργανα παίζουν. Του Λάμεχ η άλλη γυναίκα η Zillah τον Tubal-cain γέννησε, αυτός των μεταλλουργών πρόγονος υπήρξε, που τον χαλκό και τον σίδηρο κατεργάζονταν. Ο Tubal-cain, Naamah ονομαζόμενη μιά αδερφή είχε. (Αυτή ποιανών πρόγονος υπήρξε δέν αναφέρεται, υποθέτω απο σεμνότητα, καθότι αυτή των πορνών και των μαγισσών η πρόγονος ήταν). Του Κάιν ο άξιος απόγονος ο Λάμεχ μιά μέρα στις δυό γυναίκεςτου είπε: Adah και Zillah, τη φωνήμου ακούστε, εσείς του Λάμεχ γυναίκες τα λόγιαμου προσέξτε: έναν άντρα που με τραυμάτισε σκότωσα, έναν νεαρό που μόλωπα μου έκανε σκότωσα. Καθότι ο Κάιν επταπλάσια εκδικείται, ο δέ Λάμεχ εβδομήντα φορές επταπλάσια εκδικείται!

(ή μήπως του Κάιν οι απόγονοι απο τον πρόγονοτους καλύτεροι να γίνουν περιμένατε; προς τί; του Κάιν οι μέθοδοι καλό τους έκαναν, και έτσι του προγόνουτους τις αρετές αμείωτες διατηρούν: 1. του Θεού το νόμο, πάσης φύσεως σωστές θυσίες και τα ανάλογα περιφρονούν. 2. όποιος άλλος του Θεού τον νόμο τηρώντας κάτι επιτύχει, θανάσιμα τον φθονούν. 3. το σωστό δρόμο ακόμη και ο Θεός ό ίδιος όταν τους δείχνει, δέν ακούνε, πόσο μάλλον των ανθρώπων τα σωστά λόγια να ακούσουνε! 4. όποιον με θεμιτό τρόπο κάτι επέτυχε, του επιτίθενται και τον κλέβουν. 5. ενώ κάθε κακό πράττουν, ατιμώρητοι να μένουν καταφέρνουν. 6. άν για τα εγκλήματατους κάποια τιμωρία υποστούν, για την τιμωρίατους πολλαπλάσια εκδικούνται. 7. απο φόβο ή απο λύπη όταν απειλούνται, με αμέτρητους τρόπους μαστουρώνοντας τον δικαιολογημένο φόβο και την δικαιολογημένη λύπη ναρκώνουν). και 8. όλα αυτά ώς "ανθρώπινα δικαιώματα" τα δικαιολογούν, και για να μήν τιμωρούνται την "ισότητα" κ την "ηθική" επικαλούνται.

(Τα επαγγέλματα που αναφέρονται, απο του Κάιν το γονίδιο, το R, με άλλα, παλιότερα γονίδια μίξη, προήλθε. Έτσι R & Β = Β+, νομάδες βοσκοί. R & Α = Α+, οργανοπαίκτες κ μεταλλουργοί, κ μάγισσες / πόρνες).

        Έπειτα ο Αδάμ τη γυναίκατου ξανά γκάστρωσε και γιό γέννησε, τον ονόμασε: Seth (η λέξη «αντικατάσταση» σημαίνει), λέγοντας: «ο Κάιν που τον σκότωσε, στου Άβελ τη θέση ο Θεός άλλο τέκνο μου χάρισε». Στον Seth γιός γεννήθηκε, το όνοματου Enosh. Απο τον Enosh και μετά οι άνθρωποι του Θεού το ιερό όνομα ιΟΗΥυΑχ να επικαλούνται άρχισαν[6]. Με λατινικά γράμματα JOHUWA:, με επίσημου ινδικού αλφαβήτου γράμματα योहुवः . Όπως και το πανίερο όνομα ΩΜ, αυτό το JOHUWA: του Θεού το πιό ιερό όνομα είναι, όλοι οι παλαιοί λαοί τον Θεό αυτά τα ονόματα φωναχτά, ψιθυριστά και νοερά επαναλαμβάνοντας λάτρευαν. Αλλα του Κάιν οι απόγονοι όχι, αυτοί Θεό δέν λατρεύουν, Θεό οτι λατρεύουν υποκρίνονται, αλλα τον μόνο άκτιστο Θεό δέν λατρεύουν, του ΤΑΜΑΣ τον κύριο τον ςΙυΆ λατρεύουν.

            Της Βίβλου αυτές οι παραδόσεις την αλήθεια διατηρούν, της ανθρωπότητας η πρώιμη ιστορία σε αυτές τις παραδόσεις διατηρείται. Όσα με πολλές σελίδες να εξηγήσω αγωνίζομαι, στης Βίβλου αυτά τα λίγα λόγια θαυμάσια χώρεσαν. Έτσι μαθαίνουμε: της ανθρωπότητας ο υψηλός υλικός πολιτισμός εξ ολοκλήρου απο του Κάιν το γονίδιο δημιουργήθηκε, αλλα όχι σκέτο: αυτό το γονίδιο με παλαιότερα γονίδια όταν αναμίχθηκε, απο ανάμικτους ανθρώπους τα μεγάλα πολιτιστικά επιτεύγματα δημιουργήθηκαν. Της ανθρωπότητας τα βασικά πολιτιστικά επιτεύγματα ήταν: γεωργία, κτηνοτροφία, πόλεων ίδρυση, μετάλλων κατεργασία, μουσικών οργάνων χρήση, πορνεία και μαγεία. Ο Κάιν την καρριέρατου ώς γεωργός ξεκίνησε, ωστόσο σε αυτό δέν τα κατάφερε, και μέχρι σήμερα όποιοι εκτός του Κάιν άλλα ισχυρά γονίδια δέν έχουν, στη γεωργία επιτυχώς να επιδοθούν δέν μπορούν. Του Κάιν οι απόγονοι στα υπόλοιπα διακρίθηκαν: οι άντρες μεταλλουργοί και οργανοπαίχτες, οι γυναίκες πόρνες και μάγισσες. Άν και ο Θεός τον Κάιν πατρίδα να μήν έχει τον καταράστηκε, αυτός πρώτα στην Ινδία πόλη ίδρυσε, έπειτα σε όλον τον κόσμο. Αυτά με το R+ αίμα τα έκανε. Τα υπόλοιπα απο ανάμικτα αίματα έγιναν, όλα με R+ ανάμικτα. Του Κάιν οι απόγονοι ο καθένας δύο και περισσότερες γυναίκες έπαιρνε, αλλιώς να γίνει δέν θα μπορούσε, διότι άλλους άντρες όπου εύρισκαν τους σκότωναν, έτσι πολλές γυναίκες δίχως άντρες έμεναν και του Κάιν οι απόγονοι για συζύγους και παλλακίδες τις έπαιρναν. Έτσι _{(απο Β- =Άβελ αίμα, σύν 0+ =Κάιν αίμα)} το Β+ δημιουργήθηκε, έπειτα _{(απο Α- =Αδάμ αίμα σύν 0+ =Κάιν αίμα)} το Α+, έπειτα _{(απο Β- σύν Α- σύν 0+)} το ΑΒ+. Το Β+ στην κτηνοτροφία επιδόθηκε, δευτερευόντως στην οργανοπαιξία. Αρχικά το Β+ εντελώς ανύπαρκτο ήταν, αλλα η νομαδική κτηνοτροφία τον πληθυσμό με γεωμετρική πρόοδο αυξάνει, και γρήγορα το Β+ πολυπληθέστατο έγινε, και στην κακία τον Κάιν ξεπέρασε, καθώς του Β η ψυχρή μαθηματική λογική με του R+ τον φθόνο και τη σκληροκαρδία ενώθηκε. Το άλλο μεγάλο επίτευγμα η μεταλλουργία αρχικά απο το Α+ επινοήθηκε, αλλα σε εκείνους τους πληθυσμούς ήδη πολύ Β+ και φυσικά 0+ υπήρχε, οπότε με τη μεταλλουργία απο παλιά όλο το R+ ασχολείται. Στο Α+ επίσης της μαγείας και της πορνείας η επινόηση οφείλεται, καθώς στο Α+ :του Α η εφευρετικότητα και του R η φθονερή σκληροκαρδία ενώνεται, αλλα φυσικά αυτά τα επιτεύγματα σε όλο το R+ διαδόθηκαν. Του Κάιν οι πιό γνήσιοι απόγονοι, δηλαδή οι Αθίγγανοι, σε 3 επαγγέλματα διακρίθηκαν: σιδεράδες, οργανοπαίκτες, κ μάγισσες· γή να αγοράσουν κ να καλλιεργούν κ να εγκατασταθούν θα μπορούσαν, αλλα δέν το κάνουν, γιατί της γής την κατάρα έχουν.

Του ανθρώπου τα πνευματικά επιτεύγματα, ήτοι του Θεού η θρησκεία και η κάθε λογής θεωρητική σοφία, απο το R+ δέν δημιουργήθηκαν, αυτά τα πράγματα στο R+ μισητά είναι. Άν αφού ο Άβελ σκοτώθηκε άλλο R- δέν δημιουργούνταν, στον κόσμο καθόλου R- δέν θα υπήρχε. Αλλα καθώς η Βίβλος μας πληροφορεί, μετά του Άβελ τον φόνο ο Αδάμ και η Εύα του Άβελ αναπληρωματικά παιδιά στον κόσμο έφεραν, απο εκείνα τα παιδιά του Θεού η θρησκεία και η κάθε θεωρητική σοφία προήλθαν. Το οποίο σημαίνει, ναί μέν του Κάιν οι απόγονοι R- όπου εύρισκαν το σκότωναν, αλλα κάπου αλλού, απο του Κάιν τους απογόνους κάπως μακριά, και το R- να πληθαίνει άρχισε. Άν ο Άβελ του Θεού τα ιερά ονόματα, όπως αυτό που αναφέραμε, योहुवः, χρησιμοποιούσε, απο τον φονιά να γλυτώσει θα κατάφερνε. Μέχρι σήμερα απο του Κάιν τους γόνους άλλη αποτελεσματική άμυνα δέν υπάρχει, μόνο των ιερών ονομάτων η χρήση.

Για να συνοψίσουμε, η ανθρωπότητα απο τρείς ράτσες αποτελείται, η κάθε ράτσα απο ένα ορισμένο γονίδιο χαρακτηρίζεται: αυτά τα τρία γονίδια είναι: το Α, το Β, και το R+. (Αυτά τα 3 στοιχεία μεταξύτους διασταυρωνόμενα 8 διαφορετικούς τύπους δίνουν, άν και στην πράξη μόνο 4 τύποι συνηθισμένοι είναι: αυτοί με το R+. δύο άλλοι τύποι σπάνιοι: το Α- και το 0+. ενώ δύο άλλοι τύποι πρακτικώς ανύπαρκτοι: το Β- και το ΑΒ-). Αυτά τα τρία: το Α, το Β και το R το καθένα τη δικήτου ιστορία έχει: Το Α =του Αδάμ το αίμα, το Β =του Άβελ το αίμα, το R =του Κάιν το αίμα. Εκτός απο αυτά τα 3, και το 0- υπάρχει, αυτό ούτε Α, ούτε Β, ούτε R έχει. Αυτό το αίμα απο του ανθρώπου το προ-πιθηκικό στάδιο έμεινε, ήδη ο άνθρωπος πίθηκος όταν ήταν το 0- του πληθυσμού 13% ήταν. Όταν ο άνθρωπος ακόμη πίθηκος ήταν, στης ιστορίας του την αρχή, κατα 87% Α- αίμα είχε. Το Α στης γής το ανατολικό μέρος δημιουργήθηκε. Απο το Α με μετάλλαξη στης γής το ανατολικό μέρος το R προήλθε, ενώ το Β ανεξάρτητα δημιουργήθηκε: στης γής το δυτικό μέρος στην Αφρική πιθήκου κάποιο είδος 100% Β- αίμα είχε, αυτό το πιθηκήσιο είδος κάποια στιγμή μεταλλασσόμενο με το ανθρώπινο είδος συμβατό έγινε. Οι επιστήμονες «των ανθρωποειδών η πρώτη κοιτίδα: η Αφρική είναι» να λένε και να ξαναλένε αρέσκονται, δέν θα διαφωνήσω, εντάξει, των ανθρωποειδών η αρχική πατρίδα η Αφρική είναι. Αλλα του HOMO SAPIENS της προέλευσης η χώρα: η Μέση Ανατολή είναι: η Μεσοποταμία και η γύρω περιοχή. Οι πρώτοι άνθρωποι, με αίμα (στου πληθυσμού το 87%) Α-, εκεί ζούσαν, απο τη γή τροφή μαζεύοντας ζούσαν, όταν δέ κλιματικών μεταβολών εξαιτίας οι φυτικές τροφές σπάνιζαν, ζώα κυνηγώντας και ψαρεύοντας την τροφήτους συμπλήρωναν. Το Α- σοφία και εφευρετικότητα έχει, επίσης συνεργασιμότητα, έτσι μιά χαρά να ζούν κατάφερναν. Το 0- απο τότε μέχρι σήμερα για να ζήσει μόνο σε μιά αρετή βασίζεται: να μιμείται ικανότητα, άλλη αρετή δέν είχε και ούτε έχει. Εκεί στη Μέση Ανατολή σήμερα η γή όλο έρημοι και ημιέρημοι είναι, αλλα κατα των παγετώνων την εποχή, που επι το πλείστον η γή παγετώνιες εποχές έχει, οι μεσοπαγετώνιες σχετικά ελάχιστα διαρκούν, κατα τις παγετώνιες εποχές λοιπόν η Μέση Ανατολή παραδεισένιος τόπος ήταν, πολύ κρύο δέν είχε, νερό μπόλικο είχε, εκεί όλα καταπράσινα ήταν. Γι’ αυτό η Βίβλος λέει: ο Παράδεισος εκεί ήταν. Σε κάποια QΑΛΙιΥΓΑ, απο το Α μικρό ένα μέρος στο πρώτο, αφρικανικό R τράπηκε. Αργότερα εκεί απο την Αφρική το Β- (βήτα αρνητικό) ήρθε, τότε εκεί του παλιού R ο μικρός πληθυσμός στο νέο, "ασιατικό", φθονερό R μεταλλάχθηκε, αυτοί οι καινούργιοι R+ τους Β- αφού σκότωσαν προς τα ανατολικά να ταξιδεύουν άρχισαν[7], αυτοί του Κάιν οι απόγονοι ήταν. Αυτοί την ώς τότε ανοίκιστη Ινδία οικίζοντας με τον πληθυσμότους γέμισαν, και απο αυτούς άλλοι προς τα ανατολικά προχωρώντας την κεντρική και νότια Αμερική γέμισαν καθώς και ορισμένες ακόμη περιοχές κατοίκισαν, σε εκείνα τα μέρη οι πληθυσμοί αμιγώς 0+ ήταν. Τα μέρη που μέχρι την εποχήμας αποκλειστικά απο 0+ κατοικούνταν, όλα εκείνα αποκλειστικά του Κάιν οι απόγονοι τα κατοίκησαν. Ναί μέν σχεδόν όλη η σημερινή ανθρωπότητα του Κάιν το γονίδιο έχει, δηλαδή το R+, αλλα ορισμένων περιοχών οι κάτοικοι του Κάιν άμεσοι απόγονοι είναι: πρωτίστως της Ινδίας κάτοικοι, που ακόμη του Κάιν το σημάδι στα φρύδιατους ανάμεσα φέρουν, ενώ του Κάιν αμιγείς γόνοι: της κεντρικής και νότιας Αμερικής και ορισμένων ακόμη περιοχών οι παλαιοί κάτοικοι, όπου μέχρι σήμερα μόνο ένα αίμα υπήρχε: 0+. Και σε αυτούς ακόμη ανάμεσα, του Κάιν οι πιό άμεσοι απόγονοι, οι 直系[8], ξεχωρίζουν: αυτοί του Κάιν τα χαρακτηριστικά απο όλους πιό αμιγή διατηρούν, με άλλα λόγια του Κάιν πιστά κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν είναι: καθώς ο Θεός τον Κάιν πατρίδα να μήν έχει, απο τη γή να ζήσει να μή μπορεί τον καταράστηκε, αυτοί απο όλους περισσότερο να ριζώσουν ανίκανοι είναι, γής τόπο να αποκτήσουν δέν μπορούν, χωρίς ψευτιά και κλεψιά να ζήσουν δέν μπορούν: γι’αυτό, ακόμη και απο την Ινδία όπου για ένα διάστημα εγκαταστάθηκαν, και απο εκεί ακόμη έφυγαν και προς τη δύση να μεταναστεύουν άρχισαν. Καθώς ο κόρακας για να ζήσει απο τα ψοφίμια εξαρτάται, αυτοί σε ό,τι σαπρό βασιζόμενοι ζούν και με γεωμετρική πρόοδο πληθαίνουν. Ποιοί είναι; οι Αθίγγανοι. Σε ολόκληρο το Σύμπαν απο τους Αθίγγανους πιό βρώμικο πράγμα δέν υπάρχει. Ακόμη και ο θεόςτους ο ςΙυΆ καθώς τον αποκαλούν, σε απλά ελληνικά ο διάβολος, χωρίς αυτούς τον κόσμο να βρωμίσει δέν μπορεί. Του διαβόλου η υλική μορφή αυτοί είναι: οι γύφτοι. Όποιος άνθρωπος έναν γύφτο δεί, και μόνο με το να δεί, ο άνθρωπος μεγάλη κακοτυχία θα έχει. Άν αθίγγανο αγγίξεις: και άν εσύ δέν πεθάνεις, κάποιος δικόςσου άνθρωπος θα πεθάνει. Διότι σε αυτούς: του φόνου η θεότητα ενσαρκωμένη είναι. «Αθίγγανος» λέξη, απο «θιγγάνει» (=θίγει, αγγίζει) ρήμα με το στερητικό α- δημιουργήθηκε: τον αθίγγανο κανείς να αγγίξει δέν πρέπει, μόνο ένας άλλος αθίγγανος να τον αγγίξει μπορεί. Μιά φορά του Χριστού οι μαθητές: "τον Πατέρασου δείξεμας" του ζήτησαν. ο Χριστός απάντησε: "εμένα αφού βλέπετε, τον Πατέραμου βλέπετε". Ομοίως, γύφτο όποιος είδε, τον ίδιο τον διάβολο είδε, κοράκου φωνή όποιος άκουσε, του διαβόλου την φωνή άκουσε. Διάβολος τί είναι; στου σύμπαντος το σώμα μιά πληγή, μιά αρρώστια ή ένα καρκίνωμα είναι. Αφού διάβολος υπάρχει, άρα οπωσδήποτε κ Θεός υπάρχει. Θεός τί είναι; του σύμπαντος ολόκληρο το σώμα κ συνάμα του σύμπαντος η ψυχή είναι.

Παραδοσιακά, των γύφτων τα επαγγέλματα: του Κάιν των απογόνων τα επαγγέλματα ήταν: μεταλλουργοί και οργανοπαίκτες, μάντισσες και μάγισσες.  Πάντως στην κοινωνία μέσα ό,τι χαλασμένο υπάρχει, αυτοί θα το εκμεταλλευθούν. Για οποιαδήποτε αμαρτία ευκαιρία άν βρούν, να την χάσουν δέν πρόκειται. Τέτοιοι, δαιμονικοί άνθρωποι, στην Ινδία ΚΑ,Ν,ΔΑΑΛΑΑΣ ονομάσθηκαν, ωστόσο της Ινδίας οι ΚΑ,Ν,ΔΑΑΛΑΑΣ απο τους γύφτους σχετικά καθαρότεροι είναι: τουλάχιστον εκείνοι στη χώρατους να μείνουν μπόρεσαν, οι γύφτοι όμως ώς του Κάιν ακριβή πανομοιότυπα ούτε εκεί να μείνουν δέν μπόρεσαν. (Επιπλέον, στην Ινδία τροφής κάποιοι περιορισμοί υπάρχουν, άν κ οι ΚΑ,Ν,ΔΑΑΛΑΑΣ τους περιορισμούς δέν σέβονται, πάντως εκεί κρέας εύκολα δέν βρίσκουν. Εδώ του κόσμου το πιό ανόσιο κ ακάθαρτο κρέας αφθονεί κ επιπλέον με γαλακτομικά μαζί αβέρτα καταναλώνεται, το οποίο στους γύφτους ακόμη πιό ακάθαρτοι να είναι κάθε ευκολία παρέχει). Τώρα εσύ άν θέλεις τους γύφτους να διδάξεις πήγαινε: ο πρόγονοςτους τον Θεό τον ίδιο που του μιλούσε δέν άκουσε και τον αδερφότου σκότωσε, εσύ σε κάτι συμπεριφορά να αλλάξουν άν τους μιλήσεις: άν σε ακούσουν θα δούμε.

Όλο το R+ χοντρή πέτσα έχει. Τους πιό "σκέτους" R+ στο καλό να τους φέρεις δέν γίνεται, διότι καμιά μέθοδος δέν τους πιάνει. Της Ινδίας οι ςΑΑΙυΑΑΣ[9] λένε: «τί να πάθουμε μπορούμε; αυτό το σώμα άν χάσουμε, ο ςΙυΑ άλλο σώμα θα μας φτιάξει. Απο αυτήν τη χώρα άν μας διώξουνε, ο ςΙυΑ να κατοικήσουμε άλλον τόπο θα μας δώσει. και όλο τον σύμπαν άν καταστραφεί, ο ςΙυΆ άν θέλει άλλο σύμπαν θα φτιάξει» λένε, διότι ώς Θεό τον «ςΙυΑ» λατρεύουν, σε απλά ελληνικά: τον διάβολο. Το R στο αίματους μέσα μαστουρωτικό είναι, και επειδή συνήθως δέν τους αρκεί, με χίλια δυό ακόμη μέσα μαστουρώνουν. Γι’αυτό και άφοβοι και γενναίοι φαίνονται, ενώ κατα βάθος δειλότατοι είναι, αλλα τους πλημμυρίζει το ΤΑΜΑΣ: τον πόνο και τον θάνατο να μήν κοιτάζουν κ συνεπώς να μή συνειδητοποιούν τους κάνει. Καθώς το όπιο τον πόνο σκοτώνει, έτσι και αυτοί με διάφορα μέσα ούτε πόνο αισθάνονται, ούτε θάνατος τί θα πεί καταλαβαίνουν. Άν εκεί που δέν θέλουν κοίταζαν, άν αισθάνονταν ή καταλάβαιναν, πόσο γενναίοι είναι θα βλέπαμε.

Η παλιά ανθρωπότητα, με του «Αδάμ το αίμα», το Α- (και ελάχιστο 0-), δέν υπερπληθυνότανε. Όσο το περιβάλλοντους να τους θρέψει μπορούσε, τόσο πληθαίνανε. παραπάνω όμως όχι. Με Β- άνθρωποι όταν εμφανίσθηκαν, τότε του υπερπληθυσμού ο κίνδυνος γεννήθηκε. Οι Β- άνθρωποι άλλους ανθρώπους καθώς και ζώα με την πειθώ, με δώρα και προσφορές, με μή βίαιους τρόπους να υποτάσσουν ταλέντο είχαν. Έτσι τα ζώα εξημέρωσαν και απο ζώων κοπάδια να ζούν άρχισαν, ωστόσο στα ζώα με μεγάλη καλοσύνη φέρονταν: ενίοτε τα θυσίαζαν, αλλα χωρίς θυσία ποτέ δέν τα θανάτωναν. Σε μιά θυσία όλοι οι εμπλεκόμενοι: και ο θύτης, και το θύμα, ακόμη και το δέντρο και τα φυτά που για τη θυσία καύσιμα έδωσαν, όλοι ωφελούνται. Έτσι χάρις στις θυσίες και τα ζώα πλήθαιναν και υγιέστερα γινόνταν και περισσότερο γάλα και περισσότερα προϊόντα έδιναν. Και, βεβαίως, αφού η περιουσίατους τα ζώα ήταν, σπανίως τα θυσίαζαν, επι το πλείστον απο ζωντανά ζώα τρέφονταν, απο των ζωντανών ζώων το γάλα και το αίμα, που χωρίς να θανατώσουν αίμα λάμβαναν και έπιναν. Οι Ινδοί των αγελάδων ακόμη και την κοπριά τρώνε και τα ούρα πίνουν, και ώς αντισηπτικά τα χρησιμοποιούν, παρόμοια οι Αφρικανοί, δηλαδή με Β αίματος μεγάλα ποσοστά λαοί. Συνεπώς, με Β- άνθρωποι: στα ζώα με μεγάλη καλοσύνη φέρονταν, δέν τα φόνευαν, μόνο όταν υποχρεώνονταν τα θυσίαζαν. Καθώς των Β αίματος ανθρώπων τα κοπάδια μεγάλωναν, και οι ίδιοι με τον ίδιο ρυθμό αυξάνονταν, έπεται πως η γή δέν έφτανε και μετανάστευαν. Ωστόσο, εκείνοι οι άνθρωποι, με Β-, άνθρωπο να σκοτώσουν δέν διανοούνταν. Άν γή δέν εύρισκαν, περισσότερα παιδιά να κάνουν θα έπαυαν και ο πληθυσμόςτους άλλο δέν θα αυξανόταν[10]. Έτσι, παρόλο που αυξανόταν το Β- στον αδιέξοδο υπερπληθυσμό και στην αδικία δέν θα έφτανε. Έλα όμως που απο το Α μέσα το R δημιουργήθηκε και του Β- την τόση ευημερία φθόνησε! Απο αυτό η αδικία άρχισε, απο την αδικία υπερπληθυσμός, απο τον υπερπληθυσμό περισσότερη αδικία, και ούτω καθεξής. Σήμερα το Β- σχεδόν ανύπαρκτο που είναι λογική εξήγηση υπάρχει: οι R+ όπου το εύρισκαν το σκότωναν. Όμως, απο το Β- όσοι να επιζήσουν ήθελαν, στους 0+ ώς δούλοι να εργάζονται προσφέρονταν, όσοι αντιστέκονταν σκοτώνονταν, τις Β- για γυναίκεςτους οι 0+ έπαιρναν, έτσι το φοβερό Β+ προήλθε. Έπειτα πιά Β- κτηνοτρόφοι δέν υπάρχουν, των κτηνοτρόφων οι φυλές απο πολύ Β+ (και άλλα R+ αίματα) αποτελούνται. (_{Β αίμα μόνο σε υπερπληθυσμένους λαούς βρίσκεται, σε υπερπληθυσμό μέσα R- να βρίσκεται πώς θα μπορούσε;)} Και πάλι, ακόμη και στους κτηνοτροφικούς λαούς το Β γονίδιο: το πολύ πολύ στου πληθυσμού το ήμισυ ή σε σαφώς μικρότερο ποσοστό ανέρχεται, περισσότερο: όχι, διότι το Β αρχικά ελάχιστο ήταν και εκείνο φονευόταν ενώ το 0+ ραγδαία αυξανόταν. Αυτοί οι πληθυσμοί, σήμερα εξ ολοκλήρου R+, με Β+ έως 41%, (και ΑΒ+ έως 11%) με τη σκληροκαρδίατους χωρίς περιορισμό κατα γεωμετρική πρόοδο αυξάνονταν, διότι τον υπερπληθυσμό δέν φοβούνταν: «όσο κι άν πληθύνουμε, αλλονών τόπο να πάρουμε θα βρούμε» σκέφτονταν. Και όντως χωρίς R πληθυσμούς όπου εύρισκαν τους σκότωναν, τους υποδούλωναν, τις γυναίκες και τα κοπάδιατους έπαιρναν. Όπου του Κάιν απόγονοι: του Κάιν άλλους απογόνους συναντούσαν, εν ανάγκη αλληλοσκοτωνόνταν, οι πιό ανήλεοι επιζούσαν. Και να σκοτωθούν λίγο τους ένοιαζε, διότι καθώς είπαμε το R+ θάνατος τί θα πεί δέν καταλαβαίνει. Έτσι στον υπερπληθυσμό πιά κανένας περιορισμός δέν έμεινε, και συνεπώς στο άδικο κανένας περιορισμός δέν έμεινε. Καθώς πιό πάνω είπα, του άδικου η αύξηση: μόνο στων εποχών την «σκοτεινή» ενέργεια όχι), κυρίως στου υπερπληθυσμού την αύξηση οφείλεται.

Έτσι το R πώς δημιουργήθηκε είδαμε, τώρα πού δημιουργήθηκε άς προσέξουμε. Στους χάρτες κοιτάξτε, κυρίως στο δεύτερο χάρτη. Στον πρώτο χάρτη της γής τις ακτίνες θα δείτε, στο δεύτερο χάρτη και της γής τις φέτες θα δείτε. Στης γής το ανατολικό μέρος, απο τον κεντρικό (δηλαδή της Κωνσταντινούπολης) τον μεσημβρινό λίγο ανατολικότερα, στου Ταύρου την φέτα, στου Αιγόκερω την ακτίνα, στο βόρειο ημισφαίριο, απο τον ισημερινό όχι πολύ μακριά, όπου κατα παγετώνων εποχές κλίμα εύκρατο ήταν, και μεγάλα ποτάμια, κυρίως τον Τίγρη και τον Ευφράτη είχε, σε εκείνη την περιοχή η Εδέμ ήταν, του HOMO SAPIENS η πρώτη κοιτίδα, εκεί το νέο R πρωτοεμφανίσθηκε, κυρίως αλλού πλήθυνε: ανατολικότερα, απο Ιράν και ανατολικότερα, κυρίως στην ινδική χερσόνησο. Με κυριότερο επίκεντρο την ινδική χερσόνησο, στου Κριού την φέτα, το R να υπερπληθύνεται άρχισε, και απο εκεί όλον τον κόσμο γέμισε. Στου Υδροχόου τη φέτα οι Αλταϊκές και Σινο-θιβετιανές φυλές απο νωρίς με του Κάιν το γονίδιο δηλαδή το R αναμίχθηκαν, σήμερα σε αυτές τις φυλές καθόλου R- δέν έχει μείνει, άν και απο αυτές τις φυλές πολλές, μάλιστα οι νότιοι Κινέζοι, Κορεάτες και Ιάπωνες: με το 0+ σε σχέση, το Α+ σε κάπως μεγαλύτερο ποσοστό έχουν, πράγμα που δείχνει ότι: αυτές οι φυλές αρχικά της ανθρωπότητας το κοινό αίμα είχαν: 87% Α- και 13% 0-. Οι Αλταϊκές, Σινο-θιβετιανές και συγγενείςτους φυλές στου Υδροχόου (Τίγρης) την ακτίνα δημιουργήθηκαν, γι’αυτό με αιλουροειδή μοιάζουν, μάτια γατίσια έχουν. Ίδιο αίμα και η πρωτο-Ινδοευρωπαϊκή φυλή είχε, 87% Α- και 13% 0-, ωστόσο η πρωτοΙνδοευρωπαϊκή και γενικότερα η λεγόμενη Καυκασιανή φυλή στου Αιγόκερω (Βούβαλου) τη φέτα δημιουργήθηκε, και του Βούβαλου κινέζικου ζωδίου τα χαρακτηριστικά απέκτησε. Το ξανθό γιάκ ένα πανέμορφο γλυκύτατο βοοειδές είναι, και οι πρωτο-Ινδοευρωπαίοι έτσι όμορφοι και συμπαθητικοί άνθρωποι ήταν, και ακόμη πολλοί εκείνη τη γλυκύτητα και συνάμα περηφάνεια διατηρούν. Όπως όλη η ανθρωπότητα έτσι και η πρωτο-Ινδοευρωπαϊκή φυλή εξ ολοκλήρου R- αίμα είχε. Κάποια εποχή του Κάιν οι απόγονοι και στην Καυκασιανή φυλή μπήκαν και με γοργούς ρυθμούς με R γονίδιο την μπόλιασαν, ωστόσο στου 20^ού  αιώνα τα μέσα η Καυκασιανή φυλή 16% αίμα είχε, και κατα τους παλαιότερους αιώνες πολύ περισσότερο R-, στων πρώτων αρχαίων Ελλήνων τον ελεύθερο (μή δουλικό) πληθυσμό το R- απο το R+ περισσότερο ήταν. Αυτοί, οι παλιοί «Καυκάσιοι», το «ξανθό γένος» άς το ονομάζουμε, άν και ιδιαίτερα πολεμόχαρη φυλή, R+ μικρό ποσοστό είχε, του Κριού η εποχή αρχίζοντας: του ξανθού γένους το R+ απο το R- κάπως λιγότερο ήταν, ή R- με R+ ισοφάριζε, ωστόσο το Α γονίδιο (στου πληθυσμούτους περίπου 80%) δικαιοσύνης ισχυρό αίσθημα δημιουργώντας: στον πόλεμο τους ωθούσε, σε όλην την ιστορία οι γενναιότεροι πολεμιστές απο το ξανθό γένος έχουν βγεί, γιατί της δικαιοσύνης το αίσθημα σε μεγάλο ηρωισμό τους ωθούσε. Πρίν απο του Κριού την εποχή που ο πόλεμος στη γή τόσο μεγάλο ρόλο δέν έπαιζε, το ξανθό γένος εν μέρει απο την τροφοσυλλογή και γεωργία, περισσότερο απο το κυνήγι ζούσε. Του ξανθού γένους οι άνδρες μεγάλοι κυνηγοί ήταν, ωστόσο κάθε θήραμα προτού φάνε με ευλάβεια στο Θεό το θυσίαζαν, και έτσι κρέας τρώγοντας αμαρτία δέν έπαιρναν, αντίθετα και τα θηράματα πλήθαιναν και οι ίδιοι πλήθαιναν και δυνάμωναν. Όσον καιρό R- αίμα είχαν, τη βία δέν αγαπούσαν, όταν απο επιμιξίες κάμποσο R+ απέκτησαν, τότε το δίκαιο με τη βία συνυφαίνοντας αληθινά φιλοπόλεμοι έγιναν. Ενώ του Κάιν οι απόγονοι απο σκέτο φθόνο σκότωναν, τώρα δημιουργήθηκε το Α+ υβρίδιο: του δίκαιου και ιερού πολέμου την έννοια καθιέρωσε. Το ξανθό γένος απο ανατολίτες R+ πολλά πράγματα έμαθε: στην πρωτο-Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα για τα μέταλλα οι λέξεις, για τα περισσότερα εξημερωμένα ζώα οι λέξεις και για άλλα πολιτιστικά στοιχεία οι λέξεις απο ανατολίτικες, προπάντων απο αλταϊκές γλώσσες έχουν παρθεί, μαζί με τα αντίστοιχα πολιτιστικά στοιχεία. Μαζί με πολλά πολιτιστικά στοιχεία, το ξανθό γένος απο του Κάιν απογόνους και κάμποσο R γονίδιο πήρε.

Τώρα, το νέο R γονίδιο πότε πρωτοδημιουργήθηκε; κατ’αρχήν τέτοιο κακό πράγμα μόνο σε κάποια QΑΛΙιΥΓΑ μέσα να έγινε μπορεί, πάντως όχι στην τωρινή QΑΛΙιΥΓΑ, ούτε στην προηγούμενη (-13900 έως -10700). Σε κάποια προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ συνέβη. Η προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ το -26700 έτος άρχισε, η προηγούμενη το -39500, και η προηγούμενη το -52300. (Απο αυτές οι προηγούμενες QΑΛΙιΥΓες άρχισαν τα έτη: -65100 -77900 -90700). Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες γενικά συμφωνούσαν: πως ο HOMO SAPIENS στα π.Χ. 50000 γύρω δημιουργήθηκε. Τώρα πολλοί πιστεύουν: πως ο HOMO SAPIENS πολύ παλιότερα, μάλλον κατα τα π.Χ. 100000 δημιουργήθηκε. Αυτά: ατράνταχτα δεδομένα δέν είναι, διότι ο κάθε επιστήμονας σε κάποιων οστών ευρήματα βασιζόμενος, "ο HOMO SAPIENS τότε πρωτοδημιουργήθηκε" να πεί μπορεί, ωστόσο τα ευρήματα: συνήθως μεμονωμένα κόκκαλα, σε πιθήκου ακριβώς ποιό είδος, ή ανθρώπου ακριβώς ποιό είδος ανήκαν σαφές δέν είναι. Ο HOMO SAPIENS απο τους προηγούμενους ανθρώπους διαφέρει ως προς το ότι: τα προηγούμενα ανθρώπινα είδη, (ανθρωποειδή, άν προτιμάτε), ντροπής αίσθηση δέν είχανε. όταν ο άνθρωπος για πρώτη φορά για τη γύμνιατου ντροπή αισθάνθηκε, απο εκείνη τη στιγμή ο HOMO SAPIENS αρχίζει. Συνεπώς υποθέτω πως κατα την πιό πρόσφατη παγετώνια εποχή, όταν μεσοπαγετώνια εποχή τελείωσε κ έπειτα παγετώνια εποχή άρχισε, αφού οι πρωτύτερα γυμνοί άνθρωποι λόγω του ψύχους  να ντύνονται συνήθισαν, τότε κ του γυμνού η θέα για πρώτη φορά ντροπή τους προκάλεσε. Αυτή του HOMO SAPIENS η αρχή ήταν υποθέτω. Με του 50000 τη θεωρία για να συμβαδίσουμε, της ντροπής η αίσθηση, το λεγόμενο "προπατορικό αμάρτημα", στου -52300 την QΑΛΙιΥΓΑ συνέβη θεωρώ. Τότε του πληθυσμού μικρό ένα μέρος στη Μεσοποταμία το παλιό, σπάνιο R απέκτησε, αλλα κ όσοι εκείνο το R δέν είχαν, απο τους άλλους να ντρέπονται έμαθαν.

Η Αυστραλία απο ανθρώπους πότε πρωτοκατοικήθηκε, γενικά κατα τα π.Χ. 50000 πιστεύεται, άν και ο αριθμός πιθανώς φουσκωμένος είναι, τα υπάρχοντα στοιχεία για να χρονολογήσουμε λιγοστά είναι. Στους Αυστραλούς ιθαγενείς μόνο δύο ειδών αίμα βρέθηκε, Α+ και 0+, το καθένα περίπου στου συνολικού πληθυσμού το μισό, πάντως εξ ολοκλήρου R+. Στην Ωκεανία που πρωτοκατοίκησαν ανθρώπων απόγονοι: της Τασμανίας οι ιθαγενείς ήταν, αυτοί τί αίμα είχαν άν ξέραμε πολύ χρήσιμο θα μας ήταν, αλλα δέν ξέρουμε, γιατί απο της Τασμανίας τους ιθαγενείς ούτε ένας δέν έχει επιζήσει, μόνο λίγοι μιγάδες, αλλα στους μιγάδες του αίματος τα γονίδια απο ποιά μεριά προήλθαν να ξέρουμε δέν μπορούμε. Της Τασμανίας οι ιθαγενείς και R- να είχαν πολύ πιθανό θεωρώ[11]. Πάντως στην Αυστραλία απο R- ούτε ίχνος δέν βρέθηκε, και άν εκεί που κατοίκησαν οι πρώτοι άνθρωποι R+ είχαν, τότε το R+ απο του -52300 ή και απο του -65100 την QΑΛΙιΥΓΑ θα δημιουργήθηκε. Η γνώμημου αυτή δέν είναι. Η Αυστραλία τουλάχιστον δύο φορές εποικίσθηκε, γι’αυτό και σε ολόκληρην την Αυστραλία παντού αίματος δύο γονίδια είχε: Α και R. Δηλαδή πρώτα απο Α- ανθρώπους κατοικήθηκε, και αργότερα του Κάιν οι απόγονοι με 0+ μπήκαν. Στην Αμερική, ναί μεν στη Βόρεια Αμερική Α+ τύπος υπάρχει, (όσο βορειότερα τόσο περισσότερο Α+ βρίσκεται), αλλα στην κεντρική και νότια Αμερική μόνο 0+ υπήρχε. Το οποίο σημαίνει οτι του Κάιν απόγονοι χωρίς με άλλους πληθυσμούς να αναμιχθούν στην Αμερική μπήκαν και την κατοίκησαν. Η Αμερική απο ανθρώπους μέσω του Βερίγγειου πορθμού πρώτη φορά περίπου στα π.Χ. 12000 χρόνια κατοικήθηκε, εκείνο το αίμα 0+ να ήταν πρέπει, αφού λίγα χρόνια πρίν (στο -13900 έως -10700 διάστημα μέσα) της Ατλαντίδας οι κάτοικοι με R+ αίμα ήδη στην δυτική ήπειρο (Αμερική) και στης Ευρώπης και Αφρικής μεγάλο μέρος κυριαρχούσαν. Άν στην Αμερική Α αίμα πρώτα είχε μπεί, σε όλην την Αμερική Α θα υπήρχε. Αλλα προφανώς πρώτα οι 0+ (του Κάιν απόγονοι) μπήκαν, τα πιό εύκρατα μέρη κατέλαβαν (κεντρική και νότια Αμερική) και αργότερα με Α πληθυσμοί μπήκαν, στην βόρεια Αμερική εγκαταστάθηκαν, νοτιότερα να πάνε δέν μπόρεσαν διότι τα νοτιότερα μέρη ήδη απο ανήλεους ανθρώπους κατειλημμένα ήταν. Συμπερασματικά, το νέο R στην πρόσφατη QΑΛΙιΥΓΑ (-13900 έως -10700) όχι) σε προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ δημιουργήθηκε. Δηλαδή -26700 έως -23500, και πιό συγκεκριμένα κατα τα -23500, γιατί στης κάθε QΑΛΙιΥΓΑ το τέλος το δίκαιο στο ελάχιστοτου είναι, και μόνο στου δικαίου την μέγιστη έλλειψη το R να δημιουργήθηκε μπορεί. Το συμπέρασμαμου αυτό είναι: το νέο (σήμερα κοινό) R περίπου το -23500 έτος δημιουργήθηκε, δηλαδή κάπου στης Μεσοποταμίας την περιοχή τότε το παλιό R σε νέο R μεταλλάχθηκε. Τότε τί ζωδιακή εποχή ήταν; καθώς σε αυτού του αρχείου την αρχή, στον δεύτερο πίνακα να δείτε μπορείτε, Ιχθύων εποχή ήταν. Ώ! απο όλες τις QΑΛΙιΥΓες οι χειρότερες στων Ιχθύων την εποχή μέσα πέφτουν φαίνεται, όπως και τώρα. Γιατί τότε, λόγω QΑΛΙιΥΓΑ των ανθρώπων η αδικία στο έπακρο φτάνει, συνάμα δέ, λόγω Ιχθύων ώς κυρίαρχου ζωδίου: των ανθρώπων η παράλογη βλακεία στο έπακρον φτάνει.

Θα ρωτήσετε: πώς ξέρουμε οτι κατα το -23500 και όχι σε πιό προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ συνέβη, το νέο R+ πρωτοδημιουργήθηκε; Διότι άν σε προηγούμενη QΑΛΙιΥΓΑ είχε δημιουργηθεί, σε όλη τη γή τα σημάδια φανερά θα ήταν. Οι προηγούμενοι άνθρωποι, κατα μεγάλη πλειονότητα R-, (κάτι λίγοι με το παλιό R), στη γή μεγάλα σημάδια δέν άφηναν. Αφότου το νέο R+ δημιουργήθηκε, μεγάλα πράγματα άρχισαν: υπερπληθυσμός, πόλεμοι, μεγάλα τεχνολογικά επιτεύγματα, μεγάλες μεταναστεύσεις. Αυτά τα πράγματα πρόσφατα είναι, κυρίως μετά την τελευταία QΑΛΙιΥΓΑ (-13900 έως -10700) παρατηρούνται. Μετάλλων κατεργασία πρώτη φορά απο περίπου π.Χ. 8000 χρόνια βρέθηκε, στη Μικρασία (στου Κάιν τη γενέτειρα Μεσοποταμία και της πλήθυνσηςτου χώρα την Ινδία κοντά). Άλλωστε, όταν το νέο R δημιουργήθηκε, το Β ήδη είχε εμφανισθεί. Και όμως στην Αυστραλία Β αίματος ούτε ίχνος δέν βρέθηκε. Αυτό τους επιστήμονες πολύ παραξένεψε, διότι η σχετικά γειτονική και φανερά συγγενική Ινδία του Β αίματος τα μεγαλύτερα ποσοστά έχει. Άν το R παλαιότερα, ας πούμε κατα τα 39500, δημιουργήθηκε, τον ίδιο καιρό ήδη και Β θα υπήρχε, και σε λίγο καιρό απο Β και R το Β+ προέκυψε, και το Β+ να περιπλανάται άρχισε, έτσι το Β+ την Ασία γέμισε. Στην Αυστραλία καθόλου Β να μπεί δέν πρόλαβε: σημαίνει μέχρι περίπου τα -10700 (τότε που η Αυστραλία απο τον υπόλοιπο κόσμο αποκόπηκε) στην Αυστραλία κοντά Β αίμα δέν είχε φθάσει. Οι Αυστραλοί ιθαγενείς με τους παλιούς Ινδούς καί ανθρωπολογικά μοιάζουν, και γλωσσικά ακόμη περισσότερο. Κάποιους Αυστραλούς ιθαγενείς βλέποντας για Ινδούς τους περνούσα. Οπωσδήποτε του Κάιν οι απόγονοι με 0+ αίμα στην Αυστραλία μέσω Ινδίας έφθασαν, πολύ πρίν απο τα -10700, και όμως ανάμεσατους Β αίμα δέν είχαν, άρα το νέο R+ πάρα πολύ παλιό δέν ήταν, διότι: ήδη παλαιό (π.χ. απο τα -39500) άν ήταν, τότε και Β θα περιείχε. Λοιπόν το νέο R απο του -39500 την QΑΛΙιΥΓΑ αργότερα, απο του -13900 την QΑΛΙιΥΓΑ νωρίτερα δημιουργήθηκε, άρα κατα το -23500 δημιουργήθηκε. Απο τότε να αυξάνεται άρχισε, κατα τα -10700 με την παγκόσμια καταστροφή το R μειώθηκε, και αργότερα πάλι να αυξάνεται άρχισε, ώσπου σήμερα σχεδόν όλος ο ανθρώπινος πληθυσμός R+ είναι.

4^ο μέρος: Του 0+ και των άλλων τύπων κάποια φυσικά χαρακτηριστικά.

Ο Β τύπος καθώς στην Αφρική σχετικά πρόσφατα δημιουργήθηκε αρχικά τον πιό μικρό πληθυσμό είχε, οι σημερινοί Β τύποι μεταξύτους απο τους άλλους τύπους πιό ομοιογενείς είναι, απο όλους οι πιό σκουρόδερμοι και με μαύρα μαλλιά, πολύ μαύρα (όχι καστανά) μάτια και μεγάλα χείλια. Απο το Β μικρό ποσοστό ανοιχτότερου χρώματος μάτια έχει, αυτοί πρώτα στη σημερινή Ρωσία απο του ξανθού γένους με ασιάτες νομάδες επιμιξίες προήλθαν. Έπειτα αλλού όταν γεννήθηκαν: και το αίμα διατήρησαν και τα άλλα χαρακτηριστικά. Ο άνθρωπος σε άλλο σώμα όταν γεννιέται, προηγούμενου σώματος αίματος ομάδα διατηρεί, διότι αίματος ομάδα το πιό θεμελιώδες χαρακτηριστικότου είναι. Ο ΑΒ τύπος με τον Β τύπο τα ίδια εξωτερικά χαρακτηριστικά έχει, διότι Β και ΑΒ τύπος, καί οι δύο στα ίδια μέρη δημιουργήθηκαν, μόνο που ο ΑΒ τύπος πιό φωτεινό κ πιό περήφανο βλέμμα έχει, ενώ του Β τύπου το μάτι ακόμη και γαλανό άν τύχει, πάλι σκοτεινό βλέμμα έχει, ή καλύτερα απαθές να το πούμε. Του Β τύπου ο νούς κατεξοχήν μαθηματικός νούς είναι, ό,τι με μαθηματικά να καταλάβει δέν μπορεί, καθόλου δέν το καταλαβαίνει, με άλλα λόγια εγκεφάλου αριστερού ημισφαιρίου τύπος. Βέβαια, όταν μαζί και R ή Α υπάρχει, στον μαθηματικό νού και άλλες ικανότητες προστίθενται. Επειδή ο ΑΒ τύπος στην Ελλάδα του πληθυσμού μόνο 4% είναι, με ΑΒ λίγα άτομα γνωρίζω, αλλα σε όλα χαρακτηριστική η περηφάνεια είναι: λές κ απο την ανώτατη κοινωνική τάξη προέρχονται, τέτοια αριστοκρατική περηφάνεια δείχνουν, άραγε γιατί; υποθέτω πως επειδή καί τα τρία γονίδια έχουν, όλων των ειδών τις ικανότητες έχουν, κ αυτό συνειδητοποιώντας αριστοκράτες αισθάνονται, αλλα κ ακόμη κάτι: επειδή καί τα 3 γονίδια έχουν, τίποτε ώς ξένο δέν τους έρχεται, ό,τι κ να δούν ή ακούσουν, ήδη μέσατους το έχουν, γι' αυτό δέν εντυπωσιάζονται, "ναί, το ξέρω", "ναί, το καταλαβαίνω" σάν να λένε, κ με αυτήν τη συμπεριφορά τον αριστοκρατικό αέρα αναδίδουν. (Ο ΑΒ τύπος καί τα τρία γονίδια έχει: Α, Β, κ R. Ο ΑΒ- το R δέν το έχει, αλλα το ΑΒ- τόσο σπάνιο είναι που με τέτοιο αίμα κανέναν δέν γνωρίζω).

Ο 0+ τύπος στρογγυλωπό πρόσωπο, στρογγυλωπά χαρακτηριστικά έχει, τυπικά με ίσια μαύρα μαλλιά και καστανά, σκούρα καφετιά μάτια. Φυσικά αυτά απόλυτα δέν είναι, μετά απο τόσες επιμιξίες με τους άλλους τύπους. Επειδή 0+ του Κάιν το αίμα είναι, του 0+ η όψη κακία να δείχνει ίσως περιμένατε. Όχι, κακία δέν δείχνει, αντιθέτως πολύ συμπαθητικό πρόσωπο έχει, με μιά παιδική αθώα όψη, όπως ο Μίκυ Μάους ή τα γουρουνάκια των κόμικς, ωστόσο το βλέμματου ελεγκτικό, του καθενός την δύναμη μετράει, και καθένας τί έχει κοιτάζει σάν να λέει: γιατί εσύ εκείνο να έχεις; Της Παρθένου το ζώδιο: το πιό όμορφο χαμόγελο δίνει. έτσι κ το 0+ όταν χαμογελά: το χαμόγελο το πιό όμορφο είναι, μ'όλο που κ της Παρθένου το ζώδιο καί το 0+ του φόνου η ρίζα είναι. Απο όλους του τύπους εκ πρώτης όψεως οι πιό συμπαθητικοί τύποι οι 0+ και οι 0- είναι. Υφισταμένους να κουμαντάρει ικανότητα: απο όλους περισσότερο ο 0+ έχει. Ιδιαίτερα επιτυχημένο προϊστάμενο όπου δείς, 0+ θα είναι. Αμέσως μετά ικανός προϊστάμενος: ο Α+, έπειτα ο Β+ κ ο ΑΒ+. Οι δέ R- ανθρώπους να κουμαντάρουν καθόλου δέν καταφέρνουν. Μόνο το 0- επειδή χαμαιλέων είναι κ με όλα να εξομοιωθεί μπορεί, κάποτε του ηγέτη τα χαρακτηριστικά μιμούμενος σε ανθρώπους ένα κάποιο κουμάντο να κάνει καταφέρνει. Το Β- λογική είναι, κ με τη λογική ανθρώπους να υποτάξεις δέν μπορείς, με το Α- (ηθική) ακόμα λιγότερο μπορείς. Το 0+ (σκέτο R, εγωισμός κ βιαιότητα) απο όλα καλύτερα επιβάλλεται.

Ο Α τύπος επειδή απο παλιά σε όλη τη γή απο όλους τους τύπους περισσότερο απλώθηκε, χαρακτηριστικών τη μεγαλύτερη ποικιλία έχει. Β τύπος ένα δυό είδη περιλαμβάνει, 0 τύπος βασικά δύο είδη (το σκουρότερο, "ανατολίτικο" κ το σπανιότερο εξευρωπαϊσμένο: με δυτικοευρωπαϊκά χαρακτηριστικά λόγω ανάμιξης), αλλα Α τύπου πάρα πολλά είδη υπάρχουν. Όλα τα ανοιχτόχρωμα μάτια και τα ανοιχτόχρωμα μαλλιά στον Α τύπο οφείλονται, άν και, με τις επιμιξίες, και σε άλλους τύπους βρίσκονται. Του Α τύπου το βλέμμα φωτεινό: κάτι να καταλαβαίνει δείχνει, στον Α- τύπο φιλικό, συνάμα καχύποπτο έως δειλό, διότι ανεξαιρέτως όλοι οι Α- τύποι απο του R+ την κακία έχουν πληγεί. Βλέμμα φωτεινό, φιλικό, χαρούμενο, παιχνιδιάρικο κ συνάμα φανερά ζηλιάρικο: στον Α+ τύπο. Ο Α, τυπικώς εγκεφάλου δεξιού ημισφαιρίου τύπος είναι. Ο Α+ του R τα τυπικά χαρακτηριστικά έχει, φθόνο, ζήλεια και τα λοιπά, τα οποία πάντοτε ώς «δικαιοσύνη» δικαιολογεί. Την κλασσική αρχαία Ελλάδα ο Α+ την δημιούργησε, κ της ακμής το Βυζάντιο, ο Α+ το δημιούργησε: στον Α+ το Α (ηθική) κ το R (βία) συνυπάρχουν κ μάλιστα αρμονικά: το ένα υπηρετεί το άλλο· όταν το R υπηρετεί ενώ το Α άρχει, ο Α+ λαμπρή προσωπικότητα αναδεικνύεται, του δικαίου αγωνιστής, γενναίος κ συνάμα σοφός, σάν τον Διγενή Ακρίτα: της γής καλλιεργητής, κ συνάμα της γής φύλακας, ήρωας. Όταν υπο το R το Α δουλικώς δουλεύει, ο Α+ κάθε είδους βρωμιά πράττει κ με υψηλή θαυμαστή σοφιστεία την παλιανθρωπιά ώς δικαιοσύνη την παρουσιάζει. Κ συχνά τα δύο αυτά εναλλάσσονται: ο Α+ άλλοτε σάν σοφός κ γενναίος ήρωας θα φερθεί, άλλοτε σάν φθονερός παμπόνηρος συκοφάντης.

Ο Α- του σκέτου Α τα χαρακτηριστικά δείχνει, άλλων το μυαλό πολύ κόβει, άλλων λιγότερο, πάντως όλοι οι Α πείρα συσωρεύουν έως βαθμό αξιοθαύμαστο, και τη ζωή οτι αγαπούν να κρύψουν δέν μπορούν. Απο το στρατό έναν Α- θυμάμαι, απο Λάρισας κάποιο χωριό, καθώς με τα «στάιερ» στην καρότσα μας μετέφεραν, πίσω στης καρότσας το τείχωμα ακουμπισμένος, στο στήθοςτου το χιτώνιο ανοιχτό καθώς δροσερός άνεψος φυσούσε, χωρίς τίποτε να λέει ούτε τίποτε να νοιάζεται, ευτυχισμένος φαινόταν. Απο τί ευτυχισμένος; αφού στον κόσμο είμαι, πως υπάρχω ξέρω, ο ήλιος φέγγει, ο άνεμος δροσερός στο ανοιχτόμου στήθος φυσά, άλλο τί θέλω; στ’ αλήθεια, ο κόσμος παράδεισος ήταν, έως ότου ο φθόνος βγήκε. Και τώρα ο κόσμος παράδεισος είναι, αλλα απο του R την χαμέρπεια στον κόσμο τη ζωή να χαρούμε δέν μπορούμε. Μιά φορά αυτόν τον ίδιο Λαρισινό Α- στου λόχου το κτήριο απ' έξω επιμόνως κ πεισματικώς ένα καρφί με την αρβύλα να πατάει τον είδα, λίγη ώρα αφού τον παρατήρησα, "τί πολεμάς να κάνεις;" ρώτησα, "το καρφί να στραβώσω προσπαθώ, στου ραδιοφώνου την κεραία για να το βάλω, καλύτερο σήμα να πιάνει". Του είπα: όπως το πατάς δέν στραβώνει, πάρε μία πέτρα. Με ρώτησε: πού είναι, δέν έχει πέτρες. Του λέω: νά εκεί στα πεύκα κοντά στα αφοδευτήρια. Πήγε πήρε μιά πέτρα, το βάρεσε το καρφί το στράβωσε, κ θαύμασε: "κοιτα φίλεμου! σ' αυτήν την εποχή άν έχεις μυαλό ζείς". Το αναφέρω ώς παράδειγμα οτι οι Α- γενικά για έξυπνοι δέν φημίζονται, αλλα να μάθουν ενδιαφέρονται, κ μαθαίνουν.

Απο το στρατό ακόμη έναν Α- θυμάμαι, μεγάλη ψυχή, αλλά... Στο στρατό να συνεχίσει δέν μπορούσε, όλο αναβολή γύρευε, τελικά την πήρε. Όλων των ειδών τους ανθρώπους τους αποδεχόταν. Μιά φορά περι μαλακίας εκεί που συζητούσαμε, ο αυνανισμός καλό οτι κάνει έλεγε, προπάντων όταν με πέος τεντωμένο χύνεις. Τότε ρώτησα: "δηλαδή κ με πέος όχι τεντωμένο να χύσεις γίνεται;" - "ώ, και βέβαια γίνεται" απάντησε. Μεγάλη ψυχή, δέν λέω, αλλα με τέτοια μυαλά την Πόλη να πάρουμε λέτε; Τί θα πάρουμε λέγοντας αγενής να μή γίνω! Αλίμονο, απο αυτό το αξιαγάπητο αίμα στην επόμενη γενιά έστω κ ένα άτομο να επιβιώσει θα μπορέσει;

(Γαλανά μάτια ο  Α τύπος απο νεότερη μετάλλαξη έχει, ο δέ παλαιότερος Α τύπος σάν τον χιμπατζή καστανός είναι). Με R- γυναίκες, γλυκό, ονειροπόλο βλέμμα έχουν, απο μιάν άλλη, μακρινή εποχή οτι έρχονται θαρρείς - κ όντως απο παλιότερη εποχή απομεινάρια είναι. Να μιλάς κ να σε ακούει: άνθρωπο, άνδρα ή γυναίκα, άν βρείς, R- είναι. Σε R+ πολλά να πείς δέν θα προλάβεις: άν σε ακούει θα σε διακόψει· "γιά στάσου!" θα σου πεί, άν όχι τίποτε αγενέστερο.

 Όλο με 0+ αίμα λαοί έφτιαξαν μουσική: γαλήνη, ηρεμία αποπνέει, παράδειγμα πολυνησιακή μουσική κ λατινικής αμερικής παραδοσιακή μουσική. 0+ τύπος γιατί να ταραχθεί; όλα πως τα ξέρει αισθάνεται, τίποτε να τον βλάψει δέν μπορεί πιστεύει. Καθώς κ τον Κάιν να βλάψει κανείς δέν μπορούσε. Αντιθέτως, με σχετικά κάμποσο R- λαοί: ζωηρή μουσική δημιούργησαν, συχνά ένταση, ακόμη κ επιθετικότητα γεμάτη, όπως η μοντέρνα εγγλέζικη κ αμερικάνικη μουσική. Το ρέζους αρνητικό ανασφαλές αισθάνεται, την ανασφάλειατου για να ξεπεράσει δυναμικά έως επιθετικά εκφράζεται. Των περίφημων sex pistols τα τραγούδια, δυναμισμό κ επιθετικότητα γεμάτα, κυρίως απο αρνητικό ρέζους προέρχονται, του συγκροτήματος ο αρχηγός John Lydon κ άλλα μέλη ρέζους αρνητικά ήταν υποθέτω.

Κατα το ινδικό σύστημα βασικές ιδιοσυγκρασίες τρείς υπάρχουν: υΑΑΤΑ (άνεμος, κινητικός τύπος), ΚΑΦΑ (φλέγμα, αποθηκευτικός τύπος), ΠΙΙΤΑ (χολή, ελεγκτικός τύπος). Κατα τη γνώμημου υΑΑΤΑ ιδιοσυγκρασία είναι του Α τύπου, ΚΑΦΑ ιδιοσυγκρασία: του Β τύπου, και ΠΙΙΤΑ ιδιοσυγκρασία: του R. Αυτά βέβαια αρχετυπικά. Επειδή η ΠΙΙΤΑ ιδιοσυγκρασία χαρακτηριστικά ολόισιο μαύρο μαλλί έχει, οι πιό καθαροί 0+ τύποι τέτοιο μαλλί έχουν. Απο όλους τους τύπους ο πιό άκακος ο 0- είναι. Μόνο να ζήσει γυρεύει, κανέναν εχθρό δέν θεωρεί, κανέναν να ακούσει δέν αρνείται, και άν δέν εμποδίζεται ούτε κουνούπι δέν πειράζει. Τα μαλλιά και τα μάτιατου μαύρα (σε αυτό εξαίρεση ούτε μία δέν γνωρίζω). Συνάμα και καμιά ηθική δέν έχει, «πρέπει», «δέν πρέπει» τί θα πεί δέν ξέρει, αλλα στο περιβάλλοντου εξομοιώνεται. για ό,τι οι γύρωτου καμαρώνουν, αυτός ακόμη περισσότερο καμαρώνει. για ό,τι ο πολύς κόσμος ντρέπεται, αυτός ακόμη περισσότερο ντρέπεται. Ο 0- αληθινός χαμαιλέων είναι, με χαμαιλέοντα τον Αλκιβιάδη παρομοίασαν, άρα κι εκείνος 0- θα ήταν. Ώς χαμαιλέων κ ακόμη ικανότερος μιμητής, ο 0- φαινομενικά σε ό,τι θέλει εξομοιώνεται.

Του αίματος την ομάδα άν ξέρουμε, την κατα το ινδικό σύστημα ιδιοσυστασία γνωρίζουμε: Α- = κυρίως υΑΑΤΑ, Β0 = κυρίως QΑΦΑ, Α+ = ανάμικτο υΑΑΤΑ με ΠΙΤΤΑ, Β+ = άνάμικτο QΑΦΑ με ΠΙΤΤΑ, κ.ο.κ.

Της ομοιοπαθητικής τα τρία βασικά μιάσματα, ουσιαστικά οι τρείς καταστάσεις είναι: ψωρικό μίασμα = ΣΑΤΤυΑ, συκωτικό μίασμα = ΡΑCΑΣ, συφιλιδικό μίασμα = ΤΑΜΑΣ. Πολλοί ανόητοι δυτικοί, κ Έλληνες: τα 3 "μιάσματα" με τα ἰίν κ ἰαγγ αντιστοιχίζουν, κ λένε: ψωρικό = ἰίν, συκωτικό = ἰάγγ, συφιλιδικό = ἰίν κ ἰάγγ διαστροφή· έτσι όσοι λένε, απο ἰίν κ ἰάγγ ιδέα δέν έχουν, άρα κ στης κινέζικης ιατρικής το νόημα καθόλου δέν έχουν μπεί. Απ'όλα πρώτα, το ψωρικό "μίασμα" δέν είναι, "μίασμα" γιατί το αποκαλούν; απλώς η φυσική κατάσταση είναι. Αρχικά όλοι οι άνθρωποι "ψωρικοί" ήταν. Όταν το προπατορικό αμάρτημα διέπραξαν, τότε το συκωτικό μίασμα δημιουργήθηκε: το συκωτικό μίασμα, του ψωρικού η πρώτη διαστροφή είναι· στην ψευτιά έγκειται. Το συκωτικό μίασμα με 2 όρους: "επίδειξη" κ "κράτημα" να περιγράφεται είθισται, με όσα λόγια κ άν το περιγράψεις, όλατου τα χαρακτηριστικά απο ψευτιά πηγάζουν. Το προπατορικό αμάρτημα σε αυτό συνίσταται: ψευτιά. Άν κ σε όλους τους ανθρώπους βρίσκεται, το συκωτικό μίασμα τυπικά γυναικείο είναι: όλες οι γυναίκες το έχουν, αφού η γυναίκα σκέτη υποκρισία είναι: απο το πρωί ώς το βράδυ απο το να υποκρίνεται άλλο τίποτε δέν κάνει. Απο τις κακές συνήθειεςτης σάν γουρούνι που χοντραίνει δέν κοιτάζει, αλλα την πραγματική όψητης για να κρύψει φτιασιδώνεται κ λαμπροχτενίζεται. Το συκωτικό μίασμα άν δέν έχει η γυναίκα ぷーたな θεωρείται! Άλλωστε, στο προπατορικό αμάρτημα πρώτη η γυναίκα υπέκυψε. Πρίν απο το προπατορικό αμάρτημα οι άνθρωποι δέν πέθαιναν όταν λέμε, πώς δέν πέθαιναν; το σώμα πέθαινε, αλλα οι άνθρωποι σώμα οτι δέν είναι γνώριζαν, αθάνατες ψυχές οτι ήταν γνώριζαν. Το ψέμα σάν ασπάσθηκαν, αυτή η αλήθεια τους κρύφθηκε, γι' αυτό απο τότε οτι πεθαίνουν λέμε. Τη γύμνιατους κρύβοντας, κάθε στιγμή το προπατορικό αμάρτημα, δηλαδή το ψεύδος, ασπάζονται. Για το προπατορικό αμάρτημα οτι μετανιώσαμε για να δείξουμε, τουλάχιστον στις εκκλησίες μέσα όλοι γυμνοί να εκκλησιαζόμαστε θα έπρεπε.

Έτσι λοιπόν, το "ψωρικό" φυσική κατάσταση είναι, αυτού πρώτη διαστροφή το συκωτικό, βασίζεται στο προπατορικό αμάρτημα = ψεύδος, δεύτερη κ ανώτερη διαστροφή το συφιλιδικό βασίζεται του Κάιν η αδερφοκτονία = αδικία. Το συφιλιδικό με δύο όρους να περιγράφεται είθισται: κατάκτηση κ καταστροφή, με μιά λέξη: αδικία. Του Κάιν το έγκλημα: της αδικίας όλη την ουσία δείχνει, περι αυτού ήδη μιλήσαμε. Άν κ σε όλους τους ανθρώπους σε κάποιο βαθμό βρίσκεται, το συφιλιδικό μίασμα τυπικά ανδρικό είναι: ο άντρας σάν τον Κάιν συφιλιδικός κ βίαιος να είναι πρέπει, αλλιώς マラ゜カ＾ θεωρείται.

Καμιά διάγνωση δέν χρειάζεται, άν ο γιατρός του αίματος την ομάδα ξέρει. Το R-, είτε Α-, είτε 0-, είτε το σπάνιο Β-, είτε το ακόμη σπανιότερο ΑΒ-, όλα αυτά ψωρικά "μιάσματα" είναι. Το ψωρικό μίασμα ούτε του συκωτικού την ψευτιά έχει, ούτε του συφιλιδικού τον άδικο φθόνο, ωστόσο με τα κυρίαρχα μιάσματα να συμμορφώνεται υποχρεώνεται: όταν όλοι τη γύμνιατους κρύβουν, στο δρόμο γυμνός να βγώ δέν μπορώ. Το μέν Α- υΑΑΤΑ ιδιοσυγκρασία δίνει, το δέ Β- QΑΦΑ ιδιοσυγκρασία. Καί τα δύο ΣΑΤΤυικά είναι. Με ΣΑΤΤυΑ φύση άνθρωπος είναι καμωμένος για ΒΡΑhΜΙΝ (ιερέας / διανοούμενος).

Συκωτικό μίασμα έχει εκείνος με το παλιό σπάνιο R, είτε κάποιος με το κοινό R μαζί με Α ή με Β, όπου το Α ή Β υπερισχύει. Το συκωτικό μίασμα είναι ΡΑCΑΣ, αυτοί οι άνθρωποι είναι καμωμένοι για ΞΑΤΡΙιΑΑΣ (στρατιωτικοί).

Ανάμικτο συκωτικό με συφιλιδικό μίασμα έχει ο άνθρωπος με R και με Α ή Β, όπου το R περίπου ισοφαρίζει με το Α ή το Β. Αυτοί οι άνθρωποι, με ιδιοσυγκρασία μικτή ΡΑCΑΣ κ ΤΑΜΑΣ, είναι καμωμένοι για υΑΑΙςιΑΑΣ, παραγωγοί, έμποροι κ χρηματιστές.

Συφιλιδικό μίασμα έχει ο άνθρωπος με R χωρίς Α κ χωρίς Β, τουτέστιν ο 0+. Αυτό είναι ΤΑΜΑΣ, αυτοί οι άνθρωποι είναι καμωμένοι μόνο για ςΟΥΔΡΑΑΣ (εργάτες), παρόλο που σ' αυτήν την εποχή αυτοί είναι στα διοικητικά πόστα οι ικανότεροι. Διότι στην εποχήμας η δικήτους θεότητα κυριαρχεί.

Άραγε το ψωρικό διατί "μίασμα" θεωρείται; Κ βέβαια μίασμα δέν είναι, φυσική κατάσταση είναι. Της εποχήςμας οι κυρίαρχοι, συκωτικοί κ συφιλιδικοί τύποι, προπάντων οι συφιλιδικοί, δηλαδή ΤΑΜΑΣικοί άνθρωποι, που ο Θεός ανθρώπους να τους κάνει, το φυσικό, το σωστό, το υγιές, δέν το ανέχονται, το φθονούν. Γι' αυτό ψευδολογούν: "μίασμα εσείς, μίασμα κ εμείς, άρα είμαστε ίσοι!". Έτσι στην Ινδία τους Βραχμάνους συκοφάντησαν κ συκοφαντούν: "ο Βραχμάνοι να ζήσουν θέλουν, άρα κακοί είναι! εμείς το θάνατο ζητάμε, άρα καλοί είμαστε!". "Η ζωή κακό είναι" λένε. Οι συφιλιδικοί το θάνατο οτι ζητάνε ψέμα δέν είναι, κ τους άλλους φθονούν κ τον εαυτότους καταστρέφουν. Μόνο καταστρέφοντας και κακοποιώντας ηδονή αισθάνονται. Και το καθαρό μισούν, και μεταξύ ακαθάρτων το πιό ακάθαρτο επιλέγουν. Γι' αυτό το ψωρικό: μίασμα το ονομάζουν, γι' αυτό κ το ΣΑΤΤυΑ φυσικό οτι είναι δέν αναγνωρίζουν, κ το ΣΑΤΤυΑ να επικρίνουν όταν δέν μπορούν, με το δικότους ΤΑΜΑΣ ισάξιο το παρουσιάζουν. Το ψωρικό "μίασμα" με δύο κύριες ιδιότητες το περιγράφουν: "υπερευαισθησία" κ "έλλειψη". Αυτά που έτσι ονομάζουν, του κάθε ζωντανού πράγματος οι φυσικές κ θεόσδοτες ιδιότητες είναι. "Υπερευαισθησία" εννοούν οτι του συφιλιδικού την σκληρότητα δέν έχει· "έλλειψη" εννοούν οτι του συκωτικού την απατηλότητα δέν έχει. Αυτό που δέν αισθάνεται κ που δέν χρειάζεται, νεκρό είναι· το κάθε τί νεκρό ούτε τίποτε αισθάνεται, ούτε τίποτε χρειάζεται.

Της οδού κ Αρετής ο Κανών (κεφάλαιο 76) γράφει:

"Του ανθρώπου η κατάσταση όταν έρχεται στη ζωή: ώς γνωστόν είναι μαλακός κ αδύναμος. ενώ όταν πεθαίνει, γίνεται βεβαίως άκαμπτος κ σκληρός. Το ίδιο κ όλα τα πλάσματα, ας πούμε τα χορτάρια κ τα δέντρα, όταν έχουν ζωντάνια είναι τρυφερά, μαλακά κ ευπαθή, ενώ οταν είναι νεκρά γίνονται αλύγιστα κ σκληρά. Αποδεικνύεται πως η σκληρότητα κ η ακαμψία πάνε μαζί με το θάνατο, ενώ η ευκαμψία κ τρυφερότητα πάνε μαζί με τη ζωή. Έτσι εξηγειται οτι ένας στρατός όταν είναι βίαιος αυτό έχει συνέπεια να μή νικά, κ ένα δέντρο όταν είναι σκληρό, αυτό έχει συνέπεια να τσακίζεται εύκολα. Το δυνατό κ μεγάλο πέφτει, το μαλακό κ αδύνατο υψώνεται".

Αυτό το κεφάλαιο εννοεί: ζωντανού ιδιότητες: μαλακότητα κ αδυναμία, νεκρού ιδιότητητες: ακαμψία κ σκληρότητα. Αυτό που η προγονική σοφία ονομάζει 柔 (μαλακό) και  弱 (αδύναμο), είναι ακριβώς τα ίδια που οι ομοιοπαθητικοί ονομάζουν "υπερευαισθησία" κ "έλλειψη" περιγράφοντας το ψωρικό "μίασμα". Αυτά είναι της ζωής ιδιότητες, κ χωρίς αυτά η ζωή χαράμι πηγαίνει. Γιατί άμα δέν αισθάνεσαι, στον κόσμο γιατί ήρθες; Κ άμα τίποτε δέν χρειάζεσαι, στον κόσμο να ζήσεις γιατί ήρθες; Άν αυτά, η αίσθηση κ η ανάγκη, μιάσματα είναι, τότε ο Θεός τον κόσμο γιατί έπλασε; Άν ο κόσμος δέν δημιουργούνταν, ούτε πουθενά ευαισθησία θα υπήρχε ούτε ποτέ ανάγκη.

Κ βέβαια, το ψωρικό "μίασμα" ἰίν δέν είναι. Άλλοι "ψωρικοί" ἰίν κ άλλοι ἰάγγ είναι, δηλαδή στο μέν Α- ἰάγγ κυριαρχεί, στο δέ Β- το ἰίν κυριαρχεί. Κ επειδή το Β- σπανιότατο είναι, το ψωρικό "μίασμα" συνήθως στο Α- βρίσκεται, το οποίο απο τη φύσητου ἰάγγ χαρακτηριστικά έχει, δηλαδή "ξερή" κ "ζεστή" ιδιοσυγκρασία κατα την κινέζικη ορολογία, συνεπώς λεπτό σώμα που να παχύνει δέν λέει. Βέβαια, διάφοροι άλλοι παράγοντες το τροποποιούν, ας πούμε η τροφή, η καθιστική ζωή ή το φύλο, το γυναικείο φύλο γενικώς προς το ἰἰν τείνει, άρα προς την παχυσαρκία, άν και οι Α- γυναίκες πολύ αφύσικο ζωής τρόπο άν δέν κάνουν πάντα λεπτές παραμένουν.

Έτσι κ το συκωτικό (ΡΑCΑΣ) κ το συφιλιδικό (ΤΑΜΑΣ) προς τη ἰίν ή προς τη ἰάγγ ιδιοσυγκρασία να κλίνουν μπορούν, απο πολλούς παράγοντες εξαρτάται. Ούτε το ἰίν ούτε το ἰάγγ κακό να χαρακτηρισθεί μπορεί, καί τα δύο φυσικά είναι. Αλλα το ΡΑCΑΣ κ πολύ περισσότερο το ΤΑΜΑΣ στης φύσης τη διαστροφή συνίσταται. Ένα βερύκοκο ώριμο, ΣΑΤΤυικό είναι· άμα το ψήσεις, ΡΑCΑΣικό γίνεται· άμα σαπίσει, ΤΑΜΑΣικό γίνεται. Αλλα κ το ψητό νεκρό είναι, κ το σάπιο νεκρό είναι. Στο γουρούνι κ ψημένα φρούτα να δώσεις κ σάπια να δώσεις, θα τα φάει. Αλλα το καθαρό κ το ωφέλιμο είναι όπως η φύση το εύτιαξε: ένα ώριμο βερύκοκο. Κάποτε ο μανάβης κ κανένα σάπιο να μας πουλήσει μπορεί· αλλα εκείνο για φάγωμα δέν είναι· το σάπιο στη γή να το θάψεις θέλει, οπότε θα αποικοδομηθεί κ ξανά για τα φυτά τροφή θα γίνει. Οπωσδήποτε το σάπιο με το γερό ίδια τιμή δέν έχει!

5^ο μέρος: «Ο ΣΟΦΟΣ: ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΡΩΤΗΣΕ:

Σωμάτων κόσμου Δημιουργέ, Άγιε! Με φόβο και ψέμα ζωή: κι απο θάνατο, καθώς λένε, όντως χειρότερη είναι; Της σοφίας το πνεύμα απάντησε: όντως, με φόβο και με ψέμα ζωή: και απο θάνατο ακόμη χειρότερη είναι. Διότι ο άνθρωπος: χαρούμενος και ελεύθερος για να ζεί πλάσθηκε. Όταν όμως φοβούμενος, και ακόμη χειρότερα: ψευδόμενος ζεί, τότε και την χαράτου και την ελευθερίατου έχει χάσει: αυτή η ζωή και απο τον θάνατο χειρότερη είναι».

ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων.

            ὅτι ὁ Θεὸς ἔκτισε τὸν ἄνθρωπον ἐπ᾿ ἀφθαρσίᾳ καὶ εἰκόνα τῆς ἰδίας ἰδιότητος ἐποίησεν αὐτόν·

φθόνῳ δέ διαβόλου θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τόν κόσμον.

Και ο ανόητος άνθρωπος απο τον φθόνο επανειλημμένα ξεγελάσθηκε: αφ’ενός του Θεού την εντολή παρακούοντας απο τον Παράδεισο εκδιώχθηκε, αφ’ ετέρου του έντιμου ανθρώπου την ευνομία φθονώντας: των δαιμονίων τον άρχοντα θεότου έκανε. Έτσι τη μιά φορά το κουτσομπολιό ασπάσθηκε, της αλήθειας τον κανόνα κλώτσησε, ενώ τη δεύτερη φορά να καταχρεωθεί δεχόμενος: της μή χρέωσης τον κανόνα κλώτσησε, ανεξίτηλο φόβο απέκτησε. Τώρα τάχα επειδή Θεό δέν φοβούνται διάβολο λατρεύουν. «Ένα τραγούδι τί να πεί, όταν στο βούρκο η ζωή ανοίγει μονοπάτι…».

«Άνοιξης και Φθινοπώρου» εποχή, στην αρχαία Κίνα, Yu κράτους δούκας πώς την έπαθε προσέξτε: Yu κράτος με Guo κράτος γειτόνευε. Jin πολεμόχαρου κράτους δούκας Xian: τα δύο κράτη (Yu και Guo) επι πολύ καιρό να κατακτήσει εποφθαλμιούσε. σκεφτόταν: στο Guo για να επιτεθώ, απο το Yu να περάσω πρέπει. το Yu κράτος να περάσουμε άν δέν αφήσει, ή και με το Guo κράτος άν συμμαχήσει, το δικόμας κράτος (Jin) όσο δυνατό κι άν είναι, ο σκοπόςμας δέν πραγματοποιείται. Τότε του Jin κράτους του Xian δούκα ένας έμπιστος υπουργός, ο Xun Xi πρότεινε: «του Yu ο δούκας άπληστος είναι. απο το Qu υπέροχα άλογα, απο το Chuiji πολύτιμους λίθους θα του προσφέρουμε και στο Guo κράτος για να επιτεθούμε απο το κράτοςτου να περάσουμε θα μας αφήσει». Του Jin κράτους ο δούκας Xian είπε: «απο το Qu υπέροχα άλογα, απο το Chuiji πολύτιμοι λίθοι, οι πολυτιμότεροι θησαυροίμας είναι! πώς να τα χάσουμε;» Ο πιστός υπουργός Xun Xi απάντησε: «δέν θα τα χάσουμε. προσωρινά θα τα έχουν, τελικά πάλι πίσω θα τα πάρουμε». Του Jin κράτους ο δούκας Xian πείσθηκε, στο Yu κράτος διαπραγματευτή τον Xun Xi έστειλε, ο οποίος τα υπέροχα άλογα και τους πολύτιμους λίθους δωρίζοντας είπε: «το γειτονικόσας Guo κράτος τα σύνοραμας περνώντας επιδρομές μας έχει κάνει. με το Guo κράτος τους λογαριασμούςμας για να ξεκαθαρίσουμε απο το δικόσας κράτος να περάσουμε παρακαλούμε». Yu κράτους δούκας απάντησε: «να περάσετε, την άδεια σας δίνω. και εγώ ο ίδιος: το Guo για να τιμωρήσουμε εκστρατεία θα κάνω». Του Yu κράτους ο οξυδερκής υπουργός Gong Zhiqi αντέδρασε: «το κράτοςμας (το Yu) με το Guo κράτος ασφάλεια για να έχουν αλληλοεξαρτώνται. γι’αυτό με το Guo σύμμαχοι να είμαστε πρέπει. Άν το Guo κράτος καταστραφεί, της παροιμίας το λεγόμενο θα γίνει: «άν τα χείλη χαθούν, τα δόντια θα κρυώνουν». (εν προκειμένω χείλη: το Guo είναι, δόντια το δικόμας κράτος)». Μα αυτήν την καλή γνώμη: του Yu κράτους ο επιπόλαιος δούκας δέν άκουσε: «την απόφασημου έχω πάρει. περισσότερα μή μου λέτε». Του Yu κράτους ο οξυδερκής υπουργός Gong Zhiqi: το κράτοςτου και το σπίτιτου να χάνεται για να μή δεί, όλους τους συγγενείςτου μάζεψε και στο Cao, άλλο κράτος, να κατοικήσουν έφυγαν. Το πολεμόχαρο Jin κράτος: διαμέσου του Yu κράτους περνώντας, στο Guo εναντίον με τον υπουργό Xun Xi τον στρατηγό Li Ke έστειλε, σε σχεδόν 4 μηνών διάστημα το Guo κράτος καταστράφηκε. Μετά τη νίκητους, των Jin ο στρατός στο Yu κράτος έμεινε: «μετά τον πόλεμο δυνάμεις για να αναλάβουμε για λίγο στο κράτοςσας να μείνουμε θα θέλαμε». Και πάλι του Yu κράτους ο δούκας δέν υποψιάσθηκε, αντιθέτως χαιρόταν σκεπτόμενος: «τί ωραία, ένα τόσο δυνατό κράτος, το Jin, σύμμαχόμας έχουμε!». Μετά απο λίγο, στο Yu κράτος μέσα του Jin ο στρατός με μιά ξαφνική κίνηση του Yu την εξουσία κατέλαβε και την πρωτεύουσα αιχμαλώτισε. Τότε του Yu ο δούκας έκλαψε: «του Gong Zhiqi τις συμβουλές να ακούσω έπρεπε!». Των Jin ο δούκας Xian που είχε δώσει και τα άλογα και τους πολύτιμους λίθους πίσω πήρε. οι πολύτιμοι λίθοι απείραχτοι ήταν, τα άλογα καλοταϊσμένα, απο πρίν υγιέστερα.

            Ανόητε άνθρωπε, κορόιδο να πιαστείς όταν ήτανε: σε συμβουλεύανε, αλλα δέν άκουγες. Τον εχθρόσου τον διάβολο φίλο τον νόμισες και στον αληθινόσου φίλο επιτέθηκες, στον Θεόσου και στον πλησίονσου επιτέθηκες.

Των Jin το πολεμόχαρο κράτος την Κίνα ολόκληρη κατέκτησε, στα ιστορικά χρόνια για πρώτη φορά η Κίνα υπο τους Jin ενοποιήθηκε. Αλλα επίσης να ξέρετε, η Jin δυναστεία της κινέζικης ιστορίας η πιό βραχύβια υπήρξε (π.Χ.221 – π.Χ.206).

6^ο μέρος: ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ? ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ?

όταν στο κράτος μέσα παρανομία επικρατεί, οι εφημερίδες έτσι γράφουν. Άν και, σήμερα η παρανομία κανέναν δέν ξενίζει και κανένας δέν αναρωτιέται. Αφού κακά δαιμόνια οτι υπάρχουν και αρχηγό οτι έχουν σαφές είναι, με άλλα λόγια διάβολος δρά και υπάρχει: σε όλους σαφές είναι, και αυτό γνωρίζοντας τον διάβολο λατρεύουν, δηλαδή αυτήν τη γνώσητους στη ζωήτους εφαρμόζουν, αφού λοιπόν διάβολος αναμφισβήτητα υπάρχει, τουλάχιστον το ίδιο αναμφισβήτητα και Θεός υπάρχει. Τότε λοιπόν αφού Θεός υπάρχει, πώς μόνο να ηττάται ανέχεται; Τί κάνει του κόσμου ο κυβερνήτης Θεός; πώς του Κάιν οι γόνοι απολύτως να κυριαρχούν αφήνει; Πώς τον ίδιο τον Κάιν αντί να τον εξοντώσει με τους γόνουςτου τη γή να γεμίσει τον άφησε; Η Βίβλος στη μορφή που την έχουμε σε αυτό απάντηση δέν δίνει. Βέβαια, κάτι λέει: «ΑΠΟ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΒΕΛ 'ΕΩΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΖΑΧΑΡΙΟΥ, ΕΚΖΗΤΗΘΗΣΕΤΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΓΕΝΕΑΣ ΤΑΥΤΗΣ». Και του ίδιου του Ιησού Χριστού ο φόνος «ΟΥΚ ΕΚΖΗΤΗΘΗΣΕΤΑΙ;». Αυτά, λόγια παραμένουν. Του Κάιν τους γόνους κανείς να τιμωρήσει δέν μπορεί. Γι’ αυτό όποιος για Θεό ακούσει, εύλογα ρωτά: «Θεός άν υπάρχει, τί κάνει;». Απάντηση του Κάιν η πρώτη πατρίδα δίνει, η Ινδία. Στα σωζόμενα χριστιανικά κείμενα απάντηση δέν βρίσκεται. Αλλα στων Ινδών τα ιερά κείμενα βρίσκουμε: πως στον κόσμο πολλές φορές κακοί άνθρωποι, του Θεού εχθροί κυριάρχησαν. Αφού του μοναδικού Θεού εχθροί ήταν, πώς κυριάρχησαν; Με λίγα λόγια, άλλους ισχυρούς θεούς λατρεύοντας κυριάρχησαν. Όταν κάποιος μιά θεότητα λατρεύει, οπωσδήποτε η συγκεκριμένη θεότητα ευαρεστούμενη κάποιο χάρισμα (στα σανσκριτικά: υΑΡΑΜ) του δίνει. Κάποιοι κακοί άνθρωποι λοιπόν αυστηρότατα «ΤΑΠΑΣ» (ασκήσεις) κάνοντας, απο θεούς μεγάλα χαρίσματα απέκτησαν, και με αυτά τα μεγάλα χαρίσματα στον κόσμο να κυριαρχήσουν κατάφεραν. Έτσι ένας μεγάλος δαίμονας, ονόματι hΙΡΑΝιΑΞΑ, στον κόσμο κυριάρχησε, και απο τον θεό το χάρισμα έλαβε: κανένας άνθρωπος και κανένα ζώο να τον βλάψει να μήν μπορεί. Όλα τα ζώα κατονομάζοντας, «όλα αυτά να με βλάψουν να μή μπορέσουν» είπε. Των δημιουργημένων θεών τα χαρίσματα, μόνο με του μοναδικού αγέννητου Θεού την συναίνεση να δοθούν μπορούν. Αυτός ο δαίμονας το χάρισμα έλαβε, αλλα στα ζώα ανάμεσα μόνο ένα να κατονομάσει ξέχασε: τον αγριόχοιρο. Αφού λοιπόν στη γή την εξουσία απόλαυσε όσο κατα τα «ΤΑΠΑΣ» που είχε εκτελέσει δικαιούνταν, ο Θεός αγριόχοιρου μορφή λαμβάνοντας του επιτέθηκε και τον σκότωσε.

Ύστερα άλλος δαιμονικός άνθρωπος τρομερά «ΤΑΠΑΣ» εξετέλεσε: αναρίθμητα χρόνια χωρίς τροφή στο ένα πόδι ιστάμενος, τα μυρμήγκια ολόκληρον τον φάγανε, στου σώματοςτου τη θέση απο μυρμηγκοφωλιά καλυμμένος κοκκάλων σωρός απέμεινε. τότε ο ΒΡΑhΜΑΝ θεός απο αυτό το «ΤΑΠΑΣ» κατάπληκτος πάλι άνθρωπο τον έκανε και μέγα χάρισμα του έδωσε, καθώς ζήτησε: «ούτε θεός, ούτε άνθρωπος, ούτε κανένα ζώο να με βλάψει να μή μπορεί, ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα, ούτε στον ουρανό ούτε στη γή, οποιοδήποτε όπλο κι άν χρησιμοποιήσει, να με βλάψει να μή μπορεί». Το χάρισμα έλαβε και της γής κυρίαρχος έγινε. Του δαιμονικού ανθρώπου ο γιός όμως, του Θεού ο πιό θερμός λάτρης έγινε. Ο δαιμονικός εκείνος άνθρωπος, hΙΡΑΝιΑQΑςΙΠΥ το όνοματου, τον γιότου να σκοτώσει πήγε. «Πού είναι να σε προστατέψει ο Θεός που λατρεύεις;» του φώναξε – «παντού βρίσκεται, σε όλο το Σύμπαν και σε κάθε της ύλης μόριο» - «τότε γιατί δέν είναι και μέσα σ’ αυτήν την κολώνα; με μιά σπαθιά θα κόψω την κολώνα, να δείς οτι εδω μέσα κανένας Θεός δέν είναι, και μετά έτσι θα κόψω κι εσένα». Με μιά σπαθιά την κολώνα έκοψε, και τότε απο την κολώνα μέσα ο Θεός με του ΝΑΡΑΣΙ~hΑ τη μορφή βγήκε. Ούτε μέρα ήταν ούτε νύχτα (στο ενδιάμεσο ήταν, προτού ξημερώσει), και ο ΝΑΡΑΣΙ~hΑ ούτε θεός, ούτε ζώο, ούτε άνθρωπος ήταν. Μέχρι τότε που δέν είχε εμφανισθεί ένα όν ήταν, εν μέρει με ανθρώπινα, εν μέρει με λιονταρίσια χαρακτηριστικά. Τον hΙΡΑΝιΑQΑςΙΠΥ πάνω στα γόνατατου (ούτε στον ουρανό ούτε στη γή) κρατώντας, με τα χέριατου τον κομμάτιασε και έτσι τον σκότωσε. Και το χάρισμα πίσω δέν πήρε, και τον κόσμο απο τον hΙΡΑΝιΑQΑςΙΠΥ απάλλαξε.

Άλλος πάλι, ο ΒΑΛΙ, σε όλον τον κόσμο κυριάρχησε, και μάλιστα με όλων των ανθρώπων τη συναίνεση. Στην κυριαρχίατου όλοι για να συναινέσουν, μιά μεγάλη θυσία τέλεσε και σε όλους ό,τι ζητούσαν έδινε, οι άνθρωποι μιά μεγάλη ουρά έκαναν, ο καθένας το δώροτου ζητούσε, και ο ΒΑΛΙ του το έδινε. Τότε ο Θεός ενός νάνου (υΑΜΑΝΑ) μορφή πήρε και στην ουρά τελευταίος πήγε. Ο ΒΑΛΙ ώς κακόμοιρο νάνο βλέπονταςτον τον περιφρόνησε, δώρο να του δώσει δέν ήθελε. Μα ο νάνος είπε: «μεγάλε άρχοντα, όλοι οι άλλοι το δώροτους πήραν, εγώ το δώρομου να μήν πάρω σωστό δέν είναι. Άλλωστε το μόνο που ζητώ: όσο τόπο με τρείς δρασκελιές καλύψω, τόσο να πάρω». Ο ΒΑΛΙ γέλασε, «θα το έχεις! τις τρείς δρασκελιέςσου κάνε» είπε. Τότε ο νάνος την πραγματικήτου μορφή πήρε: με τη μιά δρασκελιάτου ολόκληρη τη γή κάλυψε, με την άλλη δρασκελιάτου όλον τον ουρανό κάλυψε, και ακόμη μιά δρασκελιά να κάνει του έμενε, τότε ο ΒΑΛΙ του Θεού την φωνή άκουσε: «το τρίτο βήμαμου πού να το πατήσω;». Τότε ο ΒΑΛΙ κατάλαβε πως στον Θεό άλλο να δώσει δέν έμενε, το κεφάλιτου πρόσφερε, στο κεφάλιτου ο Θεός πάτησε και τον σύνθλιψε, ωστόσο επειδή στον Θεό ό,τι ζήτησε, και το κεφάλιτου ακόμη χάρισε, ο Θεός στην ψυχήτου ένα αξίωμα έδωσε, του κάτω κόσμου ένας κριτής να γίνει, και το χρόνο μιά φορά στον κόσμο επάνω να βγαίνει. Του Θεού τα τρία βήματα σημαίνουν: του ουρανού (πνευματικού κόσμου), της γής (υλικού κόσμου) αλλα και της ανθρώπινης κοινωνίας η εξουσία αποκλειστικά στο Θεό ανήκει. Όχι μόνο του πνεύματος και της ύλης, αλλα και του ανθρώπινου κόσμου μόνος κυβερνήτης ο Θεός είναι, και όποιος άλλος κυβερνήτης πως είναι παριστάνει, απατεώνας θα αποδειχθεί.

Ο υΑΛΙ, των θεϊκών πιθήκων βασιλέας, επίσης δαίμονας ήταν. Των θεϊκών πιθήκων τον κανονικό βασιλέα έδιωξε κ τη γυναίκα του πήρε. Ο κανονικός βασιλέας, ο ΣΥΓΡΙΙυΑ, του ΡΑΑΜΑ τη βοήθεια ζήτησε. Ο υΑΛΙ με τα ΤΑΠΑΣτου είχε κερδίσει χάρισμα: όποιον αντιμετωπίζει, τη δύναμητου να παίρνει. Έτσι κ τον ΡΑΑΜΑ σε μάχη άν αντιμετώπιζε, τη δύναμητου θα έπαιρνε. Ο ΡΑΑΜΑ τον υΑΛΙ απο ένα δέντρο πίσω κρυμμένος τοξεύοντας τον σκότωσε, χωρίς να τον αντιμετωπίσει τον εξόντωσε.

Ύστερα άλλος δαίμονας, ο δεκακέφαλος ΡΑυΑ,ΝΑ, στον κόσμο κυριάρχησε. Αυτός αυστηρά «ΤΑΠΑΣ» τηρώντας: κανένας θεός, καμιά θεότητα να τον βλάψει να μή μπορεί: χάρισμα έλαβε. Τότε ο Θεός ανθρώπου, του ΡΑΑΜΑ τη μορφή πήρε και ο ΡΑΑΜΑ, άνθρωπος, τον ΡΑυΑ,ΝΑ φόνευσε.

Ανάλογες ιστορίες πολλές υπάρχουν, που όλες δέν τις ξέρω και όλες να τις αναφέρω δέν μπορώ. Ακόμη μιά τέτοια ιστορία θα σημειώσω, ιδιαίτερα σημαντική, γιατί αυτή η ιστορία συμβολικά όλες τις ανάλογες ιστορίες συνοψίζει: μιά φορά ένας δαίμονας (δαιμονικός άνθρωπος) στον κόσμο κυρίαρχος να γίνει επιθυμώντας ρώτησε: απο όλους πιό γρήγορα και εύκολα ποιός θεός χαρίσματα δίνει; Του απάντησαν: ο ςΙυΆ. Τότε ο δαιμονικός άνθρωπος ό,τι μεγαλύτερο να κάνει μπορούσε «ΤΑΠΑΣ» να κάνει άρχισε: κάθε μέρα απο την ίδιατου τη σάρκα ένα κομμάτι έκοβε και στη φωτιά θυσία το προσέφερε. Δώδεκα μέρες συνέχεια αυτό έκαμνε, και χάρισμα πως δέν αποκτά βλέποντας να αυτοκτονήσει αποφάσισε, ένα ξίφος έβγαλε, και την ώρα που τον λαιμότου θα έκοβε, ο ςΙυΆ εμφανίστηκε, είπε: «αγαπημένεμου λάτρη! γιατί σε τέτοιο φρικτό μαρτύριο υποβλήθηκες; ανάγκη δέν ήταν! ακόμη και σκέτο νερό όταν μου προσφέρουν, στους λάτρειςμου ό,τι μου ζητούν δίνω. Πόσο μάλλον σε εσένα θα δώσω, ό,τι κι άν μου ζητήσεις!». Αυτό που ο δαιμονικός άνθρωπος ζήτησε, ακόμη και τους θεούς να φρίξουν έκανε: «όποιον στο κεφάλι με το χέριμου αγγίζω, αμέσως να πεθαίνει, ακόμη και θεός άν είναι!». Ο ςΙυΑ το χάρισμα του έδωσε, αφού τον λόγοτου πίσω να πάρει δέν μπορούσε. Τότε ο δαιμονικός άνθρωπος την δύναμητου στον ίδιο τον ςΙυΑ να δοκιμάσει θέλησε, να τον κυνηγάει άρχισε, στο κεφάλι να τον αγγίξει να τον σκοτώσει. Ο ςΙυΑ για να γλυτώσει σε όλους τους κόσμους έτρεξε, στη γή, στον ουρανό, στον ενδιάμεσο χώρο, ο δαίμονας κυνηγώντας τον πλησίαζε. Στον ςΙυΑ μοναδική ελπίδα έμεινε: στον μόνο άκτιστο Θεό να καταφύγει, τον QΡ,Σ,Νά (εσείς στον μόνο άκτιστο Θεό άλλο όνομα να δώσετε άν θέλετε, αλλιώς ονομάστετον). Στον Θεό κατέφυγε, τότε ο Θεός, καθώς ο δαίμονας κυνηγώντας πλησίαζε, τον ςΙυΑ αφού έκρυψε, ο ίδιος ενός μαθητή τη μορφή πήρε, ό,τι στην Ινδία κρατώντας και ό,τι φορώντας οι μαθητές διακρίνονταν, ακριβώς με αυτά ο Θεός σχολείου μαθητή μορφή πήρε και στον δαίμονα μπροστά παρουσιάστηκε, του είπε: «ώ άριστε των δαιμόνων! πού τρέχεις έτσι; θα σκάσεις απο το τρέξιμο; δέν λυπάσαι το κορμίσου; να το λυπάσαι πρέπει, γιατί όλες τις φιλοδοξίεςτου ο καθένας μέσω του σώματοςτου τις εκπληρώνει». Ο δαίμονας απάντησε: τον ςΙυΑ κυνηγάω, γιατί τους πάντες να σκοτώνω δύναμη μου έδωσε, και πρώτα αυτόν θα ξεκάνω, απο ’μένα ισχυρότερος δέν θα υπάρχει!». Ο μικρός μαθητής (δηλαδή ο Θεός με σχολείου μαθητή μορφή) απάντησε: «ο ςΙυΑ μπέσα δέν έχει! αυτήν την δύναμη πως θα έχεις σου υποσχέθηκε, αλλα στην πραγματικότητα δέν σου την έδωσε: στο κεφάλι όποιον κι άν αγγίξεις τίποτε δέν θα πάθει. Το ίδιοσου το κεφάλι πιάσε και θα δείς, τίποτε δέν θα γίνει». Τότε ο δαίμονας, τόσο ανόητος πώς στάθηκε; ο Θεός τον ξεμυάλισε υποθέτω, τη μαγική δύναμη άν όντως απέκτησε για να δοκιμάσει το ίδιοτου το κεφάλι έπιασε, την ίδια στιγμή ολόκληρος στάχτη έγινε! Με αυτόν τον τρόπο ο Θεός τον επικίνδυνο δαιμονικό άνθρωπο σκοτώνοντας, τον ςΙυΑ έσωσε. (Αυτό το απλούστατο πράγμα σκέφτομαι: αφού όλων των όντων, ακόμη και των θεών η ζωή: ο μοναδικός άκτιστος Θεός είναι, να ζήσει θέλοντας ακόμη και ο ςΙυΑ πώς τον Θεό να μήν λατρεύει ή να μήν ευγνωμονεί θα μπορούσε;)

Ανακεφαλαιώνοντας: όπως όλες οι δυνάμεις, και του κακού οι δυνάμεις μέσω αυστηρών «ΤΑΠΑΣ» απο θεών λατρεία προέρχονται, ωστόσο ο μοναδικός άκτιστος Θεός του κόσμου την κυριαρχία μόνο ο ίδιος την έχει, και σε κανέναν δέν τη δίνει. Ό,τι δυνάμεις κανείς και άν αποκτήσει, ο Θεός θα τον νικήσει, του κόσμου πραγματικός κυβερνήτης μόνο ο ίδιος ο Θεός πως είναι θα δείξει.

Στη σημερινή εποχή ο Κάιν και οι γόνοιτου μεγάλο ένα χάρισμα έχουν: κανένας άνθρωπος να τους βλάψει δέν μπορεί, γιατί τότε πολλαπλάσια εκδικούνται. Του Κάιν στο μέτωποτου το σημάδι, αυτό το χάρισμα πως έχει δείχνει. Με αυτό το χάρισμα όλον τον κόσμο να υπερπληθύνουν, την παλιά ανθρωπότητα να εκτοπίσουν και όλον τον κόσμο να κυβερνούν έχουν επιτύχει. Αυτό πώς το πέτυχαν; την QΑΛΙ θεότητα λατρεύοντας το πέτυχαν. Το χάρισματους απόλαυσαν, αλλα και ο Θεός να τους το αφαιρέσει τρόπο θα βρεί. Διότι, ο Θεός: των σοφών τη σοφία ταπείνωσε, του Θεού η "μωρία" (ανοησία) απο των ανθρώπων τη σοφία σοφότερη είναι.

7^ο μέρος: ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΗΘΙΚΗ ΕΧΟΥΜΕ;

Στου 莊子 το βιβλίο ένας περίφημος λήσταρχος αναφέρεται. Κάποτε στου μεγάλου λήσταρχου την ομάδα νέος ένας κλέφτης μπήκε, αυτός ο νέος κλέφτης μιά φορά τον φημισμένο λήσταρχο ρώτησε: «εμείς οι ληστές ηθική έχουμε;» - «εμείς κι αν έχουμε! απο όλον τον κόσμο περισσότερο έχουμε ηθική!» απάντησε ο λήσταρχος, και συνέχισε: «η ηθικήμας θεμελιώνεται σε 5 βασικούς κανόνες: για κλέψιμο θησαυρός πού υπάρχει το να μυρίζεσαι και σωστά να εκτιμάς, αυτό ΣΟΦΙΑ ονομάζεται. Για ληστεία περιστάσεις κατάλληλες πότε είναι ενώ καιρός επικίνδυνος πότε είναι να διακρίνεις και αναλόγως να συγκρατείσαι, αυτό ΣΥΝΕΣΗ ονομάζεται. Να ληστέψουμε όταν πάμε, στο στόχο πρώτος να ορμάς, αυτό ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ ονομάζεται. Όταν τη λεία έχουμε αρπάξει απο της ληστείας τον τόπο τελευταίος να φεύγεις (έτσι τους άλλους να το σκάσουν διευκολύνεις), αυτό ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ ονομάζεται. Και όταν τη λεία στο κρησφύγετο έχουμε φέρει, σωστά να τη μοιραζόμαστε: ο καθένας κατα τη συμβολήτου ανάλογο μερίδιο να παίρνει και με εκείνο ικανοποιημένος να είναι: αυτό ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ονομάζεται. Αυτές οι πέντε αρχές: σοφία, σύνεση, γενναιότητα, αλτρουισμός, δικαιοσύνη: της ηθικήςμας τα θεμέλια αποτελούν. χωρίς αυτές τις αρχές άξιος ληστής να γίνεις ποτέ δέν θα μπορέσεις».

Και βέβαια οι ληστές κανόνων αυστηρή ηθική έχουν, και βέβαια οι Καϊνίτες ηθική και λατρεία έχουν, και τη λατρείατους ευλαβικότατα τηρούν. Η λατρείατους σε τί συνίσταται άν ρωτήσετε, η απάντηση είναι: του Θεού της λατρείας ακριβώς τα αντίθετα. Και επειδή σε αυτήν την εποχή: του Θεού λατρεία τί είναι κανείς δέν ξέρει, για των Καϊνιτών τη λατρεία λίγα λόγια θα πώ. Η Καϊνική λατρεία σε δύο πράγματα συνίσταται: καλό ό,τι είναι να εμποδίζεις, κακό ό,τι είναι με κάθε τρόπο να το πληθαίνεις. Της Καϊνικής ηθικής ρίζα η ψευτιά είναι, διότι μέχρι το κόκκαλο ψεύτης άν δέν είσαι, του μεγάλου ψεύτη, του Αρειμάνιου πιστός δούλος δέν γίνεσαι. Έπειτα, άμεσα ή έμμεσα πόνο ό,τι φέρνει, στους Καϊνίτες και στο θεότους αγαπητό είναι. Ακόμη περισσότερο, άμεσα ή έμμεσα θάνατο ό,τι φέρνει, αγαπητό τους είναι, και κάθε τί μαραμένο και ακόμη καλύτερα: σηπόμενο, τροφή και δύναμητους είναι. Ό,τι άσχημα μυρίζει: δαιμονίων τροφή, άρα Καϊνιτών δύναμη είναι. Έρωτας ο Θεός είναι, σέξ ο ςΙυΑ είναι, και το χυμένο σπέρμα και περιόδου αίμα: του ςΙυΑ η δύναμη: η QΑΛΙ είναι. Οι Καϊνίτες έρωτας τί θα πεί δέν ξέρουν, τον ςΙυΑ λατρεύουν, απο αυτούς οι ισχυρότεροι δέ, άμεσα την QΑΛΙ λατρεύουν. Στον κόσμο που σήπεται κάθε τί στον ςΙυΑ προσφέρουν, στον κόσμο όσο σπέρμα και περιόδου αίμα χύνεται και προς σήψη πηγαίνει, στην QΑΛΙ τα προσφέρουν. Όλων των νεκρών πλασμάτων τα σώματα σαπίζοντας και βρωμώντας, του θεούτους τροφή γίνονται, δηλαδή των δαιμονίων τροφή, που όλα τα κακά δαιμόνια αρχηγό τον ςΙυΑ έχουν. Γι’αυτό, τις θεϊκές διδασκαλίες: θάνατο να μήν προκαλούμε, και άν κάτι πεθάνει προτού σαπίσει να το καίμε, ή να σήπεται ήδη άν άρχισε στο χώμα να το θάβουμε να μή μυρίζει, τις θεϊκές διδασκαλίες οτι με περίοδο γυναίκα ούτε να αγγίζουμε ούτε να κοιτάζουμε πρέπει, οτι χωρίς εκσπερμάτωση σέξ να κάνουμε πρέπει, οτι σπέρμα ή περιόδου αίμα άν χυθεί: προτού σαπίσει να ξεραθεί και στη φωτιά να δοθεί πρέπει, αυτές και άλλες ανάλογες διδασκαλίες όλες τις έχουν γελοιοποιήσει. Προτού να φάμε, απο την τροφήμας στη φωτιά να θυσιάσουμε πρέπει, ζώα να σκοτώνουμε δέν πρέπει, και άν κάποια εκτρεφόμενα ζώα άλλο να προσφέρουν δέν έχουν, να τα σκοτώσουμε όχι), να τα θυσιάζουμε πρέπει, η θυσία μόνο σε κατάλληλο χρόνο να γίνεται, και κάθε δραστηριότητα σε κατάλληλο χρόνο να γίνεται πρέπει, ειδεμή κακών δαιμονίων σκοπούς εξυπηρετεί, όλα αυτά τα έχουν γελοιοποιήσει. Με λίγα λόγια, του Θεού τον Νόμο ολόκληρο τον έχουν διασύρει, λεπτομέρειες να αναφέρω πολύ θα πήγαινε, στον κόσμο κάθε τί που γίνεται των Καϊνιτών λατρεία είναι. Εκεί που ο Νόμος αγελάδες γενικά να μή θυσιάζονται λέει, και ζώα άν θυσιάζονται χωρίς πόνο με αποκεφαλισμό να θανατώνονται, αυτοί για αθώων ζώων θανάτωση όσο γινόταν πιό επώδυνο τρόπο εφεύραν: το κρανίο τσακίζοντας, έπειτα το αίμα όλο να σαπίσει αφού πετάνε το κρέας πουλούν, αλλα και απο εκείνο που μαγειρεύουν λιγότερο τρώνε και περισσότερο στα σκουπίδια πετούν. _{(Όποτε σε ταβέρνα πάω, παρατηρώ οτι σε ολονών τα τραπέζια περισσεύει περίπου το μισό απο όσο σερβίρεται. Άν δέν αφήσουν το μισό να πεταχτεί, αισθάνονται φτωχοί).} Διότι ο θεόςτους με αυτά ηδονίζεται: με τον πόνο, με τον θάνατο, με την σήψη. Ακάθαρτο κρέας να φάω όταν φοβάμαι με κοροϊδεύουν. δίκαιο έχουν, χαζός είμαι, σοφοί αυτοί είναι: ο πρόγονοςμας τον ίδιοτου τον αδερφό χωρίς να του φταίξει με τα χέριατου τον σκότωσε και ο ίδιος έζησε (απο πάνω και μεγάλο χάρισμα κέρδισε) και αυτοί τα γουρούνια και τις αγελάδες να σκοτώσουν θα φοβηθούν; Εύγε, του Κάιν παιδιά, του προγόνουσας την ηθική αναλλοίωτη την κρατήσατε. Μούντζες στους άλλους που κάποια άλλη ηθική είχαν και την ξέχασαν. _{(Πάντως οτι η άθυτου κρέατος βρώση κ στους R+ κακό κάνει σαφές είναι. Ατελείωτα παραδείγματα να παραθέσω θα μπορούσα. Ένα μόνο να αναφέρω: μιά μέρα, ήταν μέρα της Τίγρης, (寅日) γι'αυτό δέν ήθελα να φάω κρέας, αλλα υποχρεώθηκα, γιατί ήταν Πάσχα. Κατ' ανάγκην έφαγα αρνί, τίποτε εκείνη τη μέρα δέν έπαθα, αλλα ο πατέραςμου, που ήταν 0+, μόλις έφαγε καταλήφθηκε απο μιά παράλογη οργή, όλη την υπόλοιπη μέρα να βρίζει κ να κατηγορεί!  (για υποτιθέμενα φταιξίματα, να κατηγορεί τους ίδιους τους ανθρώπους, δικούςτου, που του πρόσφεραν κ το αρνί!). Μόνο που ο "σύγχρονος άνθρωπος", R+, αυτά τα θεωρεί καθημερινά, τη δυστυχία φυσική τη θεωρεί, την προέλευσήτης δέν ξέρει. Μιά άλλη φορά ήταν Τετάρτη, με κάποιους φίλους πήγα σε μιά ταβέρνα που είχε καταπληκτικό κατσίκι. Τους είπα: για την παρέα μαζίσας έρχομαι, αλλα να με συγχωρείται, δέν θα φάω. "Δέν παίζει κανένα ρόλο" είπε ο φίλοςμου, κατσίκι να τρώει άρχισε, στο μάτιτου σάν σιδήρου ρινίδιο ένα πραματάκι, εκεί στην εξοχή πού βρέθηκε, στο μάτιτου μπήκε, κ να πρηστεί, να κοκκινίσει, κ δέν έβγαινε το ρινίδιο απο το μάτι. Στο κέντρο υγείας να πάμε κ ώρες να περιμένουμε αναγκασθήκαμε, ώσπου να του καθαρίσουν το μάτι, έτσι με εκείνον μαζί κ της παρέας οι υπόλοιποι ταλαιπωρηθήκαμε. Παραδείγματα είναι όσα κ οι κακοτυχίες του κόσμου, μόνο που ο κόσμος για τις κακοτυχίες: Θεού Νόμου παραβίαση δέν αναγνωρίζει).}

Και κάτι ακόμη ωστόσο να προσέξουμε πρέπει, με όσα κάνουν μαζί, και την ισότητα και την ισονομία κηρύσσουν: οτι οι ακάθαρτοι με τους καθαρούς ίσοι είναι, οι ένοχοι με τους αθώους ίσοι είναι, καμιά βρώμικη πράξη να μήν εμποδίζεται, τον ήδη τερατώδη υπερπληθυσμό να αυξάνουν δικαίωμα έχουν, του Θεού των οπαδών το δικαίωμα μόνο ένα είναι: όταν απο τη μιά τους ραπίζεις, και απο την άλλη να γυρνούν. Με λίγα λόγια, του Κάιν οι γόνοι όλα τα δικαιώματα να έχουν, του δέ Θεού οι λάτρεις μόνο ένα δικαίωμα έχουν: θύματα να γίνονται. Της ισότητας και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» η διδασκαλίατους αυτό το νόημα έχει. Δηλαδή, η αδικία όλα τα δικαιώματα να έχει, οπότε στη δικαιοσύνη κανένα δικαίωμα δέν μένει. Τόσα πολλά λόγια προς τί; εκείνο που ο Κάιν έκανε, και οι απόγονοιτου ακριβώς το ίδιο κάνουν: οι ίδιοι του Θεού το Νόμο να εξευτελίζουν, και όταν άλλος το Νόμο τηρώντας κάτι κερδίζει, να του το κλέβουν δικαιούνται, αλλα ο δίκαιος να αμυνθεί δέν δικαιούται. Και αφού κλέψουν και σκοτώσουν, ατιμώρητοι να μείνουν δικαιούνται. Για τα εγκλήματατους και η γή άν φρικϊά, και ο Θεός ο ίδιος άν τους επιπλήττει, κανείς να τους τιμωρήσει δέν δικαιούται. Αυτή είναι η διδασκαλίατους. Αυτά πρώτα ο Κάιν στον Θεό τα φώναξε, ο φονιάς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ! φώναξε. Ο Θεός του απάντησε: "παλιόπαιδο, παλιά παιδίμου ήσουν, τώρα δέν είσαι. σε σένα ελευθερία δέν πρέπει, διότι για σένα ελευθερία: σάν τον Άβελ τον κάθε αθώο να βλάπτεις είναι. ισότητα δέν σου πρέπει, διότι τότε η ίδια η δικαιοσύνη θα πεθάνει. του Άβελ αδερφός άν ονομασθείς, εγώ ο Θεός θα πεθάνω!" Απο τότε ο Κάιν, αφού τα συνθήματάτου ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ο Θεός δέν τα άκουσε, στους χαζούς ανθρώπους τα πουλάει, κ οι απόγονοιτου ομοίως.

8^ο μέρος: Σ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Του Κάιν οι γόνοι, καθώς είπαμε, για πρώτη φορά στην Ινδία πλήθυναν. Άραγε στην Ινδία μονάχα του Κάιν τα γονίδια βρίσκονται; βεβαίως όχι. Στην Ινδία πρώτοι οι Καϊνίτες μπήκαν και πλήθυναν, αλλα έπειτα απο το βορρά και άλλοι λαοί μπήκαν, με Β αίμα νομάδες, Αλταϊκές φυλές, και Ινδοευρωπαϊκές φυλές. Έτσι, στη νότια Ινδία η πλειονότητα 0+, του Κάιν το αίμα έχει, αλλα στη βόρεια Ινδία ο μισός πληθυσμός του Β αίματος το γονίδιο έχει, κάμποσοι του Α αίματος το γονίδιο έχουν, ναί μεν όλοι με το R μαζί, ωστόσο σε κάθε 200 Ινδούς περίπου οι τρείς R- είναι. Ενώ απο την Ινδία ανατολικότερα R- αίμα καθόλου δέν βρίσκεται, στην ίδια την Ινδία αυτό το λίγο 1,5% R- βρίσκεται, απο πού βρέθηκε; κυρίως οι αλταϊκές και οι ινδοευρωπαϊκές φυλές το έφεραν. Τα παλιά χρόνια οι αλταϊκές φυλές και R- είχαν. Της γραφής την τέχνη στην Ινδία οι αλταϊκές φυλές έφεραν. Παλιά στην Ινδία μιά συλλαβική γραφή χρησιμοποιούνταν, δέν έχει αποκρυπτογραφηθεί, τα τελευταία ντοκουμέντα που βρέθηκαν κατα τα π.Χ. 1800 χρονολογούνται. Οι περισσότεροι επιστήμονες: αυτή η γραφή δραυιδική γλώσσα οτι απέδιδε εικάζουν, δέν συμφωνώ. Κατα τη γνώμημου εκείνη η γραφή κάποια αλταϊκή γλώσσα απέδιδε. Απο π.Χ. 1800 μέχρι π.Χ. 3^ο αιώνα στην Ινδία γραπτά μνημεία δέν βρέθηκαν, με εξαίρεση κάνα δυό επιγραφές που φανερώνουν πως τα αλφάβητα ΒΡΑhΜΙ και QhΑΡΟ,Σ,ΤΙ ήδη τον π.Χ. 6^ο αιώνα στην Ινδία σε χρήση ήταν, αυτά τα δύο αλφάβητα, το ΒΡΑhΜΙ και το QhΑΡΟ,Σ,ΤΙ, ολοφάνερα παλαιοτουρκική καταγωγή έχουν, πράγμα το οποίο οι σημερινοί επιστήμονες να υποστηρίξουν συμφέρον δέν έχουν, και κανείς αυτήν την άποψη δέν προβάλλει. Και ποιός δηλαδή κάτι τέτοιο να πεί θα μπορούσε, αφού την παλαιά τουρκική γραφή που να γνωρίζουν σε όλον τον κόσμο: απο 5 – 6 άτομα περισσότερα ποτέ δέν ήταν. Στης π.Χ. 2^ης χιλιετίας τις αρχές το ευγενές ξανθό γένος την Ινδία όταν κατέλαβε, στους ντόπιους κατοίκους, που όλοι του Κάιν (αμιγείς κ μεμιγμένοι) γόνοι ήταν, απίστευτη βρωμιά και κακία συνάντησε. Εκείνοι οι θρασύδειλοι ντόπιοι: απο το να καταριούνται, με φθόνο να κοιτούν και μαύρη μαγεία να κάνουν, άλλη δουλειά δέν ξέρανε. Το ξανθό γένος, οι Άριοι, σε έναν τέτοιο λαό για να επιβληθούν και πρώτα πρώτα για να επιζήσουν, απο τη δικήτους θρησκεία γερά κρατήθηκαν. Εκεί που οι ντόπιοι διαβόλους λατρεύανε, οι Άριοι του ενός μοναδικού Θεού εκφάνσεις θεούς για να λατρεύουν επιμελημένες ισχυρές τελετές και υψηλής τέχνης ύμνους διαμόρφωσαν και κατέγραψαν. Αυτοί η μεγαλειώδης και ισχυρή θρησκευτική δημιουργία στις Βέδες (υΕΔΑΑΣ) διασώζεται. Επειδή μεταξύ Θεού και διαβόλου λατρείας πόλεμος στην Ινδία πάντοτε εμαίνετο, καί του Θεού καί του διαβόλου οι οπαδοί, ο καθένας τη θρησκείατου με πάθος κρατούσε. Βέβαια, αυτή η διαμάχη στον κόσμο παντού έντονη είναι, αλλα απο παντού αλλού: εντονότερη στην Ινδία είναι. Φυσικό όπως ήταν, δύο θρησκευτικά ρεύματα διαμορφώθηκαν: του Θεού (υΙ,Σ,ΝΥ) η θρησκεία, και του διαβόλου (ςΙυΑ) η θρησκεία. Επειδή του διαβόλου η θρησκεία στους ντόπιους βαθιά ριζωμένη και αγαπητή ήταν, οι Άριοι κατα μέτωπο να την πολεμήσουν δέν μπορούσαν, ωστόσο στο έπακρο διπλωματία χρησιμοποιώντας των ντόπιων (Καϊνιτών) την σατανιστική θρησκεία στου Θεού την θρησκεία ενσωμάτωσαν. Ενώ γενικά στον κόσμο ο σατανάς εχθρός θεωρείται, στην Ινδία Μεγάλο Κύριο τον ονομάζουν και χίλια δυό άλλα τιμητικά ονόματα. Για την ακρίβεια, όχι χίλια δυό, χίλια οχτώ ονόματα του μάζεψαν, που δέν τα αξίζει, αλλα άλλος απο φόβο, άλλος για καλοπιάσιμο, τον ςΙυΑ με όλα αυτά τα θεϊκά ονόματα τιμούν. Πάντως του Θεού οι ιερείς όσο γινόταν καλή δουλειά έκαναν: ενώ της χώρας κυρίαρχη λατρεία του ςΙυΑ ήταν, σήμερα απο τους Ινδουιστές περίπου 70% υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑΣ (του Θεού οπαδοί) δηλώνουν, και μόνο το 30% ςΑΑΙυΑΑΣ (του ςΙυΑ οπαδοί) δηλώνουν. Σε εκείνες τις συνθήκες του Θεού οι ιερείς μεγαλύτερη επιτυχία να έχουν δέν θα μπορούσαν. Τα παλιά χρόνια οι Ινδοί σάν όλους τους ανθρώπους ήταν: να ζήσουν θέλανε. Σάν ο υπερπληθυσμόςτους απο παντού μεγαλύτερος έγινε, πλέον και η ζωήτους αηδία κατήντησε, οπότε στον άλλο κόσμο πιό ευτυχισμένη ύπαρξη να βρούν να ελπίζουν άρχισαν. Σε όλους τους υπερπληθυσμένους πληθυσμούς, ακόμα και στων ζώων τις υπερπληθυσμένες ομάδες, αυτοκτονίας τάσεις παρατηρούνται. Αφού η ινδουιστική θρησκεία καλά εδραιώθηκε, ούτε κάν ο ςΑΑΙυ-ισμός να την ταρακουνήσει δέν μπορούσε, συνάμα η ζωή λόγω του υπερπληθυσμού όλο και πιό άθλια γινόταν, των Καϊνιτών οι μεγάλες μάζες: των κεφαλαιούχων, των στρατιωτικών και ιερέων τις ολιγάριθμες προνομιούχες τάξεις φθονώντας (φυσικά του Κάιν οι γόνοι απο το να φθονούν και να ραδιουργούν άλλο δέν ξέρουν), τις ολιγάριθμες προνομιούχες τάξεις να ισοπεδώσουν τρόπους μηχανεύονταν, η μαύρη μαγεία δέν τους έφτανε, διότι οι προνομιούχες τάξεις ακόμη ισχυρότερη μαγεία κατείχαν, ευκαιρία ο Βουδδισμός τους έδωσε. Ο Βούδδας ο καημένος, του κόσμου η πιό αθώα ψυχή ήταν, ευαίσθητη, σοφή ψυχή, βαθιά σκεφτόταν, του θανάτου η ιδέα τον πλάκωνε, «άνθρωποι, τόση κακία τί την θέλετε; προς τί σάν τις ύαινες αλληλοτρώγεστε; τον εγωισμό αφήστε, τη βία αφήστε, με τον εγωισμό, το μίσος, τον φθόνο, τη βία: με αυτά τον θάνατο επάνωσας επισύρετε! τον θάνατο φοβηθείτε! θάνατος τί είναι κατάλαβα και η καρδιάμου μέρα και νύχτα σφιγμένη είναι,  θάνατος τί είναι κατάλαβα και ούτε ένα μυγάκι να σκοτώσω δέν μπορώ, και κάθε μέρα μόνο ένα σπυρί ρύζι τρώγοντας ζώ, απο άλλα πλάσματα τροφή να μή στερήσω. Θάνατος τί είναι και εσείς να νιώσετε, και τη βία να παρατήσετε σας ικετεύω», ο Βούδδας έτσι κήρυξε. Τότε, του αδελφοκτόνου Κάιν οι απόγονοι αυτήν τη διδασκαλία ακούγοντας, στον Βούδδα μπόλικο χοιρινό κρέας τάισαν και εκείνος ακατάδεχτος για να μή φανεί, αφού μετά απο νηστεία το έφαγε δέν το άντεξε και πέθανε. Ύστερα, του Κάιν οι γόνοι να φωνάζουν άρχισαν: «του σοφού και ελεήμονα Βούδδα τη διδασκαλία ακούστε: οι ιερείς απάνθρωποι είναι, και η διδασκαλίατους απάνθρωπη, αφού ζώα θυσιάζουν, και όταν τους επιτίθενται και τους καταριούνται, αυτοί αμύνονται! άρα και όλεςτους οι Βέδες άχρηστα χαρτιά είναι! Όλοι οι Άριοι, για ζωή διψασμένοι, τη ζωή άπληστα επιθυμώντας (σάν δέν ντρέπονται! εμείς τέτοια δίψα δέν έχουμε!), απάνθρωπη ανισότητα επέβαλαν: τον κόσμο σε ΑΡιΑΑΣ και ςΟΥΔΡΑΑΣ διαίρεσαν, σε ανώτερους, καθαρούς, ευγενείς, και κατώτερους, ακάθαρτους, αγενείς! Λαέ της Ινδίας, λαοί του κόσμου: τις Βέδεςτους κάψτε, τις ανώτερες τάξεις ισοπεδώστε, τις τελετέςτους απαγορέψτε, τη θρησκείατους καταργήστε, τους θεούςτους περιφρονήστε! πλέον θεούς δέν θα λατρεύουμε, μόνο τον Βούδδα και σάν αυτόν φωτισμένους ανθρώπους θα λατρεύουμε! πλέον ζώα να θυσιάζουν μήν αφήνετε! και εσείς οι ανέγγιχτοι, όσο και οι ιερείς και ακόμη περισσότερο αξίζετε!» τέτοια δίδασκαν του Κάιν οι γόνοι, τάχα επειδή τα ζώα και τους ανέγγιχτους συμπονούσαν. Τί να συμπονέσουν, αυτονών ο πρόγονος τον αδερφότου δέν λυπήθηκε, και οι απόγονοι ακόμη χειρότεροι έγιναν. Οι Ινδοί του Κάιν γόνοι: απο του Βούδδα τη διδασκαλία το παραμικρό δέν κατάλαβαν: ο Βούδδας: της ζωής το υπέρτατο θείο δώρο να διαφυλαχθεί παρακαλούσε, οι ΤΑΜΑΣικοί Ινδοί στου Βούδδα το όνομα τη ζωή καταδίκασαν: η ζωή το μέγιστο κακό είναι δίδαξαν κ ακόμη έτσι διδάσκουν. Του Βούδδα τα λόγια ούτε τα ξέρουν ούτε τα κατάλαβαν, κ να τα καταλάβαιναν θα τα περιγελούσαν. Πραγματικόςτους σκοπός ήταν: του Θεού τη θρησκεία να καταργήσουν, τους ιερείς να αποδυναμώσουν κ να εξοντώσουν, όλους τους καθαρότερους ανθρώπους να εξοντώσουν, με τις ανώτερες τάξεις να εξισωθούν, και έπειτα οι ίδιοι ηγέτες να γίνουν, το οποίο εκ των πραγμάτων αδύνατον ήταν, αλλα ο φθόνος: στους ευγενείς να μήν επιτεθούν δέν τους άφηνε. Στην Ινδία για ένα διάστημα υποστήριξη βρήκαν. Ωστόσο οι Ινδουιστές ιερείς το θέμα με σοφία αντιμετώπισαν. Ακόμη και του ςΙυΑ τη θρησκεία να αντιμετωπίσουν κατάφεραν, του Βουδδισμού το κίνημα να αντιμετωπίσουν δέν θα κατάφερναν; «στο Βούδδα εναντίον τίποτε δέν έχουμε», είπαν, «ο Βούδδας του λατρευτούμας Θεού μία ενσάρκωση είναι. Ο υπέρτατος Θεός στη γή έλεος για να κάνει όταν χρειάζεται ενσαρκώνεται, έτσι και ώς Βούδδας ενσαρκώθηκε. Πράγματι, ο Θεός τα ζώα λυπήθηκε, γιατί έτσι όπως έχουμε πληθύνει, τόσοι άνθρωποι που είμαστε: κρέας να τρώμε άν συνεχίσουμε, σε λίγο κανένα ζώο δέν θα μείνει. Γι’αυτό ο Θεός με του Βούδδα τη μορφή: των ζώων τις θυσίες να περιορίσουμε μας δίδαξε. Ακόμη και εμείς οι ιερείς, γενικά κρέας πλέον δέν τρώμε. Και οτι της ζωής σκοπός το ΝΙΡυΑ,ΝΑ είναι, δίκαιο έχετε, ο σκοπός αυτός είναι (ΝΑ ΖΗι ΚΑΝΕΙΣ 'ΙΝΑ ΜΗ ΖΗι), και η δικήμας θρησκεία: απελευθέρωσης (απο ζωή και θάνατο απαλλαγή) όλους τους τρόπους προσφέρει». Έτσι κηρύσσοντας οι ιερείς τον Βουδδισμό αφόπλισαν, και σήμερα στην Ινδία Βουδδιστές ελάχιστοι είναι, του πληθυσμού 0,8%, ενώ με τους Βουδδιστές παρόμοια διδάσκοντες οι «Τζαϊνιστές» ακόμη λιγότεροι, 0,4%. Γιατί, των Καϊνιτών ο σκοπός με αυτές τις θρησκείες δέν εξυπηρετούνταν: ακόμη και άν στην Ινδία όλες οι τάξεις εξισώνονταν, και όλα τα αγαθά εξ ίσου τα μοιράζανε, όλοι πάμφτωχοι θα ήτανε, και κρέας σχεδόν ποτέ δέν θα τρώγανε, διότι όταν ο υπερπληθυσμός τόσο μεγάλος είναι, οι άνθρωποι με κρέας να τρέφονται τρόπο δέν έχουν. Όλοιτους κρέας να τρώνε άν πούν, σύντομα κανένα ζώο δέν θα μείνει. Γι’αυτό την παλιά θρησκεία να κρατήσουν προτίμησαν, την κρεοφαγία: του ινδικού πληθυσμού μεγάλο ποσοστό (κατα τόπους απο 20% έως και 47%) την απαρνήθηκε, ενώ οι υπόλοιποι τρόπο όταν έχουν κρέας τρώνε, που Βουδδιστές άν γινόνταν ποτέ δέν θα το τρώγανε. Όσο για κείνους που το κρέας απαρνήθηκαν, μήπως πόσο συχνά να το τρώνε θα μπορούσαν, εκεί που η φτώχεια (δηλαδή ο υπερπληθυσμός) και ρύζι να τρώνε μετα βίας τους επιτρέπει. Άλλωστε, απο βρωμιά και δυσωδία, άρα και απο κακά δαιμόνια φίσκα εκείνη η χώρα, εκεί ο καθένας απο την κακοδαιμονία για να επιβιώσει: το ευκολότερο που να κάνει μπορεί: το κρέας να παρατήσει είναι.

Εκείνο που της Ινδίας οι θρησκείες να κάνουν δέν μπόρεσαν, σήμερα στη Δύση που φυτρώνουν Ινδών γκουρού κινήματα, για εκείνο εργάζονται: τις καθαρότερες τάξεις να αφανίσουν, όλοι στην Ινδία και στον κόσμο: ΚΑ,Ν,ΔΑΑΛΑΑΣ να γίνουν. Και ο υπερπληθυσμός όλο να μεγαλώνει. Σκυλί για σκυλί δέν αφήσανε, όλα τα φάγανε, τώρα με τους βραχμάνους τα βάζουν. Εντάξει βρε παιδιά! αφού για όλα οι βραχμάνοι σας φταίνε, σκοτώστετους και φάτετους, ίσως έτσι την κοιλιάσας να γεμίσετε μπορέσετε. Σε όλη την Ινδία ούτε έναν βραχμάνο μήν αφήσετε, τότε της Ινδίας ο λαός ευτυχισμένος θα γίνει; Σήμερα στην Ινδία οι φτωχοί αγρότες: απο μπάσκετ γηπέδου μεγέθους χωράφι να ζήσουν προσπαθούν, και εκείνο όσοι το έχουν. Κάποιους, το μικροσκοπικό χωραφάκιτους για να τους φάνε, στα χαρτιά ώς νεκρούς τους δηλώνουν! Λοιπόν εντάξει, τους βραχμάνουςσας καθαρίστε και την καλλιεργήσιμη γή ξαναμοιράστε, τότε σε κάθε Ινδό αγρότη πόση καλλιεργήσιμη γή θα αναλογεί; του μπάσκετ δύο γήπεδα; ή τρία; εντάξει, αύριο της Ινδίας ο πληθυσμός θα έχει διπλασιασθεί, μεθαύριο θα έχει τριπλασιασθεί, πάλι ο καθένας απο ένα του μπάσκετ γηπέδου μεγέθους γή θα έχει. και την άλλη μέρα ούτε τόσο.

Ή, όλης της χώραςσας την καλλιεργημένη γή στους Βραχμάνους άν τη δώσετε, τότε: απο ό,τι τώρα περισσότερο θα πεινάτε; μήπως οι Βραχμάνοι (στην Ινδία των Βραχμάνων το ποσοστό σε περίπου 2% ανέρχεται) όλης της γής την παραγωγή να φάνε μπορούν; πόσο θα φάνε; όσο κι άν φάνε, το υπόλοιπο στο λαό θα μοιραστεί, αλλα όταν ο λαός αναρίθμητος είναι, όλοι πεινασμένοι θα μείνουνε.

Του Κάιν γόνοι οι Ινδοί, υποκριτές κ αδικητές σχεδόν όλοι, παρόλο που τη ζωή ώς μέγιστο κακό καταδικάζουν κ για ζωής σκοπό το ΝΙΡυΑ,ΝΑ προβάλλουν, ωστόσο στην άθλια ζωή όσο γίνεται περισσότερα παιδιά φέρνουν. Άν η ζωή σας φταίει, γιατί όλοι δέν αυτοκτονείτε; κι άν εσείς μέσα στη μέγιστη βρωμιά κ αθλιότητα να ζείτε προτιμάτε, απο πάνω κ αναρίθμητα παιδιά στον κόσμο γιατί φέρνετε; Τη ζωή στη χώρασας τόσο πανάθλια την κάνατε κ πάλι στην πανάθλια εκείνη ζωή να κρατηθείτε με κάθε τρόπο αγωνίζεστε, δηλαδή άν ανθρώπινα ζούσατε στη ζωή για να κρατηθείτε τί θα κάμνατε; Ο χώρος ούτε εσείς να ζήσετε δέν φτάνει κ απο πάνω αβέρτα παιδιά γεννοβολάτε, πού κ λίγο χώρο παραπάνω να είχατε! Κατα τ' άλλα, της ζωής σκοπός: απο τη ζωή να φύγουμε είναι διδάσκετε! Δηλαδή να φύγουν οι άλλοι οι καθαρότεροι για να επεκταθείτε εσείς οι πιό βρώμικοι!

Τώρα άς εξετάσουμε: απο τις σημερινές φυλές ποιά φυλή: του Κάιν τα χαρακτηριστικά πιό αναλλοίωτα διατηρεί; Οπωσδήποτε με 100% 0+ αίμα φυλές, όπως κεντρικής και νότιας Αμερικής Ινδιάνοι, (βλέπε χάρτη, ιδίως στης γής το νοτιοδυτικό μέρος) αμιγώς του Κάιν το αίμα έχουν. Βέβαια, εκείνοι για πολλά χρόνια διαφορετικούς ανθρώπους χωρίς να συναντούν, μεταξύτους δικαιοσύνης ένα είδος, λύκων δικαιοσύνη, επέβαλαν: επειδή όλοι αδικητές είναι, ο ένας τον άλλον να αδικήσει δέν μπορεί, γι’αυτό την αδικία σε δικαιοσύνης ένα είδος μετέτρεψαν, την δικήτους νομιμότητα είχαν. Ωστόσο στου Κάιν την πρώτη πατρίδα, την Ινδία, εκεί διάφορες φυλές συναντήθηκαν και μαζί συμβιώνουν, οπότε του Κάιν τα παιδιά: του προγόνουτους την «αρετή» αναλλοίωτη κρατάνε. Αυτοί, του Κάιν της πρώτης πατρίδας οι γόνοι, ποιάς φυλής είναι; περισσότερο στη νότια Ινδία συγκεντρωμένοι είναι, η φυλήτους γνωστή: Δραυίδες. Στην εγκυκλοπαίδεια Britannica είχα διαβάσει πως οι Δραυίδες πιστεύεται πως κατάγονται μάλλον απο τη Μικρά Ασία. Πάντως, ενώ του Κάιν οι απόγονοι στη Μεσοποταμία πρωτοδημιουργήμενοι στην Ινδία πρωτομετανάστευσαν, απο εκείνους κάποιοι και στη Μικρά Ασία και στην Ελλάδα απο τα παλιά χρόνια πήγαν. Όπως και νά’χει, στη Μεσοποταμία οι (Αλταϊκής φυλής) Σουμέριοι προτού εγκατασταθούν, και στη Μεσοποταμία και στην ευρύτερη περιοχή κάποιος λαός εγκατεστημένος ήταν, του οποίου και το όνομα δέν γνωρίζουμε. Η ύπαρξητου γνωστή είναι απο κάποια γλωσσικά στοιχεία: πολύ στη μεταλλουργία επιδίδονταν, τα μέταλλα ΣΙ- ονόμαζαν. Απο εκεινού του λαού τη γλώσσα στων Σουμερίων τη γλώσσα πέρασαν οι λέξεις: si-par (μέταλλο κοκκινωπό =χαλκός) si-mug (με τα μέταλλα μοχθεί =μεταλλουργός), «su-gan» δηλαδή sy-gın απο si-gun =(μέταλλο (σκληρό;)) =σίδηρος. (Και στις αλταϊκές γλώσσες ήδη υπήρχε λέξη για τα μέταλλα: keŋ, αλλα επειδή στη Μεσοποταμία προϋπάρχων λαός με τα μέταλλα περισσότερο καταγινόταν, απο εκεινού του λαού τη γλώσσα με τα μέταλλα σχετικές αρκετές λέξεις πήραν). Αυτό το si-gun στων αρχαίων Μακεδόνων την ελληνική διάλεκτο ώς «σίγυνον» πέρασε, και στην κοινή ελληνική γλώσσα σί-δηρ-ος απο την ίδια εκείνη γλώσσα είναι, επίσης για τον τσίγκο η λατινική λέξη και άλλες λατινικές λέξεις που δέν θυμάμαι (πιθανώς και sica =ξίφος), πιθανότατα και η λ. κασσίτερος. Απο αυτό το si-gun: τσιγκούνης λέξη βγήκε, που αρχικά «σιδεράς», δηλαδή «γύφτος» σήμαινε, διότι των γύφτων η πιό γνωστή ασχολία: η μεταλλουργία ήταν. Απο του ίδιου λαού την γλώσσα για τον φοίνικα (δέντρο) η λέξη, σουμερικά «ŋiššimar» (απο «ŋiš» =δέντρο και temar =φοίνικας), στα αραβικά tamru, στα σανσκριτικά tamala. Λοιπόν αυτός τί λαός ήταν; στη Μέση Ανατολή με Α (του Αδάμ) αναμεμιγμένο 0+ (του Κάιν)  αίμα ήταν, κατα πάσα πιθανότητα Δραυίδες. Στην πρωτοΔραυιδική γλώσσα το μέταλλο “si” οτι λεγόταν άν μάθω, σε αυτό θα σιγουρευτώ.

Γενικά των αμιγώς R+ οι γλώσσες: απο φωνολογική υπεραπλούστευση χαρακτηρίζονται. Ειδικά της πιό άμεσα Καϊνογενούς φυλής, των Δραυίδων η γλώσσα, απο τα ανάστροφα σύμφωνα χαρακτηρίζεται. Τα ανάστροφα σύμφωνα με τη γλώσσα προς τα μέσα γυρισμένη προφέρονται, κ γενικά λέξεις απο αυτά δέν αρχίζουν, στις λέξεις μέσα βρίσκονται. Αυτά τα σύμφωνα τις Δραυιδικές γλώσσες χαρακτηρίζουν, αλλα κ στης Ινδίας της ΙνδοΕυρωπαϊκές γλώσσες όλες πέρασαν κ έτσι της Ινδίας όλες οι γλώσσες απο αυτά τα σύμφωνα χαρακτηρίζονται, επίσης των Αυστραλών ιθαγενών οι γλώσσες, αφού κ την Αυστραλία απο την Ινδία την εποίκισαν. Αλλα επίσης, αυτά τα σύμφωνα κ στου Αιγαίου το χώρο έφτασαν, κ στην Κύπρο. Ακόμα κ σήμερα (πολύ περισσότερο παλιοτερα) σε Κυπριακές κ Κρητικές διαλέκτους, κ άλλες της Ελληνικής (κυρίως νησιωτικές, ακόμη κ στο Ιόνιο) διαλέκτους, ακούγονται. Κάποια τέτοια σύμφωνα κ στη σουμερική γλώσσα υπήρχαν ,αλλα αυθεντικά σουμερικά ήταν ή απο τους Δραυίδες τα πήραν; δέν ξέρω. Απο ό,τι φαίνεται, οι Δραυίδες δηλαδή του Κάιν οι πιό άμεσοι απόγονοι, στη Μεσοποταμία πρωτοέδρευσαν, κ απο εκεί στον κυπριακό κ ελλαδικό χώρο διαδόθηκαν κ της γλώσσαςτους στοιχεία άφησαν. Κάπου διάβασα οτι του Κάιν απόγονοι οι Ασσύριοι ήταν (μόνο αυτοί να ήταν, καλά θα ήτανε, πάντως) σίγουρα οι αιμοβόροι Ασσύριοι απο του Κάιν τη γενιά πολύ αίμα είχαν. Πολλοί Ασσύριοι στα αρχαία χρόνια την Καππαδοκία αποίκισαν, κ οι σημερινοί εκ Καππαδοκίας Έλληνες των Ασσυρίων τα χαρακτηριστικά όχι μόνο έχουν (εμπορικό δαιμόνιο, εγωισμό, διορατικότητα, κ άλλα), αλλα όποιον εκ Μικρασίας πρόσφυγα Έλληνα ρωτήσεις, 0+ αίμα έχει. Στους Καππαδόκες χριστιανούς το 0+ αίμα τουλάχιστον 80% να ήταν λογαριάζω. Οι Καππαδόκες άν κ πολύ έξυπνοι άνθρωποι, στα γράμματα να επιδοθούν καθόλου όρεξη δέν έχουν, ώς εριστικοί, φιλάργυροι κ εγωιστές φημίζονται, στη γεωργία επίσης δέν τα καταφέρνουν, μέχρι σήμερα οι εντόπιοι κοροϊδεύουν τους "Καραμανλήδες" πώς προσπαθούσαν να "σπάζουν" (να μαζεύουν) καπνόφυλλα, χωρίς επιδεξιότητα, αλλα ώς έμποροι είναι άφταστοι. Σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι κ κάποια άλλα γονίδια έχουν (απο τους Αθίγγανους κάμποσο διαφέρουν), αλλα κ του Κάιν το γονίδιο σε πολύ μεγάλο βαθμό το έχουνε.

Απο την άλλη: στην Ελλάδα, στη Μικρασία, στην Κύπρο, στου Εύξεινου Πόντου τα βόρεια παράλια, σε όλα αυτά τα μέρη πρίν απο τους Ινδοευρωπαίους Έλληνες κατοικούσε ένας λαός, σε –σός πολλά τοπωνύμια άφησε. Αυτό το –σός «τόπος» σήμαινε, το ξέρω διότι σε άλλες γλωσσικές οικογένειες συγγενείς λέξεις υπάρχουν, όπως στην πρωτοΙνδοευρωπαϊκή πληθυντικού τοπικής πτώσης κατάληξη –sju, στα κινέζικα 所 «σιό» =(τόπος, όπου). (Όλες οι γλωσσικές οικογένειες απο μία γλώσσα κατάγονται έχουμε πεί). Παραδείγματα: στο Αιγαίο: Κνωσός, Τύλισος, Ιερισσός, στη Μικρασία: Αλικαρνασσός, Δελμησός, Σινασός, Αμισός, στην Κύπρο: Ταμασός, στον βόρειο Εύξεινο Πόντο: Οδησσός, και αμέτρητα άλλα τέτοια τοπωνύμια. Αυτά απο τί λαό προήλθαν; πιθανόν Δραυιδικό, τον ίδιο που τη λέξη si =μέταλλο είχε. Άν για την πρωτοΔραυιδική γλώσσα περισσότερα μάθω, το θέμα θα ξεκαθαρίσω. Πάντως ένας προελληνικός λαός οι Κάρες ήταν, τους οποίους οι Έλληνες μόνο για δούλους άξιους θεωρούσαν, όταν ο Αχιλλέας για τον Αγαμέμνονα λέει «ΤΙΩ ΔΕ ΜΙΝ ΕΝ ΚΑΡΟΣ ΑΙΣΗι», όπως σήμερα θα λέγαμε «όσο έναν γύφτο τον λογαριάζω», δείχνει πως οι Κάρες με τους Γύφτους όμοια εντύπωση έδιναν. Πιθανότατα λοιπόν ίδια φυλή ήταν, Δραυίδες, του Κάιν άμεσοι απόγονοι. Θάρρος μήν παίρνετε και λέτε: «εμείς καθαρή φυλή είμαστε», διότι του Κάιν το γονίδιο, δηλαδή το R+ αίμα, σχεδόν σε όλη τη γή, και σχεδόν σε όλους τους Έλληνες ήδη βρίσκεται, τόσο πολύ έχει διαδοθεί. Και πώς δηλαδή να μή διαδοθεί; όλα όσα λέω ψέματα άν είναι, κάποτε στη γή οι μισοί άνθρωποι σάν τον Κάιν ήταν και οι άλλοι μισοί σάν τον Άβελ υποθέστε, ποιοί θα έχουν επιζήσει, οι σάν τον Κάιν ή οι σάν τον Άβελ; του Άβελ οι όμοιοι ακόμη και άν απογόνους να αφήσουν πρόλαβαν, του Κάιν των ομοίων οι απόγονοι θα τους ξέκαναν και οι ίδιοι την γή γέμισαν. Αφού, (καθώς κ ο Bertold Brecht έλεγε:) "ο καλός άοπλος είναι, τον άοπλο κομμάτια τον κάνουν, με την προστυχιά τα πάντα πετυχαίνονται. Αντίθετα, η καλοσύνη φρουρό χρειάζεται, αλλα φρουρό δέν βρίσκει". Της ανθρωπότητας η ιστορία αυτή είναι. Ο Θεός μία εντολή τους έδωσε, να μήν ψεύδονται. το φίδι την γυναίκα, η γυναίκα τον άνδρα απάτησε και την πάτησαν. επειδή την ειλικρίνεια αρνήθηκαν απο τότε η ψυχήτους την αλήθεια να δεί μή μπορώντας: της ψυχής την αθανασία πιά δέν γνωρίζει. Ο Θεός μία συμβουλή έδωσε, «μή χρεώνεσθε», δέν την άκουσαν και Καϊνίτες έγιναν, με τον φόβο και την ανασφάλεια ζούν, χρεωμένος φόβο δέν έχει: μόνο όποιος την ψυχήτου ναρκώνει.

    Επεξήγηση του πίνακα: η ορθότητα δύο όψεις έχει, κ η παραβατικότητα δύο αντίστοιχες όψεις. Ο Θεός την ανθρώπινη ελευθερία για να εξασφαλίσει δύο εντολές έδωσε, οι οποίες στην αρχαία Περσική θρησκεία υπέρτατες εντολές είναι: οτι να ψευδόμεθα απαγορεύεται, κ να χρωστάμε απαγορεύεται. Απο τις δύο εντολές ανώτερη η πρώτη, να μή ψευδόμεθα, αλλα κ η δεύτερη πολύ σημαντική, να μή χρωστάμε. Ο Ηρόδοτος παρατηρεί: όποιος χρωστά, όλο κ κάποιο ψέμα να πεί θα αναγκασθεί, γι' αυτό κ αυτή η εντολή όμοια σημαντική είναι.

Της πρώτης εντολής θεμελιώδης παράβαση το προπατορικό αμάρτημα ήταν. Ο απαγορευμένος καρπός ούτε μήλο ούτε πορτοκάλι ούτε τέτοιο τίποτε ήταν. Ούτε συγκεκριμένος ένας καρπός ήταν. Απαγορευμένο, κάθε τοξικό ή παραισθησιογόνο φυτό ήταν. Με άλλα λόγια: κάθε ΤΑΑΜΑΣική ουσία. Τα ζώα τέτοια φυτά δέν τα τρώνε. Όσα φυτά τέτοιες ουσίες έχουν, για να μήν τρώγονται, για άμυνα τις έχουν. Ο άνθρωπος όχι μόνο τα τοξικά κ ψυχοτροπικά φυτά έφαγε κ τρώει, αλλα κ άλλες τέτοιες ουσίες κατασκεύασε: το αλκοόλ, κ το τσιγάρο τί είναι; ψυχοτροπικές, ΤΑΑΜΑΣικές ουσίες. Όπως τα παιδιά στους μεγάλους για να εναντιωθούν καπνίζουν κ έτσι σπουδαίο κάτι πως κάνουν νομίζουν, έτσι κ οι παλαιοί άνθρωποι τα τοξικά κ ψυχοτροπικά φυτά τρώγοντας στο Θεό μαγκιά πουλήσανε. Κ ακόμη την ίδια μαγκιά πουλάνε. Ουσιαστικά στη φύση εναντιώθηκαν. Όχι μόνο με εκείνα τα φυτά την σωματική κ νοητική υγείατους να καταστρέφουν άρχισαν, αλλα κ στην ζωή περιφρόνηση έδειξαν, κ στην αλήθεια περιφρόνηση έδειξαν, γι' αυτό κ η ζωή τους περιφρόνησε, κ η αλήθεια τους περιφρόνησε. Την αλήθεια χάνοντας, μόνο σώματα πως είναι νόμισαν, ο θάνατος έτσι δημιουργήθηκε. Τοξικές κ ψυχοτροπικές ουσίες όταν παίρνει ο άνθρωπος στον εαυτότου ένα ψέμα πουλάει: οτι η πραγματικότητα τάχα έτσι είναι, ενώ στην πραγματικότητα αλλιώς είναι. Τα τοξικά κ ψυχοτροπικά φυτά τρώγοντας, οι άνθρωποι την πραγματικότητα παραμορφωμένη αντιλήφθηκαν. Μέχρι τότε ντροπή δέν υπήρχε, κ δέν χρειαζότανε. Τα ζώα ντροπή δέν έχουν, κ δέν την χρειάζονται. Το ίδιο κ οι άνθρωποι ντροπής αίσθηση δέν είχαν, τότε γιατί απόκτησαν; Οπωσδήποτε κάτι εσφαλμένα αντιλήφθηκαν, απο ένα ψέμα νικήθηκαν. Οπωσδήποτε, με το φθαρτότους σώμα ταυτίσθηκαν, ενώ ο άνθρωπος κ κάθε έμβιο όν μόνο σώμα δέν είναι. Αλλα τότε ψυχές οτι είναι ξέχασαν, μόνο σώμα οτι είσαι όταν πιστεύεις, οπωσδήποτε θανάτου φόβο θα νιώσεις. Το σώμα όταν καταστρέφεται, η ψυχή άλλο σώμα παίρνει, αυτό πιά να το γνωρίζουν έπαψαν. Τα σώματα κ μέχρι τότε πέθαιναν, αλλα οι άνθρωποι με το σώματους δέν ταυτίζονταν, έτσι γι' αυτούς θάνατος δέν υπήρχε. Όταν με το σώμα ταυτίστηκαν, απο τότε θάνατος υπάρχει. Γι' αυτό ο Θεός είπε: τέτοιου είδους (γνωστές τοξικές) τροφές όταν φάτε, έπειτα θα πεθαίνετε. Έμ το ψέμα δέχθηκαν, έμ ψεύτες έγιναν. Όταν τη γύμνιασου κρύβεις, την πασίγνωστη αλήθεια κρύβεις, δηλαδή ψεύδεσαι. Όταν το πασίγνωστο κρύβεις, πόσο μάλλον το αφανές θα κρύψεις. Απο τότε οι άνθρωποι την αλήθεια κρύβουν, κ συνεπώς την αλήθεια να βρούν δέν μπορούν. Την αλήθεια οτι ξέρουν νομίζουν, αλλα δέν γνωρίζουν. Απ' τη μιά ψυχή δέν υπάρχει πιστεύουν, απο την άλλη το ίδιοτους το σώμα βλάπτουν. Όταν το σώμασου βλάπτεις, πλέον της ζωής οπαδός να είσαι παύεις, του θανάτου οπαδός γίνεσαι, συνεπώς τί καρπώνεσαι; θάνατο. Άν ήδη το είπα, πάλι το λέω: άν στην καθημερινή ζωή την γύμνιαμας να μήν κρύβουμε δέν μπορούμε, τουλάχιστον στην κάθε εκκλησία μέσα γυμνοί να είμαστε πρέπει, που φάγαμε τον "απαγορευμένο καρπό" οτι ξεράσαμε για να δείχνουμε, οτι το μετανιώσαμε να δείχνουμε.

Της δεύτερης εντολής θεμελιώδης παράβαση, του Κάιν το έγκλημα ήταν. Το προπατορικό αμάρτημα: της αλήθειας άρνηση, του Κάιν το αμάρτημα: της δικαιοσύνης άρνηση. Εφόσον την δικαιοσύνη παρέβη, να πληρώσει πρέπει, κ εφόσον δέν πληρώνει, χρωστά. Του Κάιν οι απόγονοι στον κόσμο ευτυχία ποτέ δέν γνώρισαν ούτε θα γνωρίσουν, ποτέ ικανοποίηση δέν βρήκαν ούτε θα βρούν, εκτός άν ίσως για την συμπεριφοράτους εμπράκτως μετανοιώσουν κ τα σφάλματατους επανορθώσουν. Επειδή το χρέος τους βαραίνει, ευτυχία δέν θα βρούν. Θεωρητικά, ακόμη κ του Κάιν οι πιό άμεσοι απόγονοι, ακόμη κ όλοι οι 0+ άν χωρίς φόνο καθαρή ΣΑΤΤυική τροφή τρώνε, απο την σεξουαλική ακαθαρσία άν απέχουν, απο το τζόγο άν απέχουν, άν δέν αδικούν, άν νεκρή σάρκα δέν αγγίζουν, άν δέν ψεύδονται, κ άν απο αλκοόλ, τσιγάρο κ κάθε ναρκωτική ουσία απέχουν, τότε πιά εντελώς ΣΑΤΤυική φύση θα έχουν κ το ΤΑΜΑΣ θα έχουν απαρνηθεί, συνάμα για του Κάιν το έγκλημα πλήρη μεταμέλεια θα έχουν δείξει κ έτσι του προγόνουτους Κάιν το έγκλημα καθόλου δέν θα τους βαραίνει. Της κάθαρσης τον δρόμο εύκολα να βαδίσουν μπορούν, διότι οι R+ την μεγάλη ικανότητα έχουν: μόνο όπου θέλουν να κοιτάζουν, έτσι τον νούτους να ελέγχουν ικανότητα έχουν πολύ καλύτερα απο τους R-. Πλήν όμως, του προγόνουτους τη φύση δέν απαρνούνται κ της κάθαρσης τον δρόμο δέν βαδίζουν.

Το R+ αίμα αφότου δημιουργήθηκε, του Α- αίματος την αρετή (την σωστή ηθική) καταπατά, κ συνάμα του Β- αίματος την αρετή (την σωστή λογική) καταπατά. Το προπατορικό αμάρτημα την παραποιημένη ηθική έφερε, έτσι τότε το πρώτο  R+ δημιουργήθηκε (τότε λίγο κ σήμερα σπανιότατο του παλιού είδους το R+). Του Κάιν η πράξη την παραποιημένη λογική εισήγαγε. Ο Α- τύπος (του οποίου στο πρώτο R+ μετατρεπόμενο ένα μέρος, κυρίως γυναίκες, την παραποιημένη ηθική εισήγαγε) στη σωστή ηθική να γυρίσει θέλει, αλλα το R+ δέν αφήνει. Ο Β- ακόμη την σωστή λογική ζητά, αλλα το R+ τη σωστή λογική να εφαρμοσθεί δέν επιτρέπει. Η αιδημοσύνη, τη γύμνια να κρύψουν που θέλανε, παραποιημένη ηθική ήταν. Ακριβώς ο Θεός που απαγόρευσε εκείνο κάνοντας ηθικό το ονόμασαν. "Επειδή γυμνός είμαι, ντράπηκα" (λές κ ο Θεός απο τα ρούχα απο κάτω δέν βλέπει) - "γυμνός οτι είσαι ποιός σου είπε;". Μέχρι τότε γυμνός οτι είναι γιατί δέν καταλάβαινε; Διότι δέν υποκρινότανε, κακό να κάνει δέν στοχαζότανε. Όταν όμως τοξικά να τρώει αρχίζοντας γενικά να υποκρίνεται κ το κακό να στοχάζεται άρχισε, τότε κ η ντροπή δημιουργήθηκε. Όλο αυτό το κακό απο ΤΑΑΜΑΣικών ουσιών λήψη ξεκίνησε. Κ σήμερα οι άνθρωποι στον μέγιστο βαθμό με ΤΑΑΜΑΣικές ουσίες τρέφονται. Κ όσο ο άνθρωπος τις ΤΑΑΜΑΣικές τροφές κ εν γένει ΤΑΑΜΑΣικές, τοξικές κ ψυχοτροπικές ουσίες δέν απαρνηθεί, απο το προπατορικό αμάρτημα κ απο τον κακότου δρόμο να μετανοήσει δέν γίνεται, αντιθέτως όσο βλαβερές τροφές κ ουσίες λαμβάνει, τόσο της ζωής τον Θεό απαρνείται. Του R+ η διεφθαρμένη ηθική: το κακό να κρύβεται επιτάσσει. εφόσον το κακό κρύβεται, ηθικό είναι, άν φανεί, ανήθικο είναι! Του R+ όλη η ηθική σε αυτό έγκειται: στο τί φαίνεται, κ όχι στο τί είναι. Οτι ο Χριστός στο σταυρό πέθανε φάνηκε, αυτό τους ενδιαφέρει, η ψυχήτου αθάνατη άν έμεινε, αυτό δέν φαίνεται άρα δέν τους ενδιαφέρει. Άν αγαπάς κ ποιόν αγαπάς, αυτό δέν φαίνεται, καμιά σημασία δέν έχει, άν ガマ^・ ή με ποιόν がみぇさい, αυτά φαίνονται, σημασία έχουν. Κ ούτω καθεξής, για το R+ κ για την ηθικήτου σημασία έχει: το τί φαίνεται. το τί είναι σημασία δέν έχει. Τα σκουπίδια στο χαλί απο κάτω άν τα έχωσες, καθαρό σπίτι έχεις! Στο χαλί επάνω απο σπόρι ένα τσόφλι άν άφησες, σπίτι βρώμικο έχεις!

Του Κάιν το έγκλημα στην παραποιημένη λογική βασίσθηκε. Η σωστή λογική ήταν: "αφού αυτός με σωστές θυσίες ευτυχία απέκτησε, κ εγώ σωστά άν θυσιάζω ευτυχία θα αποκτήσω. Κακό να του κάνω δέν πρέπει, γιατί με έγκλημα θα χρεωθώ, ο Θεός, ο φυσικός νόμος, του νεκρού η ψυχή, θα μου το ανταποδώσει". Αυτά αντί να δεχθεί, τον εξής δήθεν λογικό συλλογισμό έκανε, κ μέχρι σήμερα σε αυτόν το δήθεν λογικό συλλογισμό βασίζεται: "το δίκιο με το μέροςτου άν είναι, ο Θεόςτου να τον σκοτώσω δέν θα αφήσει. Αφού να τον σκοτώσω μπόρεσα, ο ισχυρότερος Θεός με το μέροςτου δέν είναι". Κ τον Χριστό όταν σταύρωναν, στην ίδια λογική βασίζονταν: "του Θεού γιός άν είσαι, απο το σταυρό κατέβα". Κ πάντοτε με αυτήν τη λογική του Κάιν τα παιδιά ενεργούν. Κ έτσι να ενεργούν θα εξακολουθούν, ώσπου ο αληθινός Θεός τα εγκλήματατους φανερά να τους ανταποδώσει κ τον κακότους δρόμο εμποδίσει.

Ο Mahaatma Gandhi σοφό έναν λόγο κήρυξε: "ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛήΘΕΙΑ Κ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣύΝΗ ΑΝώΤΕΡΗ ΚΑΜΙά ΘΡΗΣΚΕίΑ ΔέΝ ΕίΝΑΙ". Όμως άν οι άνθρωποι για την αλήθεια κ τη δικαιοσύνη νοιάζονταν, θρησκεία μόνο αυτά τα δύο θα ήταν κ καμιά άλλη θρησκεία δέν θα υπήρχε. Κ πώς για την αλήθεια κ τη δικαιοσύνη να νοιαστούν; αφού ακριβώς σ' αυτά τα δύο αντίθετη του R+ η φύση είναι.

Αφού η ανθρωπότητα κ την αλήθεια έχασε κ την δικαιοσύνη έχασε, πλέον τον αληθινό Θεό σωστά να λατρεύει δέν μπορεί, διότι ο αληθινός Θεός την αλήθεια κ την δικαιοσύνη θέλει. Συνάμα ο άνθρωπος κ θρησκεία να μήν έχει δέν μπορεί, διότι χωρίς θρησκεία στήριγμα δέν έχει, κ χωρίς στήριγμα δέν επιζεί. Προπάντων του Κάιν τα παιδιά πολύ θρήσκα είναι, διότι αφενός πολύ κινδύνεψαν κ αφετέρου απο τον Θεό μεγάλο χάρισμα έλαβαν: όποιος το σημάδιτους βλέπει, να τους χτυπήσει να μήν μπορεί. Κ βεβαίως, αφού το μεγάλο χάρισμα έλαβαν, μεγάλο χρέος φέρουν, συνεπώς μεγάλη σκλαβιά κουβαλούν, βαρύτατα σκλαβωμένοι είναι. Λοιπόν, αφού οι άνθρωποι την αθανασία έχασαν, τον Βουδδισμό κ τις παραπλήσιες θρησκείες δημιούργησαν. Αφού τις αμαρτίεςτους να γλυτώνουν δηλαδή αμαρτάνοντας να μήν πληρώνουν θέλουν, του σατανισμού χίλια δυό παρακλάδια δημιούργησαν. Ο Βουδδισμός της ζωής άρνηση είναι, ο σατανισμός της δικαιοσύνης άρνηση είναι. Όταν ο άνθρωπος στην αθανασία δέν πιστεύει, στον Βουδδισμό ή σε κάτι τέτοιο θα καταλήξει. Ο Νίκος Καζαντζάκης που τον Βουδδισμό ασπάσθηκε, έτσι τον περιγράφει: "ο άνθρωπος απο τρία μεγάλα κακά: γηρατειά, αρρώστια κ θάνατο, βασανίζεται. Απο αυτά για να γλυτώσει, ο εαυτόςτου κ ο Θεός ένα πως είναι ανακαλύπτει. Κ έπειτα την ύψιστη αλήθεια ανακαλύπτει: οτι κι αυτό το ένα δέν υπάρχει!". Αυτή η θεωρία απο το προπατορικό αμάρτημα ξεκινά: ο άνθρωπος του σώματος την φθορά φοβάται, επειδή με το σώμα ταυτίζεται. Κ επειδή ψευδόμενος την αλήθεια έχει χάσει, κ τον Θεό ανύπαρκτο θεωρεί. Ενώ στην πραγματικότητα κ η ύλη άφθαρτη είναι, κ η ψυχή υπαρκτή κ άφθαρτη, κ ο Θεός υπαρκτός κ άφθαρτος είναι. Αυτά κανείς για να τα αντιληφθεί, με την τέταρτη διάσταση να επικοινωνήσει πρέπει, στον τριών διαστάσεων κόσμο μέσα αυτών των αληθειών άμεση αντίληψη δέν έχουμε, αλλα μέσω της νόησης κ μέσω φωτισμένων ανθρώπων μαρτυριών αυτές τις αλήθειας ώς ένα σημείο να γνωρίζουμε μπορούμε. Οι Βουδδιστές δήθεν απο συμπόνια τις θυσίες κ τους βραχμάνους κατέκριναν, στην πραγματικότητα απο συμπόνια όχι) αλλα απο φθόνο: επειδή ο Άβελ με τις θυσίες ευτυχία κέρδισε, τις θυσίες κατέκριναν, κ επειδή των αληθινών βραχμάνων την αγνή φύση να έχουν δέν μπορούν, όλους τους βραχμάνους κατακρίνουν. Του Βουδδισμού τις σημερινές εκδοχές του Κάιν τα παιδιά τις δημιούργησαν, γι' αυτό με του Βουδδισμού την αφορμή όλη την παλιά του αληθινού Θεού θρησκεία πολεμάνε. Του Θεού η θρησκεία, στις Βέδες παραδιδόμενη, εναντίον των Καϊνιτών όπλα παρέχει, γι' αυτό η Καϊνίτες του Θεού την θρησκεία κ τις Βέδες πολεμούν.

Του Κάιν οι πιό γνήσιοι απόγονοι αφού στον Θεό να στηριχθούν δέν μπορούν, στων κακών δαιμονίων τον αρχηγό (τον ςΙυΑ) στηρίζονται, υπέρτατο Θεό τον ονομάζουν, κ τον αληθινό Θεό αδύναμο θεωρούν. Στου Κάιν την πρώτη κ σημαντικότερη κοιτίδα, την Ινδία, κ προπάντων τη νότια Ινδία, του σατανά η λατρεία νόμιμη είναι κ επισήμως των Ινδουιστών περίπου 30% αυτήν τη θρησκεία πρεσβεύουν, του ςΙυΆ κ της ςΑQΤΙ τη θρησκεία. Οτι κ ο ςΙυΆ κ η ςΑQΤΙ του μόνου αληθινού Θεού, του υΙ,Σ,ΝΥ δημιουργήματα είναι, του αληθινού Θεού μέρη κ υποχείριοιτου είναι, δέν παραδέχονται. Στην πραγματικότητα τον ςΙυΆ λατρεύοντας, του ψεύδους τον άρχοντα λατρεύουν, την ςΑQΤΙ λατρεύοντας, της αδικίας τη δύναμη λατρεύουν. Αυτό που ςΙυΆ ονομάζουν, κατα την Περσική σοφή παράδοση "ο μέγας ψεύτης ονομάζεται", στου Ιωάννη την Αποκάλυψη "ο πλανῶν την ανθρωπότητα" ονομάζεται. Αυτό που ςΑQΤΙ ονομάζουν, της ("QΑΛΙιΥΓΑ") εποχήςμας της αδικίας η θεότητα η QΑΛΙ είναι, κ ενώ της "QΑΛΙιΥΓΑ" την αδικία κ δυστυχία με τα χειρότερα χρώματα περιγράφουν, συνάμα την "QΑΛΙ" ώς υπέρτατη θεότητα να λατρεύουν δέν ντρέπονται. Αλλα κ όσοι Ινδοί τον πραγματικό Θεό, τον υΙ,Σ,ΝΥ οτι λατρεύουν διατείνονται, στην πράξη με τους ςΑΑΙυΑΑΣ κ τους ςΑΑQΤΑΑΣ συνεργάζονται, αφού δέν δείχνουν τί πραγματικά είναι ο ςΙυΆ κ η ςΑQΤΙ. Λένε: "εμείς τον υΙ,Σ,ΝΥ λατρεύουμε, δίκιο έχουμε, εκείνοι τον ςΙυΆ κ την ςΑQΤΙ λατρεύουν, κ εκείνοι δίκιο έχουν!". Σε περι Ινδουισμού forum πολλάκις ρώτησα: σε όλες τις θρησκείες διάβολος υπάρχει, στη δικήσας θρησκεία ο διάβολος πώς λέγεται, τί μορφή έχει; πάντοτε απαντούν οτι στη θρησκείατους διάβολος δέν υπάρχει. Κ όμως οι ιερές γραφέςτους αμέτρητες φορές λένε κ εξηγούν οτι όλων των κακών δαιμονίων ο αρχηγός είναι ο ςΙυΑ. Πάντοτε λένε "μονοθεϊστές είμαστε", του πολυθεϊσμού την κατηγορία αρνούνται. Μα άν μονοθεϊστές ήταν, σε ςΙυΑ οπαδούς κ υΙ,Σ,ΝΥ οπαδούς διαιρεμένοι δέν θα ήταν. Του υΙ,Σ,ΝΥ οι οπαδοί, του Θεού (υΙ,Σ,ΝΥ) πολλές ενσαρκώσεις δέχονται, τον Ιησού Χριστό δέν τον δέχονται· με τί δικαιολογία τον Ιησού ώς Θεό δέν αναγνωρίζουν; μονάχα σοφιστείες, λογικό επιχείρημα κανένα δέν παρουσιάζουν. Ένας φανατικός έγραψε: αφού του ςΙυΑ οι οπαδοί δέν είναι του αληθινού Θεού (υΙ,Σ,ΝΥ) οπαδοί, τότε πώς οι Χριστιανοί του υΙ,Σ,ΝΥ οπαδοί να θεωρηθούν; - βρέ παιδιά, γιά σταθείτε, δηλαδή ο ςΙυΑ άλλος θεός είναι; τότε ο μονοθεϊσμόςσας πού πάει; Απ' τη μιά τον ςΙυΑ ονομάζεται του υΙ,Σ,ΝΥ έκφανση, απο την άλλη του ςΙυΑ οι οπαδοί ψεύτικο θεό λατρεύουν; Κ άς παραδεχθούμε οτι ο ςΙυΑ ψεύτικος θεός είναι, ο Ιησούς με τον ςΙυΑ τί σχέση έχει; αφού ο Ιησούς Χριστός του κακού εχθρός ήταν κ της αγάπης προσωποποίηση, όπως κ ο δικόςσας ο Q,Ρ,Σ,Νά με τον ςΙυΑ κ όλα τα δαιμόνιατου μαζί πολέμησε κ τον νίκησε, κ ο Q,Ρ,Σ,Νά της αγάπης προσωποποίηση είναι, του υΙ,Σ,ΝΥ ενσάρκωση είναι, τότε κ τον Ιησού Χριστό ώς του υΙ,Σ,ΝΥ ενσάρκωση γιατί δέν τον δέχεσθε; Σ' αυτό ειλικρινή απάντηση δέν περιμένω. Ο Ινδουισμός, κ μάλιστα του αληθινού Θεού, του υΙ,Σ,ΝΥ η λατρεία, υπο του κοσμοκυρίαρχου Σιωνισμού χρησιμοποιείται ώς μέσο για να αχρηστέψουν τον Χριστιανισμό. Αφού ο Χριστός των Σιωνιστών κ όλων των του ςΙυΑ κ της ςΑQΤΙ οπαδών ο μέγιστος εχθρός είναι, του υΙ,Σ,ΝΥ ενσάρκωση να τον θεωρήσουν δέν τους παίρνει.

Απο την εσφαλμένη ιδεολογία κ εσφαλμένη ζωή, εσφαλμένα κοινωνικά συστήματα δημιουργούνται: ο αχόρταγος καπιταλισμός κ ο τυφλός κομμουνισμός. Αφού οι άνθρωποι το πνεύμα μή αναγνωρίζοντας με το φθαρτό σώμα ταυτίζονται, πλέον η ζωή τί είναι; φάγωμεν, πίωμεν, αύριον γάρ αποθνήισκομεν. Έτσι ο άνθρωπος για τα υλικά αγαθά αχόρταγος γίνεται κ απο υλικών αγαθών απόκτηση άλλη ηθική δέν έχει, γι' αυτό ολόκληρο τον κόσμο να εκμεταλλεύεται κ να εξουσιάζει αγωνίζεται. Απο την απληστία ο καπιταλισμός δημιουργείται. Βεβαίως, του συκωτικού μιάσματος για επίδειξη η μεγάλη ανάγκη, τον καπιταλισμό καλά στηρίζει.

Ο "κομμουνισμός" απο τον φθόνο δημιουργείται: οι κατώτερες τάξεις, ακάθαρτοι κ δαιμονικοί άνθρωποι, τους καθαρότερους φθονούν, γι' αυτό ανώτερων, καθαρότερων ανθρώπων τάξεις δέν ανέχονται, μέσω της "ισότητας" του συνθήματος τους ανώτερους ανθρώπους να αφανίσουν προσπαθούν. Υψηλά κ άγια ιδανικά ώς πρόσχημα προβάλλοντας, πραγματικό στόχο: του Θεού την θρησκεία κ τους φορείςτης να αφανίσουν έχουν. Στην πραγματικότητα καί ο καπιταλισμός (απληστία) καί ο "κομμουνισμός" (φθόνος) σατανισμού επιβολής μέσα είναι.

Τον άνθρωπο στης ζωής το δρόμο για να επαναφέρει ο Θεός ώς Q,Ρ,Σ,ΝΆ κ ώς ΡΑΑΜΑ ενσαρκώθηκε. Βεβαίως του Θεού οι ενσαρκώσεις αμέτρητες είναι, αλλα οι πιό αντιπροσωπευτικές αυτές οι δύο: Q,Ρ,Σ,ΝΆ κ ΡΑΑΜΑ. Όλες οι άλλες οι ενσαρκώσεις είτε με του Q,Ρ,Σ,ΝΆ παρόμοιες, είτε με του ΡΑΑΜΑ παρόμοιες είναι. (Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο, του ΡΑΑΜΑ κ του Q,Ρ,Σ,ΝΆ τη σωστή λατρεία για να αναποδογυρίσουν του κόσμου οι σατανολάτρες ηγέτες: των hΑΡΕ Q,Ρ,Σ,ΝΆ το κίνημα δημιούργησαν, απο το "hΑΡΕ Q,Ρ,Σ,ΝΆ, hΑΡΕ ΡΑΑΜΑ" ΜΑΝΤΡΑτους: πιό βλάσφημη φράση να γίνει δέν μπορεί, λεπτομερέστερα αλλού εξηγώ). Του Q,Ρ,Σ,ΝΆ της ενσάρκωσης το νόημα: τον άνθρωπο απο το προπατορικό αμάρτημα να επαναφέρει. Του ΡΑΑΜΑ της ενσάρκωσης το νόημα: του Κάιν το έργο να εμποδίσει. Με την αγαπημένητου ΡΑΑδΑΑ μαζί ο Q,Ρ,Σ,ΝΆ της αγάπης η προσωποποίηση είναι. Θεός οτι είναι έτσι αποδεικνύει: επειδή όλα τα όντα να τον αγαπάνε κάνει. Ενσαρκώθηκε, ωστε όλοι οι άνθρωποι γνωρίζονταςτον την ύψιστη αγάπη να έχουν. Και, την ύψιστη αγάπη έχοντας, τις κακέςτους έξεις να αποβάλουν. "Η αγάπη λάθος ποτέ δεν είναι, διότι όλα τα λάθη σε αγάπης έλλειψη οφείλονται" (το ρητό σε ένα βιβλίο έχω βρεί, γι' αυτό σε εισαγωγικά το βάζω). Άν οι άνθρωποι αρκετή αγάπη είχαν, του Θεού την εντολή θα κρατούσαν κ το προπατορικό αμάρτημα δέν θα διέπρατταν. Κ αφού δέν θα το διέπρατταν, της γύμνιας τη ντροπή δέν θα γνώριζαν. Αφού όμως κ την απαγορευμένη δηλητηριώδη τροφή έφαγαν κ της γύμνιας τη ντροπή γνώρισαν, ο Q,Ρ,Σ,ΝΆ στον ίδιο δρόμο πίσω να γυρίσουν τους έκανε. Ώς αντίδοτο το γάλα πρόσφερε, το οποίο ΣΑΤΤυική τροφή είναι κ στις τοξίνες ώς αντίδοτο λειτουργεί. Τους ανθρώπους, κ προπάντων τις γυναίκες που πρώτες απο αιδημοσύνη τη γύμνιατους κάλυψαν, να ξαναγυμνωθούν έκανε. Στις γυναίκες θείο έρωτα ενέπνευσε. Ο θείος έρως για φθοροποιό σέξ επιθυμία δέν είναι. για ζωογόνο σμίξιμο αγάπη είναι. Όλα τα κορίτσια με τον Q,Ρ,Σ,ΝΆ να σμίξουν ήθελαν, να το ομολογήσουν ντρέπονταν, αλλα κ να το ομολογήσουν τις έκανε. Την αγάπητους να κρύβουν δέν μπόρεσαν. Όταν στη λίμνη για μπάνιο γυμνές μπήκαν, ο Q,Ρ,Σ,ΝΆ τα ρούχατους έκλεψε κ σε ένα δέντρο ανεβαίνοντας μαζίτου τα πήρε, έτσι απο το νερό γυμνές να βγούν αναγκάσθηκαν κ γυμνές του παρουσιάσθηκαν. Αφού γυμνές παρουσιάσθηκαν, πιά της γύμνιας τη ντροπή ξεπέρασαν. Κ αλήθεια, γυμνές να ντρέπονται λόγο δέν είχαν, διότι ο έρωταςτους για κακό δέν ήταν, αληθινή αγάπη ήταν, που ο άνθρωπος για το Θεό αγάπη πάντοτε έχει, διότι ο Θεός η ζωήτου είναι, αλλα να την συνειδητοποιήσει κ να την παραδεχθεί πρέπει. Αυτήν την αγάπη να εκδηλώσουν έκανε. Με το προπατορικό αμάρτημα τη γύμνιατους έκρυψαν, ο Q,Ρ,Σ,ΝΆ πάλι να γδυθούν έκανε, του αμαρτήματος το δρόμο ανάποδα (προς τα πίσω) να τον βαδίσουν έκανε, το αμάρτημα να αναιρέσουν έκανε.

Του αληθινού Θεού οι οπαδοί ώς ύψιστη δύναμη (κ όλων των δυνάμεων προέλευση) την αγάπη αναγνωρίζουμε. Του ςΙυΑ οι οπαδοί ύψιστη δύναμη το σέξ θεωρούν, της ςΑQΤΙ οι οπαδοί ύψιστη δύναμη το σπέρμα κ της περιόδου το αίμα θεωρούν. Της σωστής ζωής το κύριο νόημα είναι: τα κατώτερα ένστικτα προς εκσπερμάτωση κ εμμηνόρροια να δράσουν εμποδίζοντας, την σεξουαλική ενέργεια σε πνευματική δύναμη να μετατρέπουμε, το σεξουαλικό ένστικτο σε αγάπη να μετατρέπουμε. Ενώ οι ςΑΑΙυΑΑΣ (του ςΙυΑ οπαδοί) κ ακόμη περισσότερο οι ςΑQΤΑΑΣ (του ςΙυΑ της συζύγου, δηλαδή της QΑΛΙ οι οπαδοί) ακριβώς για το αντίθετο εργάζονται: όπου έστω κ μιά στάλα αγάπη δούν, σε ανεξέλεγκτο σεξουαλικό ένστικτο να τη διαφθείρουν ωστε η υπέρτατη ουσία σε νεκρή ύλη να καταλήξει, με την οποία νεκρή ύλη τρεφόμενα τα δαιμόνια μεγάλη δύναμη αποκτούν. Ο Q,Ρ,Σ,Νά στον άνθρωπο σκληρούς απεχθείς περιορισμούς να βάζει δέν θέλει, αλλα στον άνθρωπο μέσα την αληθινή αγάπη ξυπνάει κ φουντώνει, ωστε ο άνθρωπος αντί προς τα κάτω: προς την εκσπερμάτωση, να πάει προς τα πάνω: προς την πνευματική δύναμη κ επίγνωση. Του Q,Ρ,Σ,Νά η αληθινή λατρεία με τον αληθινό Χριστιανισμό ταυτίζεται, αλλα αυτό για να το καταλάβεις όλες τις θρησκείες να παραμερίσεις κ στην αλήθεια κ τη δικαιοσύνη να αφοσιωθείς πρέπει. Κ βέβαια, το hare q,r,s,na mantra σωστή λατρεία δέν είναι, στην πραγματικότητα με το hare q,r,s,na hare raama την QALI θεότητα επικαλούνται (διότι η qali επίσης ονομάζεται haraa το οποίο στην κλητική κάνει: hare, επίσης ο ςΙυΑ ονομάζεται hara του οποίου η τοπική πτώση είναι hare, δηλαδή hare σημαίνει επίσης "στον hara" τουτέστιν "στον ςΙυΑ"). Στο νόημα μπήκες.

Ο ΡΑΑΜΑ του Κάιν το έγκλημα σταμάτησε. Του Κάιν οι γόνοι: του γενάρχητους το έγκλημα να διαπράττουν εξακολουθούσαν, ώσπου ο ΡΑΑΜΑ στην αδικίατους τέλος έβαλε. Αφότου ο Κάιν στην Ινδία πήγε κ εγκαταστάθηκε, οι απόγονοιτου την Ινδία, προπάντων με κέντρο της Λάνκα το νησί, τη νότια Ινδία: κύρια έδρατους κ ορμητήριοτους έκαναν. Του Κάιν όλων των απογόνων αρχηγός ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ ήταν. Στο μέτωποτου ςΑΑΙυΑ ΤΙΛΑQΑ είχε, τρείς οριζόντιες φαρδιές γραμμές, που με της μύτης τη νοητή γραμμή ένα Τ, σατανιστικό σύμβολο, σχημάτιζε. Αυτό το σήμα, δηλαδή του Κάιν το σήμα έχοντας, κανείς να τον βλάψει οτι δέν μπορούσε πίστευε. Κ όντως, κανένας άνθρωπος να τον βλάψει δέν μπορούσε, ενώ ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ με την ασκητικήτου: κ οι θεοί να μήν τον βλάψουν εξασφάλισε. Κ όμως ο υπέρτατος Θεός ανθρώπου μορφή παίρνοντας τον ΡΑΑυΑ,ΝΑ εξόντωσε κ τους οπαδούςτου τσάκισε. Ο ΡΑΑΜΑ στο μέτωποτου του Θεού το ΤΙΛΑQΑ σημείωσε: απο το μεσόφρυο κ πάνω μιά κάθετη γραμμή, που με της μύτης τη νοητή κάθετη γραμμή μαζί κ με τον φρυδιών τη νοητή οριζόντια γραμμή μαζί σταυρό σχηματίζει. Του ψεύδους κ του φθόνου του δαίμονα τους οπαδούς να εξοντώνουμε πως μπορούμε κ οφείλουμε μας έδειξε. Του ΡΑΑΜΑ το όνομα όποιος επικαλείται, οι δαίμονες όσο ισχυροί κι αν είναι να τον βλάψουν δέν μπορούν, αντιθέτως με του ΡΑΑΜΑ την επίκληση ο ΡΑΑΜΑ, δηλαδή ο Θεός, παρών είναι κ τους δαίμονες καταστρέφει. Έτσι τον πονηρό συλλογισμότους, πως "αφού τους νικάμε, το δίκιο εμείς το έχουμε", τον καταρρίπτει. Εδώ βλέπετε μερικές εικόνες απο το έπος του ΡΑΑΜΑ καρτούν δημιουργημένο απο την ινδική κυβέρνηση σε  συνεργασία με την Ιαπωνία, το φτιάξανε για να τιμήσουν τα 200 χρόνια φιλικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Το ΤΙΛΑQΑ (σημάδι του μετώπου) των οπαδών του μοναδικού Θεού (υΙ,Σ,ΝΥ) που είναι μία κάθετη ή τρείς κάθετες γραμμές, σχεδόν κανείς δέν το φοράει μέσα σε όλο το έργο.

Μέσα στο όλο έργο οι μόνοι που έχουν ΤΙΛΑQΑ του μοναδικού Θεού (υΙ,Σ,ΝΥ) είναι ο ίδιος ο ΡΑΑΜΑ κ τα αδέρφιατου ΛΑΞΜΑ,ΝΑ κ βΑΑΡΑΤΑ. Εν συνεχεία βλέπετε τον βΑΑΡΑΤΑ, αριστερά στην εικόνα ο άλλος αδερφός ςΑΤΡΥγΝΑ φοράει ΤΙΛΑQΑ μιά κόκκινη βούλα που είναι το ΤΙΛΑQΑ των ςΑQΤΑΑΣ (!), ενώ δεξιά στην εικόνα ο αξιωματικός καθόλου ΤΙΛΑQΑ δέν έχει.

Παρακάτω βλέπετε τον άγιο σοφό υΙςυΑΜΙΤΡΑ, το ΤΙΛΑQΑτου είναι τρείς οριζόντιες γραμμές, δηλαδή το ΤΙΛΑQΑ των οπαδών του ςΙυΑ, αρχηγού όλων των δυνάμεων του κακού, κ επιπροσθέτως πάνω στις 3 οριζόντιες γραμμές έχει ένα καμπυλωτό V, το πασίγνωστο σημάδι της ςΑQΤΙ, ανώτατης θεότητας των σατανιστών. Με την οριζόντια γραμμή που υποδηλώνουν τα φρύδια κ την κάθετη που υποδηλώνει η μύτη, σχηματίζεται ένα V πάνω σε ένα Τ, το υπέρτατο σατανιστικό σύμβολο, το έχω δεί χαραγμένο (απο κάποιους σατανιστές που κάτι φθόνησαν) πάνω σε πέτρα στα ερείπια τοίχου χριστιανικού ναού. Έτσι λοιπόν οι σύγχρονοι Ινδοί τους αρχαίους αγίους σοφούςτους φαντάζονται.

Νά κι άλλος ένας μεγάλος αρχαίος άγιος σοφός, ο υΑΣΙΣΘΑ, αυτό πάλι τί είναι; το ΤΙΛΑQΑ του μοναδικού Θεού, μέσα στο κλασσικό σύμβολο των οπαδών της ςΑQΤΙ, το στρογγυλωπό V. Παρόλο που ο Q,Ρ,Σ,Νά ώς Θεός μιλώντας στο βΑΓΑυΑΔ-ΓΙΙΤΑ λέει καθαρά: τα πάντα είναι μέσα σε μένα, εγώ δέν είμαι μέσα σ' αυτά, δηλαδή όλα σε μένα ανήκουν, εγώ πουθενά δέν ανήκω. Εδώ αυτό το σήμα λέει ακριβώς το αντίθετο: είναι ό,τι πιό βλάσφημο μπορεί να γίνει σ' αυτόν τον κόσμο.

Παρακάτω βλέπετε πώς φαντάσθηκαν τον ΔΑςΑΡΑΘΑ, πατέρα του ΡΑΑΜΑ: αυτό που έχει δέν είναι υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑ ΤΙΛΑQΑ, είναι μισός ήλιος με 7 ακτίνες, κατα εντελώς τυχαία σύμπτωση όμοιο με το σύμβολο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ά! Νά κ ο ίδιος ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ, αρχηγός όλων των δυνάμεων της αδικίας κ στου σκότους πάνω στη γή. Του Κάιν γνήσιος απόγονος, το τραγούδιτου (που ακούγεται μέσα στο καρτούν) λέει "όποιος με χτυπήσει θα πεθάνει σάν σκυλί!" (το ίδιο που έλεγε κ ο Λάμεχ: 7πλάσια η εκδίκηση του Κάιν, ενώ του Λάμεχ εβδομηκοντάκις επταπλάσια". Για να το δείχνει αυτό ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ έχει το κλασσικό σημάδι των οπαδών του ςΙυΑ, δηλαδή του διαβόλου: τις 3 οριζόντιες γραμμές.

Απο απόσταση, στο μέτωποτου φαίνεται μόνο ένα ανεστραμμένο τρίγωνο, αντίστοιχο του V που λέγαμε, το πιό γνωστό σατανιστικό σύμβολο:

Καθώς λέγεται στο καρτούν, ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ αντλεί τις δυνάμειςτου απο τις ταντρικές (βλέπε σατανικές) τελετές που κάνει στο σπήλαιο ΝΙQΥΜβΙΛΑ, όπου η μεγάλη θεά χορεύει για πάρτητου. Εν συνεχεία βλέπετε ένα στιγμιότυπο απο το σπήλαιο που λέγαμε, απο παντου τρέχουν ρυάκια κ καταρράκτες αίματος περιόδου, που είναι η πιό δυναμωτική τροφή των διαβόλων, σ' αυτό που οφείλουν τη δύναμήτους:

Κι άλλη μιά εικόνα απο το σπήλαιο, με ρυάκια άφθονου περιοδικού αίματος, θα έλεγες πως απο όλον τον κόσμο εκεί συγκεντρώνεται και ρέει:

Εκει μέσα, μιά μορφή της μεγάλης θεάς με 6 χέρια (αφού 6 είναι ο πιό σημαντικός αριθμός των σατανιστών) χορεύει προς τέρψιν του ΡΑΑυΑ,ΝΑ, του ενσαρκωμένου διαβόλου: βλέπετε κ τα χέριατης που υψώνονται στο γνωστό σύμβολο που κάνει κ ο Batman με τον δείκτη κ το μικρό δάκτυλο υψωμένα εις ένδειξιν των κεράτων του σατανά: Κατα τ'άλλα οι Ινδοι δέν διανοούνται πως ο ΡΑΑυΑ,ΝΑ είναι η πιό αντιπροσωπευτική ενσάρκωση του ςΙυΑ δηλαδή του διαβόλου. Ψεύδονται οτι στη θρησκείατους διάβολος δέν υπάρχει, γιατί άν πούν την αλήθεια θα αποκαλύψουν πως αυτόν λατρεύουν κ όχι τον Θεό. Επίσης ψεύδονται οτι ο hΑΝΥΜΑΑΝ, μεγάλος βοηθός του ΡΑΑΜΑ, είναι τάχα ενσάρκωση του ςΙυΑ, για να δημιουργήσουν ένα άλλοθι.

Παρακάτω βλέπετε το αρχηγείο του ΡΑΑυΑ,ΝΑ, αρχηγού των διαβόλων: δυό βράχια που σχηματίζουν το V, με μιά γέφυρα απο πάνω για να γίνει το ανάποδο τρίγωνο, το πιό κοινό σύμβολο του σατανά. (περιέργως, στο χάρτη ολόκληρη η Ινδία έχει σχήμα ανεστραμμένου τριγώνου, λές κ ήταν της μοίραςτης εκείνη η χώρα να γίνει το μεγαλύτερο άντρο του σατανισμού).

Περιέργως, ακόμη κ η ΣΙΙΤΑΑ, η πιστή σύζυγος του ΡΑΑΜΑ (που δέν υπάρχει ανώτερη πίστη στον υΙ,Σ,ΝΥ απο αυτηνής)  δέν παριστάνεται με ΤΙΛΑQΑ του υΙ,Σ,ΝΥ αλλα με ΤΙΛΑQΑ της ςΑQΤΙ, την κόκκινη βούλα:

Την ίδια ακριβώς κόκκινη βούλα που είδαμε να έχει η μεγάλη θεά που δίνει τη δύναμη στον ΡΑΑυΑ,ΝΑ, άρχοντα του άδικου φθόνου, καθώς κ η αδερφή του ΡΑΑυΑ,ΝΑ, όπως βλέπετε παρακάτω:

Καθώς είπαμε, στο όλο έργο μόνο ο ίδιος ο ΡΑΑΜΑ έχει υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑ ΤΙΛΑQΑ, κ τα αδέρφιατου: ΛΑΞΜΑ,ΝΑ κ βΑΑΡΑΤΑ. Αλλά, ακόμη κ αυτό το υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑ ΤΙΛΑQΑ ξεφεύγει, έτσι όπως το παριστάνουν σάν μία κόκκινη βούλα (των οπαδών της ςΑQΤΙ) απο την οποία τραβήχτηκε προς τα πάνω η μπογιά για να γίνει κάθετη γραμμή. (Ούτε λόγος μέσα σε όλο το καρτούν για το πληρέστερο υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑ ΤΙΛΑQΑ που είναι 3 κάθετες γραμμές |||). Προσέξτε πάντως: τα φρύδια κ μάτια ορίζουν οριζόντια γραμμή, η μύτη ορίζει κάθετη γραμμή που συνεχίζεται με το υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑ ΤΙΛΑQΑ, έτσι αυτές οι δύο γραμμές κάνουν το σχήμα του κανονικού χριστιανικού σταυρού.

Αυτά τα λίγα τα σημείωσα για να φανεί στον κάθε απροκατάληπτο άνθρωπο πως ακόμη κ οι δήθεν οπαδοί του Q,Ρ,Σ,Νά κ του υΙ,Σ,ΝΥ είναι στην πραγματικότητα σατανολάτρες. Όλοι οι σατανολάτρες του κόσμου πιστεύουν στο Θεό. Αλλα θεωρούν οτι ο Θεός είναι υποδεέστερος του δικούτους θεού, δηλαδή του διαβόλου, κ ακόμη θεωρούν πως όλες οι δυνάμεις προέρχονται απο τον διάβολο, γι' αυτό κ οι Φαρισαίοι για τον Χριστό έλεγαν "με (τη δύναμη του) άρχοντα των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια", κ ο Χριστός τους απάντησε πως αυτό που είπαν είναι η πιό ασυγχώρητη βλασφημία. Ή, με άλλα λόγια, θεωρούν πως οι δυνάμεις δέν πηγάζουν απο την αγάπη, αλλα απο τα νεκρά προϊόντα του σέξ: σπέρμα κ αίμα περιόδου. Συνεπώς κατα τη θεωρίατους η ύλη είναι η αιτία του σύμπαντος κ όχι το πνεύμα που διαμορφώνει κ κουμαντάρει την ύλη. Στο ίδιο αυτό καρτούν της ΡΑΑΜΑιΑ,ΝΑ μπορείτε να δείτε τον ΡΑΑΜΑ κ τον ΛΑΞΜΑ,ΝΑ ώς μικρά παιδιά (κατα τη διδασκαλία, υποτίθεται, του υΙςυΑΜΙΤΡΑ) να προσεύχονται στη θεά QΑΛΙ (με ύμνο απο έργο που γράφηκε κάπου τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα απο την έλευση του ΡΑΑΜΑ!) προκειμένου να αποκτήσουν δύναμη να πολεμήσουν εναντίον των δαιμονίων. Είναι η ίδια πίστη των Φαρισαίων, σατανιστών: οτι "με τη δύναμη του άρχοντα των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια".

Πραγματικός κύριος όλων των δυνάμεων είναι ο Θεός, που ενσαρκώθηκε ώς ΡΑΑΜΑ κ ώς Q,Ρ,Σ,ΝΑ κ με πολλές άλλες μορφές. Απο του ΡΑΑΜΑ, του Q,Ρ,Σ,Νά, του υΙ,Σ,ΝΥ, του Ιησού Χριστού τη λατρεία κανέναν να αποτρέψω δέν θέλω. Αλλα σε όλες τις σωστές λατρείες μέσα παγίδα υπάρχει: όλου του κόσμου οι ιερείς σήμερα, πρώτοι κ καλύτεροι οι "Χριστιανοί" κ οι "υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑΑΣ" υπηρετούν τους άρχοντες του κόσμου, που ανεξαιρέτως είναι σατανολάτρες, κ απορρίπτοντας τους ιερείς κ αρχηγούς θρησκειών είναι καλύτερα να απορρίπτει κανείς όλες τις θρησκείες παρά να λατρεύει με τρόπο που εντεχνότατα υποβάλλουν οι σατανιστές, τρόπο που τους ίδιους βολεύει. Καλύτερα όλες τις θρησκείες να απορρίπτουμε, αλλα για την αλήθεια κ τη δικαιοσύνη τα πάντα να κάνουμε. Όλες τις θρησκείες να δεχόμαστε, μέχρι εκεί που είναι θρησκείες του Θεού, κ όχι παρέκει.

Έπειτα ο Θεός στη γή ώς Ιησούς Χριστός ήρθε, κ ξανά τις δύο παραβάσεις για να ξεπεράσουμε τον δρόμο μέσω δύο κανόνων έδειξε: "με όλησου τη δύναμη, με όλησου την καρδιά, με όλησου τη διάνοια τον Θεό θα αγαπήσεις " κ "τον πλησίονσου σάν τον εαυτόσου θα τον αγαπήσεις". Φυσικά, άν ο άνθρωπος τον Θεό αγαπούσε, του Θεού την ζωής σωτήρια εντολή δέν θα παραβίαζε, στην ίδιατου τη ζωή ενάντια πράττοντας το προπατορικό αμάρτημα δέν θα διέπραττε. και άν ο Κάιν τον πλησίοντου, δηλαδή τον Άβελ αγαπούσε, το έγκληματου δέν θα διέπραττε. Αυτοί καί οι δύο οι κανόνες με μιά λέξη: η αγάπη είναι.

Επειδή του Κάιν οι γόνοι το χάρισμα είχαν αποκτήσει: όποιος τους χτυπά στο πολλαπλάσιο να τον εκδικούνται, ο Θεός ώς Ιησούς Χριστός τους χτύπησε κ όλη την εκδίκησητους δέχθηκε, έτσι για ανθρώπους άλλη εκδίκηση να μήν τους μένει. Δηλαδή θυσιαζόμενος το χάρισματους, το "υΑΡΑΜ" που είχαν, το αχρήστεψε. Να τον πιάσουν όταν πήγαν, "εμένα ζητάτε, αυτούς (τους μαθητέςμου) αφήστετους" είπε, κ όντως τους μαθητέςτου άφησαν, μόνο τον ίδιο σταύρωσαν. Τέτοια αυτοθυσία αφού έκανε, και πώς του αληθινού Θεού ενσάρκωση να μήν είναι; Με της θείας ευχαριστίας (δηλαδή θυσίας) το μυστήριο, των Καϊνιτών τον φθόνο εκείνος υφίσταται εμείς για να γλυτώνουμε, κ πώς οι "υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑΑΣ" ώς Θεό δέν τον δέχονται; αληθινοί υΑΑΙ,Σ,ΝΑυΑΑΣ (του υΙ,Σ,ΝΥ λάτρεις) άν ήταν, ώς υΙ,Σ,ΝΥ θα τον αναγνώριζαν.

Ο Θεός στη γή ήρθε, νίκησε, κ πάλι θα έρθει, θα νικήσει. Οι Ινδοί του Θεού την μελλοντική ενσάρκωση QΑΛQΙ ονομάζουν. Ο QΑΛQΙ όταν έρθει, την ανομία απο τη γή θα ξερριζώσει, κ τον QΟQΑ κ τον υΙQΟQΑ θα εξοντώσει. Οι QΟQΑ κ υΙQΟQΑ τις δύο κύριες παραβάσεις συμβολίζουν, αλλα επίσης συγκεκριμένες δυνάμεις είναι, ίσως κ δύο κράτη, ας πούμε η Αμερική κ η Ρωσία. Αυτοί οι δύο στην Αγία Γραφή Γώγ κ Μαγώγ ονομάζονται, κ παρόμοια ονόματα σε ισλαμική προφητεία έχουν. Το προφητικό έργο QΑΛQΙ-ΠΥΡΑΑ,ΝΑΜ γράφει οτι: ο QΑΛQΙ τους QΟQΑ κ υΙQΟQΑ να εξοντώσει θα δυσκολευτεί, διότι όταν τον έναν εξοντώνει, ο άλλος κοιτάζονταςτον τον ανασταίνει. Τότε οι θεοί τον QΑΛQΙ συμβουλεύουν μαζί να τους εξοντώσει, ωστε ο ένας τον άλλον να αναστήσει να μή μπορεί, κ ο QΑΛQΙ τους δύο μαζί με ευκολία εξοντώνει.

Καθώς ο QΑΛQΙ το κακό να ξερριζώσει πολεμά, όλοι οι άνθρωποι μαζίτου να συνταχθούμε πρέπει. Μαζίτου για να συνταχθούμε, του QΑΛQΙ την επίκληση να χρησιμοποιούμε θα πρέπει, η οποία επίκληση είναι: ΡΙΙχ QΑΡΟ ιΑΜΑhΟ ΑΜΑΑΝ (με το λατινικό αλφάβητο= rii: qaro jamaho amaan. με το κυριλλικό= РИх КАРО ЯМАҺО АМААН. με το ινδικό αλφάβητο: रीः करॉ यमहॉ अमान् μόνο οκτώ συλλαβές).

‘ΥΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ‘ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΒΑΡΥΚΑΡΔΙΟΙ; ‘ΙΝΑ ΤΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΖΗΤΕΙΤΕ ΨΕΥΔΟΣ;

(μή φεύγετε, ακολουθούν οι χρήσιμες επεξηγήσεις)