Ο Αριστοτέλης πρωτοείδε το φως του ήλιου το:
- 385 π.Χ
- 384 π.Χ
- 383 π.Χ
- 384 μ.Χ
Ο τόπος γέννησης του Αριστοτέλη ήταν:
- Η Αθήνα
- Η Θεσσαλονίκη
- Τα Στάγειρα
Ο Αριστοτέλης έφτασε στην Αθήνα για να σπουδάσει, όταν ήταν:
- 27 ετών
- 17 ετών
Όταν ο Αριστοτέλης έφτασε στην Αθήνα:
- συνάντησε και γνωρίστηκε με τον Πλάτωνα
- δε γνώρισε τον Πλάτωνα, γιατί την περίοδο εκείνη βρισκόταν
στη Σικελία
Ο Εύδοξος από την Κνίδο:
- επηρέασε πολύ σημαντικά την προσωπικότητα του Αριστοτέλη
- δεν επηρέασε τον Αριστοτέλη, γιατί είχε επηρεαστεί ήδη πάρα
πολύ από την προσωπικότητα του Πλάτωνα
Ο Αριστοτέλης έμεινε στην Ακαδημία για:
- 30 χρόνια
- 40 χρόνια
- 20 χρόνια
Ο Αριστοτέλης, παρά τη γενικότερη αντίδρασή του προς διάφορους φιλοσόφους
και σοφιστές:
- δεν αμφισβήτησε ποτέ τον Πλάτωνα
- αμφισβήτησε τον Πλάτωνα
Όταν ο Αριστοτέλης είχε να επιλέξει ανάμεσα στους φίλους και την αλήθεια,
επέλεγε:
- τους φίλους
- την αλήθεια
Η εκπαίδευση του Αλέξανδρου από τον Αριστοτέλη έγινε κυρίως:
- στα Στάγειρα
- στην Αθήνα
- στη Μίεζα
Ο Αριστοτέλης έμεινε στη Μακεδονία μέχρι το:
- 345 π.Χ
- 335 π.Χ
- 330 π.Χ
- 340 π.Χ
Ο θάνατος του Αλέξανδρου, ο οποίος επηρέασε και τον Αριστοτέλη, συνέβη το:
- 323 π.Χ
- 333 π.Χ
- 330 π.Χ
- 324 π.Χ
Ο Αριστοτέλης, κατά την επάνοδό του στην Αθήνα, συνοδευόταν από τον φίλο
του:
- Ερμία
- Θεόφραστο
- Εύδοξο
Ο Αριστοτέλης, μετά την επάνοδό του στην Αθήνα, αρχίζει να διδάσκει:
- στο Λύκειο
- στην Ακαδημία
Ο Αριστοτέλης πέθανε στην:
- Μακεδονία
- Χαλκίδα
- Αθήνα
Όταν ο Σταγειρίτης φιλόσοφος έφυγε από την Αθήνα, απάντησε σε μία ερώτηση
ενός ανθρώπου και χαρακτήρισε την Αθήνα:
- αγαθή
- πάγκαλη
Στα Ηθικά Νικομάχεια, ο Αριστοτέλης μίλησε διεξοδικά για:
- την ευδαιμονία
- την ευβουλία
Ο Αριστοτέλης έδωσε έναν ορισμό για την ευδαιμονία:
- στο α' βιβλίο των Ηθικών Νικομαχείων
- στο β' βιβλίο των Ηθικών Νικομαχείων
- στο γ' βιβλίο των Ηθικών Νικομαχείων
Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι οι άνθρωποι μπορούν να εξασφαλίσουν την ευδαιμονία
τους:
- μόνο μέσα από την κατάκτηση της αρετής
- μόνο μέσα από την λατρεία του θείου
Ο Αριστοτέλης αρχικά διέκρινε την ψυχή σε δύο μέρη. Αυτά ήταν:
- Το λόγον έχον μέρος και το μέρος που μετέχει του λόγου
έχοντος και του αλόγου.
- Το λόγον έχον μέρος του αλόγου.
Ο Αριστοτέλης κατέληξε σε μία τριμερή διαίρεση της ψυχής:
- το λόγον έχον μέρος, το άλογον και το σοφιστικόν
- το σοφιστικόν, το λογικόν και το άλογον
- το λόγον έχον μέρος, το άλογον, και το μέρος που μετέχει του
αλόγου και του λόγου έχοντος