1.
οὖν ἐστιν ἀποτροπὴ τῶν τοιούτων λόγων, ἐγὼ προερῶ. 2. ἐγὼ δ’ ὁ πρὸς
τοῦτον ἀντιτεταγμένος (καὶ γὰρ τοῦτ’ ἐξετάσαι δίκαιον)
(αρσ. γεν. εν.) κύριος ἦν; οὐδενός· 3. ἅπαντες γὰρ ἴσμεν
ἡμέρᾳ ἡ εἰρήνη ἐγένετο. 4. Ληπτέον δὲ πρῶτον
ὅρους λέγουσι τῆς ὀλιγαρχίας καὶ δημοκρατίας, καὶ
τὸ δίκαιον τό τε ὀλιγαρχικὸν καὶ δημοκρατικόν. 5. ὥστε
(αρσ. αιτ. εν.) χρὴ καλεῖν πολίτην καὶ
ὁ πολίτης ἐστὶ σκεπτέον. 6.
γὰρ ἄλλου δεῖ δίκην παρὰ πρέσβεων ἢ λόγων λαμβάνειν; 7. Πρῶτον μὲν οὖν
ὁρίσασθαι δεῖ
(αρσ. γεν. πληθ.) ὀρεγόμενοι καὶ
(αρσ. γεν. εν.) τυχεῖν βουλόμενοι τολμῶσί τινες ἀδικεῖν. 8. ἡδέως ἂν
οὖν αὐτῶν πυθοίμην,
(αρσ. δοτ. πληθ.) ἡμᾶς τῶν προγεγενημένων κελεύουσιν ὁμοίους γίγνεσθαι... |