σῖτ (σῖτος,
ονομ. πληθ.) τε σιτῇ καὶ ποτὰ πίνεις τὰ φαυλότατα
τοῦ
δυσμόρου πεπτῶτος Οἰδίπ-Οἰδίπ (Οἰδίπους,
γεν. ενικού) γόνου
προεῖπαν δὲ ταῖς γυναι (γυνή)
μὴ ποιεῖν κραυγήν
Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρ (Ἄρης,
γεν. εν.) μὲν τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες
κἀπὶ χρω-χρ (χρώς,
δοτ. εν.) διψίαν κόνιν παλύνας
ἐρισάντων περὶ τῆς ἀρχῆς
Λεωτυχίδα μὲν ὡς Ἄγιδος ὄντος υἱ-υἱ (υἱός,
γεν. εν.), Ἀγησιλάου δὲ ὡς Ἀρχιδάμου
ἐπειδὴ γάρ, ὦ ἄνδρες,
αἱ ν (ναῦς)
διεφθάρησαν |
