Άσκηση στα ανώμαλα ουσιαστικά - Μεταπλαστά, 5η

πατέρα δὲ καὶ οὗτοι καὶ πάντες κατὰ ταὐτὰ Ἑλένης Δ (Ζεύς, αιτ. εν.) καὶ οὐ Τυνδάρεων εἶναι νομίζουσι
καὶ ἵππων δὲ καὶ κυν (κύων, γεν. πληθ.) ἐπιμελητὰς καθίστη
καὶ τῶν κατὰ κράτος ἀναλώτων τειχέων τῇ φιλανθρωπίᾳ ὑπὸ χεῖρ (χείρ, αιτ. εν.) ἐποιεῖτο.
τούτοις γάρ ἐστιν εἰρημένον Ποσειδῶν (Ποσειδών, γεν. εν.) καὶ λίμνης Τριτωνίδος θυγατέρα εἶναι
ηὔξησε γὰρ τὰ μὲν δόρ (δόρυ, αιτ. πληθ.) ἡμιολίῳ μεγέθει, τὰ δὲ ξίφη σχεδὸν διπλάσια κατεσκεύασεν
(τὰ βιβλία) ὑπὸ δὲ νοτίας καὶ σ (σής, γεν. πληθ.) κακωθέντα ὀψέ ποτε ἀπέδοντο...
ὁ δὲ ὡς ἤκουσε, ἀναστενάξας μέγα εἶπε· ὦ Ἄπολλ (Ἀπόλλων, κλητ. εν.) χρηστήριε, ἦ μεγάλως με ἠπάτηκας
ταῦτʼ οὖν μαρτύρ, (μάρτυς, γεν. πληθ.) ταῦτʼ ἐλέγχων τινῶν ἔτι δεῖται μειζόνων;
γενομένης δὲ ναυμαχίας ἰσχυρᾶς πολλαὶ ν (ναῦς, ον. πληθ.) παρʼ ἀμφοτέρων διεφθάρησαν
οὗτος εἰρήκει περὶ τῶν οἰκήσεων τῶν ἐν τῇ Π (Πνύξ, δοτ. εν.)
ὁ δὲ Φιμβρίας αὐτὸν ἐπελθὼν ἔκτεινεν ἐν φρέ (φρέαρ, δοτ. εν.) κρυπτόμενον
λευκανίαν δὲ τὸ πρὸς τῇ κλει (κλείς, δοτ. εν.) κοῖλον ὀνομάζουσιν
χρὴ δὲ καὶ χαλαρὰν ἀπὸ τοῦ γόν (γόνυ, γεν. εν.) ἀφεῖσθαι τὴν κνήμην σὺν τῷ ποδί
οἴονται γὰρ οὐ μικρῷ τινι τῷ δελέ (δέλεαρ, δοτ. εν.) τούτῳ ἀνασπάσειν ἕκαστος τὴν παρ' ἡμῶν εὔνοιαν.
κατὰ Ῥώμην περισπούδαστα ἦσαν τὰ χήνεια ἥπ (ἧπαρ, ον. πληθ.)
κείνῃ γὰρ καὶ κάλλος ἑοῦ κοινώσατο φωτὸς καὶ θάνατον κείνης μίξεν ἑῷ κνέφ (κνέφας, δοτ. εν.)
καὶ ἀνήνεγκαν τὰ στέ (στέαρ, αιτ. πληθ.) ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον
ἔκτισαν ἐν τῇ Σικελίᾳ πρὸς αὐτοῖς τοῖς θερμοῖς ὕδ (ὕδωρ, δοτ. πληθ.) πόλιν, ὀνομάσαντες Θέρμα
Γίνεταί ποτε μὲν ἐν τῷ ὠτ (οὖς, δοτ. εν.) φλεγμονὴ