Άλλα βιογραφικά

Φιλολογικό ψευδώνυμο της Ήβης Σκανδαλάκη, που γεννήθηκε το 1910 στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική και Γερμανική Φιλολογία. Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1930 με την ποιητική συλλογή Φωνές Εντόμου. Η ποίησή της είναι διαποτισμένη από έντονα θρησκευτικά βιώματα συνδυασμένα με όλη την αγωνία για την τύχη της ανθρώπινης ύπαρξης. Ποιητικές συλλογές: Φωνές Εντόμου (1930), Προφητείες (1931), Φλεγομένη Βάτος (1935), Ο Γυρισμός του Ασώτου (1936), Ωσανά και Οραματισμοί (1939), Λυρική Εξομολόγηση (1945), Η Εποχή του Ύπνου και της Αγρύπνιας (1950), Ανθρώπινο Σχήμα (1961), Το Φράγμα της Σιωπής (1965), Εκλογή (1930-1950), Τα Ποιήματα (1934-1974), 1975.

Πηγή: Σχολικό βιβλίο β' λυκείου

 

Η Μελισσάνθη (πραγματικό όνομα Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική και γερμανική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στην Abendschule Αθηνών αντίστοιχα και φοίτησε στην προπολεμική Δημοσιογραφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε επίσης με την αγγλική γλώσσα, τη μουσική, τη ζωγραφική και τον χορό. Εργάστηκε ως καθηγήτρια γαλλικών σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία και ως δημοσιογράφος. Το 1932 παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ν. Σκανδαλάκη, δικηγόρο, πολιτικό και συγγραφέα φιλοσοφικών πραγματειών. Συνεργάστηκε σε λογοτεχνικές και θεατρικές εκπομπές του Ελληνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1945-1955), ήταν μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς (1961-1972), της επιτροπής Κρατικών Βραβείων (1969-1975), του Κύκλου για το παιδικό βιβλίο (1969-1971). Πέθανε στην Αθήνα.

Στον χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1930 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής Φωνές εντόμου και το 1931 κυκλοφόρησε τη λιθογραφημένη ποιητική συλλογή Προφητείες, η οποία αποτέλεσε το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Η ποίηση της Μελισσάνθης τοποθετείται στον χώρο του υπαρξισμού και της μεταφυσικής αγωνίας. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα πλαίσια της παραδοσιακής στιχουργικής και οδηγήθηκε σταδιακά προς τον ελεύθερο στίχο (από το 1945), επιλογή που οδήγησε και σε μια ανάλογη ανανέωση των θεματικών και γλωσσικών της επιλογών. Ασχολήθηκε επίσης με το φιλοσοφικό δοκίμιο και τις λογοτεχνικές μεταφράσεις. Τιμήθηκε με τον Έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών (1936), την Εύφημο Μνεία Βραβείου Παλαμά, το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1965), το Παράσημο Χρυσούς Σταυρός Τάγματος Εποποιίας, το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976), το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη, το Βραβείο Μεταφραστών, το Μετάλλιο Δήμου Πειραιώς και το Αργυρούν Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ.

Εργογραφία

 

Ι.Ποίηση

Φωνές εντόμου· Ποιήματα

Προφητείες

Η Φλεγόμενη βάτος

Γυρισμός του Ασώτου

Ωσαννά και Οραματισμός

Λυρική Εξομολόγηση· Φωτόδραμα

Η εποχή του Ύπνου και της Αγρύπνιας

Ανθρώπινο Σχήμα· Ποιήματα

Το Φράγμα της Σιωπής

Εκλογή· Ποιήματα

Μικρή εκλογή 1930-1961

Εκλογή 1961-1965

Εκλογή 1961-1977

Τα Νέα Ποιήματα 1974-1982

ΙΙ.Δοκίμιο

Νύξεις

ΙΙΙ.Παιδική λογοτεχνία

Ο μικρός αδελφός· Θέατρο

Με τους αρχαίους θεούς· Παιδικές ιστορίες

ΙV. Μεταφράσεις

Γκαρνιέ Πιερ, Εκλογή

Ντίκινσον Έμιλυ, Ποιήματα

Βαλερύ Πωλ, Χορός και Ψυχή· Πρόλογος – Μετάφραση Μελισσάνθης

V. Συγκεντρωτικές εκδόσεις

Εκλογή. 1930-1950

Τα Ποιήματα της Μελισσάνθης (1930-1974)

Οδοιπορικό· Ποιήματα 1930-1984