ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Βιογραφίες Ανθολογούμενων Λογοτεχνών στα βιβλία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γυμνασίου - Λυκείου


Ζαλοκώστας Γεώργιος (1805-1858)


Zalokostas

Σύντομο βιογραφικό για σχολική χρήση. Κατέβασε σε αρχείο

Γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου το 1805, γιος πλούσιου εμπόρου που έπεσε στη δυσμένεια του Αλή Πασά και κατέφυγε με τον Γεώργιο και τον αδερφό του Δημήτριο στο Λίβορνο. Έτσι ο Ζαλοκώστας πήγε σε ιταλικό σχολείο, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ξεκίνησε σπουδές νομικής, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε. Μετά την έναρξη της επανάστασης του 1821 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πύργο της Ηλείας. Έφυγε για το Μεσολόγγι και υπήρξε ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες μετά την ηρωική έξοδο του 1826.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1851 με τη βράβευσή του στον Ράλλειο ποιητικό διαγωνισμό για το έργο του Μεσολόγγιον. Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, τη μετάφραση, το αισθητικό και το λογοτεχνικό δοκίμιο. Γνωστός ωστόσο έγινε κυρίως με καντάδες όπως οι Μια βοσκοπούλα αγάπησα και Η αναχώρησίς της, που στηρίχτηκαν σε ιταλικά πρότυπα και έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς στην εποχή τους. Πέθανε στην Αθήνα.

Από μορφολογικής απόψεως φέρει την σφραγίδα του ιταλικού Νεοκλασικισμού, της δημοτικής ποίησης και του Ρομαντισμού. Από τους Ιταλούς ποιητές παρέλαβε τον ρυθμό, την πλοκή του στίχου, την αρμονικότητα και την ομοιοκαταληξία, ενώ από τα δημοτικά τραγούδια κυρίως τη ζωντανή γλώσσα και την τεχνοτροπία. Από την Ρομαντική Σχολή των Αθηνών επηρεάστηκε από την καθαρεύουσα και κάποια στοιχεία ύφους, τα οποία χρησιμοποίησε κυρίως στα πατριωτικά του ποιήματα. Έτσι μοιράζει την ποιητική του παραγωγή ανάμεσα στην δημοτική και την καθαρεύουσα. Από απόψεως περιεχομένου, βασικά στοιχεία της ποίησης του Ζαλοκώστα είναι η αγάπη προς την πατρίδα, κυρίως με την περιγραφή επεισοδίων από τον αγώνα. Έγραψε όμως και λυρικά ποιήματα, τα περισσότερα των οποίων οφείλουν τη δημιουργία τους στις προσωπικές δυστυχίες που αντιμετώπισε ο ποιητής (θάνατος επτά παιδιών του).

Πηγές: Ε.ΚΕ.ΒΙ., ΠΟ.Θ.Ε.Γ

Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:

Η αναχώρησή της

 

 

Άλλα βιογραφικά

Γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου και πέθανε στην Αθήνα. Πήρε μέρος στον αγώνα της εθνικής ανεξαρτησίας. Έγραψε επικολυρικά ποιήματα, για να εξυμνήσει τον αγώνα του 1821, αλλά και μικρά λυρικά για περιστατικά της προσωπικής ζωής. Μερικά από τα τελευταία μελοποιήθηκαν και έφθασαν ως τις μέρες μας σαν τραγούδια, όπως Το φίλημα [Μια βοσκοπούλα αγάπησα, από το κωμειδύλλιο Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας], Ο βοριάς που τ' αρνάκια παγώνει κ.ά. Ο Λίνος Πολίτης (Ποιητική Ανθολογία, Εισαγωγή, σ. 11) σημειώνει: «Είναι ένας ποιητής περίεργα διχασμένος. Γράφει αδιάκριτα στη δημοτική ή στην καθαρεύουσα, καθώς και ποιήματα επικολυρικά ή μικρότερα λυρικά, τον γνησιότερο εαυτό του τον βρίσκει ωστόσο στους ελάσσονες τόνους των ειδυλλιακών του ποιημάτων, σε μια στιχουργική μορφή ιδιαίτερα μελωδική». Χαρακτηριστικό ότι σε επιστολή του δηλώνει τον θαυμασμό του για την ποίηση του Διονυσίου Σολωμού.

 

Πηγή: Σχολικό βιβλίο α' λυκείου

 

Ο Γεώργιος Ζαλοκώστας γεννήθηκε στο Συρράκο της Ηπείρου, γιος πλούσιου εμπόρου που έπεσε στη δυσμένεια του Αλή Πασά και κατέφυγε με τον Γεώργιο και τον αδερφό του Δημήτριο στο Λίβορνο. Έτσι ο Ζαλοκώστας πήγε σε ιταλικό σχολείο, άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ξεκίνησε σπουδές νομικής, τις οποίες δεν ολοκλήρωσε. Μετά την έναρξη της επανάστασης του 1821 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στον Πύργο της Ηλείας. Εκεί έχασε και τους δύο γονείς του σε μια μέρα και λίγο αργότερα τον αδερφό του. Έφυγε για το Μεσολόγγι και υπήρξε ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες μετά την ηρωική έξοδο του 1826. Ο Ζαλοκώστας πολέμησε δίπλα στον οπλαρχηγό Παπασταθόπουλο και μετά την απελευθέρωση υπηρέτησε ως οικονομικός αξιωματικός, θέση που διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Κατηγορήθηκε για συνεργεία στη συνομωσία κατά της βαυαροκρατίας. Συνεργάστηκε στην έκδοση του περιοδικού Μνημοσύνη με τον Ι.Ν.Λειβαδέα, και της Ευτέρπης με τον Κων/νο Πωπ. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1851 με τη βράβευσή του στον Ράλλειο ποιητικό διαγωνισμό για το έργο του Μεσολόγγιον. Το ποιητικό έργο του Γεώργιου Ζαλοκώστα κινήθηκε άλλοτε στον χώρο της καθαρεύουσας και άλλοτε στα πλαίσια μιας απλούστερης γλώσσας, με επιρροές που καλύπτουν το ευρύ φάσμα από τον ρομαντισμό των αδερφών Σούτσων και το νεοκλασικιστικό ιδεώδες ως την ποίηση του Σολωμού και της Επτανησιακής σχολής. Ιδιαίτερης ευαισθησίας είναι τα ποιήματα που συνέθεσε μετά τον θάνατο των δύο παιδιών του, που σφράγισε τη ζωή του. Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία, τη μετάφραση, το αισθητικό και το λογοτεχνικό δοκίμιο. Γνωστός ωστόσο έγινε κυρίως με καντάδες όπως οι Μια βοσκοπούλα αγάπησα και Η αναχώρησίς της, που στηρίχτηκαν σε ιταλικά πρότυπα και έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς στην εποχή τους. Πέθανε στην Αθήνα.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ

Εργογραφία

 

• Αι σκιαί του Φαλήρου. 1844.

• Ο Βότσαρης. 1850.

• Το Μεσολόγγιον. 1851.

• Το στόμιον της Πρεβέζης. 1852.

• Αμαρτωλοί και Κλέπται. 1853.

 

Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ



 

ΕΚΕΒΙ ΕΚΕΒΙ

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

σαν σήμερα σαν σήμερα

Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού

ΠΟ.Θ.Ε.Γ. ΠΟΘΕΓ