Από τη Συλλογή Τα τραγούδια της ταπεινής ζωής (Λευκωσία 1954).
Νυχτες
Καλά, θ' απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.
Όμως όταν τελειώσουν όλα
τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,
και πουν οι φίλοι καληνύχτα,
και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι, τι θα γίνει;
Το ξέρεις πως σκληρή, αδυσώπητη
σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θα 'σαι μονάχος.
Και τότες θα λογαριαστείτε.
Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.
Θα 'σαι μονάχος
κι ανυπεράσπιστος απ' τα θέατρα και τα κέντρα,
κι απ' τη δουλειά σου και τους φίλους.
Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.
Θά 'ρθεις, δεν γίνεται. Είν' τόσο σίγουρη γι' αυτό, και περιμένει.
Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.
Ποιο πρόβλημα απασχολεί τον ποιητή; Ποιοι στίχοι κυρίως το εκφράζουν;
Ποια είναι η διέξοδος στο πρόβλημα; Είναι αποτελεσματική;
Σε ποιους ανθρώπους νομίζετε ότι παρουσιάζονται τέτοια προβλήματα;
Κώστας Μόντης (1914-2004)
Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρου.
Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.
Στο έργο του απεικονίζονται τα σπουδαιότερα ιστορικά γεγονότα (αγγλοκρατία, εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας 1955-1959, πολιτικά και πολεμικά δρώμενα της δεκαετίας
1960-1970, πραξικόπημα και τουρκική εισβολή, εξελίξεις μετά το 1974) και ο ιδιαίτερος
τρόπος ζωής και σκέψης του σύγχρονου Κυπρίου, με τη μέθοδο του υπαινιγμού και της
πικρής ειρωνείας. Έργα: Minima (Λευκωσία
'46). Τα τραγούδια της ταπεινής ζωής (Λευκωσία '54), Αγνώστῳανθρώπῳ (Λευκωσία
'62), Ποίηση (Λευκωσία '62), Εξ ιμερτήςΚύπρου (Λευκωσία '69). Ανθολόγηση από τις
«Στιγμές» (Αθήνα 1978) κ.ά.