Ὥσπερ δὲ ἡ γῆ (παμφορωτάτη ἐστίν),

οὕτω καὶ ἡ θάλαττα περὶ τὴν χώραν

παμφορωτάτη ἐστίν.

Καὶ μὴν ὅσαπερ ἀγαθά ἐν ταῖς ὥραις

οἱ θεοὶ παρέχουσι (τοῖς ἀνθρώποις),

καὶ ταῦτα πάντα ἐνταῦθα πρῳαίτατα μὲν ἄρχεται,

ὀψιαίτατα δὲ λήγει.

Και όπως ακριβώς η γη παράγει κάθε λογής αγαθά,

έτσι και η θάλασσα γύρω από τη χώρα

είναι πολύ προσοδοφόρα.

Και ασφαλώς, όσα, βέβαια, αγαθά σε κάθε εποχή

δίνουν οι θεοί στους ανθρώπους,

και αυτά όλα εδώ πάρα πολύ νωρίς αρχίζουν

και πάρα πολύ αργά σταματούν.