Το τραγούδι Papaoutai είναι γραμμένο στα γαλλικά και λόγω του κειμένου του προσφέρεται για μαθητές/τριες Γ' Γυμνασίου (ή και Β' Γυμνασίου εφ' όσον συμφωνεί και ο/η εκπαιδευτικός της γαλλικής γλώσσας). Στο τραγούδι αυτό ασκείται κριτική σε έναν πατέρα για τη ψυχολογική απουσία του από τη ζωή του παιδιού του, με τον ισχυρισμό ότι ο πατέρας είναι υπερεργαζόμενος.
Στο επίσημο μουσικό βίντεο του τραγουδιού...
... υπάρχει ένας γιος και ένας πατέρας οι οποίοι φορούν ολόιδια ρούχα. Ο πατέρας έχει ένα βλέμμα απλανές και είναι άκαμπτος σαν κούκλα. Ο γιος προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον πατέρα του (μέσω του χορού), αλλά ανταποκρίνεται μόνο για πολύ λίγο (από το 3'00'' μέχρι το 3'20''). Στο τέλος (μετά το 3'20'') ο γιος προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον πατέρα του προσπαθώντας να "μιλήσει στη γλώσσα του" / "να μπει στο δικό του κόσμο". Παράλληλα εμφανίζονται άλλα "ζευγάρια" πατεράδων - γιων (τα ολόιδια ρούχα των "ζευγαριών" παραπέμπουν στην σχέση πατέρα - γιου) όπου υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους (αλληλεπιδρούν μέσω του χορού).
Άξιο παρατήρησης είναι ότι στο μουσικό βίντεο δεν γίνεται αναφορά για τη σχέση πατέρα κόρης και η γυναικεία παρουσία στο βίντεο είναι εξαιρετικά διακριτική (κάποια δευτερόλπετα χορεύουν δύο γυναίκες). Επιπρόσθετα οι συμμετέχοντες/ουσες στο μουσικό βίντεο είναι είτε νεγροειδείς είτε μιγάδες (ο ίδιος ο ερμηνευτής είναι μιγάς). Γιατί άραγε;; Δεν υπάρχουν κάποιες δηλώσεις του ερμηνευτή σχετικά με τα θέματα αυτά...
O ερμηνευτής του τραγουδιού, Stromae (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Paul van Haver) είναι από ρουαντανό πατέρα (αρχιτέκτονας, ο οποίος σκοτώθηκε το 1994 στη γενοκτονία της Ρουάντα ενώ πήγαινε να επισκεφτεί στη Ρουάντα την οικογένεια καταγωγής του) και βελγίδα μητέρα. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και πήγε σχολείο στο Βέλγιο. Μολαταύτα έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του ότι υπάρχουν στιγμές που δεν αισθάνεται ιδιαίτερα βέλγος. Σύμφωνα με δηλώσεις του ερμηνευτή το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο (Stromae) είναι αναγραμματισμός της λέξης maestro σύμφωνα με τη γαλλική αργκώ.
Τα βιογραφικά στοιχεία του ερμηνευτή, η θεματική του τραγουδιού, η εξαιρετικά διακριτική παρουσία γυναικών ή κοριτσιών στο μουσικό βίντεο μπορούν να αποτελέσουν αφόρμηση για συζήτηση (εφ' όσον η δυναμική της ομάδας το επιτρέπει) για θέματα προσφυγιάς, πολλαπλών ταυτοτήτων σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες, σχέσεων γονέων - εφήβων και όχι μόνο...
Και ένα ορχηστρικό για τραγούδι...
