Το Μπιζ

Το παιδί που "τα φιλάει" βάζει το ένα του χέρι σαν παρωπίδα στα μάτια του, για να μην βλέπει. Περνάς το άλλο του χέρι πάνω από το στήθος του και το βγάζει κάτω από τη μασχάλη, με την παλάμη προς τα έξω. Τα άλλα παιδιά πηγαίνουν πίσω του και ένα από αυτά χτυπά την παλάμη, ενώ όλα φωνάζουν "Μπιζ" κουνώντας μπροστά του πια, το δεξιό τους δείχτη σαν έντομο που βουίζει. Το παιδί που τα φυλάει πρέπει να μαντέψει αυτό το παιδί, αλλιώς συνεχίζει ο ίδιος.

                                                                                                     Η Μπερλίνα

Ένα παιδί γίνεται ο "Ταχυδρόμος". Η Μπερλίνα κάθεται παράμερα, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά εμπιστεύονται στον Ταχυδρόμο τα πειραχτικά μηνύματά τους για την Μπερλίνα. Ο Ταχυδρόμος παρουσιάζεται μπροστά της και λέει...

-Καλημέρα σας κυρία Μπερλίνα! Πέρασα απ'το γαιδουροπάζαρο κι άκουσα πολλά καλά και πολλά κακά για σας. Ο ένας μου είπε ότι αν δεν ήσασταν τόσο μαρτυριάρα, θα'σασταν καλύτερη... Ενας άλλος μου είπαι ότι αν δε μοιάζατε με καμινάδα,θα'σασταν καλύτερη... και αραδιάζει όλα τα πειράγματα.

Η Μπερλίνα διαλέγοντας ένα απ'όλα προσπαθεί να μαντέψει ποιό από τα παιδιά το είπε. Αν το βρει, το παιδί εκείνο παίρνει τη θέση της "Μπερλίνας" στον επόgirl.gif (1158 bytes)μενο γύρο, αλλιώς παραμένει το ίδιο και το παιχνίδι συνεχίζεται.

 

                                                                                                                                                                                           Μαρία Κωτούλα            

"Διαβολίτσα" 

Σε ένα μεγάλο γήπεδο ανοίγουν τόσες τρύπες όσα και είναι τα παιδιά και μια παραπάνω, τη Διαβολίτσα και βάζουν κλήρο σε ποιον θα πέσει αυτή. Τα άλλα παιδιά διαλέγουν όποια τρύπα θέλει το κάθε ένα.

Εκείνος που έχει τη διαβολίτσα ρίχνει ένα τόπι και σε όποιου την τρύπα πέσει τον καβαλικεύει και του παραδίδει το τόπι για να το ρίξει σε αυτόν που νομίζει. Αν πέσει σ'άλλη τρύπα τότε γίνεται άλογο εκείνος στου οποίου την τρύπα έπεσε. Αν πέσει στη Διαβολίτσα, τότε σηκώνεται και κυνηγάει με το τόπι τα άλλα παιδιά, αυτά τρέχουν να φύγουν για να γλιτώσουν. Όποιος χτυπηθεί με αυτόν τον τρόπο καίγεται και βγαίνει από το παιχνίδι. 

                                                                                                        Τα κεραμιδάκια

Τα παιδιά χαράζουν έναν κύκλο και στο κέντρο στήνουν το ένα πάνω στο άλλο, πέντε κεραμιδάκια. Ύστερα σε απόσταση 5-6 μέτρων, χαράζουν μια γραμμή και χωρίζονται σε δυο ομάδες. Τα παιδιά της πρώτης ομάδος, ένα ένα πατώντας στη γραμμή, σημαδεύουν με ένα μικρό τοπάκι τα κεραμιδάκια για να τα γκρεμίσουν. Αν αποτύχουν έρχεται η σειρα της δεύτερης ομάδας.

Όταν κάποιο παιδί τα γκρεμίσει, η ομάδα του διασκορπίζει μέσα στον κύκλο για να δυσκολέψει την άλλη ομάδα που για να κερδίσει πρέπει να τα ξαναστήσει.

Κι ενώ οι παίχτες της δεύτερης ομάδας αγωνίζονται να ξαναστήσουν τα κεραμιδάκια, τα παιδιά της πρώτης ομάδας τους χτυπούν με το τοπάκι να τους "κάψουν", δηλαδη να τους βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Τότε συχνά κάποια παιδιά στέκοντε επίτηδες να χτυπηθουν για να παρασίρουν το τόπι μακριά και να δώσουν στους δικούς τους καιρό να τελειώσουν το στήσιμο.

                                                                                                                                                   

                                                                                 Χρύσα Λαζάρου