Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) ή ήπιες μορφές ενέργειας ή νέες πηγές ενέργειας ή πράσινη ενέργεια είναι μορφές εκμεταλλεύσιμης ενέργειας που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες, όπως ο άνεμος, η γεωθερμία, η κυκλοφορία του νερού και άλλες. Συγκεκριμένα σύμφωνα με την οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ως ενέργεια από ανανεώσιμες μη ορυκτές πηγές θεωρείται η αιολική, ηλιακή, αεροθερμική, γεωθερμική, υδροθερμική και ενέργεια των ωκεανών, υδροηλεκτρική, από βιομάζα, από τα εκλυόμενα στους χώρους υγειονομικής ταφής αέρια, από αέρια μονάδων επεξεργασίας λυμάτων και από βιοαέρια.

Ο όρος «ήπιες» αναφέρεται σε δυο βασικά χαρακτηριστικά τους. Καταρχάς, για την εκμετάλλευσή τους δεν απαιτείται κάποια ενεργητική παρέμβαση, όπως εξόρυξη,άντληση ή καύση, όπως με τις μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενες πηγές ενέργειας, αλλά απλώς η εκμετάλλευση της ήδη υπάρχουσας ροής ενέργειας στη φύση. Δεύτερον, πρόκειται για «καθαρές» μορφές ενέργειας, πολύ «φιλικές» στο περιβάλλον, που δεν αποδεσμεύουν υδρογονάνθρακεςδιοξείδιο του άνθρακα ή τοξικάκαι ραδιενεργά απόβλητα, όπως οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούνται σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι θεωρούνται από πολλούς μία αφετηρία για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Γη.

Ως «ανανεώσιμες πηγές» θεωρούνται γενικά οι εναλλακτικές των παραδοσιακών πηγών ενέργειας (π.χ. του πετρελαίου ή του άνθρακα), όπως η ηλιακή και η αιολική. Ο χαρακτηρισμός «ανανεώσιμες» είναι κάπως καταχρηστικός, αφού ορισμένες από αυτές τις πηγές, όπως η γεωθερμική ενέργεια, δεν ανανεώνονται σε κλίμακα χιλιετιών. Σε κάθε περίπτωση οι ΑΠΕ έχουν μελετηθεί ως λύση στο πρόβλημα της αναμενόμενης εξάντλησης των (μη ανανεώσιμων) αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων. Τελευταία, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από πολλά μεμονωμένα κράτη, υιοθετούνται νέες πολιτικές για τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που προάγουν τέτοιες εσωτερικές πολιτικές και για τα κράτη μέλη. Οι ΑΠΕ αποτελούν τη βάση του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης της πράσινης οικονομίας και κεντρικό σημείο εστίασης της σχολής των οικολογικών οικονομικών, η οποία έχει κάποια επιρροή στο οικολογικό κίνημα.

Ανακύκλωση ηλεκτρικών συσκευών

Η ανακύκλωση συσκευών αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην προστασία του περιβάλλοντος .

Μερικά μόνο από τα πλεονεκτήματα της ανακύκλωσης συσκευών είναι:

  • Η αποφυγή της ρύπανσης του περιβάλλοντος.
  • Η κατάλληλη αποσυναρμολόγηση των παλιών συσκευών και η διάθεση των αξιοποιήσιμων υλικών ως πρώτη ύλη για να κατασκευαστεί κάτι καινούριο.
  • Η μείωση της κατανάλωσης φυσικών πόρων που χρειάζονται για την παραγωγή ρεύματος αν λάβει κανείς υπ’ όψιν το γεγονός πως οι παλιές και ενεργοβόρες συσκευές μπορεί να καταναλώνουν 2 ή 3 φορές περισσότερο ρεύμα από ότι για παράδειγμα οι νέες συσκευές ενεργειακής κλάσης Α.
  • Η μείωση των εξόδων του σπιτιού με την αντικατάσταση των συσκευών που ανακυκλώνονται με άλλες χαμηλότερης ενεργειακής κατανάλωσης.

Ηλεκτροπληξία

Ηλεκτροπληξία ονομάζεται η κάκωση που προέρχεται από την δίοδο ηλεκτρικού ρεύματος μέσα από το ανθρώπινο σώμα.

Ο μηχανισμός με τον οποίο προκαλείται σωματική βλάβη κατά την ηλεκτροπληξία είναι τριπλός:

  • Πρώτον, η ηλεκτρική ενέργεια μετατρέπεται σε θερμική, προκαλώντας επιφανειακά αλλά και εσωτερικά εγκαύματα.
  • Δεύτερον, το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να δράσει απευθείας πάνω στους ιστούς και να τους προκαλέσει βλάβη και
  • Τρίτον, είναι δυνατό να προκληθεί αμβλύ τραύμα από την έντονη σύσπαση μυών ή την πτώση στο έδαφος μετά την ηλεκτροπληξία.

Τα περιστατικό ηλεκτροπληξίας χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, ανάλογα με το ύφος της τάσης του ρεύματος που τα προκαλεί:

  • 1) Χαμηλής τάσης (<1.000 Volt): Αποτελούν το 80% των ηλεκτρικών τραυματισμών και περιλαμβάνουν κυρίως τα οικιακά ατυχήματα, αφού η τάση του οικιακού ρεύματος είναι 220 Volt στην Ευρώπη και 110 στην Αμερική. Η θνητότητα τους είναι σχετικά χαμηλή (3 στα 100 άτομα αποβιώνουν).
  • 2) Υψηλής τάσης (>1.000 Volt): Εδώ ανήκουν τα βιομηχανικά ατυχήματα, αυτά που προκαλούνται από καλώδια υψηλής τάσης (π.χ. επαφή με χαρταετό), καθώς και οι κεραυνοπληξίες.

Είναι σαφώς πιο επικίνδυνα από τα χαμηλής τάσης ατυχήματα, καθώς προκαλούν σοβαρότερα εγκαύματα και συχνότερες και πιο επικίνδυνες καρδιακές αρρυθμίες (ακόμα και ύστερα από πάροδο 24 ωρών), με αποτέλεσμα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό θνητότητας (3 στους 10 αποθνήσκουν).