Κωνσταντίνος  Καβάφης

Βιογραφια                               Ποιηματα                Συνδέσεις

 

    Ο Κωνσταντίνος  Καβάφης γεννήθηκε στις 17 Απριλίου 1863στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας  την Κωνσταντινούπολη  το 1840. O Kαβάφης διδάχτηκε  αγγλικά γαλλικά  και ελληνικά  με οικοδιδάσκαλο και συμπλήρωσε τη μόρφωση του για ένα-δύο χρόνια στο ελληνικό εκπαιδευτήριο στην Αλεξάνδρεια. Εζησε επίσης για τριάντα χρόνια, που ήταν  τα κρισιμότερα στην  ψυχοδιανοτική του διαμορφώσει  και στην  οριστική εκδήλωση  της ιδιοσυγκρασίας του στην πόλη  (1882-84).
Ταξίδεψε επίσης το 1897στο Παρίσι και το 1903 στην Αθήνα χωρίς από τότε  να μετακινηθεί από την Αλεξανδρούπολη για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Επαγγελματικά ο Καβάφης  δυσκο-λεύτηκε να προσαρμοστεί. Ύστερα από πρόχειρες απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές  επι-χείρησης αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και διορίστηκε σε ηλικία 26 χρονών στο υπουργείο δημοσίων έργων στην υπηρεσία του: <<Τρίτου κύκλου Αρδεύσεων >>  όπου έμεινε για τριάντα τέσσερα ως το Μάρτη του 1922.  
     Από το 1886 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα επηρεασμένα από τους Αθηναίους ποιητές του καιρού του. Από το 1900 όμως εγκαινίασε την  δική του προσωπική ποίηση , που έφερε έναν καινούριο τόνο στον ελληνικό Παργασσό .
     Το 1932 ο Καβάφης άρρωστος  από καρκίνο του λάρυγγα ήρθε για θεραπεία στην Αθήνα, ό-που παρέμεινε  αρκετό διάστημα, γνωρίζοντας μια θερμότατη συμπάθια από πλήθος των θαυ-μαστών του.    Επιστρέφοντας όμως στην Αλεξάνδρεια είδε την κατάσταση του  να χειροτερεύ-ει. Μπήκε στο νοσοκομείο της Ελληνικής Κοινότητας, όπου και πέθανε στις 30Απριλή 1933. Σήμερα η ποίηση του όχι μόνο έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, αλλά και κατέλαβε  μια εξέχουσα θέση στην όλη ευρωπαϊκή ποίηση, ύστερα από τις μεταφράσεις που έγιναν των ποιημάτων του στα γαλλικά αγγλικά και γερμανικά. Από καιρό έχει φιλοτεχνηθεί προτομή του Καβάφη, με την προοπτική να στηθεί στην Αλεξάνδρεια, χωρίς  ακόμα η ιδέα να πραγματοποιηθεί.
     Ο Καβάφης έγραψε 154 ποιήματα, καθώς και γύρω στα είκοσι νεανικά, σε ρομαντική καθα-ρεύουσα, που αργότερα αποκήρυξε. Εξέδωσε ο ίδιος το 1904 μια μικρή συλλογή με τον τίτλο <<ποιήματα>>, στην οποία περιέβαλλε τα ποιήματα:
     Φωνές, Επιθυμίες, Κεριά, Ενας γέρος, Δέησις, Οι ψυχές των γερόντων, Το πρώτο σκαλί, Διακοπή και Θερμοπύλες, Τα παράθυρα, Περιμένοντας τους Βάρβαρους, Απιστία, Τα άλογα του Αχιλλέως.
Το 1910 εξέδωσε πάλι τη συλλογή του, προσθέτοντας αλλά επτά ποιήματα: Τρώες, Μονοτο-νία, Η κηδεία του Σαρπηδόνα, Η συνοδεία του Διόνυσου, Ο Βασιλεύς Δημήτριος, Τα βήματα, Ούτος εκείνος.
Μετά το 1910 Καβάφης εφάρμοσε το σύστημα φειγ-βολάν δίνοντας τα  ποιήματα του μεμονω-μένα, σε χωριστά φύλα που τα μοίραζε όπου αυτός ήθελε ώστε να αποτελέσουν σιγά σίγα συλλογές.
     Το 1935 κυκλοφόρησε στην Αθήνα με επιμέλεια της κυρίας Ρίκας Σεγοπούλου η πρώτη πλή-ρης έκδοση των ποιημάτων του, που εξαντλήθηκε αμέσως. Δύο ακόμη ανατυπώσεις έγιναν μετά το 1948.
     Ο ποιητής επεξεργάζοντας επίμονα κάθε στοίχο, κάποτε για χρόνια ολόκληρα, προτού τον δώσει στη δημοσιότητα. Τα πιο χαρακτηρίστηκα από του είναι:<<Τα τείχη, Τα παράθυρα, Τρώες, Κεριά, Περιμένοντας τους βάρβαρους, Ιθάκη, Θερμοπύλες, Φωνές και Απολείπειν ο Θεός Αντώνιου>>.

 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ Κ.ΚΑΒΑΦΗ.

  Η ΠΟΛΗ

 ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

 ΙΘΑΚΗ

 ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

 ΦΩΝΕΣ

 ΚΕΡΙΑ

 ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ

  

Η ΠΟΛΗ

 

Είπες, “Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.  
Μιά πολις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.  
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή,  
κ’ είν’ η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη.  
Ο νούς μου ως πότε μες τον μαρασμόν αυτόν θα μένει.  
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω,  
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,  
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα”  
Καινούργιους τόπους δεν θα βρείς, δεν θα βρείς άλλες θάλασσες.  
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.  
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς, και μες τα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.  
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.  
Για τα αλλού -μη ελπίζεις- δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.  
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κώχη τούτη την μικρή, σ’όλην την γή την χάλασες.

 Καβάφης: Αλεξάνδρεια 1863 - 1933

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

ΙΘΑΚΗ

 

Σα βγεις στον πηγεμό για την Ιθάκη  
να εύχεσαι να’ναι μακρύς ο δρόμος  
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.  
Τους Λαιστρυγονους και του Κύκλωπα,  
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι  
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,  
αν μεν’ η σκέψης σου υψηλή, αν εκλεκτή  
συγκινείς το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.  
Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες  
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,  
αν δεν του κουβανεις με την ψυχή σου ,  
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπόρους σου.  
Να εύχεσαι να’ ναι μακρύς ο δρόμος.  
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωία να είναι  
που με τι ευχαριστήσει, με τι χαρά  
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους  
να σταματήσεις σ’ εμπορία Φοίνικα  
και τες καλές πραγματείες ν’ αποκτήσεις  
σεντέφια και κοραλλιά, κεχριμπάρια κ’ εβένους  
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής  
όσο μπορείς πιο άφρονα ηδονικά μυρωδικά  
σε πολλές Αιγυπτιακές πολλές να πάς  
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπονδασμένους .  
Πάντα στο νου σου να χεις την Ιθάκη.  
Το φθάσιμο εκεί είν ο προορισμός σου.  
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.  
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει  
και γέρος πια ν΄ αράξεις στο νησί  
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο  
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη .  
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.  
Χωρίς αυτήν δεν θα έβγαινες στον δρόμο.  
Αλλά δεν έχεις να σε δώσει πια.  
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.  
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,  
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
 

ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

Τιμή σ’ εκείνους όπου την στην ζωή των  
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.  
Ποτό από το χρέος μη κινούνται  
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,  
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία  
γεννάται οσάκις είναι πλούσιος ,κι όταν  
είναι πτωχοί, παλ ’εις μικρόν γενάτος  
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε  
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες  
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδόμενους.  
Και περισσότερη τιμή πρέπει  
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)  
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος  
κ’ οι Μύδι επί τέλους θα διαβούνε

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

  

Οσο μπορεις

 

Κι αν δεν μπορεις να καμεις την ζωη σου οπως την θελεις,  
τουτο προσπαθησε τουλαχιστον  
οσο μπορεις: μην την εξευτελιζεις  
μες την πολλη συναφεια του κοσμου,  
μες τες πολλες κινησεις κι ομιλιες.

Μην την εξευτελιζεις πιαίνοντάς την,  
γυριζοντας συχνα κ’ εκθετοντας την  
στων σχεσεων και των συναναστροφων  
την καθημερινη ανοησια,  
ως που να γινει σα μια ξενη φορτικη.

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

ΦΩΝΕΣ   ,  1904

Ιδανικες φωνες κι αγαπημενες
εκεινων που πεθαναν
ή εκεινων
που ειναι για μας χαμενοι σαν τους πεθαμενους.

Καποτε μες στα ονειρα μας ομιλουνε’
καποτε μες στη σκεψι τές ακουει το μυαλο.

Και με τον ηχο των για μια στιγμη επιστρεφουν
ηχοι από την πρωτη ποιησι της ζωης μας-
σα μουσικη,
τη νυχτα,
μακρινη,
που σβηνει.

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

Κερια  [1899]

Του μελλοντος ή μερες στεκοντ’ εμπροστα μας
σα μια σειρα κερακια αναμενα-
χρυσα, ζεστα, και ζωηρα κερακια.

Η περασμενες μερες πισω μενουν,
μια θλιβερη γραμμη κεριων σβημενων’
τα πιο κοντα βγαζουν καπνον ακομη,
κρυα κερια, λυωμενα, και κυρτα.

Δεν θελω να τα βλεπω’ με λυπει η μορφη των,
και με λυπει το πρωτο φως των να θυμουμαι.
Εμπρος κυτταζω τ’ αναμενα μου κερια.

Δεν θελω να γυρισω να μη διω και φριξω
τι γρηγορα που η σκοτεινη γραμμη μακραινει,
τι γρηγορα που τα σβυστα κερια πληθαινουν.

 ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ

 

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος

θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-

την τύχη σου που ενδίδει πιά, τα έργα σου που

απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα

πλάνες, μή ανοφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος

, αποχαιρέτα τη, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μήν πείς πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκε η ακοή σου, μάταιες

ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που

ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλη πλησίασε

αργά προς το παράθυρο, και άκουσε με συγκίνηση,

αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυση τους ήχους, τα εξαίσια

όργανα του μυστικού θιάσου, και αποχαιρέτα τη, την

Αλεξάνδρεια που χάνεις.

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Σελίδες για τον  Κ Καβάφη

http://www.geocities.com/Athens/Olympus/4607/Greek/Kavafis/kavafis.html
http://www.geocities.com/Paris/Bistro/4491/kavafis.htm
http://www.snhell.gr/aergo.html
http://filosofia.itgo.com/kavafis.htm
http://users.compulink.gr/maths/kavafis.html
http://www.angelfire.com/ma/platon/cavafy.html