Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Η Κέρκυρα, οι φυσικοί και το Συνέδριο 2007

Στο Ελ Βενιζέλος, Πέμπτη απόγευμα, ο Γιώργος Βλαχάκης . . θα συνταξιδέψουμε.

Μαζί και οι δυο καλοί συνάδελφοι από το Κολλέγιο, ο Γιώργος Μαριολόπουλος

και ο «από την Καλαμωτή της Χίου» ορμώμενος Γιώργος Δαμαλάς. Η πτήση για Κέρκυρα.

Με αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους παλιούς.

Πρώτη μέρα του φετινού Μάρτη, με τις βερικοκιές να βιάζονται να εκθέσουν τα άνθη τους

στις προθέσεις των ανέμων, και η Κέρκυρα υποδέχεται τους φυσικούς. Κι εκείνοι έρχονται.

Άλλοι για να μιλήσουν κι άλλοι για να ακούσουν. Μερικοί βέβαια ΜΟΝΟ μιλάνε

και δεν ακούν ποτέ. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις εκείνων που ΚΑΙ μιλάνε ΚΑΙ ακούν,

ανάμεσά τους ο Στέφανος Τραχανάς.

Το απόγευμα στο Δημοτικό θέατρο, το πρωί στο παλιό Χίλτον.

Στο ισόγειο οι πανεπιστημιακοί, οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας

στις τρεις αίθουσες του υπογείου. Και οι «υπόγειες» αυτές αίθουσες συνήθως γεμάτες ασφυκτικά.

Τελικά ήρθαν οι περισσότεροι. Κυριαρχούν βέβαια οι γένους αρσενικού.

Οι Διευθυντές, οι διδάσκοντες, οι μεταπτυχιακοί.

Και οι Σύμβουλο, όχι όλοι αλλά εκείνοι που συνήθως δεν απουσιάζουν από συνέδρια.

Ο Κώστας Στεφανίδης, η Άλκηστις Ζερβοπούλου, η Λαοκρατία, ο Δημήτρης Τσαούσης,

η Μαρία Βασιλοπούλου, η Αγγελική Τρικαλίτη. Και ο Αρτέμης Αθανασάκης.

Και οι « ΕΚΦΕ» που χρόνια τώρα στα Συνέδρια μαζεύονται όλοι μαζί.

Ο Κορινθίας Δημήτρης Τσίρος, ο Νέας Σμύρνης Γιάννης Γάτσιος,

ο Κερκύρας Μουρούζης, ο Ηλείας Ηλίας Καλογήρου, ο Μεσσηνίας Αντώνης Μαλαπάνης,

ο Πειραιά Γιώργος Τουντουλίδης, ο Ανατολικής Αττικής Κώστας Παπαμιχάλης,

η Αιγάλεω Τζένη Τσιτοπούλου, ο Αθηνών Νίκος Παπασταματίου. Και όχι μόνον αυτοί . . . .

Και οι ένα σωρό φίλοι. Ο Παύλος Μίχας, η Λία Χαλκιά , ο Κώστας Καμπούρης,

ο Αντώνης Χναράκης, ο Νίκος Κανδεράκης,

η Αντιγόνη Κρασανάκη, ο πληνέτ Βέρροιας Μίλτος Δοδοντσής . . .

Ψυχή του Συνεδρίου, οι Κερκυραίοι . . Πάνος Μουρούζης και Μαριάνθη Βαρβαρέσου.

Οι τρεις μέρες της Κέρκυρας. Με τις βόλτες στα δρομάκια της παλιάς πόλης και στο Λιστόν,

με τη αέρα του βενετσάνικου παρελθόντος να φυσάει από παντού,

αλλά και με ένα ανεμάκι του επερχόμενου μέλλοντός μας .

Οι τρεις μέρες της Κέρκυρας και - όπως συμβαίνει με όλα - τελειώνουν κι αυτές .

Έτος 2007.