Παραπομπές

1. Ως μεταξύ σωματιδίων αλληλεπιδράσεις θεωρούνται: η Βαρυτική, η Ηλεκτρομαγνητική, η Ασθενής και η Ισχυρή.

2. Την «πρώτη ημέρα της Δημιουργίας» το Σύμπαν ήταν τόσο μικρό που οι κβαντικές διακυμάνσεις πρέπει να έπαιξαν σημαντικό ρόλο

3. Σε ενέργεια 10²⁷ Volt, γνωστή και ως ενέργεια Planck, η βαρυτική αλληλεπίδραση, ανάμεσα σε δύο οποιαδήποτε σωματίδια, γίνεται τόσο ισχυρή όσο και οποιαδήποτε άλλη δύναμη μεταξύ τους. Οι φυσικοί της εποχής μας ισχυρίζονται ότι σε ένα τέτοιο ενεργειακό πλαίσιο όλες οι αλληλεπιδράσεις ενοποιούνται. Η ενέργεια Planck είναι, όμως, 10¹⁵ φορές ισχυρότερη από τη μέγιστη δυνατή ενέργεια ενός σημερινού επιταχυντή.

4. Η θερμοκρασία 5,93^.10⁹ Κ αποτελεί «κατώφλι» για το σωματίδιο ηλεκτρόνιο , όπως και για το ίσης μάζας ποζιτρόνιο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ακτινοβολία με θερμοκρασία πάνω από 5,93^.10⁹ Κ μπορεί να γεννήσει ένα ηλεκτρόνιο και μαζί ένα «δίδυμο» ποζιτρόνιο. Για ένα άλλο σωματίδιο το «κατώφλι» είναι διαφορετικό. Η τιμή του εξαρτάται από τη μάζα ηρεμίας κάθε σωματιδίου.

5. Όλα τα γνωστά σωματίδια του Σύμπαντος μπορούν να ενταχθούν σε δύο κατηγορίες ^. σε φερμιόνια και σε μποζόνια .

Φερμιόνια είναι τα δομικά συστατικά της ύλης. Είναι σωματίδια με ημιακέραιο σπιν, τα οποία οφείλουν το όνομά τους στο γεγονός ότι ικανοποιούν τη στατιστική Fermi - Dirac. Στοιχειώδη φερμιόνια είναι τα κουάρκ και τα λεπτόνια, από τα οποία το ηλεκτρόνιο και το νετρίνο (ηλεκτρονίου) είναι τα πιο γνωστά. Μπορούμε να πούμε ότι τα φερμιόνια είναι τα «σωματίδια ύλης». Έχουν ως κοινό στοιχείο το ότι υπακούουν στην απαγορευτική Αρχή του Pauli. Δύο, δηλαδή, οποιαδήποτε φερμιόνια απαγορεύεται ι- βάσει μίας ακόμα «εντολής του Δημιουργού» - να βρεθούν την ίδια χρονική στιγμή στην ίδια κβαντική κατάσταση. Και κάτι ακόμα ένα φερμιόνιο, όπως λόγου χάριν το “διάσημο” ηλεκτρόνιο, μπορεί να γεννηθεί μόνον εάν γεννηθεί ταυτόχρονα και το αντισωματίδιό του.

Σύμφωνα με την κβαντομηχανική όλες οι μεταξύ σωματιδίων ύλης αλληλεπιδράσεις λειτουργούν με σωματίδια-μεσολαβητές. Οι μεσολαβητές είναι μποζόνια, δηλαδή σωματίδια με ακέραιο ή μηδενικό σπιν, το όνομα των οποίων οφείλεται στο ότι ικανοποιούν τη στατιστική Bose – Einstein. Πολλά από αυτά μπορούν να αγνοούν το απαγορεύεται του Pauli και να συσσωρεύονται στην ίδια κβαντική κατάσταση, την ίδια χρονική στιγμή. Το διασημότερο μποζόνιο είναι το φωτόνιο, ο μεσολαβητής της ηλεκτρομαγνητικής αλληλεπίδρασης. Άλλα μποζόνια, λιγότερο γνωστά, είναι το γλοιόνιο (σωματίδιο ανταλλαγής για την Ισχυρή αλληλεπίδραση) το βαρυτόνιο για τη Βαρυτική και τα τρία σωματίδια μεσολαβητές, το W⁺ , το W^- και το Z⁰,για την Ασθενή αλληλεπίδραση, στα οποία αναφερόμαστε.

6. Κάθε κουάρκ Up έχει ηλεκτρικό φορτίο +2/3e, oπου e το φορτίο του πρωτονίου. Κάθε κουάρκ Down έχει φορτίο –1/3e.Το νετρόνιο, το ηλεκτρικό φορτίο του οποίου είναι μηδενικό, συγκροτείται από δύο κουάρκ Down και ένα κουάρκ Up.

7. Στο στοιχειώδες επίπεδο της Πραγματικότητας οι βασικοί πρωταγωνιστές είναι πέντε: Το κουάρκ Up, το κουάρκ Down, το ηλεκτρόνιο, το νετρίνο και το φωτόνιο. Σε ένα ανώτερο επίπεδο ο συνδυασμός τριών κουάρκ δημιουργεί ένα βαρυόνιο. Το πρωτόνιο και το νετρόνιο είναι τα διασημότερα βαρυόνια.

8. Το έτος 1964 οι αμερικανοί φυσικοί Penzias και Wilson πραγματοποίησαν ένα σχετικά απλό πείραμα που θεωρείται ότι μας πρόσφερε σημαντικές μαρτυρίες για την Ιστορία του Σύμπαντος.

Χρησιμοποιώντας μία κεραία, προοριζόμενη για επικοινωνία με δορυφόρους, εντόπισαν άγνωστης προέλευσης ραδιοκύματα, έναν θόρυβο με το εκπληκτικό χαρακτηριστικό το ότι εμφανιζόταν ομοιόμορφος σε οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν έστρεφαν την κεραία.

Ένα πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι τα ραδιοκύματα αυτά προέρχονται από την “άλω” των αερίων που περιβάλλουν τον γαλαξία μας. Ένα ακόμα μεγάλου ενδιαφέροντος στοιχείο ήταν ότι η ένταση του θορύβου αντιστοιχούσε σε εκπομπή ακτινοβολίας περίπου 3 βαθμών Κέλβιν.

Η συνολική ερμηνεία που δόθηκε στο “μήνυμα” ήταν εντυπωσιακή. Ο θόρυβος θεωρήθηκε κάτι σαν απόηχος του Μεγάλου Μπανγκ. Θεωρήθηκε «φως» που είχε κάποτε αποδράσει, ακτινοβολία που είχε «τότε» αποδεσμευτεί και κατά το ταξίδι της μέσα στο αδιάκοπα διαστελλόμενο Σύμπαν η θερμοκρασία της και η συχνότητά της παρουσίαζαν συνεχή ελάττωση. Το «ψυχρό» αυτό φως που έφτανε μέχρις «εδώ», ήταν ένα μήνυμα της Κόλασης του παρελθόντος, ένα απολιθωμένο φως που η σημερινή συχνότητά του το τοποθετούσε στην περιοχή των μικροκυμάτων.

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα