Ανδρέας
Ιωάννου Κασσέτας
Κλέφτης και αστυνόμος
Είχε παίξει και τον αστυνόμο μερικές φορές
ο ρόλος του κλέφτη ένιωθε
να του πηγαίνει περισσότερο
Τότε… τα απόβραδα στο
περιβολάκι της Λεωφόρου Συγγρού.
Το προαιώνιο παιχνίδι της Τάξης με το Χάος. Και ο άνθρωπος να αντλεί απόλαυση παίρνοντας
μέρος σ’ αυτό το «κλέφτες κι αστυνόμοι
του Σύμπαντος».
Συχνά ως ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ, εκπρόσωπος δηλαδή της Τάξης, κάτι σαν ένα είδος θεού,
καθώς η Σκέψη του τακτοποιεί την Πραγματικότητα, ταξινομεί, δημιουργεί γλώσσα,
επινοεί την Αιτιότητα, προχωρεί σε αφαιρετικές παρεμβάσεις, δημιουργεί τη
Φιλοσοφία και τη Φυσική, φτάνει σε σημείο να περιγράφει τον εαυτό της.
Αντλεί όμως, ταυτόχρονα, μεγάλη
απόλαυση και ως ΚΛΕΦΤΗΣ, αναζητώντας,
δηλαδή, ποσότητες Χάους που θα τον δροσίσουν. λογοτεχνία, παιχνίδι,
αταξία, μουσική, κοκκινοσκουφίτσες και 'Αι Βασίληδες, Ριγολέτους και Κριστόφ
Κισλόφσκι, Σάμουελ Μπέκετ και αλκοόλ.
Ίσως, όμως, οι δύο είναι ένας.
Μέσα σε κάθε αστυνόμο, όργανο μιας φαινομενικά έννομης Τάξης του Σύμπαντος, διατηρείται ολοζώντανος
ένας κλέφτης υπονομευτής της. Και αντίστροφα. μέσα σε κάθε
κλέφτη-ποιητή κατοικεί ένας φυσικός-αστυνόμος.
Και οι Φυσικοί-αστυνόμοι
ποτέ δεν υπήρξαν διώκτες των πεζογράφων και των ποιητών. Κι αν ορισμένοι
Φυσικοί του δικού μας σήμερα νιώθουν αντιπαλότητα με τους κλέφτες της
Λογοτεχνίας είναι γιατί δεν έχουν αναρωτηθεί τι ακριβώς είναι η Λογοτεχνία και
τι ακριβώς είναι η Φυσική.
Και αυτό που
κυρίως επιζητεί η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ είναι το να διακρίνει «το κρυμμένο μέσα στο
πραγματικό», κι όταν κοιτάζει στα μάτια τη ΦΥΣΙΚΗ νιώθει να αναβρύζει
από μέσα της η τρυφερότητα για το Άλλο πλάσμα
με το οποίο τόσο πολλά σε συνδέουν μαζί του.
Και διότι η ΦΥΣΙΚΗ,
στη βαθύτερη ουσία της, είναι διαδικασία
αποκάλυψης ενός κόσμου που δεν
περιορίζεται στη φαινομενική εμπειρία, ενός κόσμου μαγικού και απροσδιόριστου
αλλά με εσωτερική συνοχή, ενός κόσμου που ως προς τη μυστική ομορφιά του την αισθητική του προσεγγίζει
συχνά τον κόσμο της ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, μολονότι διαφέρει πολύ από εκείνον.
Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
λειτουργεί με αιχμές καθώς διεισδύει στα
ανθρώπινα για να εκφράσει τον σπαραγμό και το μεγαλείο τους,
ενώ η ΦΥΣΙΚΗ
δείχνει να αδιαφορεί γι αυτά και να αποστασιοποιείται θέλοντας το κτίριο που
οικοδομεί να έχει λογική και συνέπεια.
Ωστόσο οι
δημιουργοί της επιστημονικής γνώσης έχουν μαζί της τη σχέση που είχε ο Ροντέν
με τους Αστούς του Καλαί, ο Τζόυς με
τον Οδυσσέα του, η
Μαργκερίτ Γιουρσενάρ με τον Αδριανό
της.
Αλλά και η πυροδότηση της Σκέψης του
Αρχιμήδη μέσα στο νερό της μπανιέρας «θα είχε πολλά να πει» με την αντίστοιχη
του Μαρσέλ Προυστ τότε
που δάγκωνε το κέικ 
αφού, προηγουμένως, το είχε
βουτήξει μέσα στο τίλιο του.
