Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Καθοδηγούμενη ανακάλυψη

Στη δεκαετία του 1960 άρχισαν να γίνονται σημαντικές εμβαθύνσεις στο ζήτημα της διδακτικής πράξης. Μία από τις νέες τότε εμβαθύνσεις οδήγησε στη διδασκαλία με τη μέθοδο της «ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ» .

Η μέθοδος προωθήθηκε κυρίως από τον Jerom Bruner με το βιβλίο του the process of education. Με τα χρόνια η τάση αυτή μορφοποιήθηκε ως ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ.

Σύμφωνα με το αντίστοιχο μοντέλο οι μαθητές κατευθύνονται προς ένα ειδικό δρόμο στον οποίο καλούνται να ανακαλύψουν λύσεις.

Ο Bruner στηρίζεται στις θέσεις του Piaget και δίνει βάρος στους «δομικούς μηχανισμούς μάθησης»

που λειτουργούν έτσι ώστε η γνώση να αφομοιώνεται σε συστήματα και σε σύνολα.

Η καθοδηγούμενη ανακάλυψη είναι μία από τις ανακαλυπτικές μεθόδους.

Οι άλλες είναι:

α. Η ακραία μορφή μη καθοδηγούμενης ανακάλυψης, στην οποία παρουσιάζονται τα υλικά αλλά το πρόβλημα και η διαδρομή είναι ανοικτά και

β. Η ενδιάμεση μορφή στην οποία δίδονται τα υλικά και το πρόβλημα και είναι ανοικτή η πορεία προς τη λύση του.

Κατά τα τελευταία χρόνια οι ανακαλυπτικές μέθοδοι διδασκαλίας έχουν δεχθεί κριτική ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Οι σχετικές έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι μαθητές επιμένουν να παρατηρούν και να ερμηνεύουν σύμφωνα με τις «δικές τους» προϋπάρχουσες αντιλήψεις.

Μπορούμε ωστόσο να παραδεχθούμε ότι σε ορισμένες περιπτώσεις διδακτικών αντικειμένων η καθοδηγούμενη ανακάλυψη εξακολουθεί να θεωρείται γόνιμη.

Τέτοια διδακτικά αντικείμενα είναι η έννοια ροπή, η τριβή ως δύναμη και η ηλεκτρική αγωγιμότητα.