Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

1 . Σε μία έδρα Α πρίσματος διαθλαστικής γωνίας 90⁰ προσπίπτει μονοχρωματική ακτινοβολία για την οποία ο δείκτης διάθλασης είναι √2

α	καμία από τις ακτίνες δεν εξέρχεται από την άλλη έδρα διότι όλες υφίστανται ολική ανάκλαση στην άλλη έδρα
β	όλες οι ακτίνες εξέρχονται από την άλλη έδρα
γ	μόνο οι ακτίνες που προσπίπτουν στην έδρα Α υπό γωνία μεγαλύτερη των 45^0 εξέρχονται από την άλλη έδρα
δ	μόνο οι ακτίνες που προσπίπτουν στην έδρα Α υπό γωνία μεγαλύτερη των 60^0 εξέρχονται από την άλλη έδρα

2 . Σε μία γυάλινη σφαίρα προσπίπτει μονοχρωματική ακτίνα υπό γωνία θ και εισέρχεται στο γυαλί

α	για όλες της τιμές της γωνίας φ η ακτίνα αφού εισέλθει στο γυαλί, στην επόμενη πρόσπτωσή της, θα υποστεί ολική ανάκλαση
β	για ορισμένες τιμές της γωνίας θ η ακτίνα αφού εισέλθει στο γυαλί, στην επόμενη πρόσπτωσή της, θα υποστεί ολική ανάκλαση
γ	για καμία τιμή της γωνίας φ δεν θα συμβεί ολική ανάκλαση
δ	η ταχύτητα της ακτινοβολίας στο γυαλί θα είναι ίση με το γινόμενο της ταχύτητας που είχε στον αέρα επί τον δείκτη διάθλασης

3 . Στη μία έδρα πρίσματος προσπίπτει λευκό φως. Αν θ₂ είναι η γωνία διάθλασης κατά την πρώτη διάθλαση και η θ₃ είναι η γωνία πρόσπτωσης κατά την επόμενη διάθλαση. (Και οι δύο γωνίες δημιουργούνται στο εσωτερικό του πρίσματος)

α	το άθροισμα θ2 + θ3 είναι ίσο για τις ακτίνες όλων των χρωμάτων
β	το άθροισμα θ2 + θ3 εξαρτάται από το χρώμα της ακτινοβολίας
γ	η εκτροπή της ερυθρής ακτινοβολίας είναι μεγαλύτερη από την εκτροπή της γαλάζιας
δ	η εκτροπή της πράσινης ακτινοβολίας είναι μεγαλύτερη από την εκτροπή της ιώδους

4 . Στη μία έδρα πρίσματος δείκτη διάθλασης √3 και διαθλαστικής γωνίας 60⁰ προσπίπτει φωτεινή μονοχρωματική ακτίνα υπό γωνία προσπτώσεως 60⁰.

α	η εκτροπή θα είναι ίση με 45^0.
β	η εκτροπή θα είναι ίση με 30^0.
γ	η εκτροπή θα είναι ίση με 60^0.
δ	η ακτίνα θα εισέλθει στο πρίμα, και όταν προσπέσει στην άλλη έδρα θα υποστεί ολική ανάκλαση

5 . Με ένα μεγεθυντικό φακός εστιακής απόστασης f cm εξετάζουμε ένα μικροσκοπικό αντικείμενο και το είδωλό του είναι 8 φορές μεγαλύτερο. Ο φακός απέχει από το αντικείμενο

α	ο φακός βρίσκεται σε απόσταση 7f/8 από το αντικείμενο
β	ο φακός βρίσκεται σε απόσταση 17f/18 από το αντικείμενο
γ	ο φακός βρίσκεται σε απόσταση 2f από το αντικείμενο
δ	ο φακός βρίσκεται σε απόσταση από το αντικείμενο η οποία διαφέρει από τις τρεις προηγούμενες

6 . Σε απόσταση 12 cm από συγκλίνοντα φακό δείκτη διάθλασης 3/2 βρίσκεται γραμμικό αντικείμενο κάθετο στον κύριο άξονά . Αν οι δύο ακτίνες καμπυλότητας του φακού είναι και οι δύο ίσες με 6 cm

α	το είδωλο θα είναι φανταστικό και μεγαλύτερο
β	το είδωλο θα είναι πραγματικό, αντεστραμμένο και ίσο με το αντικείμενο
γ	το είδωλο θα είναι πραγματικό, αντεστραμμένο και μεγαλύτερο από το αντικείμενο
δ	πραγματικό, αντεστραμμένο και μικρότερο από το αντικείμενο

7 . Σε απόσταση 6 cm από αποκλίνοντα φακό δείκτη διάθλασης 3/2 βρίσκεται γραμμικό αντικείμενο κάθετο στον κύριο άξονά . Αν οι δύο ακτίνες καμπυλότητας του φακού είναι και οι δύο ίσες με 6 cm

α	το είδωλο θα είναι φανταστικό και μεγαλύτερο
β	το είδωλο θα είναι φανταστικό και μισό από το αντικείμενο
γ	το είδωλο θα είναι πραγματικό και μεγαλύτερο
δ	το είδωλο θα είναι φανταστικό και ίσο με το ¼ του αντικειμένου

8 . Σε έναν συγκλίνοντα γυάλινο φακό προσπίπτει κυλινδρική δέσμη ερυθρού φωτός παράλληλα προς τον κύριο άξονα η οποία εστιάζει σε σημείο Ε₁ και στη συνέχεια μια άλλη μονοχρωματική δέσμη γαλάζιου φωτός επίσης παράλληλα προς τον κύριο άξονα . η οποία εστιάζει σε σημείο Ε₂. Αν είναι γνωστό ότι η ταχύτητα του ερυθρού φωτός στο γυαλί είναι μεγαλύτερη από εκείνη του γαλάζιου

α	το σημείο Ε2 βρίσκεται πιο κοντά στον φακό από όσο το σημείο Ε1
β	το σημείο Ε1 βρίσκεται πιο κοντά στον φακό από όσο το σημείο Ε2
γ	ο δείκτης διάθλασης του γυαλιού για το ερυθρό φως είναι μεγαλύτερος από τον δείκτη διάθλασης του γυαλιού για το ιώδες
δ	ο δείκτης διάθλασης του γυαλιού για το ερυθρό φως είναι ίσος με τον δείκτη διάθλασης του γυαλιού για το ιώδες

9. Σε έναν συγκλίνοντα φακό εστιακής απόστασης 10 cm βρίσκεται γραμμικό αντικείμενο Α κάθετο στον κύριο άξονα σε τέτοια θέση ώστε το είδωλό του να είναι ίσο με αυτό πραγματικό και αντεστραμμένο. Αν το Α πλησιάσει κατά 5 cm προς τον φακό

α	το είδωλο θα είναι φανταστικό
β	το είδωλο θα είναι πραγματικό αντεστραμμένο και 4πλάσιο από το αντικείμενο
γ	το είδωλο θα είναι πραγματικό αντεστραμμένο και μικρότερο από το αντικείμενο
δ	το είδωλο θα είναι πραγματικό αντεστραμμένο και 2πλάσιο από το αντικείμενο

10. Σε ένα κοίλο κάτοπτρο ακτίνας καμπυλότητας 18 cm βρίσκεται γραμμικό αντικείμενο κάθετο στον κύριο άξονα σε θέση τέτοια ώστε το είδωλο να μπορεί κάποιος να το βλέπει μέσα στον καθρέπτη και να είναι διπλάσιο

α	το αντικείμενο Α βρίσκεται σε απόσταση 13,5 cm από το κάτοπτρο
β	το είδωλο είναι φανταστικό σε απόσταση 18 cm από το κάτοπτρο
γ	το αντικείμενο Α βρίσκεται σε απόσταση 4,5 cm από το κάτοπτρο
δ	κανένα από τα παραπάνω δε είναι σωστό

11. Σε ένα κυρτό κάτοπτρο ακτίνας καμπυλότητας 12 cm βρίσκεται γραμμικό αντικείμενο Α κάθετο στον κύριο άξονα

α	μόνο εφόσον το Α βρίσκεται σε απόσταση από το κάτοπτρο μικρότερη των 6 cm το είδωλο θα είναι φανταστικό
β	οπουδήποτε και να βρίσκεται το αντικείμενο το είδωλο θα είναι φανταστικό .
γ	εφόσον το Α βρίσκεται σε απόσταση από το κάτοπτρο μεγαλύτερη των 6 cm το είδωλο θα είναι μεγαλύτερο από το αντικείμενο
δ	κανένα από τα παραπάνω δε είναι σωστό

12. Σε ένα πείραμα συμβολής δύο σχισμών όπως εκείνο του Young, οι δύο σχισμές βρίσκονται σε απόσταση 0,3 mm

και το πέτασμα σε απόσταση ενός μέτρου. Διαπιστώνεται ότι ο τρίτος φωτεινός κροσσός στο πέτασμα (πρώτος θεωρείται ο πλησιέστερος στον κεντρικό φωτεινό κροσσό ) βρίσκεται σε απόσταση 6 mm από τον κεντρικό κροσσό.

α	το μήκος κύματος του μονοχρωματικού φωτός είναι 500 nm
β	το μήκος κύματος του μονοχρωματικού φωτός είναι 560 nm
γ	το μήκος κύματος του μονοχρωματικού φωτός είναι 600 nm
δ	ο δεύτερος φωτεινός κροσσός βρίσκεται σε απόσταση 3 mm από τον κεντρικό κροσσό

13. Κατά την πόλωση ενός ηλεκτρομαγνητικού κύματος

α	η διεύθυνση πόλωσης συμπίπτει, εξ ορισμού, με εκείνη του διανύσματος της έντασης του ηλεκτρικού πεδίου
β	η διεύθυνση πόλωσης συμπίπτει, εξ ορισμού, με εκείνη του διανύσματος της έντασης του μαγνητικού πεδίου
γ	η διεύθυνση πόλωσης δεν συμπίπτει ούτε με εκείνη του διανύσματος της έντασης του μαγνητικού πεδίου ούτε με εκείνη του ηλεκτρικού
δ	πόλωση συμβαίνει στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που είναι εγκάρσια αλλά το φαινόμενο πόλωση μπορεί να λάβει χώρα και σε διαμήκη κύματα

14. Μία παράλληλη δέσμη μη πολωμένου φωτός προσπίπτει στην επιφάνεια ενός διαφανούς μέσου υπό γωνία 60⁰ και η ανακλώμενη δέσμη είναι ολικώς γραμμικά πολωμένη

α	η γωνία διάθλασης είναι 45^0
β	ο δείκτης διάθλασης του διαφανούς μέσου είναι ίσος με √2
γ	ο δείκτης διάθλασης του διαφανούς μέσου είναι ίσος με √3
δ	Δεν ανακλάται καθόλου η συνιστώσα του μαγνητικού πεδίου που είναι παράλληλη προς το επίπεδο πρόσπτωσης

15. Μία παράλληλη δέσμη μη πολωμένου φωτός προσπίπτει στην επιφάνεια νερού υπό γωνία θ . Αν ο δείκτης διάθλασης του νερού είναι 4/3

α	εφόσον εφθ= 3/4 η γωνία ανάκλασης και η γωνία διάθλασης είναι συμπληρωματικές
β	εφόσον εφθ= 4/3, η συνιστώσα του ηλεκτρικού πεδίου που είναι παράλληλη προς το επίπεδο πρόσπτωσης δεν ανακλάται καθόλου
γ	εφόσον εφθ= 4/3, η συνιστώσα του μαγνητικού πεδίου που είναι παράλληλη προς το επίπεδο πρόσπτωσης δεν ανακλάται καθόλου
δ	εφόσον εφθ= 3/4, η συνιστώσα του ηλεκτρικού πεδίου που είναι παράλληλη προς το επίπεδο πρόσπτωσης δεν ανακλάται καθόλου

16. Κυκλικά πολωμένο κύμα προκύπτει από την υπέρθεση δύο γραμμικά πολωμένων κυμάτων

α	τα οποία έχουν το ίδιο πλάτος και διαφορά φάσης μηδέν
β	τα οποία έχουν το ίδιο πλάτος και διαφορά φάσης π/2
γ	τα οποία έχουν το ίδιο πλάτος και διαφορά φάσης π/4
δ	τα οποία έχουν διαφορετικά πλάτη και διαφορά φάσης π/2

17. Μονοχρωματική ακτινοβολία με μήκος κύματος στο κενό λ₀ και συχνότητα f προσπίπτει στην επιφάνεια γυαλιού υπό γωνία 60⁰ και η γωνία διάθλασης είναι 30⁰.

α	η συχνότητά της, κατά τη διάδοση στο γυαλί, είναι f/√3
β	το μήκος κύματος, κατά τη διάδοση στο γυαλί, είναι λ0/√3
γ	το μήκος κύματος, κατά τη διάδοση στο γυαλί, είναι λ0
δ	το μήκος κύματος, κατά τη διάδοση στο γυαλί, είναι λ0√3

18. Κατά τη συμβολή δύο αρμονικών κυμάτων από δύο σύμφωνες πηγές συχνοτήτων f, σε μέσο διάδοσης με ταχύτητα c για ένα υλικό σημείο του μέσου που απέχει από τις δύο πηγές αντίστοιχα x₁ και x₂

α	εφόσον x1 = 4,2c/f και x2 = 5,7c/f το σημείο ταλαντώνεται με μέγιστο πλάτος
β	εφόσον x1 = 4c/f και x2 = 5,5c/f το σημείο ταλαντώνεται με μέγιστο πλάτος
γ	εφόσον x1 = 3, 8c/f και x2 = 5,8 c/f το σημείο παραμένει ακίνητο
δ	εφόσον x1 = 4,2c/f και x2 = 5,7c/f το σημείο παραμένει ακίνητο

19. Δύο όμοια γραμμικά αρμονικά κύματα με πλάτος ταλάντωσης 1 cm διαδιδόμενα σε αντίθετες κατευθύνσεις με ταχύτητες 6 m/s και συχνότητες 75 Hz συμβάλλουν και δημιουργείται στάσιμο κύμα.

α	Δύο υλικά σημεία του μέσου που βρίσκονται εκατέρωθεν ενός δεσμού και απέχουν μεταξύ τους 2cm, βρίσκονται συνεχώς σε συμφωνία φάσης
β	η απόσταση δύο διαδοχικών δεσμών είναι 8cm
γ	η απόσταση μιας κοιλίας από τον επόμενο δεσμό είναι 4 cm
δ	ένα υλικό σημείο που απέχει από μία κοιλία 1 cm, εκτελεί ταλάντωση πλάτους √2 cm

20. Η Αρχή του Huygens

α	Σχετικά με τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων μας δίνει τον ίδιο πλούτο πληροφοριών εκείνον της ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας του Maxwell
β	Βασιζόμενοι σε αυτή δεν μπορούμε να αποδείξουμε τον νόμο της ανάκλασης
γ	διακηρύσσει ότι «όλα τα σημεία μιας ισοφασικής επιφάνειας μπορούν να θεωρηθούν σαν σημειακές δευτερογενείς πηγές κύματος
δ	Προκειμένου για το φαινόμενο διάθλαση οδηγεί στο ότι ο λόγος των συνημιτόνων των γωνιών πρόσπτωσης και διάθλασης είναι ίσος με τον λόγο των ταχυτήτων

21. Ένα ηχητικό κύμα θεωρούμενο επίπεδο με παράλληλες ισοφασικές επιφάνειες διαδίδεται αέρα, προσπίπτει στην επιφάνεια νερού και διαθλάται. Αν η γωνία της κυματικής ακτίνας πρόσπτωσης είναι θ_π και η γωνία διάθλασης θ_δ

α	η γωνία θδ θα είναι μικρότερη από την γωνία θπ
β	για οποιαδήποτε γωνία δεν είναι δυνατόν να γίνει ολική ανάκλαση του κύματος αυτού
γ	το ότι «ο λόγος ημθπ/ημθδ είναι ίσος με τον λόγο της ταχύτητας του κύματος στον αέρα προς την ταχύτητα στο νερό» δεν αποδεικνύεται με την αρχή του Huygens
δ	με βάση την αρχή του Huygens μπορούμε να αποδείξουμε ότι ο λόγος ημθπ/ημθδ είναι ίσος με τον λόγο της ταχύτητας του κύματος στον αέρα προς την ταχύτητα στο νερό

22. Κατά τη διάδοση ενός κύματος σε μία χορδή μήκους ℓ και γραμμικής πυκνότητας μ που είναι τεντωμένη με δύναμη F κατά τη διεύθυνση x

α	ισχύει ∂^2y/∂x^2 = F/μ. ∂^2y/∂t^2
β	η ταχύτητα διάδοσης είναι ίση με √(F/2μ)
γ	αν τετραπλασιάσουμε τη δύναμη F, η ταχύτητα διάδοσης του κύματος θα διπλασιαστεί
δ	αν τετραπλασιάσουμε τη δύναμη F, η ταχύτητα διάδοσης θα τετραπλασιαστεί

23. Κατά τη διάδοση ενός κύματος σε μία χορδή μήκους ℓ και γραμμικής πυκνότητας μ που είναι τεντωμένη με δύναμη F κατά τη διεύθυνση x έτσι ώστε να δημιουργείται στάσιμο κύμα

α	ο τρίτος αρμονικός που είναι δυνατόν να παραχθεί έχει μήκος κύματος ℓ/3
β	η θεμελιώδης συχνότητα του ήχου που παράγεται είναι ίση με √(μ/F)/2ℓ
γ	ο δεύτερος αρμονικός έχει μήκος κύματος 2ℓ
δ	η μικρότερη συχνότητα που μπορεί να παραχθεί είναι ίση με √(F/μ)/ 2ℓ

24. Κατά τη λειτουργία ενός ηχητικού σωλήνα μήκους L, αν συμβολίσουμε με c την ταχύτητα του ήχου στον αέρα

α	εφόσον ο σωλήνας είναι ανοικτός, η θεμελιώδης συχνότητα είναι ίση με c/4L
β	εφόσον ο σωλήνας είναι κλειστός, η θεμελιώδης συχνότητα είναι ίση με c/4L
γ	εφόσον ο σωλήνας είναι ανοικτός, κατά την παραγωγή του τρίτου αρμονικού δημιουργούνται τέσσερεις δεσμοί
δ	εφόσον ο σωλήνας είναι κλειστός, η συχνότητα του δεύτερου αρμονικού είναι c/2L

25. Σύμφωνα με όσα είναι αποδεκτά για τους ήχους

α	η ένταση ενός ηχητικού κύματος έχει μονάδα μέτρησης το 1 W/m
β	αν ο ήχος Α έχει ένταση Ι και ο ήχος Β έχει ένταση 2Ι, η ακουστότητα του Α είναι διπλάσια από την ακουστότητα του Α
γ	η χροιά ενός μουσικού ήχου καθορίζεται από τον αριθμό των εμφανιζόμενων αρμονικών και από τις αντίστοιχες εντάσεις τους
δ	εφόσον δεν λαμβάνει χώρα ενεργειακή υποβάθμιση η ένταση του ήχου που εκπέμπεται από σημειακή ηχητική πηγή είναι αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης από την πηγή

26. Κατά τη διάδοση ενός αρμονικού ήχου στον αέρα, σε κάθε περιοχή μεταβάλλεται αρμονικά η τιμή της πίεσης. Αν η μεταβολή της πίεσης του αέρα σε ένα τρέχον ηχητικό κύμα δίνεται από τη σχέση p = 1,5ημπ(x- 330t)

α	Το μήκος κύματος είναι 1m
β	η συχνότητα του ήχου είναι 165 Hz
γ	η συχνότητα του ήχου είναι 330 Hz
	To μήκος κύματος είναι 0,5 m

27. Το περιπολικό έχει βάλει σε λειτουργία τη σειρήνα του, συχνότητας f₀ , κινούμενο ως προς το έδαφος με ταχύτητα 108 km/h ενώ το κλεμμένο αυτοκίνητο προηγείται, κινούμενο με ταχύτητα 18 km/h ως προς το περιπολικό, έτσι που η μεταξύ τους απόσταση συνεχώς αυξάνεται . Αν ταχύτητα του ήχου είναι 340 m/s,

α	η συχνότητα που αντιλαμβάνεται ένας ακίνητος παρατηρητής της καταδίωξης βλέποντας το περιπολικό να απομακρύνεται είναι 37f0/34
β	η συχνότητα που αντιλαμβάνεται ένας ακίνητος παρατηρητής της καταδίωξης βλέποντας το περιπολικό να τον πλησιάζει είναι 31f0/34
γ	η συχνότητα που αντιλαμβάνεται ο κλέφτης είναι 305f0/310
δ	καμία από τα τρεις παραπάνω προτάσεις δεν είναι σωστή

28. Αφήνουμε ένα σιδερένιο αντικείμενο στο νερό της πισίνας και αυτό κινείται προς τα κάτω βυθιζόμενο . Καθώς κινείται προς τα κάτω

α	η δυναμική βαρυτική ενέργεια του νερού διατηρείται σταθερή
β	η βαρυτική δυναμική ενέργεια του νερού ελαττώνεται
γ	η άνωση που ασκεί το νερό είναι μικρότερη από το βάρος του εκτοπιζόμενου νερού
δ	η άνωση που δέχεται από το νερό οφείλεται στη βαρύτητα, εάν δηλαδή δεν υπήρχε βαρύτητα δεν θα υπήρχε άνωση

29. Κατά τη ροή ενός ρευστού

α	ο νόμος του Poiseuille ισχύει εφόσον η ροή είναι στρωτή και το ρευστό είναι ιδανικό
β	το άθροισμα κινητικής ενέργειας ανά μονάδα όγκου, βαρυτικής δυναμικής ενέργειας ανά μονάδα όγκου και πίεσης είναι σταθερό για δύο οποιαδήποτε σημεία ρευματικής γραμμής του ρευστού εφόσον η ροή είναι στρωτή και το ρευστό είναι πραγματικό
γ	το άθροισμα κινητικής ενέργειας ανά μονάδα όγκου, βαρυτικής δυναμικής ενέργειας ανά μονάδα όγκου και πίεσης είναι σταθερό για δύο οποιαδήποτε σημεία ρευματικής γραμμής του ρευστού εφόσον η ροή είναι στρωτή και το ρευστό είναι ιδανικό
δ	εφόσον το ρευστό είναι ιδανικό και η ροή είναι στρωτή το γινόμενο «ταχύτητα του ρευστού επί εμβαδόν διατομής της φλέβας» είναι μεγαλύτερο στις περιοχές που η φλέβα έχει μικρότερη διατομή

30. Κατά τη στρωτή ροή ενός πραγματικού υγρού σε οριζόντιο σωλήνα ακτίνας διατομής R εφόσον η παροχή είναι Π και o συντελεστής εσωτερικής τριβής η, για δύο σημεία Α και Β - η ροή γίνεται από Α προς Β - που απέχουν d

α	η πίεση στο Α είναι ίση με την πίεση στο Β
β	η πίεση στο Α είναι μεγαλύτερη από την πίεση στο Β κατά 8Πηd/πR^2
γ	η πίεση στο Β είναι μεγαλύτερη από την πίεση στο Α κατά 8Πηd/πR^2
δ	η πίεση στο Α είναι μεγαλύτερη από την πίεση στο Β κατά 8Πηd/ πR^4

31. Κατά τη στρωτή ροή ιδανικού ρευστού πυκνότητας ρ σε οριζόντιο σωλήνα σε κάποιο σημείο υπάρχει στένωση Σ με εμβαδόν το μισό από εκείνο του υπόλοιπου σωλήνα Α. Αν η ταχύτητα στη στένωση είναι υ, η πίεση στη απέχουν d

α	η πίεση στο Α είναι ίση με την πίεση στη στένωση Σ
β	η πίεση στο Α είναι μεγαλύτερη από την πίεση στη Σ κατά 3ρυ^2/8
γ	η πίεση στο Α είναι μεγαλύτερη από την πίεση στη Σ κατά 3ρυ^2/2
δ	τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει

32. Με ένα μεταλλικό πλακίδιο Hall μπορούμε να προσδιορίσουμε την πυκνότητα των ελεύθερων ηλεκτρονίων ( αριθμό των ηλεκτρονίων ανά μονάδα όγκου) – του καλίου – με ένα σχετικό σφάλμα λόγω των κβαντικών φαινομένων. Ρευματοδοτούμε το πλακίδιο και να το τοποθετούμε κατάλληλα σε μαγνητικό πεδίο μετράμε την πυκνότητα j του ρεύματος και την τάση Hall, V_H , οπότε

α	η ζητούμενη πυκνότητα θα είναι ίση με Bja/VHe, όπου α η διάσταση του πλακιδίου η κάθετη στα Β και j
β	η ζητούμενη πυκνότητα θα είναι ίση με Bja/VHe, όπου α η διάσταση του πλακιδίου η κάθετη στο Β και παράλληλη στο j
γ	η ζητούμενη πυκνότητα θα είναι ίση με VHe/ Bja, όπου α η διάσταση του πλακιδίου η κάθετη στο Β και παράλληλη στο j
δ	η ζητούμενη πυκνότητα θα είναι ίση με VHe/Bja, όπου α η διάσταση του πλακιδίου η κάθετη στα Β και j

33. Αν είναι Ε₀ και Β₀ το πλάτος της έντασης ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου μιας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας,

η ένταση της ακτινοβολίας είναι ίση με

α	Ε0^2/2μ0
β	Ε0Β0/2
γ	cB0^2/2μ0
δ	Ε0Β0/μ0

34. Αν είναι Ε₀ και Β₀ το πλάτος της έντασης ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου μιας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, η πίεση της ακτινοβολίας θα είναι

α	Ε0Β0/2cμ0 μόνο σε περίπτωση που συμβεί ολική απορρόφηση της ακτινοβολίας
β	Ε0Β0/2cμ0 μόνο σε περίπτωση που η ακτινοβολία ανακλαστεί
γ	cB0^2/2μ0 μόνο σε περίπτωση που η ακτινοβολία ανακλαστεί
δ	cB0^2/2μ0 μόνο σε περίπτωση που συμβεί ολική απορρόφηση της ακτινοβολίας

35. Αν είναι Ε₀ και Β₀ το πλάτος της έντασης ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου μιας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, η ορμή της ακτινοβολίας θα είναι

α	η ορμή της ακτινοβολίας είναι ίση με την ολική ενέργεια δια της ταχύτητας c
β	η ορμή της ακτινοβολίας είναι ίση με την πυκνότητα της ενέργειας δια της ταχύτητας c
γ	η στιγμιαία πυκνότητα ενέργειας του ηλεκτρικού πεδίου είναι Ε^2ε0/2c
δ	η στιγμιαία πυκνότητα ενέργειας του μαγνητικού πεδίου είναι Β^2/μ0c

36. Ένας ραδιοσταθμός εκπέμπει ημιτονοειδές ηλεκτρομαγνητικό κύμα με μέση ισχύ Ρ. Αν δεχθούμε ότι η ακτινοβολεί ομοιόμορφα προς όλες τις κατευθύνσεις πάνω από το έδαφος, σε απόσταση d = 10 km από την κεραία για το πλάτος Ε₀ της έντασης του ηλεκτρικού πεδίο και το πλάτος Β₀ της έντασης του μαγνητικού πεδίο ισχύει

α	B0^2 = Ρμ0/2πcd^2
β	B0^2 = Ρμ0/2πd^2
γ	Ε0^2 = Ρcμ0/2πd^2
δ	Ε0^2 = Ρcμ0/πd^2

37. Σύμφωνα με τις θεωρίες που είναι σήμερα αποδεκτές

α	κατά το φαινόμενο σήραγγας Josephson, μεταξύ δύο υπεραγώγιμων υλικών θα μπορούσε δημιουργηθεί ηλεκτρικό ρεύμα ακόμα κι αν μεταξύ τους βρίσκεται μονωτής
β	κατά το φαινόμενο σήραγγας Josephson μεταξύ δύο υπεραγώγιμων υλικών είναι αδύνατον να δημιουργηθεί ηλεκτρικό ρεύμα εάν ανάμεσά τους βρίσκεται μονωτής
γ	οι υπεραγωγοί τύπου ΙΙ απωθούν τελείως από το εσωτερικό τους όλα τα μαγνητικά πεδία μικρής ή μεγάλης έντασης
δ	με τους υπεραγωγούς τύπου Ι επιτυγχάνονται κρίσιμες θερμοκρασίες άνω των 100 Κ

38. Σύμφωνα με τις θεωρίες υπεραγωγιμότητας που είναι σήμερα αποδεκτές

α	ο χαλκός εκδηλώνει υπεραγωγιμότητα σε αρκετά υψηλή θερμοκρασία
β	η θεωρία BCS μπορεί να εξηγήσει την υπεραγωγιμότητα σε κρίσιμες θερμοκρασίες άνω των 100Κ
γ	το ζεύγος Cooper είναι δύο ηλεκτρόνια που δείχνουν να ομαδοποιούνται παρά το γεγονός ότι έχουν αρνητικό φορτίο και φυσιολογικά έπρεπε να απωθούνται
δ	το ζεύγος Cooper είναι λιγότερο σταθερό ενεργειακά από ένα μεμονωμένο ηλεκτρόνιο

39. Σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες για την υπεραγωγιμότητα

α	Ενεργειακό χάσμα είναι η απαιτούμενη ενέργεια για να σπάσει ένα ζεύγος ηλεκτρονίων
β	Σύμφωνα με τη θεωρία BCS η τιμή του ενεργειακού χάσματος προσδιορίζεται ίση με 3kT/2
γ	Η παγιδευμένη μαγνητική ροή ΦB σε υπεραγωγό τύπου Ι είναι κβαντισμένη σύμφωνα με τη σχέση ΦB= nπћ/2e
δ	Η παγιδευμένη μαγνητική ροή σε υπεραγωγό τύπου Ι είναι κβαντισμένη σύμφωνα με τη σχέση ΦB= nπћ/8e

40. Έχουμε διαπιστώσει ότι η συχνότητα εκπομπής των ατόμων ενός στοιχείου Χ – σε σύστημα μηδενικής ταχύτητας ως προς αυτά είναι 6,1.. 10¹⁴ Hz . Μελετώντας την ακτινοβολία ατόμων του στοιχείου Χ τα οποία κινούνται ως προς εμάς διαπιστώνουμε ότι είναι 12,2 10¹⁴ Hz .

α	Τα άτομα μας πλησιάζουν με ταχύτητα 0,6 c
β	Τα άτομα μας πλησιάζουν με ταχύτητα 0, 3 c
γ	Τα άτομα απομακρύνονται με ταχύτητα 0, 3 c
δ	Τα άτομα απομακρύνονται με ταχύτητα 0, 6 c

41. Σε ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας ένας φίλαθλος του Παναθηναϊκού ταξιδεύει με ειδικό σκάφος μεγάλης ταχύτητας. Καθώς ταξιδεύει πάνω από το γήπεδο Καραϊσκάκη όπου προπονείται η ομάδα του Ολυμπιακού με τις κόκκινες φανέλες, βλέπει τις φανέλες των παικτών πράσινες και τρελαίνεται. Τι συμβαίνει ;

α	πλησιάζει με ταχύτητα c/8
β	απομακρύνεται με ταχύτητα c/8
γ	απομακρύνεται με ταχύτητα 32c/65
δ	πλησιάζει με ταχύτητα 32c/65

42. Ένα πηγάδι δυναμικού,

α	αν έχει πεπερασμένο βάθος οι κυματοσυναρτήσεις των δέσμιων καταστάσεων είναι μέσα το πηγάδι εκθετικές
β	αν έχει πεπερασμένο βάθος οι κυματοσυναρτήσεις των δέσμιων καταστάσεων είναι έξω από το πηγάδι ημιτονοειδείς
γ	αν έχει πεπερασμένο βάθος έχει πεπερασμένου πλήθους ενεργειακές καταστάσεις
δ	αν έχει άπειρο βάθος έχει πεπερασμένου πλήθους ενεργειακές καταστάσεις

43. Ένα ηλεκτρόνιο με κινητική ενέργεια Ε eV βρίσκεται σε ένα φράγμα δυναμικού U₀ eV πλάτους L nm

α	το ηλεκτρόνιο είναι αδύνατον να περάσει από την άλλη πλευρά του φράγματος
β	υπάρχει κάποια πιθανότητα να περάσει στην άλλη πλευρά η οποία θα ήταν μεγαλύτερη εάν η κινητική ενέργεια του ηλεκτρονίου ήταν μικρότερη από Ε
γ	υπάρχει κάποια πιθανότητα να περάσει στην άλλη πλευρά η οποία προσδιορίζεται μόνο από την τιμή U0 του φράγματος δυναμικού
δ	υπάρχει κάποια πιθανότητα να περάσει στην άλλη πλευρά η οποία θα ήταν μεγαλύτερη εάν η κινητική ενέργεια του ηλεκτρονίου ήταν μεγαλύτερη από Ε

44. Αν εφαρμόσουμε την εξίσωση Schrödinger στο άτομο του υδρογόνου εκφράζοντας την Κυματοσυνάρτηση ως γινόμενο τριών συναρτήσεων Ψ ( r, θ, φ ) = R (r) Θ(θ) Φ( φ) καθεμιά από τις οποίες θα εξαρτάται μόνο από μία από τις τρεις συντεταγμένες r, θ, και φ

α	η λύση της ακτινικής συνάρτησης R(r) θα έχει, για τη θεμελιώδη κατάσταση, τη μορφή R(r) = Αe^-^r^/^a^0 όπου Α σταθερά
β	οι λύσεις της Φ ( φ) θα έχουν τη μορφή e^im^ℓφ επί ένα πολυώνυμο του ημ^2φ
γ	η λύση της ακτινικής συνάρτησης R(r) θα έχει, για την πρώτη διεγερμένη κατάσταση τη μορφή R(r) = Αe^-^r^/2^a^0 όπου Α σταθερά
δ	οι λύσεις της Φ (φ) θα είναι πολυωνυμικές συναρτήσεις με πολυώνυμα που περιέχουν δυνάμεις του ημφ και του συνφ

45. Σύμφωνα με όσα είναι σήμερα αποδεκτά για τα στοιχειώδη σωματίδια

α	το στοιχειώδες σωματίδιο τ έχει μάζα 3500 περίπου φορές από εκείνη του ηλεκτρονίου, άρα δεν μπορεί να είναι λεπτόνιο
β	κανένα από τα έξι quark δεν έχει μάζα μεγαλύτερη από τη μάζα του πρωτονίου
γ	το ηλεκτρόνιο, το μ, το τ, το νετρίνο του ηλεκτρονίου, το νετρίνο του μ και το νετρίνο του τ, είναι τα έξη στοιχειώδη λεπτόνια
δ	και τα έξι λεπτόνια είναι φερμιόνια, ενώ όλα τα quark είναι μποζόνια

46. Σύμφωνα με όσα σήμερα αποδεκτά για τα στοιχειώδη σωματίδια

α	το Standard Model ( καθιερωμένο πρότυπο ) αναμειγνύει λεπτόνια και quark
β	το ηλεκτρόνιο συγκροτείται από τρία quark
γ	ένα κόκκινο κουάρκ up ένα κόκκινο up και δύο down, το ένα πράσινο, το άλλο μπλε συγκροτούν ένα πρωτόνιο
δ	κάθε κουάρκ μπορεί να αλλάξει χρώμα καθώς αλληλεπιδρά με ένα άλλο κουάρκ με μεσολαβητή ένα γλουόνιο