Κατά τη διδασκαλία του γνωστικού αντικειμένου ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

1. Δίδουμε έμφαση στο ότι έννοια «συνισταμένη δύο δυνάμεων έχει νόημα μόνο εφόσον οι δύο δυνάμεις ασκούνται στο ΙΔΙΟ σώμα».

2. Θέτουμε το ερώτημα «τι λέγεται συνισταμένη δύο δυνάμεων :» και δίνουμε την απάντηση.

3. Όταν οι δύο δυνάμεις έχουν την ίδια κατεύθυνση το αποτέλεσμα της σύνθεσης εναρμονίζεται απόλυτα με τις αναπαραστάσεις των διδασκομένων και η διδασκαλία μας μπορεί να προσεγγίσει τους στόχους μας σχετικά εύκολα. Δεν είναι αναγκαίο δηλαδή να καταφύγουμε σε εργαστηριακή διδασκαλία. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που οι δύο δυνάμεις έχουν κατευθύνσεις αντίθετες.

4. Εφόσον οι δύο δυνάμεις έχουν τυχαίες κατευθύνσεις χρειάζεται να παρουσιάσουμε τον νόμο του παραλληλογράμμου.

α. Σε αυτή την περίπτωση η αναζήτηση της συνισταμένης δεν μπορεί να βασιστεί σε προϋπάρχουσες ιδέες των μαθητών.

β. Η διδακτική παρουσίαση πρέπει να είναι ένα ΜΑΘΗΜΑ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ, δίνοντας έμφαση στις γεωμετρικές έννοιες ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΌ ΣΗΜΕΊΟ και ΕΥΘΕΙΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ προς μία άλλη ευθεία .

γ. Με τη διδασκαλία μας πρέπει να επιμείνουμε στο να σχεδιάζουν οι διδασκόμενοι στο τετράδιό τους τις δύο ασκούμενες δυνάμεις και τη συνισταμένη. Χρειάζεται επίσης «υποστήριξη» είτε από εργαστηριακή εμπειρία είτε από την αξιοποίηση εξαιρετικών applets όπως τα δύο παρακάτω:

http://comp.uark.edu/~jgeabana/java/VectorCalc.html

http://webphysics.ph.msstate.edu/jc/library/3-2a/index.html