Ο τρίτος νευτωνικός νόμος
της κίνησης μας «λέει» κάτι που
φαίνεται εντελώς «αθώο».
Αν όμως το σκεφτούμε
περισσότερο θα δούμε ότι δεν εναρμονίζεται με τις προσωπικές μας αναπαραστάσεις
για την έννοια δύναμη.
το Β θα ασκεί
ταυτοχρόνως στο Α μία δύναμη
και
οι δύο αυτές
δυνάμεις θα έχουν ίσα μέτρα και κατευθύνσεις αντίθετες.
1. Μία
από τις δύο αυτές δυνάμεις μπορούμε (
εμείς με τη σκέψη μας) να τη χαρακτηρίσουμε ως ΔΡΑΣΗ, οπότε η άλλη
δύναμη θα θεωρείται ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της προηγούμενης.
2.
Αν θεωρήσουμε ως ΔΡΑΣΗ τη
δύναμη που ασκεί
ένας τεντωμένος
σπάγκος σε ένα κιβώτιο
δεμένο με αυτόν,
η
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ θα είναι κάποια δύναμη
την οποία
ασκεί το κιβώτιο στον
τεντωμένο σπάγκο
και η οποία δεν
σημειώνεται στο ίδιο σχήμα με την προηγούμενη.
3. Επειδή η
δράση και η αντίδραση έχουν ίσα μέτρα και αντίθετες κατευθύνσεις είναι
αρκετοί μαθητές που «συμπεραίνουν» ότι η συνισταμένη των δύο αυτών δυνάμεων
είναι ίση με μηδέν. Αυτό όμως δεν
ισχύει διότι αναγκαία
προϋπόθεση για να αναζητήσουμε τη συνισταμένη δύο δυνάμεων είναι «το να
ασκούνται, οι δύο δυνάμεις, στο ΙΔΙΟ ΣΩΜΑ»
και στην περίπτωση δράσης και αντίδρασης αυτό δεν ισχύει. Η δράση
ασκείται στο σώμα Α και η αντίδραση στο σώμα Β.
5.
Όταν ένα πρόβλημα Φυσικής
αναφέρεται στις «περιπέτειες» ΕΝΟΣ μόνο
σώματος μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ακόμα κι αν αγνοούμε τον τρίτος νόμος
της κίνησης.
Αν
όμως στο πρόβλημα υπάρχουν , σε ισορροπία ή σε κίνηση, δύο ή περισσότερα σώματα - και χρειαστεί να
ενδιαφερθούμε για τις αλληλεπιδράσεις τους-
το να επικαλεστούμε τον τρίτο νόμο μπορεί να είναι αναγκαίο.