Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Στη Σύρα του Ροΐδη, του Μάρκου και του Μάνου Ελευθερίου, στα Σεμινάρια της Ερμούπολης οι φίλοι επιστρέφουν ένα χρόνο μετά, «φορτωμένοι με χιλιάδες αναμνήσεις» από τον Ιούλιο του 2004, την πρώτη συνάντηση την περυσινή που μας εντυπωσίασε με τις εισηγήσεις αλλά και ίσως περισσότερο με την ποιότητα των παρεμβάσεων. Είναι πάλι καλοκαίρι, είναι πάλι Blue star με συνέδρους, είναι πάλι ο πυρήνας «Σκορδούλης Νικολαΐδης και η πάντα ολοζώντανη Λαοκρατία» αλλά οι απουσίες είναι αισθητές όσο και οι κραδασμοί του σκάφους λόγω της απρόβλεπτης θάλασσας στη διάρκεια του ταξιδιού. Φέτος θα λείπουν ένα σωρό και οι περισσότεροι δικαιολογημένα. Ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ο Δημήτρης Χασάπης, ο Θέμης Μπόκαρης, ο Γιώργος Φουρτούνης, ο Γιώργος Φασουλόπουλος, η Πανδώρα Χατζηδάκη, ο Βασίλης Τσελφές, η Στελλίνα Χριστοπούλου, η Βάσω Σπηλιοπούλου και όχι μόνο αυτοί, παρουσίες που άφησαν αποτυπώματα στις «χιλιάδες αναμνήσεις» του πέρυσι.

Η ζωή έχει βέβαια τη δική της δυναμική και η φετινή απόπειρα μπορεί να δοκιμάζεται από τις απουσίες των πιο έμπειρων, σημαδεύεται ωστόσο από την παρουσία των εκπροσώπων της επερχόμενης γενιάς, - τα παιδιά όπως τους λένε η Λία Χαλκιά και ο Κώστας Σκορδούλης εννοώντας «τους μεταπτυχιακούς» - , από τις εισηγήσεις του Γιάννη Παπαδάτου, του Θύμιου Νικολαΐδη, αλλά και από μια εντονότερη παρουσία γυναικών. Η Ευγενία Κολέζα και η Έθελ Πέτρου έρχονται για πρώτη φορά, η Λία Χαλκιά, η Γεωργία Πετράκη και η Γιάννα Κατσιάμπουρα θα έχουν φέτος τη δική τους εισήγηση και η Λαοκρατία Λάκκα θα λάμψει και φέτος Σεμινάριο που θέλει να φωτίσει τη σκοτεινή σχέση της Επιστήμης με τις κοινωνικές ανισότητες. Το μακρόστενο τραπέζι του τρίτου ορόφου οι παλιότεροι καθισμένοι κοντά γύρω άνθρωποι σχετικά νεώτεροι, Κώστας Ταμπάκης, Άρης Γκιόλμας, Πλούταρχος, Ειρήνη Σπυράτου, Μόνικα Παππά, μεταπτυχιακοί που κινούνται πολύ λιγότερο σε ρυθμούς παρατατικού και πολύ περισσότερο στους χρόνους του αύριο, άνθρωποι και ανθρωπίνες που θέλουν να αρχίσουν σιγά σιγά να «χορεύουν το ροκ του μέλλοντός τους ».

Και για μια ακόμα χρονιά το Σεμινάριο της Ερμούπολης έφτιαξε το αόρατο εκείνο «νήμα» που δένει τους ανθρώπους θυμίζοντάς τους ότι μπορεί ο καθένας τους να είναι ένα πλάσμα χωρίς προηγούμενο και επόμενο στην ιστορία του Σύμπαντος αλλά η ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ αναζήτηση όταν έρχεται στο ραντεβού με τον ΣΕΒΑΣΜΟ στη διαφορετική θεώρηση του ΑΛΛΟΥ, δημιουργεί το αόρατο εκείνο «νήμα» που σε ενώνει με τον άλλο. Κι ας διακρίνουμε διαφωνίες για το «κοινωνικές τάξεις ως πολιτικό διακύβευμα» κι ας διακρίνουμε συμφωνίες για το «Μαθηματικά για όλους» της Ευγενίας από τα Γιάννενα κι ας διαφωνεί ο Νίκος Δαπόντες - πάντοτε παρών σε τέτοιου είδους συναντήσεις- με την Γιάννα Κατσιάμπουρα κι ας της προσάπτει ότι αδικεί τον Ιώσηπο Μοισιόδακα στην εισήγησή της για τον ρόλο της επιστήμης στον νεοελληνικό Διαφωτισμό. Το νήμα γίνεται έτσι κι αλλιώς ανθεκτικότερο για όλους αυτούς που συμμετέχουν μερικώς ή ολικώς στο συριανό τριήμερο που περιλαμβάνει « πρωινές εισηγήσεις, παρεμβάσεις, διαφωνίες, μπάνιο μεσημεριανό, εισηγήσεις παρεμβάσεις, διαφωνίες απογέματος, ταβερνάκι Ερμούπολης, μεταμεσονύκτιο μπαρ».

Και όλα αυτά δεν είναι παρά σκέψεις ενός από τους φίλους ο οποίος μάλιστα φιλοξενήθηκε στον Αζολιμνιακό ανάκτορο του εδώ και είκοσι χρόνια φίλου του, του Νίκου Δαπόντε.