4. Ο Spinoza και ο Leibniz. Στη νεώτερη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ο Ρασιοναλισμός δεν εμφανίστηκε με καμία ακραία εκδοχή. Παρουσιάστηκε συναινετικός αρκούμενο στο να διακηρύσσει ότι « ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΓΝΩΣΗ – και όχι ολόκληρη- ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΘΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ». Η διακήρυξη αυτή είναι συμβατή με το να πούμε ότι «ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΓΝΩΣΗ». Η ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ. ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Με άλλα λόγια ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ «ΔΙΑΘΕΤΕΙ» Ο ΝΟΥΣ – όπως λόγου χάριν η ΑΙΤΙΟΤΗΤΑ- ΕΙΝΑΙ a priori, προηγούνται δηλαδή της εμπειρίας.