17. Ο Καντ επεδίωξε να αποδείξει ότι ορισμένες βασικές αρχές των ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ και της ΕΠΙΣΤΉΜΗΣ οι οποίες μας λένε πράγματα για τον κόσμο (και είναι ως εκ τούτου συνθετικές) θα μπορούσε να είναι γνωστές a priori, αποδεκτές δηλαδή από διαίσθηση χωρίς να απαιτείται η εμπειρική επιβεβαίωσή τους.

Και εφόσον «ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ» ορισμένες συνθετικές a priori κρίσεις να μπορεί να υπάρχουν, ο Καντ ισχυρίζεται ότι μία καλή δοσοληψία με τη Μεταφυσική - η οποία διακηρύσσει ότι επιχειρεί να γνωρίσει τον κόσμο με τον Λόγο - είναι νόμιμη.

Ο Kant αποδέχεται την ΎΠΑΡΞΗ ενός Κόσμου αντικειμένων ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Κάθε τέτοιου είδους αντικείμενο χαρακτηρίζεται ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΘΕΑΥΤΟ, στη γλώσσα του Ding an sich. Το Ding an sich υπάρχει έξω από κάθε γνωσιακή διαδικασία. Πρόκειται για έννοια μεταφυσική

Ο ίδιος, στον Πρόλογο της δεύτερης έκδοσης του Κριτική του καθαρού λόγου - Kritik der reinen Vernunft- δηλώνει ότι επιχειρεί να θέσει μεταφυσικά ζητήματα μέσα από το σίγουρο «μονοπάτι» της Επιστήμης. Πίστευε ότι με τη χρήση της επιστημονικής μεθόδου η Μεταφυσική θα μπορούσε να ανέλθει στο επίπεδο εγκυρότητας στο οποίο βρισκόταν η Φυσική. Ο Καντ εισάγει μία έτσι μια «Μεταφυσική της εμπειρίας» ως υποκατάστατο της «παραδοσιακής» Μεταφυσικής.

Την παραδοσιακή Μεταφυσική δεν την αγνοεί αλλά την αντιδιαστέλλει από τη Μεταφυσική της εμπειρίας» . Γι αυτόν η παραδοσιακή Μεταφυσική ενδιαφέρεται για τις έννοιες ΘΕΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΘΑΝΑΣΙΑ.

Στην Κριτική του καθαρού λόγου επιχειρεί να πείσει ότι η χρήση του ΛΟΓΟΥ στην περιοχή της παραδοσιακής Μεταφυσικής οδηγεί σε αντιφάσεις.

Ο Καντ ΔΕΝ αποδέχεται ουσιαστικά κανένα από τα «δεδομένα» του αιώνα του χωρίς να το μεταμορφώσει. Δεν αφήνει τίποτα χωρίς απάντηση, τη δική του απάντηση. Ποτέ ωστόσο δεν κατάφερε να απελευθερωθεί από τις αναφερόμενες στους δυϊσμούς -μεταφυσικού χαρακτήρα - διδασκαλίες του αιώνα του. Τον δυϊσμό της ΑΙΣΘΗΣΗΣ και της ΝΟΗΣΗΣ. Τον δυϊσμό της ΝΟΗΣΗΣ και του ΛΟΓΟΥ και - κυρίως- τον δυϊσμό των ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ και των ΝΟΟΥΜΕΝΩΝ.

Ο Καντ αντιπαρατίθεται ωστόσο στη Μεταφυσική των ρασιοναλιστών και συγχρόνως ενδιαφέρεται, όπως και οι εμπειριστές, για ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΓΝΩΣΗΣ και μάλιστα με έναν τρόπο που του επιτρέπει να πάει μακρύτερα από εκείνους