7. Ο Derrida επιχειρεί να υπονομεύσει τη μεταφυσική Σκέψη, να δυναμιτίσει τα θεμέλιά της, να κλονίσει τις βεβαιότητές της, να εναντιωθεί στην ύπαρξη της έσχατης αδιαίρετης Αρχής, όπως είναι ο Λόγος ..

Το εγχείρημα είναι δύσκολο έως αδύνατον. Ο ίδιος, έχοντας ομολογήσει ότι η Μεταφυσική έχει διαποτίσει τη Δυτική Σκέψη, εκτιμά ότι έχει «εγκατασταθεί» και στη δική του Σκέψη. Γι αυτό και δεν έχει ποτέ διακηρύξει ότι θα τα καταφέρει. Πιστεύει, ωστόσο, ότι κάποιες από τις κινήσεις του θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα. Υποστηρίζει, λόγου χάριν, ότι είναι ίσως δυνατόν να κλονίσει τη μεταφυσική δυαδικότητα, αναστρέφοντας την ιεράρχηση, δίνοντας, με άλλα λόγια, προτεραιότητα στον δεύτερο όρο. Στο Σώμα και όχι στον Νου, στον Άνθρωπο και όχι στον Θεό, στο Πολύπλοκο και όχι στο Απλό, στην Απουσία και όχι στην Παρουσία