Αθηναϊκός Αύγουστος και Ρωμαϊκή αγορά
 

 

 


Γύρνα φτερωτή του μύλου και η ανοιχτή ρωμαϊκή αγορά, γύρω γύρω μόνο τα κάγκελα έτσι που ο ήχος -γεννημένος για να διαδίδεται και να αναζητεί το αυτί που τον περιμένει για να τον απολαύσει -  δεν βρίσκει αντιστάσεις, φθάνει και στους χωρίς εισιτήριο, μέσα οι χιλιάδες που έχουν βρει εισιτήριο, αριστερά Μοναστηράκι, πάνω δεξιά Παρθενώνας, παντού αθηναϊκός Αύγουστος,  από το τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη,  στο βάθος Ιωαννίδης Αλκίνοος,

παρέα με το φάντασμα Χατζιδάκις,

 


 το παρόν και το κάποτε,

ήταν τότε 1985 είκοσι χρόνια πριν, 

ήταν και τότε Αύγουστος

και στον ίδιο χώρο σε χρόνο  διαφορετικό,

ο Μάνος ζωντανός

κι εμείς είκοσι χρόνια μικρότεροι,

 

αλλά και σήμερα όπως και τότε από πάνω η Ακρόπολη η παλιά γειτονιά Αναφιώτικα,

νάνι το γαρούφαλό μου, Ματωμένος γάμος του Λόρκα, ο κόσμος σε εντυπωσιακή επικοινωνία

σιωπής,  κάποιοι σιγοψιθυρίζουν, πετούν τα παλιομάχαιρα οι γειτονιές αχολογάνε,

 είναι οι λιγότεροι, 

 

τέσσερεις εποχές σε παράξενη συγκατοίκηση, η συνομήλικη με την Ακρόπολη, εκείνη των Ρωμαίων η τρακόσα  χρόνια νεώτερη για την οποία δεν μιλάμε συνήθως, η συνομήλικη με τα σπίτια τα Αναφιώτικα γερασμένα αλλά ζωντανά  και η δική μας η «δύο χιλιάδες πέντε»,

 

τι να μου κάνουν  δάκρυα δυο και στεναγμοί σαρανταδυό μανούλα μου, η φωνή του Αλκίνοου , η ζεστή απουσία του Γκάτσου, και ο Χατζιδάκις σε απευθείας  σύνδεση με τον Παράδεισο, άσπρισε η κούτρα σου Μιχάλη αλλά μυαλό δεν λες να βάλεις, άνδρες Αθηναίοι και γυναίκες Αθηναίες του σήμερα αγόρια με τζην, κορίτσια με τζην, και κυρίες καλοφτιαγμένες και μεγαλύτερες και οι κάποιας ηλικίας και οι σχεδονκαπή, χιλιάδες  και σε διάταξη σιωπής, με κλειστά τα κινητά και το ανοιχτό συνήθως στόμα , και ο Μανώλης Λυδάκης με την κρασογιώργαινα, δεν ήταν ο καρασογιώργης ο χοντρομπαλάς μα ένα λυγερό παλικάρι, κι εκείνα τα αθόρυβα χατζηδακικά αντιπολεμικά, τέσσερεις στρατηγοί κινάν και παν για πόλεμο στο μακρινό το Ιράν, ο πρώτος από πόλεμο δεν  κάτεχε, ο δεύτερος τις κακουχιές άντεχε, ο τρίτος ήταν υποκείμενο γελοίο κι ο τέταρτος φοβότανε το κρύο, συνήθως με στίχους του Γκάτσου,

Η  νύχτα της 24ης Αυγούστου, ουρανός με Άρη και ημισέλινο, μια από τις καλύτερες βραδιές του φετινού καλοκαιριού.

 

 

 

 

Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας