τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου

Τα καλύτερα του Σταύρου Ξαρχάκου

Οι στίχοι

1. Το δίχτυ Νίκος Γκάτσος

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι

έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι

άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει

μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

3. Το πρακτορείο Νίκος Γκάτσος
Το πρακτορείο θολό και κρύο κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές

και το ταξίδ ισαν άγριο φίδι γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές

Απόψε μοιάζουμε κι οι δύο πιο πίσω ‘γω κι εσύ μπροστά

σα βραδινό λεωφορείο που ‘χει τα φώτα του σβηστά

για μας ο κόσμος δεν τελειώνει για μας ο κόσμος αρχινά

μα της καρδιάς το μαύρο χιόνι δε θα μας βγάλει πουθενά

Το πρακτορείο Θολό και κρύο κάποιοι μιλάνε για παράξενες βροχές

και το ταξίδι σαν άγριο φίδι γεμίζει φόβο τις αδύνατες ψυχές

Άντρα και γείτονα και φίλε στη φτώχεια και στην προσφυγιά

μια παγωμένη σπίθα στείλε να σου την κάνω πυρκαγιά

Κι αν δεν καείς έλα κατόπι που δε θα μείνει πια κανείς

για να γίνουμε πάλι ανθρώποι στο κήπο της Γεσθημανής

4.Σαββατόβραδο στην Καισαριανή Λευτέρης Παπαδόπουλος
Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά

κάθε απομεσήμερο στο παλιό μας στέκι πίσω απ' το μαγέρικο του Ντελη-βοριά

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο

κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή

τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους

πέφταμε φωνάζοντας κάτω οι Γερμανοί

Κι όλα μοιάζαν ουρανός και ψωμί σπιτίσιο

κι όλα μοιάζαν ουρανός και πικρό πικρό ψωμί

Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια που γιομαν τ' απόβραδο γλύκα πρωινή

ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή

Κι όλα γίναν κεραυνός πελαγίσια αρμύρα κι όλα γίναν κεραυνός και πικρό πικρό ψωμί

6. Σου 'φερα νερό στις χούφτες

Το παράπονο Λευτέρης Παπαδόπουλος

Σου 'φερα νερό στις χούφτες για να πιείς ,να ξεδιψάσεις

που ν' τ' αχείλι σου πικρό Κι ως ξεδίψασε η καρδιά σου

βιάστηκες να προσπεράσεις

Τόση πίκρα, τόση δίψα,τόσος πόνος κι ούτε ένα ευχαριστώ

Σου 'φερα ψωμί και μέλι κι ένα καθαρό σεντόνι

και τον χτύπο απ' την καρδιά

Και δε μου 'δωσες το χέρ κι έχεις φύγει - χελιδόνι

Τόση πίκρα,τόση δίψα,τόση αγάπη και μια θάλασσα ερημιά

7. Κόκκινα φανάρια (Το καλντερίμι) Αλέκος Γαλανός

Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν

να που δεν ξέρουν τι 'ναι πόνος και καημός,

πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,

πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Πνιχτές ανάσες και βρισιές, βαμμένα χείλια

παγωμένα στις γωνιές. Κι είναι θάνατος αργός

του πεζοδρόμιου ο δρόμος ο σκληρός.

Πληρωμένες αγκαλιές, ιστορίες τραγικές

γράφονται μέσ' στις κρύες φτωχογειτονιές.

Το τραγούδι σπαραγμός, η ζωή κατατρεγμός,

το καλντερίμι ένας ατέλειωτος καημός.

Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δε ζήσαν,

να που δεν ξέρουν τι 'ναι πόνος και καημός.

Πώς κλαίει ο άνθρωπος που τα όνειρά του τώρα σβήσαν,

πόσο πικρός του κόσμου ο κατατρεγμός.

Σβήσαν τα φώτα στα στενά, του λιμανιού

τα καλντερίμια σκοτεινά και σταμάτησε η ζωή

το ψέμα το φτασιδωμένο της να ζει.

Πίκρα, δάκρυ, στεναγμός, ξεχαστήκαν κι ο καημός

έγινε όνειρο γαλάζιος ουρανός και τα πρόσωπα χλωμά,

κουρασμένα τα κορμιά μέσα στον ύπνο ψάχνουν να 'βρουν λησμονιά.

8. Βαρκαρόλα Βαγγέλης Γκούφας
Στέγνωσε αγέρι τα πανιά και πάρε τα όνειρα μου

πάρε και τη καρδιά μου δεν την μπορώ την ερημιά

Γυαλό γυαλό που θα με πας που θα με ταξιδέψεις

και τι θα μου γυρέψεις αφου το ξέρω μ' αγαπάς

9. Χάθηκε το φεγγάρι Βαγγέλης Γκούφας
Του ήλιου σβήστηκε το φως εχάθη το φεγγάρι

και πάει το παλικάρι καημός και πόθος μου κρυφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ το αίμα του ανασαίνω

και πια δεν περιμένω που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

Καημός και πόθος μου κρυφός η νύκτα τον τυλίγει

και την φωνή μου κλείνει ο πόνος μου 'γινε αδελφός

Πέτρα την πέτρα ...

10. Μάτια βουρκωμένα Νίκος Γκάτσος
Κάτω στον Πειραιά στα Καμίνια φτώχεια καλή καρδιά μα και γκρίνια

μάζεψα μια βραδιά τα σαίνια κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου 'πώ

Μάτια βουρκωμένα παραπονεμένα

δίχως αγάπη και πόνο κανένας δεν ζει

μάτια βουρκωμένα πάρτε με κι εμένα

πάρτε με τώρα να πάμε στο κόσμο μαζί

Κάτω στον Πειραιά στο μουράγιο είπα να σκοτωθώ μα τον άγιο

μα έκανα υπομονή και κουράγιο

κι ήρθα κρυφά τον παλιό μου καημό να σου 'πώ

11. Νυν και αεί Νίκος Γκάτσος
Πρωτομαγιά με το σουγιά χαράξαν το φεγγίτη

και μια βραδιά σαν τα θεριά σε πήραν απ’ το σπίτι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά είδα το μπόγια να περνά και το φονιά

γύρευα χρόνια μες στον κόσμο να τον βρω

μα περπατούσε με το χάρο στο πλευρό.

Νυν και αεί μες στη ζωή σε είχα αραξοβόλι

μα μιαν αυγή στη μαύρη γη σε σώριασε το βόλι.

Κι ένα πρωί σε μια γωνιά στην Κοκκινιά είδα το μπόγια το ληστή και το φονιά

του ’χανε δέσει στο λαιμό του μια τριχιά

και του πατάγαν το κεφάλι σαν οχιά.

12. Για χατίρι σου Βαγγέλης Γκούφας
Τα πικρά φιλιά σου γλυκό τραγούδι τα 'χω κάνει φυλαχτό

Την πλατιά αγκαλιά σου λευκό λουλούδι άνοιξε για να κρυφτώ

Τα πουλιά ταξίδεψαν στο καλό κι έμεινα να σ' αγαπώ

καθώς ο γλάρος δε μακραίνει απ' το γιαλό

Για χατίρι σου ξημερώνει βγαίνει η πούλια βγαίνει ο αυγερινός

γοργοφτέρουγο χελιδόνι ντύνεται γαλάζια ο ουρανός

Τα πουλιά ταξίδεψαν στο καλό κι έμεινα να σ' αγαπώ

καθώς ο γλάρος δε μακραίνει απ' το γιαλό

13. Μάνα μου Ελλάς Νίκος Γκάτσος
Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ

δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να τραγουδήσω μια Πρωτομαγιά

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια

και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς

που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα

Κι όταν εγώ στη μοίρα μου μιλούσα είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα

και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα 'πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα ποθ η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη

και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

14. Στα χέρια σου μεγάλωσαν Λευτέρης Παπαδόπουλος
Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι

για τους καημούς σου, που σεργιανούν στη γειτονιά

Φτωχολογιά, που απ’ τον πηλό πλάθεις λουλούδι

και τους καημούς σου τους πλέκεις ψιλοβελονιά

Στα χέρια σου μεγάλωσαν και πόνεσαν και μάλωσαν

άνδρες μ’ ολοκάθαρη ματιά

Ψηλά κυπαρισσόπουλα, χαρά στα κοριτσόπουλα

που ’χουν κι αγκαλιάζουν τη φωτιά

15. Τι έχει και κλαίει το παιδί Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Στο παραθύρι το κλειστό κλαίει το παράπονο του

ένα παιδί που αγάπησε κι έμεινε μοναχό του

Κανείς δε βγήκε για να ιδεί τι έχει και κλαίει το παιδί

μα το λυπήθηκ' η αυγή που πόνεσε τόσο πολύ

Διπλά τα 'βαλαν τα κλειδιά στην πόρτα κάποια χέρια

Σβήσαν τον ήλιο του παιδιού του θάμπωσαν τ' αστέρια

Κανείς δε βγήκε ....

16. Ένα πρωινό (Αναμπέλ) Γιώργος Παπαστεφάνου
Ένα πρωινό η Παναγιά μου θά ’ρθει να με βρει στην ακρογιαλιά.

Πέλαγο κρυφό τα όνειρά μου κι έστειλες εσύ βάρκα με πανί.

Πόσο σ’ αγαπώ κανείς δεν ξέρει κι αν θα μ’ αγαπάς, μικρό μου ταίρι

καλοκαιρινό, σ’ αγαπώ.

Θα σταθείς ψηλά στο παραθύρι πάνω στα μαλλιά άστρα του νοτιά.

Έχει η Παναγιά καραβοκύρη να μας πάει μακριά, πέρα απ’ τη στεριά.

17. Η νύχτα (Έσβησε τ' άστρο) Νίκος Γκάτσος
Έσβησε τ' άστρο και το φεγγάρι κι έγινε η νύχτα πικρή λαβωματιά

Πού να 'ναι τώρα το παλικάρι σε ποιο λιμάνι ποια θάλασσα πλατιά

Στον κεραυνό και στη βροχή κάνω κρυφά μια προσευχή

να 'χεις τον ήλιο συντροφιά στη συννεφιά

Έκλεισαν όλες του κόσμου οι στράτες χάθηκε η μέρα βασίλεψε το φως

Ρωτώ τη νύχτα και τους διαβάτες πού να 'ναι ο φίλος πού να 'ναι ο αδερφός

Στον κεραυνό και στη βροχή κάνω κρυφά μια προσευχή

να 'χεις τον ήλιο συντροφιά στη συννεφιά

18. Άπονη ζωή Λευτέρης Παπαδόπουλος
Άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου την άκρη μας αδίκησες

ούτε μια στιγμή δεν ήρθες να μας διώξεις το δάκρυ μας κυνήγησες

το κρίμα μας βαρύ μας γέννησες φτωχούς

με την καρδιά πικρή γεμάτη στεναγμούς

Άπονη ζωή δεν θέλαμε παλάτια κι αστέρια να μας χάριζες

μια μπουκιά ψωμί για μας τα ορφανά περιστέρια ας χαλάλιζες

μας έδειρε ο βοριάς μας ήπιε η βροχή το αίμα της καρδιάς

γιατί είμαστε φτωχοί

19. Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς Βαγγέλης Γκούφας
Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής ο ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης

πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς

σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί

θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά παραμονεύει η λησμονιά

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς

σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

20. Λευτέρη Νίκος Γκάτσος
Λευτέρη Λευτέρη Λευτέρη σ' έχω σταμπάρει στο παλιό μου το τεφτέρι

Λευτέρη Λευτέρη Λευτέρη μην κοροϊδεύεις κι έχω γίνει πιά ξεφτέρι

Βάλε μυαλό για κάνε μου τη χάρη βάλε μυαλό χρυσό μου παληκάρι

σταμάτα πια μην κάνεις το λιοντάρι σταμάτα πια σε πήραμε χαμπάρι

Στην αμμουδιά μου κλέψανε τη βάρκα και δεν θα βγώ να πάμε απόψε τσάρκα

στον ουρανό με γέλασε τ' αστέρι και δεν θα βρω το σπίτι σου Λευτέρη

Μα την αυγή η μέρα σαν χαράξει θα μπώ στου μπάρμπα Θόδωρου τ' αμάξι

και μιά και δυό Λευτέρη Λευτεράκη θα 'ρθώ να σου τα ψάλω ένα χεράκι

21. Τα τρένα που φύγαν Βαγγέλης Γκούφας
Τα τρένα που φύγαν αγάπες μού πήρανε.

Αγάπες και κλαίνε, ποια μοίρα τις μοίρανε;

Δώς μου χέρι να πιαστώ να πιαστώ, να κρατηθώ,

ένα γέλιο, μια ματιά κι ανασταίνετ’ η καρδιά.

Το τρένο σε πήρε πουλί, χελιδόνι μου.

Σε τύλιξ’ η νύχτα κι ορφάνεψα μόνη μου.

Δώς μου χέρι να πιαστώ να πιαστώ, να κρατηθώ,

ένα γέλιο, μια ματιά κι ανασταίνετ’ η καρδιά.

22. Καίγομαι καίγομαι Νίκος Γκάτσος
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος ένας καημός γεννιέται

όταν φουντώνει ο πόλεμος το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου που τα 'χα σαν βαγγέλιο

τη μαχαιριά που μου 'δωκες να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε

κι αν με τραβήξεις δίπλα σου ευλογημένος να 'σαι

Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά

πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά

23. Παλικαράκι που 'λιωσα Λευτέρης Παπαδόπουλος
Παλληκαράκι που 'λιωσα στο συναπαντημά σου

να 'ταν και να 'πιανε η ευχή να διάβαζε η καρδιά σου

στ' αχείλι μου τ' αφίλητο κάθε καημό μου αμίλητο

Να 'ταν κοντά σου να 'ρχομουν δούλα με θες,κυρά σου

να σου 'τοιμάζω το ψωμί να πας για τη δουλειά σου

και να ρωτώ την έννοια σου στα μάτια τα μελένια σου

Να καρτερώ στην πόρτα μας βραδιές και μεσημέρια

για μια δροσιά στο στόμα σου στα κουρασμένα χέρια

Πως θα κρυφοκαμάρωνα και θα σε γλυκομάλωνα

24. Άσπρη μέρα Νίκος Γκάτσος
Θα ποτίσω μ'ένα δάκρυ μου αλμυρό τον καιρό,

πικρά καλοκαίρια, έμαθα κοντά σου να περνώ,

Νεκρά περιστέρια γέμισε η αυγή τον ουρανό.

Θα γυρίσω λυπημένη Παναγιά. Έχε γεία,

μην κλαις το μαράζι, μάθε φυλακτό να μην κρεμάς.

Να λες "Δεν πειράζει, θα'ρθει η ασπρη μέρα και για μας".

25.Όνειρο δεμένο Βαγγέλης Γκούφας
Όνειρο δεμένο στο μουράγιο πόρτα μου κλεισμένη στο νοτιά

έκανα τον πόνο μου κουράγιο στην αγάπη μου έβαλα φωτιά.

Μαύρος βαρύς ο ουρανός απόψε που ΄ρθες να με βρεις

είναι μεγάλος ο καημός να το αντέ- να τον αντέξεις δεν μπορείς.

Στην αγάπη μου έστησαν καρτέρικι από τ' άστρα κλέψανε το φώς

άστραψε στην νύχτα το μαχαίρι κι ο καημός μου γίνηκε αδελφός.

Μαύρος βαρύς ο ουρανός απόψε που ΄ρθες να με βρεις

είναι μεγάλος ο καημός να το αντέ- να τον αντέξεις δεν μπορείς

26. Βάλε κι άλλο πιάτο Λευτέρης Παπαδόπουλος
Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι βγάλε από την πόρτα το κλειδί

το παιδί ξανάρχισε να παίζει το κανάρι πάλι κελαηδεί

βάλε κι άλλη αγάπη στο τραπέζι

Κάποιος πονεμένος θα βρεθεί

το παιδί ξανάρχισε να παίζει το κανάρι πάλι κελαηδεί

Άνοιξε στο φως το παραθύρι δέσε μια κορδέλα στα μαλλιά

βάλε το λουλούδι στο ποτήρι να γεμίσει η κάμαρη ευωδιά

Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζιβγάλε από την πόρτα το κλειδί

το παιδί ξανάρχισε να παίζει το κανάρι πάλι κελαηδεί

27. Με τι καρδιά Νίκος Γκάτσος
Με τί καρδιά να σ' αποχαιρετήσω Με τί καρδιά τραγούδι να σου πω

στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ

Βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω βάλε φωνή στη γη να κοιμηθώ

Με τί καρδιά τα μάτια σου να κλείσω Με τί καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ

σε σκοτεινό γεφύρι θα καθήσω σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ

Δως μου φωτιά τη νύχτα μου να σβύσω Δως μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ

31.Χόρεψαν τ’ άσπρα πουλιά Ίων Νταϊφάς
Ήταν γραφτό να γενεί τόση ταραχή μια Κυριακή που ο ήλιος δεν είχε βγει το πρωί.

Δυο περιστέρια λευκά είχαν κατεβεί και στα μαλλιά σου είχαν πλέξει χρυσή φωλιά,

χόρεψαν, χόρεψαν, χόρεψαν τ’ άσπρα πουλιά.

Τι θα πει, τι θα πει "δυο πουλιά στα μαλλιά" μόνο εγώ θα σ’ το πω

μια που μονάχα εγώ σ’ αγαπώ:

Η μικρή σου λευκή καρδιά απ’ τον ήλιο ζητά ζεστά, χρυσά φιλιά

και πετάς και πετάς, πετάς και μαζί σου κι εγώ πετώ

το χέρι όταν σου κρατώ.

Ήταν γραφτό να γενεί τόση ταραχή μια Κυριακή που ο ήλιος δεν είχε βγει το πρωί.

Τι θα πει, τι θα πει "δυο πουλιά στα μαλλιά" μόνο εγώ θα σ’ το πω

μια που μονάχα εγώ σ’ αγαπώ:

Σε αστέρια ζητάς να πας στη χαρά τα φτερά ν’ ανοίξεις λαχταράς,

να ο ήλιος είναι για μας, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ πολύ

λευκό μου, τρελό πουλί.

34. Γεια σου χαρά σου Βενετιά Νίκος Γκάτσος
Γεια σου χαρά σου Βενετιά πήρα τους δρόμους του νοτιά

και τραγουδώ στην κουπαστή σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί

Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε

να δω γαλάζια εκκλησιά Τσιρίγο και Μονεμβασιά

Γεια σου χαρά σου Βενετιά πήρα μια θάλασσα πλατιά

κι απ' το κατάρτι το ψηλό τον άνεμο παρακαλώ

Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε

να δω στην Κρήτη μια κορφή που έχω μανούλα κι αδελφή

35. Γιατί θαρρείς με κέφι Λευτέρης Παπαδόπουλος
Γιατί θαρρείς με κέφι τραγουδάμε τη ζωή

Θαρρείς η ζωή που τραγουδάμε μας στάθηκε καλή

Έλα σίμωσε και βάλε το χέρι στην πληγή

Στην πληγή που ξέχειλη είναι από πόνο από πίκρα από αίμα

Γιατί θαρρείς τη νύχτα σου φιλάω την καρδιά

Γιατί η καρδιά χωρίς αγάπη λαβώνεται βαριά

Γιατί θαρρείς με πάθος κυνηγάμε τη χαρά

Γιατί η χαρά για λίγους είναι και δεν μας καρτερά

36. Έβαλε ο Θεός σημάδι Νίκος Γκάτσος
Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά

κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια τουφεκιά.

Της γενιάς μου βασιλιά, μην κατέβεις τα ακαλιά.

Πιες αθάνατο νερό να νικήσεις τον καιρό.

Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά

κι η μανούλα του στον Άδη τράβηξε μια χαρακιά.

Της καρδιάς μου βασιλιάμε τον ήλιο στα μαλλιά,

μην περνάς τη χαρακιά η ζωή είναι πιο γλυκιά.

38. Μπουρνοβαλιά Νίκος Γκάτσος
Ωπα ωπα ωπα ωπα σου το λέγω και σου το'πα

το κορμάκι το φιδίσιο μην το γέρνεις μπρος και πίσω

το κορμάκι το φιδίσιο κράτα το και λίγο ίσιο.

Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου να σου στείλω τα φιλιά μου

χόρεψε αγαπούλα μου παραμύθι πούλα μου.

Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου να θυμάμαι τα παλιά μου

χόρεψε χανούμισσα μου'μοιασες και σου 'μοιασα.

Ωπα ωπα ωπα ωπα κοιτα γύρω σου και σώπα

μάτια σε τρυπάνε χίλια μέσα απ'της καρδιάς τη γρύλλια

39. Υπομονή Αλέκος Σακελλάριος
Γειτονιά, ο δρόμος σου στενός παγωνιά και γκρίζος ουρανός

μαύρη ζωή, βράδυ πρωίγια συντροφιά μια συννεφιά

υπομονή, υπομονή, υπομονή

Κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός

Κάντε υπομονή μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά

Υπομονή, υπομονή, υπομονή

Κάντε υπομονή.... . .