Στη γλώσσα των χημικών ο περλίτης είναι ένα υλικό που συγκροτείται από οξείδια. Το κυρίαρχο ανάμεσά τους είναι το οξείδιο του πυριτίου SiO₂ και το αμέσως επόμενο είναι του αργιλίου Al₂O₃. Με μικρότερα ποσοστά συμμετέχουν τα οξείδια του νατρίου και του καλίου και με ακόμα μικρότερη συμμετοχή βρίσκουμε τα οξείδια του σιδήρου, του μαγνησίου και του ασβεστίου

SiO₂ 70-75%, Al₂O₃ 12 -15%, Na₂O 3 - 4%, K₂O 3 -5%,

Fe₂O₃ 0,5-2%, MgO 0,2 - 0,7%, CaO 0,5 -1,5%

Στη γλώσσα των γεωλόγων ο περλίτης είναι υαλώδες ηφαιστειακό πέτρωμα. Αν τον κτυπήσεις με ένα σφυρί κομματιάζεται σε μικρά στρογγυλά κομματάκια τα οποία συνήθως έχουν τη λάμψη όπως εκείνη που έχει το μαργαριτάρι. Γι αυτό τον οι Άγγλοι τον λένε και PEARLSTONE –μαργαριταρόπετρα.

Όταν θερμανθεί στους 850⁰ -900⁰ C μαλακώνει και το νερό που βρισκόταν κρυμμένο μέσα στην εσωτερική του δομή. Αυτό προκαλεί τη διαστολή του υλικού, γίνεται 7 ως 15 φορές ογκωδέστερο. και η πυκνότητά του από 1,1 gr/cm³ γίνεται 0,03 ως 0,15 gr/cm³ .

Το διεσταλμένο υλικό γίνεται δέκα περίπου φορές ελαφρότερο από το νερό και είναι κατάλευκο, το φως δηλαδή που πέφτει πάνω του ανακλάται χωρίς να απορροφάται καθόλου. Λόγω της εντυπωσιακής ελαφρότητάς του ο διεσταλμένος περλίτης χρησιμοποιείται στην κατασκευή ελαφρών μονωτικών και σοβάδων για τα ταβάνια των δωματίων. Χρησιμοποιείται επίσης στην ανθοκομία ως υδατοστεγές.

Από τους 900 τόνους περλίτη που βγαίνουν ετήσια από το έδαφος της Ευρώπης (στοιχεία 1999 ) οι 140 προέρχονται από το έδαφος της Ουγγαρίας, οι 65 από το έδαφος της Ιταλίας και οι 50 από το έδαφος της Σλοβακίας. Πόσοι προέρχονται από το έδαφος της Μήλου;

.