Ο χώρος

Στο Λουτράκι της Κορινθίας στο μεγάλο ξενοδοχείο Club, σ’ αυτό που φιλοξενεί και το καζίνο, με ορισμένες από τις Συνεδρίες να γίνονται στο Ίσθμια αλλά και μέσα στην Κόρινθο στην αίθουσα του Εμπορικού κέντρου όπως και στην άκρη της πόλης σε μία περίπου ερημιά στον απίστευτο συνεδριακό χώρο τον οποίο διαθέτει το 4⁰ Λύκειο.

Ο χρόνος

Από την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου μέχρι και το μεσημέρι της Κυριακής αφού στο μεταξύ, την προηγούμενη νύχτα ο Φεβρουάριος είχε προλάβει να διεισδύσει στη ζωή μας καθώς οι περισσότεροι από μας δοκιμάζαμε τη γεύση της τελευταίας νύχτας του Συνεδρίου με συζητήσεις για τον Αριστοτέλη για το big bang, για τον Νεύτωνα και για τις έννοιες της φυσικής με τηγανητές κουτσομούρες, με χταποδάκι ψητό και με χύμα κρασί στο Μαιστράλι και στις άλλες ταβέρνες του παραλιακού θέρετρου.

Η κίνηση

Με γιωταχί και με πούλμαν, οι έλληνες φυσικοί μετακινήθηκαν προς Λουτράκι, από την Αλεξανδρούπολη του Αλεξανδρουπόλεως Αγγελίδη, από τον Πειραιά του Πειραιώς Στεφανίδη, από τα Γιάννενα του Ιωαννίνων Τσαούση, από την Έδεσσα του Χρήστου του Σιαμαντά, από το Νέο Ηράκλειο Αττικής και από το Ηράκλειο της Κρήτης, από την Κέρκυρα του Μουρούζη και της Μαριάνθης από την Πάτρα του Θόδωρου Φιλιππάκη, από τη Θεσσαλονίκη του Δημήτρη Ψύλου, της Άλκηστης και της Λαοκρατίας (το όνομα της σχολικής συμβούλου, ναι είναι το μικρό της όνομα), από τη Βοιωτία της Μαρία Βασιλοπούλου, από τη Ρόδο του Γιώργου του Φασουλόπουλου από τον Πύργο της Όλγας Χατζηκοντή και του Ηλία Καλογήρου, από τη Νέα Σμύρνη της Αγγελικής Τρικαλίτη, και του Λεωνίδα Τσουμπελή και από την Αθήνα του Κώστα Κρίκου, του Γιάννου Καρανίκα και των άλλων εκατοντάδων φυσικών. Από την Πέμπτη το μεσημέρι αρχή των αξόνων έγινε το hotel club και οι εκατοντάδες άρχισαν να χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις του είτε τα γιωταχί είτε το μυϊκό τους σύστημα δίνοντας τον πρώτο λόγο στα πόδια.

Οι άνθρωποι

Καθηγητές της τριτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, ερευνητές, παιδαγωγοί, σχολικοί σύμβουλοι, υπεύθυνοι των εργαστηριακών κέντρων, φροντιστές, ένα χρόνο μετά τη συνάντηση στην Καλαμάτα κα δυο περίπου χρόνια μετά τη Χίο, οι εκατοντάδες ξαναβρέθηκαν. Άνθρωποι με μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έρχονται μόνο για να μιλήσουν και δεν μπορούν να ακούσουν στην ουσία τίποτα. Ορισμένοι πάλι κυκλοφορούν στη ζωή και στην εκπαίδευση χωρίς καθόλου ερωτηματικά. Είναι όμως και αρκετοί οι φυσικοί και οι χημικοί που είναι ανοικτοί σε ζητήματα καινοτομιών και είναι έτοιμοι να ακούσουν, να αισθανθούν και να ανατρέψουν κάποιες από τις προσωπικές τους βεβαιότητες. Και το να συζητάς με ορισμένους από αυτούς, είτε καθιστός δοκιμάζοντας τηγανητές αθερίνες και πίνοντας κρασί , είτε όρθιος στους διαδρόμους του συνεδριακού κέντρου διαφωνώντας για τον ρόλο της Διδακτικής, για τα νετρίνα και για το φαινόμενο κύλιση είναι περίπου απόλαυση. Και είναι φυσικό να σου έρχεται στο μυαλό η απίστευτη εκείνη καθηγήτρια που λέγεται Στελίνα Χριστοπούλου κι αμέσως μετά ο Παναγιώτης Σκούντζος, ο Κώστας Στεφανίδης, ο Γιώργος Παύλος, ο Πάνος Μουρούζης, η Λία Χαλικιά, ο Κώστας Σκορδούλης, ο Λουκάς Κορφιάτης, η Λαοκρατία Λάκκα, ο Γιάννος Καρανίκας, ο Δημήτρης Αγγελίδης, η Μαριάνθη Βαρβαρούση, ο Χρήστος Σαμαντάς, ο Φώτης Κολοβός, ο Λεωνίδας Τσουμπελής, από το ηρωικό Χαλάνδρι ο Κώστας Καμπούρης και ο Μερκούρης Παναγιωτόπουλος, αλλά και οι ένα σωρό άνθρωποι με τους οποίους μπορείς και μιλάς έτσι που να αισθάνεσαι ότι σε ακούνε αλλά και σε ενδιαφέρει να τους ακούς, φίλοι πολύτιμοι από την πατρίδα σου την Αθήνα αλλά και λεβεντομάνα, από τη Μυτιλήνη, από τη Σάμο, από τον Πύργο της Ηλείας, από τη Θεσσαλονίκη, από την Καλαμάτα, από τη Θεσσαλία, και από την Άμφισσα, άνθρωποι για τους οποίους σκέφτεσαι «καλά που γίνονται και αυτά τα Συνέδρια ώστε να μπορώ να τους βλέπω».

Οι εργασίες

Εκατοντάδες οι άνθρωποι αλλά και οι εργασίες ένα σωρό. Και συνήθως είναι δύσκολο το να διαλέξεις ανάμεσα σε εκείνες που παρουσιάζονται ταυτόχρονα. Παρακολουθήσαμε σχετικά λίγες από τις εργασίες που παρουσιάστηκαν. Τη Διαθεματικη προσέγγιση ανάπτυξης Αναλυτικού Προγράμματος με βάση την έννοια ενέργεια, εργασία τριών γυναικών, -Πέγκυ Κοντογεωργάκου, Αριστέα Μπουλουξή, Κατερίνα Σάλτα - , την εργασία της Ασημίνας Κοντογεωργίου για το κβαντικό άτομο από τη σκοπιά των φυσικών και από τη σκοπιά των χημικών, την εργασία για την επίλυση προβλημάτων στη fractal διάσταση του Σαράντου Οικονομίδη, την «Ας προσπαθήσουμε να φέρουμε τα πάνω κάτω» της Παναγιώτας Πάλλα Σκούντζου, την εργασία του Νίκου Παπασταματίου για το ηλεκτρονικό βιβλίο φυσικής, την ομιλία του Παναγιώτη Σκούντζου για τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς την ομιλία του Γιώργου Παύλου για το Χάος και την ομιλία για το «Θαυμαστό καινούργιο Σύμπαν» του Δημήτρη Νανόπουλου. Στην τελευταία από αυτές, την ομιλία με το πολυπληθέστερο ακροατήριο, υπήρξαν μεγάλες έως αξεπέραστες οι δυσκολίες πάρα πολλών φυσικών από το ακροατήριο προκειμένου να κατανοήσουν τι ακριβώς έλεγε ο ομιλητής και για το γεγονός αυτό, κατά τη δική μας άποψη, ευθύνεται ο ομιλητής. Από τη σκοπιά της Διδακτικής η παρουσίαση έπαιρνε πολύ χαμηλό βαθμό αν και υπήρξαν στιγμές κατά τις οποίες ο διαπρεπής φυσικός κατάφερνε να συναρπάσει. Ένας βασικός κανόνας της Διδακτικής διακηρήσσει πως όταν κάποιος παρουσιάζει ένα γνωστικό αντικείμενο θεμελιωμένο σε πάνω σε δύο βασικές έννοιες, όπως , στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν η σκοτεινή μάζα και η σκοτεινή ενέργεια, ΟΦΕΙΛΕΙ προηγουμένως να αποσαφηνίζει τις έννοιες αυτές αναφερόμενος έως και στην οικοδόμηση των δύο αντίστοιχων meanings (σημασιών).

ΥΓ. Θα ήταν υποκριτικό το να μην αναφέρω ότι κατά την δική μου ομιλία

« Η Φυσική είναι μία, οι γλώσσες ένα σωρό» το πρωί της Παρασκευής,

η επικοινωνία ακροατηρίου και ομιλητή διατηρήθηκε σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.