Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Το λάδι - συνήθως λινέλαιο – το ρετσίνι και η νερόκολλα αποτελούν τα παραδοσιακά υλικά βάσης τα οποία συνενώνουν τις χρωστικές ουσίες, με μορφή σκόνης ή υγρού, σε παχύρρευστες ομοιογενώς χρωματισμένες μάζες

Οι λαδομπογιές, οι τέμπερες, οι ακουαρέλες, τα μελάνια αλλά και τα στεγνά μολύβια και τα παστέλ

αποτελούν τα παραδοσιακά χρώματα – υλικά.

Μέχρι και τις αρχές του 16ου αιώνα οι τέμπερες και οι αυγοτέμπερες ήταν τα μοναδικά χρωματικά πλαστικά μέσα.

Τα χρώματα λαδιού που θα κάνουν την εμφάνισή τους αργότερα μαζί με τον μουσαμά και θα διεκδικήσουν τα πρωτεία

Μέχρι και τα τέλη του 18ου αιώνα, οπότε εμφανίστηκαν οι πρώτες βιοτεχνίες κατασκευασμένων χρωμάτων, κάθε εικαστικός μάστορας έφτιαχνε μαζί με τους βοηθούς του με τις δικές του συνταγές τα χρώματά του

Έμαθα να αγαπώ το τρίψιμο των υλικών που έφερνε ο κύριός μου από τον φαρμακοποιό. Ελεφαντόδοντο, λευκό του μολύβδου, ερυθρόδανο, κίτρινο του μολύβδου – και προσπαθούσα να κάνω το κάθε χρώμα όσο πιο φωτεινό και καθαρό μπορούσα.

Έμαθα πως όσο πιο λεπτοί γίνονται οι κόκκοι στο τρίψιμο, τόσο πιο έντονο βγαίνει το χρώμα. Τα σκληρά και μουντά κομμάτια της κοκκινόριζας γίνονταν μια λεπτή, έντονη κόκκινη σκόνη και με λίγες σταγόνες λινέλαιο, έδιναν ένα λαμπερό κατακόκκινο χρώμα. Η παρασκευή του , όπως και των άλλων χρωμάτων, ήταν για μένα κάτι μαγικό.

Εκείνος μου έμαθε πως να ξεπλένω τις πρώτες ύλες για να καθαρίσουν από τα ξένα σώματα και ν’ ανοιχτούν τα χρώματά τους. Για το ξέπλυμα χρησιμοποιούσα μια σειρά από κοχύλια, σαν ρηχά πιατάκια, καθαρίζοντας και ξανακαθαρίζοντας το χρώμα μέχρι και τριάντα φορές, ώσπου να φύγει η κιμωλία, η άμμος και τα χαλίκια.

Το μόνο χρώμα που δεν με άφηνε να αγγίζω ήταν η ουλτραμαρίνα.

Το λάπις λάζουλι ήταν τόσο ακριβό και η διαδικασία για να βγει το μπλε χρώμα από την πέτρα τόσο δύσκολη, που το έφτιαχνε μόνος του

Από το μυθιστόρημα της Τρέισι Σεβαλιέ Το κορίτσι με το σκουλαρίκι.

«Εκείνος» είναι ο Γιόχαν Βερμέερ.

Σε σχέση με του παλιούς, ο σύγχρονος ζωγράφους είναι ιδιαίτερα ευνοημένος.

Μια πληθώρα από βιομηχανίες του προσφέρουν

σε διάφορες ποιότητες τα παραδοσιακά χρώματα έτοιμα για χρήση.

Δεν έχει παρά να ξεβιδώσει το καπάκι του σωληναρίου ή του μπουκαλιού.

Οι περισσότερες σύγχρονες βιομηχανίες

κατασκευάζουν δύο σειρές παραδοσιακών χρωμάτων σε σωληνάρια.

Τις σειρές ακριβών χρωμάτων

και τα φθηνότερα χρώματα.

δίχως καθόλου κόκκινο,

ούτε και μπλε

.

20ος αιώνας

Fernando Botero

Χορός στην Κολομβία

Όπως συμβαίνει και με τη λειτουργία τω φίλτρων αλλά και με την τυπογραφία, για τον ζωγράφο, τα χρώματα ως χρωστικές ουσίες λειτουργούν ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΑ. Καθεμιά τους δημιουργεί κάποιο ΧΡΩΜΑ από ΑΦΑΙΡΕΣΗ.

Για τον ζωγράφο και για τον ελαιοχρωματιστή, ΒΑΣΙΚΑ χρώματα

– χρώματα από αφαίρεση - είναι το κόκκινο, το μπλε και το κίτρινο

Συνδυάζοντάς τα, σε κατάλληλες αναλογίες, μπορεί να φτιάξει άλλα χρώματα και από αυτά.

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα με τα περιεχόμενα