Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Το «ποια χρώματα αρέσουν» σε κάποιον άνθρωπο είναι και μια πτυχή της περιγραφής του «ποιος είναι ο άνθρωπος», είναι στοιχείο απόλυτα προσωπικό.

Δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει κάποια αξιόπιστη κατάταξη στις χρωματικές προτιμήσεις των ανθρώπων.

Ωστόσο τα περιορισμένα στοιχεία που διαθέτουμε δείχνουν ότι για τους Ευρωπαίους επικρατεί μια προτίμηση προς το μπλε.

Βρήκαμε μια παλιά έρευνα με καταγραμμένες τις προτιμήσεις 2000 αγοριών και κοριτσιών προεφηβικής ηλικίας και 2000 εφήβων και των δύο φύλων σε σχέση με τα έξι χρώματα του φάσματος.

Μια υπόθεση η οποία θα μπορούσε να ερευνηθεί

και να οδηγήσει σε θεωρία είναι ότι

- κατά μέσο όρο –

«οι γυναίκες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν

περισσότερα ΧΡΩΜΑΤΑ

σε σχέση με τους άνδρες»

Το να μιλάς με έναν ζωγράφο για χρώματα είναι περίπου απόλαυση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει – σε διαφορετικό βέβαια πλαίσιο – και στις συζητήσεις με τον μπογιατζή που έχει αναλάβει να βάψει το σπίτι ή με τον τεχνικό στις τετραχρωμίες του εκδοτικού οίκου.

Αν εξαιρέσουμε όμως ζωγράφους, τυπογράφους και ελαιοχρωματιστές, οι περισσότεροι από τους γένους αρσενικού ελάχιστα χρώματα είναι σε θέση να διακρίνουν και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα με τις αποχρώσεις. Οι λέξεις που συνήθως διαθέτουν για αποχρώσεις και χρώματα είναι οι έξι για τα χρώματα του φάσματος, το ροζ, το καφέ, το λαδί και το γκρίζο και ήχοι όπως οι σομόν, λιλά και φούξια δεν παραπέμπουν σε κάποιες προσωπικές αναπαραστάσεις.

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα με τα περιεχόμενα