Μυτιλήνη, 2012, ο Απρίλιος προς το τέλος του και

ένα διήμερο με φυσικούς και χημικούς σε αρμονική συνύπαρξη

Όταν χάνεις μια πτήση αγοράζεις ένα βιβλίο στο αεροδρόμιο και η πτήση χάθηκε, στο αεροσκάφος για Μυτιλήνη θα επιβιβαστούν οι τρεις χωρίς τον τέταρτο, εκείνος μόνος στο ΕλΒενιζέλος αγκαλιά με το καινούριο βιβλίο « Οι άνδρες, οι θρησκείες, οι νόμοι και η μοίρα των γυναικών», μόνος και στην πτήση που ακολούθησε, με τη γείωση στο λεσβιακό έδαφος η Σοφία Σωτηρίου ήταν εκεί και τον υποδέχτηκε, το νυχτερινό φαγοπότι στην Παναγιούδα, το ούζο ποτό πρωταγωνιστής, βρίσκεσαι στη Λέσβο μην το ξεχνάς, στο τραπέζι και ο Παναγιώτης Κουμαράς, με μνήμες από την Ερμιόνη του κάποτε με ψαράδες, Αρβανίτες και βοσκούς, απέναντι ο Στρατής Βαλάκος και ο Ηλίας Πολυχνιάτης βασικοί εμπνευστές του εγχειρήματος για την αυριανή συνάντηση των χημικών με τους φυσικούς, χταποδάκι, κουτσομούρες και ελπίδες σκορπισμένες στην ατμόσφαιρα ότι αύριο οι Λέσβιοι πιεψιλοντέσσερα θα είναι εκεί, ξενοδοχείο Λέσβιον και η νύχτα της Μυτιλήνης, αυτής της παράξενης γλωσσικής συγκατοίκησης του ύψιλον, του γιώτα και του ήτα που πάντα την έγραφε λάθος .

Το Σάββατο με την πρωινή του αμφίεση, το λιμάνι, η εφημερίδα Δημοκράτης έχει ήδη γράψει για την ημερίδα http://www.dimokratis.gr/index.php?id=23984&view_option=subject «Η διδασκαλία των φυσικών επιστήμων: Διδακτική μεθοδολογία και αναλυτικά προγράμματα σπουδών» και η ημερίδα στην ώρα της, οι δύο ενώσεις βραβεύουν τους μαθητές του 3^ου Λυκείου Μυτιλήνης που έχουν ήδη ταξιδέψει στη Νορβηγία και τους μαθητές του Δημοτικού σχολείου της Αγίας Παρασκευής, ο δήμαρχος θα πάρει το λόγο για να πει απίστευτα πράγματα, ο Ανδρέας Βαλαδάκης πρώτος ομιλητής μπροστά στο μικρόφωνο, με οξυδερκείς παρατηρήσεις για τη Φυσική στην Πρώτη Λυκείου, οι οποίες αγγίζουν και το ζήτημα «ελληνική γλώσσα», ο Μάκης Μαυρόπουλος αγγίζει το θέμα διδασκαλία επιστημών και ζητήματα της καθημερινής ζωής, ο Παναγιώτης Κουμαράς περιγράφει το παγκόσμιο πλαίσιο εκπόνησης προγραμμάτων σπουδών, το Επιμελητήριο Λέσβου πάνω στο λιμάνι, ο προσφερόμενος καφές υψηλής ποιότητας όπως και η θέα από το μπαλκονάκι που κοιτάζει στα μάτια τη θάλασσα, εκεί και ο Βασίλης Κοντάρας, τώρα Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο μόνος από τους «επίσημους» που θα παραμείνει μέχρι τέλος στην ημερίδα, ο Στέλιος Στυλιανίδης φίλος από τα παλιά, τώρα διευθυντής του Λυκείου στην Αγιάσο, μαζί και μια νέα συνάδελφος στο ίδιο σχολείο η Ελένη Παλαιολόγου με ένα πρότζεκτ για τη σανίδα του Γαλιλαίου με την οποία άρχισε το έργο «Φυσική», αλλά και ο φίλος Κώστας Κορδαλάς, -αναμνήσεις πολύ καλής θερμοκρασίας της δεκαετίας, του 90- χημικός με αδυναμία στην ιστορία της τεχνολογίας και της επιστήμης,

η Φυλλένια Σιδέρη, αναζητεί την ισορροπία στη διδασκαλία της Χημείας,

ο Ανδρέας Κασσέτας παρουσιάζει τις δέκα βασικές Αρχές για την εκπόνηση ενός νέου Προγράμματος Σπουδών και αντικρίζει ταυτόχρονα τον ουρανό δεοντολογίας και τη βραχώδη γήινη πραγματικότητα, ενώ

ο Αντώνης Καλοκαιρινός, εστιάζει στους φοιτητές του και στις αδυναμίες των σημερινών προγραμμάτων,

η Σοφία Σωτηρίου και ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας αποδεικνύονται άνθρωποι που ξέρουν να ακούν- δηλαδή είδος που έχει αρχίσει να εκλείπει - ενώ στο σύνολό τους οι ακροατές εμφανίζονται ιδιαίτερα ανθεκτικοί, ώρες έξι περίπου μετά την έναρξη ελάχιστοι έχουν σηκωθεί από τη θέση τους και δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να μιλήσουν μολονότι ο μεγάλος δείκτης έχει για τα καλά πλησιάσει το τέσσερα.

Οι έξι προσκεκλημένοι, τρεις φυσικοί , τρεις χημικοί, και η φροντίδα των οργανωτών για μια ακόμα περιποίηση, η ταβέρνα εξαιρετική και τα ψάρια στο τραπέζι, συζητήσεις των φυσικών με τους χημικούς για «το κερί που σβήνει», το αρχιπέλαγος με τις χαμένες πατρίδες απέναντι, λίγο πιο βόρεια το Αϊβαλί, με τις κυδωνιές του, - άιβα , ayva, στα τούρκικα θα πει κυδώνι- και η ώρα της επιστροφής όπου νάναι έρχεται με Aegean και με αεροπλάνο που αυτή τη φορά δεν «χάθηκε».

Η ιδέα των οργανωτών αποδείχτηκε εξαιρετική .

Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας