Ιούνιος του 2010

Η χωρίς λεωφορεία πρωτεύουσα της Κυπριακής δημοκρατίας, οι μέρες του Ιουνίου με τα πιο μακρόστενα απογέματα και τα χελιδόνια της Λευκωσίας σε μπαλέτο, αλλά και σε διάφορα πηγαινέλα ανάμεσα στο ελληνοκυπριακό στερέωμα και σε ουρανό που «ανήκει» στα κατεχόμενα, πριν από λίγο το γκολ του Σαλπιγγίδη είχε ξεσηκώσει τους Έλληνες, Πέμπτη απόγευμα με εθνική Ελλάδος γειά σου. Στο Παιδαγωικό Ινστιτούτο, πρωινό της Παρασκευής, τους περισσότερους τους φωνάζουν «Ανδρέα», ρωτώντας μαθαίνω ότι το Ανδρέας είναι, στην Κύπρο, το πρώτο όνομα. Ανδρέας Χαραλάμπους ο ευγενέστατος πρόεδρος, Ανδρέας Παπαστυλιανού και Γιώργος Ασπρομάλλης, οι επιθεωρητές, άνθρωποι που ακούν με προσοχή τον οποιονδηποτε ,

αλλά και Γιώργος Τσαλακός, το αναπνευστικό σύστημα της ημερίδας, πρωινό της Παρασκευής, η ημερίδα

« Διδακτικές προσεγγίσεις του μαθήματος της Φυσικής» με πάνω από εκατόν πενήντα Κύπριους φυσικούς αρχίζει με την εντυπωσιακή ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη « Γιατί τα λάθη στη Φυσική είναι κάποτε αναπόφευκτα», τα περισσότερα από τα θέματα που θίγει δημιουργούν σε μένα τουλάχιστον εναύσματα, ακολουθεί η ομιλία του Παναγιώτη Κόκκοτα « η αξιοποίηση της ιστορίας της επιστήμης στη διδασκαλία της φυσικής» , για να κλείσει ο πρώτος κύκλος με την ομιλία «Διδασκαλία της Φυσικής σε ανθρώπους 13- 18 ετών», οι εκατόν πενήντα ακούν υποδειγματικά δημιουργώντας ένα εξαιρετικό κλίμα ακρόασης. Το διάλειμμα για φαγητό, ευκαιρία για γνωριμία συζήτηση με φυσικούς της Κύπρου, και λίγο αργότερα η ανακάλυψη της χελιδονοφωλιάς εκεί στο γείσο του κτιρίου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.