Κάποια μέρα, σχεδόν πρόσφατα, έλαβα από φίλο μου φυσικό ένα αρχείο που περιείχε

τις εκφωνήσεις τρίων ασκήσεων με την ένδειξη:

TΡΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ JAZZ

Moυ έλεγε, αν θέλεις ασχολήσου με αυτές, αλλά πάντως να ξέρεις δεν προκειται η πλειοψηφία να εντυπωσιασθεί από την ύπαρξή τους γιατί η δομή τους παραπέμπει στην JAZZ, την οποία μόνο οι ιδιόρυθμοι αποδέχονται. Διαβάζοντας τις εκφωνήσεις αμέσως κατάλαβα ότι ο φίλος μου είχε δίκιο διότι οι ασκήσεις αντιστοιχούσαν σε απροσδόκητα φυσικά φαινόμενα τα οποία προσωπικά μου προκάλεσαν ενθουσιασμό. Αρχισα να τις βάζω στο χαρτί και μετά από κάποιο χρόνο κατάφερα να δώσω κάποια λύση. Λίγο αργότερα σκέφθηκα ότι έπρεπε οι ασκήσεις αυτές να αναρτηθούν, ώστε να τις γευθούν όσοι ΤΖΑΖΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΙ περιδιαβαίνουν το διαδίκτυο αλλά και οι ανάλογοι μαθητές και φοιτητές.

Τότε ήρθε στο μυαλό μου ο Ανδρέας Κασσέτας του οποίου οι διαθέσεις για την ΦΥΣΙΚΗ είναι πολυποίκιλες και ξεχωριστες και το φάσμα τους περιέχει και την συχνότητα JAZZ και μάλιστα σε κατάσταση συντονισμού. Άλλωστε ο γυιος του ο Γιάννης γράφει μουσική JAZZ και παίζει σαξόφωνο.

Του ζήτησα να αναρτήσει στην ιστοσελίδα του τις τρείς ασκήσεις με τον χαρακτηρισμό που τους έδωσε ο φίλος μου ο φυσικός και αμέσως δέχθηκε με μεγάλη προθυμία.

Για τον λόγο αυτόν τον ευχαριστώ πραγματικά.

Η πρώτη άσκηση αναφέρεται σε μια πλάγια ελαστική κρούση στερεού σώματος, του οποίου οι διαστάσεις δεσμεύονται, ώστε μετά την κρούση να αντιστρέφεται η ταχύτητά του.

Η δεύτερη άσκηση αφορά την ελαστική κρούση μιας ράβδου με λείο οριζόντιο έδαφος, όπου η ράβδος μετά την κρούση εκτελει <<φαινομενικά χαώδη κίνηση>> κατα την διάρκεια της οποίας το κέντρο μάζας της κινείται ευθύγραμμα διατηρούμενο συνεχώς στην ίδια κατακόρυφο.

Η τρίτη άσκηση αναφέρεται στο γνωστό μας γιο-γιο, όπου σ’ ένα στάδιο της κίνησής του μετατρέπεται σε διπλό φυσικό εκκρεμμές, του οποίου η κίνηση θα μπορούσε να αποτέλεσει αντικείμενο μελέτης ενός μεταπτυχιακού φοιτη τή Φυσικής. Για να παρακαμφεί αυτό το δύσκολο σταδιο κίνησης επιβάλλεται στο νήμα εξωτερικός εξαναγκασμός, ώστε να διατηρείται κατακόρυφο, με αποτέλεσμα τα πράγματα να απλουστεύονται σημαντικά.

P.M. Φυσικός