Ένας φυσικός αντικρίζει το χιόνι

Το τριήμερο της λευκότητας,

της κρυμμένης Γεωμετρίας

και της μειωμένης τριβής

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου, απομεσήμερο, έτος 2008

Η ίδια η ύπαρξή του καθορίζεται από την τιμή της θερμοκρασίας. Γεννιέται επειδή το επιβάλλει «εκείνη». Κυρίως «εκείνη». Δημιούργημα μιας ειδικής συνωμοσίας συνθηκών ανάμεσα στις οποίες πρωταγωνιστεί η τιμή της θερμοκρασίας, κινείται προς το γήινο έδαφος διστακτικά έτσι που κάθε νιφάδα να ακολουθεί πειθαρχημένα κάποιο από τα επιτρεπτά μονοπάτια τα οποία διαμορφώνει ο ανταγωνισμός του αόρατου αέρα με την αποφασιστική βαρύτητα.

«Πέφτει χιόνι» λένε οι ελληνόφωνοι και ανομολόγητα απολαμβάνουν τις εικόνες είτε μέσα από τζάμια είτε έξω από αυτά, νιώθουν απροσδιόριστα ερωτευμένοι με κάτι που ίσως είναι άνθρωπος ίσως και όχι.

Πλησιάζεις από κοντά τη νιφάδα, με σκοπό να διακρίνεις το πρόσκαιρο δικό της «τώρα», τη βάζεις στο μικροσκόπιο και αναπόφευκτα σαγηνεύεσαι από την κρυμμένη εσωτερική της αρχιτεκτονική. Αυτά τα κανονικά εξάγωνα σε δρομολογούν τη σκέψη σου προς την ιδέα ότι η Φύση έχει κρυφό έρωτα με τη Γεωμετρία. Κρυσταλλική δομή λένε οι φυσικοί και από σεβασμό σε αυτήν την κρυσταλλικότητα

έχουν δεχθεί να εντάξουν το χιόνι στην οικογένεια των στερεών αλλά εκείνο δείχνει αναποφάσιστο, επιδιώκει να γίνει είτε νερό το αρχέτυπο των υγρών σωμάτων είτε στερεός σκληρός πολύ σκληρός πάγος, μια ένταξη δηλαδή σε μία από τις μεγάλες οικογένειες. Τώρα είναι μια μεταβατική ύπαρξη με μόνιμο στοιχείο ταυτότητας τη χημική της δομή και προσωρινό την εσωτερική γεωμετρία της κρυσταλλικότητά της που θέλει θα οδηγηθεί στη μία ή στην άλλη εμφάνιση.

Ως νερό να κυλήσει στις κατηφοριές ως πάγος να δυσκολέψει τη ζωή της μεγάλης πολιτείας θα γίνει πρώτο θέμα στις νυχτερινές ειδήσεις .

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου, πρωί

Μέχρι τώρα όμως η μία νιφάδα αποτίθεται δίπλα στην άλλη, ξαπλώνει πάνω στην άλλη, συνεργάζονται για το στρώμα πάνω στο γρασίδι, στα μπαλκόνια και στα αυτοκίνητα, πάνω στις αυθάδεις ανθισμένες «μη μου άπτου», το θέαμα, σύμβολο της λευκότητας, προκαλεί έκσταση στους ασυνήθιστους σε τέτοια θεάματα Μεσογειακούς και η φράση «το έστρωσε», λες και είναι ένα πελώριο τραπέζι , κάνει σε γλώσσα ελληνική την εμφάνισή της.

Οι ασυνήθιστοι θέλουν να το αγγίξουν είτε με γάντια είτε με γυμνά χέρια, το νιώθουν ελαφρύ, καθαρό και επεξεργάσιμο στην κατεύθυνση χιονάνθρωπου ή μιας σφαιρικής χιονόμπαλας που θα εκτοξευτεί για παιχνίδι.

Οι πιο μικροί στο σώμα ή στην ψυχή θέλουν να γλιστρήσουν πάνω στη θνησιγενή πίστα της γειτονιάς τους και τα «αύριο τα σχολεία κλειστά» σπρώχνει τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου, απομεσήμερο

Το χιόνι έχει πια παγώσει και το γεγονός θα μειώσει τον συντελεστή τριβής σε σημείο που δεν μπορεί να λειτουργήσει η στατική τριβή και να γαντζώσει το ανθρώπινο πέλμα, το καλυμμένο με υπόδημα, έτσι ώστε να ασκηθεί οριζόντια στατική τριβή χωρίς το πόδι να γλιστρήσει, το έδαφος να του απαντήσει με την

αντι-στατική τριβή και ο άνθρωπος να περπατήσει.

Θα μειώσει τον συντελεστή τριβής τόσο που κανένας τροχός να μην μπορεί να κυλήσει είτε ποδηλάτου, είτε μοτοσικλέτας είτε νταλίκας είτε γιώτα χι αλλά κι αν ήδη κυλάει ο τροχός θα δυσκολέψει τη χωρίς ολίσθηση κίνησή του, και καθώς γλιστράει η ελάχιστη τριβή δυσκολεύει το οποιοδήποτε φρενάρισμα,δημιουργεί και στους τέσσερεις τροχούς σημαντικά προβλήματα πρόσφυσης, κάνει τον οδηγό να νιώθει ανήμπορος, του στερεί τη δυνατότητα να ελέγχει το ενάμιση τόνου τέρας που τον πηγαίνει αγνοώντας τον .

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου, μεσημεράκι

Στο νοτιοβαλκανικό γεωγραφικό πλάτος που ζούμε το χιόνι - είτε ως χιόνι κυριολεκτικά είτε ως σκληρός πάγος άρχισε ήδη να γίνεται νερό και να αποσπά πάνω από τριακόσια τζάουλ για κάθε γραμμάριο που περνά στην υγρή φάση και η θερμοκρασία να πέφτει κι εμείς να τρίβουμε τα χέρια μας και να φοράμε μάλλινα ή να μένουμε κλεισμένοι μέσα και να μιλάνε για παγωνιά. Τα γεγονότα όμως συνδέονται και με τον μεγάλο «πατέρα» πατέρα που έκανε την εμφάνισή του στον ουρανό, νιώθεις κάτι σαν ευλογία καθώς τα φωτόνια υπεύθυνα και για την τήξη των πάγου και την εξαφάνισή του ύστερα από ταξίδι ολτώ περίπου λεπτών πέφτουν με αφθονία ία πάνω σου και να ζεσταίνουν, συνειδητοποιείς ότι το νοτιοβαλκανικό γεωγραφικό πλάτος που ζεις δεν είναι καθόλου άσχημο