Το άγαλμα του μαύρου καβαλάρη, η πλατεία με Θάλεια, Αγλαία, Goodies και Κλειώ, τα ένα σωρό ποδήλατα, το Κιέριον, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, και πάνω απόλα το Παυσίλυπον δηλαδή η ΚΑΡΔΙΤΣΑ.

Όταν ήταν μικρός την φανταζόνταν σαν μια μικρή καρδιά συνώνυμο της καρδούλας, όταν μεγάλωσε και πήγε εκεί για μια ομιλία σε καθηγητές ήταν 1998, Μιχάλης Παπανούσκας και hotel Κιέριον, μια πόλη ήταν στην άκρη του κάμπου με περηφάνια για το Παυσίλυπό της και τον Πλαστήρα της.

Τότε, το 1998

Δέκα χρόνια μετά, η επιστροφή. Αυτή τη φορά προσκεκλημένος από τη σχολική σύμβουλο Βαρβάρα Παναγιωτίδου, το 1^Ο Λύκειο ανέβασε το θεατρικό του « Η ποίηση στο εδώλιο, μαζί και η Σελήνη», θα ήταν θεατής αλλά και ομιλητής με θέμα «ο φυσικός και ο ποιητής».

Το Intercity από την πλατεία Λαρίσης με αλλαγή στο Παλαιοφάρσαλο και λίγο μετά το απομεσήμερο, στο σημείο που ενώνει τις δύο άκρες του Μάη του 2008, σαράντα χρόνια μετά τα γεγονότα της Γαλλίας, εκείνος στην Καρδίτσα, και πάλι στο hotel Κιέριον, απέναντι το OTE SHOP και το πανό «Απεργία, δεν πωλείται» και στην πλατεία Παυσίλυπον η Εκδήλωση. Το ΕΚΦΕ Καρδίτσας, οι εκπαιδευτικοί, οι μουριές και οι κρανιές, το μαγιάτικο απόγευμα, οι φλαμουριές, και τα λιγούστρα, τα τριαντάφυλλα , το αναψυκτήριο.

Μαθητές που κάνουν πειράματα και ανάβουν στην κυριολεξία φωτιές, μπροστά η Χημεία, πίσω η Φυσική, χημικές αναφλέξεις και το λαμπάκι που ανάβει με ηλεκτρομαγνητική επαγωγή, οι μαθητές αγόρια και κορίτσια δείχνουν τα πειράματα χωρίς να κρύβουν την απόλαυσή τους και καθώς το σούρουπο αρχίζει να πέφτει με τους δικούς του ρυθμούς, η εμφάνιση του Γιώργου Γκουσιάρη από τους Σοφάδες, οι ομιλίες και η θεατρική παράσταση.

Η Πρόεδρος του δικαστηρίου, η Εισαγγελεύς Κοινή Λογική, η Φαντασία ως υπεράσπιση, η Ποίηση και η Σελήνη ως κατηγορούμενες, ένας εξαιρετικός νεαρός Γαλιλαίος, ο Νηλ Άρμστρονγκ, ο πρώτος που άγγιξε το σώμα της Σελήνης ένας πανύψηλος Σαίξπηρ υψηλών προδιαγραφών,

όλοι τους παιδιά της Καρδίτσας, ντυμένοι με κουστούμια που εντυπωσιάζουν, και μία εκπληκτική απολογία της Ποίησης αλλά και η Σελήνη στον δικό της ρόλο ήταν πολύ καλή.

Εκείνος παρακολουθεί και τον επισκέπτονται μνήμες του πρόσφατου και του μακρινού παρελθόντος με τα αγόρια και το κορίτσια του Λυκείου των Σπάτων, του 8^ου Λυκείου της Καλλιθέας, του Γυμνασίου της Χίου, κι ένα σωρό άλλες προσπάθειες κάθε φορά μια Ποίηση αλλιώτικη και ένας Σαίξπηρ διαφορετικός, αλλά και σε κάθε περίπτωση ο μόχθος των καθηγητών που ανέλαβαν το εγχείρημα, όλοι τους με ευαισθησίες που αμείβονται μόνο από το αποτέλεσμα, από κείνη την μη εξαργυρώσιμη ικανοποίηση του δάσκαλου που βλέπει ότι κόπος του πιάνει τόπο

Σε χρόνο ενεστώτα τα παιδιά της Καρδίτσας και πίσω από το εγχείρημα οι προσπάθειες του Παπανούσκα, της Νινέτας και της ΑΘηνάς αλλά και η συμβολή του Καρδιτσιώτη θεατράνθωπου, η νύχτα θα κυλήσει με θαλασσινά, κρασί και τσίπουρο, η Σύμβουλος Βαρβάρα δείχνει ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα, ο υπεύθυνος του ΕΚΦΕ Σεραφείμ Μπίτσιος και οι συντελεστές της παράστασης - με διαφωνίες στο «μπύρα ή τσίπουρο»- δείχνουν ικανοποιημένοι ακόμα περισσότερο, εκεί κάτω από ένα πλατάνι της πλατείας Δικαστηρίου, στην Καρδίτσα, στη μέση του Μάη του 2008.

Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

16 του Μάη του 2008