Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

 

Σύνθεση αρμονικών ταλαντώσεων

              

Τα μαθητικά «ΟΧΙ στην ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΗ».

 

                         ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1

Μαθητής  :   Στη σύνθεση δύο αρμονικών ταλαντώσεων με ίσες συχνότητες  γράψατε στον πίνακα την  εξίσωση

                        Α2 = Α12+ Α22 + 2Α1Α2συνφ 

Τη βρήκαμε και στο σχολικό βιβλίο  και καταλάβαμε ότι πρέπει να την αποστηθίσουμε.

Είναι και η άλλη, η  ακόμα χειρότερη,  η  εφθ = δεν θυμάμαι πόσο . . . .. .. . ..

Μας λέγατε όμως τις προάλλες ότι η Φυσική δεν πρέπει να την αποστηθίζουμε

αλλά να την καταλαβαίνουμε.

Δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να προσδιορίζουμε μια σύνθετη ταλάντωση ;

 

 Καθηγητής   : Υπάρχουν και άλλοι τρόποι που δεν χρειάζονται ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΗ.

Οι δύο ταλαντώσεις έχουν ίδια διεύθυνση, ίσες συχνότητες και κοινή θέση ισορροπίας x1= A1ημ(ωt1)   x2=A2ημ(ωt2)

        Ξεκινάμε με αυτό που ισχύει στη σύνθετη κίνηση,  με βάση την αρχή της επαλληλίας

                                                                 x = x1+x2

           A1ημ(ωt1) + A2ημ(ωt2) Αημt1+θ)

Για t=0 ισχύει          A1ημφ1 +   A2ημφ2   =   Αημ1+θ)

Για t=T/4  ισχύει      A1συνφ1 + A2 συνφ2 =  Ασυν1+θ)

Από τις δύο αυτές σχέσεις μπορούμε να υπολογίσουμε

1.  το πλάτος Α της σύνθετης κίνησης αρκεί να  υψώσουμε και τα δύο μέλη στο τετράγωνο και προσθέσουμε κατά μέλη Α2 =  . . . . .  

2. Την τιμή της θ εάν διαιρέσουμε κατά μέλη οπότε     εφ(φ1+θ) =

    

Μαθητής  : Καλό . .  εμένα μου άρεσε . . . Ίσως βέβαια το «να αποστηθίζω»

μου προσφέρει μια σιγουριά αλλά με τσαντίζει . . .

 

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Μαθήτρια  : - Κύριε . . . . η εξίσωση που μας γράφετε   Α = Α12+ Α22 + 2Α1Α2συνφ

για τη σύνθεση δύο ταλαντώσεων μου θυμίζει μια εξίσωση που μας είχε γράψει ο καθηγητής

στην Α΄ Λυκείου για τη ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ δύο δυνάμεων.

Αλλά και η άλλη εξίσωση εφθ =  . . ..  κάτι μου θυμίζει

Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στα φαινόμενα ΣΥΝΘΕΤΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ και στον υπολογισμό της συνισταμένης δύο δυνάμεων ;.

 

Καθηγητής :  Πολύ καλή η παρατήρηση.

Για να συνθέσω δύο ταλαντώσεις

x1 = A1ημ(ωt1)   και   x2 = A2ημ(ωt2)   με φ2 > φ1 

μπορώ να ακολουθήσω την παρακάτω πρακτική

 

α. Σχεδιάζω ένα διάνυσμα μέτρου Α1

β. Σχεδιάζω και ένα διάνυσμα μέτρου Α2

έτσι ώστε η μεταξύ τους γωνία να είναι φ21

Βάζω αυτό που αντιστοιχεί στη μεγαλύτερη φάση έτσι ώστε να προηγείται κατά μία φορά περιστροφής

αντίθετη από εκείνη των δεικτών του ρολογιού και  

γ. προσδιορίζω τη συνισταμένη τους Α

 

Το μέτρο της θα είναι το πλάτος της σύνθετης ταλάντωσης

η δε γωνία θ των διανυσμάτων Α και Α1 θα είναι η διαφορά φάσης

της σύνθετης από την πρώτη

x = Aημ(ωt1+θ)

η δε γωνία των διανυσμάτων Α2 και Α είναι η διαφορά φάσης

της δεύτερης ταλάντωσης από τη σύνθετη.

 

Μαθήτρια : - Με όλο τον σεβασμό αλλά αυτό που κάνετε είναι αυθαίρετο όσο και ο ΤΥΠΟΣ 

Α = Α12+ Α22 + 2Α1Α2συνφ τον οποίο μας σερβίρει το σχολικό βιβλίο χωρίς καμία διευκρίνιση

Καθηγητής : Δεν έχεις άδικο. Εγώ σας παρουσίασα μια τεχνική για να βρίσκετε το πλάτος και τη φάση της σύνθετης ταλάντωσης. Ωστόσο δεν είναι αυθαίρετο.

Θα επιχειρήσω να το δικαιολογήσω χωρίς να απαιτήσω να το μάθετε και να σας αξιολογήσω πάνω σ’ αυτό. Είναι λίγο δύσκολο αλλά εάν προσέξετε θα κατανοήσετε τουλάχιστον τη λογική στην οποία βασίζεται η σχετική πρόταση.

Στη σύνθετη ταλάντωση στην οποία αναφερθήκαμε για την  απομάκρυνση ισχύει 

x = A1ημ(ωt1) + A2ημ(ωt2)   

    

        Μία  αλγεβρική ποσότητα όπως  η  Αημθ  μπορούμε να «φανταστούμε» και ως τιμή της ΠΡΟΒΟΛΗΣ ενός διανύσματος Α σε κάποιο άξονα με τον οποίο σχηματίζει γωνία 90-θ. Αν κάνετε ένα σχήμα στο τετράδιό σας, θα διακρίνετε το ορθογώνιο τρίγωνο που μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.

 

 

 

Στη σύνθετη ταλάντωση στην οποία αναφερθήκαμε για την  απομάκρυνση ισχύει  x = A1ημ(ωt1) + A2ημ(ωt2).

Την αλγεβρική ποσότητα A1ημ(ωt1) μπορούμε να τη «δούμε» και ως προβολή ενός διανύσματος Α1 σε αντίστοιχο άξονα.

Αρκεί η γωνία που θα σχηματίζει με αυτόν να είναι 90- (ωt1).

 Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την αλγεβρική ποσότητα  A2ημ(ωt2). Η τιμή της συμπίπτει με την προβολή ενός διανύσματος A2 

το οποίο σχηματίζει με το Α1 γωνία φ21   .

Αν σχεδιάσουμε με τον νόμο του παραλληλογράμμου την ΣΥΝΙΣΤΑΜΕΝΗ Α των Α1 και Α2  θα ισχύουν τα εξής

1. η προβολή της  στον άξονα   θα είναι ίση με το άθροισμα των προβολών

των δύο διανυσμάτων A1ημ(ωt1) + A2ημ(ωt2).

(το αλγεβρικό άθροισμα των προβολών σε άξονα του επιπέδου είναι ίσο με την προβολή της συνισταμένης στον ίδιο άξονα )

2. η προβολή της στον άξονα  θα έχει τιμή Αημt1 + θ)

 

Άρα

    A1ημ(ωt1) + A2ημ(ωt2) = Αημt1+θ)

Το διάνυσμα λοιπόν που σχεδιάσαμε έχει μέτρο Α ίσο με το ΠΛΑΤΟΣ της σύνθετης ταλάντωσης και η γωνία που σχηματίζει με το διάνυσμα Α1 είναι και η ΔΙΑΦΟΡΑ ΦΑΣΗΣ φάσης της σύνθετης ταλάντωσης από την ταλάντωση 1.

 

Μαθήτρια : -  Κύριε . . . Δεν ξέρω αν κατάλαβαν οι συμμαθητές μου αλλά εγώ λίγα πράγματα κατάλαβα. Θα δοκιμάσω και μόνη μου .

Κατάλαβα όμως ότι η ΤΕΧΝΙΚΗ που μας προτείνετε δεν είναι αυθαίρετη .