Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Γεννήθηκε την ίδια χρονιά με τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Ήταν έτος 1564.

Στα 46 του έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έστρεψε τη διόπτρα των Ολλανδών προς τα ΠΑΝΩ για να ερευνήσει τον ουρανό.

Στα 70 του σύρθηκε στην Ιερά Εξέταση κατηγορούμενος για τις «παράξενες» ιδέες του σχετικά με το ότι η Γη μπορεί και να μην είναι ακίνητη.

Ο Γαλιλαίος. Άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού . Μας δίδαξε να «παίζουμε» ΠΕΙΡΑΜΑ με τη σύγχρονη έννοια του όρου. Η καινούρια πρόταση είχε σίγουρα κάποια στοιχεία από το παρελθόν. Δεν περιείχε όμως ΜΟΝΟ τα εγχειρήματα των Αράβων, τις απόπειρες του Ήρωνα και τις ιδέες του Αρχιμήδη. Ήταν σίγουρα κάτι πέρα από όλα αυτά. Ήταν μια πρόταση που προκάλεσε μία μετάλλαξη στην ερευνητική πρακτική των ανθρώπων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενώ πριν από τη γαλιλαιική παρέμβαση ο ερευνητής παρατηρούσε να γεγονότα και την εξέλιξή τους με τα μάτια ενός θεατή , μετά τον Γαλιλαίο ο ερευνητής μετατρέπεται σε ΑΝΑΚΡΙΤΗ της φύσης. Παίρνει με άλλα λόγια μια συνέντευξη από την Πραγματικότητα προκειμένου να γίνει βιογράφος της. Το μεταγαλιλαιικό πείραμα είναι η διατύπωση μιας ερώτησης που απευθύνεται στη φύση. Η ερώτηση όμως περιέχει δύο σοβαρές καινοτομίες. Τις αφαιρετικές διεργασίες της ανάκρισης και τη γλώσσα των μαθηματικών Οι καινούριοι αυτοί κανόνες κάνουν το παιχνίδι διαφορετικό.

Οι αφαιρετικές διεργασίες. Οι εκδηλώσεις της φύσης δεν είναι συνήθως απλές. Επηρεάζονται από ποικίλους παράγοντες που δυσχεραίνουν τις πειραματικές ερωτήσεις μας. Ο Γαλιλαίος υπήρξε εδώ πρωτοπόρος. Μας έμαθε να γδύνουμε το φαινόμενο από τις παραμέτρους που θα περιέπλεκαν το ανακριτικό μας έργο και να υποβάλλουμε την ερώτηση έτσι που η απάντηση να εξαρτάται από καθορισμένες παραμέτρους.

Καθώς το πλατανόφυλλο πέφτει προς το έδαφος, δεν υφίσταται μόνο τη δράση της βαρύτητας. Η παρουσία του αέρα το κάνει να ταλαντεύεται και να καθυστερεί, δημιουργεί ένα παραβάν στο νοησιακό μας εγχείρημα να μελετήσουμε την κίνησή του. Αν παίξουμε το παιχνίδι γαλιλαιικά και παραμερίσουμε την παρουσία του αέρα θα πάρουμε την εκπλήσσουσα ομολογία ότι όλα τα σώματα πέφτουν με το ίδιο γρήγορα.

Η γλώσσα των μαθηματικών. Η νέα πειραματική ΜΕΘΟΔΟΣ χαρακτηρίζεται πριν απόλα από το στοιχείο της ποσότητας. Το «παιχνίδι» δεν είναι απλώς να αφήνουμε την πέτρα και να διαπιστώνουμε ότι σπεύδει να προσγειωθεί αλλά να παίρνουμε μετρήσεις και να επεξεργαζόμαστε τα μηνύματα των αριθμών.

Και η «μαθηματικότητα» της ανάκρισης δεν σταματά εδώ. Μολονότι καμιά ευκλείδεια ευθεία δεν διασχίζει τη ζωή μας εντούτοις τη χρησιμοποιούμε ώστε μαζί με τον μετρούμενο χρόνο να οδηγηθούμε στη μελέτη της κίνησης. Με αυτόν τον τρόπο η Πραγματικότητα γεμίζει με ευθείες οι οποίες μαζί με τους κύκλους, τα σημεία και τις επιφάνειες τονίζουν την παρουσία της Γεωμετρίας στο καινούριο παιχνίδι . Η νέα Φυσική του φαινομένου ΚΙΝΗΣΗ γίνεται ένα τανγκό της Γεωμετρίας με τον Χρόνο.

Στο εσωτερικό της γαλιλαιικής πρότασης μία αριστοτελική θεώρηση των πραγμάτων – στην οποία η ενασχόληση με τα επίγεια και ο κοινός νους έχουν τον πρώτο λόγο – συστεγάζεται με ένα πλατωνισμό ο οποίος τοποθετεί την αλήθεια έξω από τον κόσμο των αντικειμένων και δίνει το προβάδισμα στα γεωμετρικά αρχέτυπα και στους αριθμούς

Δύο βιβλία που σημάδεψαν τη γέννηση της Φυσικής

Dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo.

Έτος 1632. Εκείνος 68 ετών. Εκδόθηκε στη Φλωρεντία

1632

Dialogo sopra i due massimi

sistemi del mond.,

Διάλογος πάνω στα

δύο μεγάλα Συστήματα

του Κόσμου

στη ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ

Discorsi e dimonstrazione mathematiche intorno a due nuove scienze

Έτος 1638. Εκείνος 74 ετών. Ήταν αδύνατον να εκδοθεί στην Ιταλία. Εκδόθηκε στην Ολλανδία, στο Leyden.

1638 Discorsi e dimonstrazione mathematiche intorno a due nuove scienze Διάλογοι και μαθηματικές αποδείξεις γύρω από δύο νέες Επιστήμες στο ΛΕΥΝΤΕΝ της ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ

.

.