Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Ο «τρίτος» ΟΛΛΑΝΔΟΣ

και για πρώτη φορά τόσο ΧΑΜΗΛΕΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ,

ΥΓΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ και ΥΠΕΡΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑ

Γεννημένος το 1853 στο Γκρόνινγκεν της Ολλανδίας, σπούδασε Φυσική αρχικά στο Γκρόνινγκεν και αργότερα στη Χαϊδελβέργη, επηρεασμένος από τους δύο μεγάλους Ολλανδούς φυσικούς της εποχής του τον 16 χρόνια μεγαλύτερό του Johannes VAN DER WAALS και τον σχεδόν συνομήλικο Hendrik Antoon LORENTZ . Το 1882 έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Εκεί αφιέρωσε όλες του τις προσπάθειές του στη δημιουργία ενός εργαστηρίου κρυογενετικής το οποίο για πολλά χρόνια ήταν το πρώτο σε παγκόσμια κλίμακα. Ερευνώντας τα φαινόμενα χαμηλών θερμοκρασιών αλλά και τις τεχνικές δημιουργίας χαμηλών θερμοκρασιών ο Κάμπερλινγκ Όνες δημιούργησε αριστουργήματα τόσο στην Τεχνολογία όσο και στη Φυσική. Το εργαστήριο είχε τόση δραστηριότητα που χρειάστηκε να εκδοθεί περιοδικό για να ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των εργασιών. Το περιοδικό έγινε γρήγορα η Βίβλος για τους φυσικούς χαμηλών θερμοκρασιών . Εκεί ερευνήθηκαν οι συνθήκες για τη δημιουργία χαμηλών θερμοκρασιών κοντά στο απόλυτο μηδέν, η ειδικές θερμότητες των υλικών, οι πιέσεις των ατμών και η μαγνητική συμπεριφορά. Το εργαστήριο βρέθηκε στο αποκορύφωμα των δραστηριοτήτων του, ΤΟ 1908, όταν πέτυχαν την ΥΓΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ. Η μελέτη των φαινομένων σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες αποκάλυψε πολλά ασυνήθιστα φαινόμενα σπουδαιότερο από τα οποία είναι το φαινόμενο ΥΠΕΡΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑ.

ο Heike KAMERLINGH ONNES

και δεξιά του ο VAN DER WAALS

Το 1913 ο Heike KAMERLINGH ONNES τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Ήταν το τρίτο Νόμπελ που δινόταν σε Ολλανδό μέσα σε μια δεκαετία. Το πρώτο είχε δοθεί το 1902 στον Hendrik Antoon LORENTZ και το δεύτερο το 1910 στον Johannes VAN DER WAALS

Στην περίφημη φωτογραφία του 1911,

στο πρώτο Συνέδριο Solvay,

ο Kamerlingh Onnes

είναι όρθιος, αριστερά

από τον Einstein και

δεξιά από τον Rutherford