Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Νεοϋορκέζος όπως ο Ρίτσαρντ Φάινμαν, ο Τζούλιους Σβίνγκερ ο Μάρεη Γκέλ-Μαν και ο Στίβεν Γουάινμπεργκ, ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ γεννήθηκε το 1904 από γονείς εβραϊκής καταγωγής . Έμεινε στη μνήμη της επιστήμης ως ο θεμελιωτής της αμερικανικής σχολής των θεωρητικών φυσικών την οποία οργάνωσε κατά την παραμονή του στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια. Στην κοινωνική μνήμη διατηρήθηκε περισσότερο ως ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στην κατασκευή της ατομικής βόμβας.

Ήταν ο διευθυντής του Σχεδίου Μανχάτταν, με το οποίο υλοποιήθηκε η κατασκευή του πρώτου πυρηνικού όπλου στο μυστικό εργαστήριο στο Λος Άλαμο στο New Mexico. Ως πατέρας της ατομικής βόμβας", υποστήριξε την χρησιμοποίησή της, που κατέστρεψε τις ιαπωνικές πόλεις τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι .

Σπούδασε στο Χάρβαρντ και το 1925 πήγε στην Αγγλία , στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου εργάστηκε με βρετανούς φυσικούς για την προώθηση της φυσικής του ατόμου. Το 1927 πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα στο Γκαίτινγκεν και το 1929 επέστεψε στην «πατρίδα» και πήρε θέση καθηγητή στο Berkeley και στο Cal Tech, όπου έδωσε μεγάλο βάρος στη διάδοση της Κβαντικής μηχανικής. Εξαιρετικός δάσκαλος και άριστος θεωρητικός, καθοδήγησε μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών φυσικών, οι οποίοι επηρεάστηκαν βαθιά, τόσο από την ανεξαρτησία της σκέψης του όσο και από την ικανότητά του στη μετάδοση της επιστημονικής γνώσης.

Πριν ασχοληθεί με το Σχέδιο Μανχάταν είχε διακριθεί με εργασίες του στη Ρελατιβιστική Κβαντομηχανική, στη θεωρία για ηλεκτρόνιο – ποζιτρόνιο, στην κβαντική θεωρία πεδίου και στην έρευνα των κοσμικών ακτίνων. Είχε ξεχωρίσει για την οξυδέρκειά του στη Φυσική, για την μεγάλη ταχύτητα της σκέψης του, για το ενδιαφέρον που έδειχνε για ξένες γλώσσες και για την ανατολική φιλοσοφία και για την ευγλωττία και την σαφήνεια που χαρακτήριζε τη διδασκαλία του.

Αφού τελείωσε ο πόλεμος, ο Οπενχάιμερ αναγνωρίστηκε σε εθνικό επίπεδο ως ο πατέρας της ατομικής βόμβας και χαρακτηρίστηκε ως η ηθική συνείδηση εκείνων που είχαν εργαστεί στο πρόγραμμα. Ο Πρόεδρος Τρούμαν τον τίμησε με το «Μετάλλιο της Τιμής», τη σπουδαιότερη διάκριση που απονέμει ο αρχηγός του αμερικανικού κράτους. Τα πράγματα όμως άλλαξαν όταν ο Οπενχάιμερ αντιτάχθηκε στην Αμερικανική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και στον Πρόεδρο Τρούμαν για τη δημιουργία μιας νέας ακόμα πιο ισχυρής βόμβας υδρογόνου, με αποτέλεσμα να του απαγορευτεί η πρόσβαση σε απόρρητα στρατιωτικά μυστικά. H στάση του τον οδήγησε σε θέση κατηγορουμένου την εποχή του μακαρθισμού και των διώξεων δεκάδων διανοουμένων με ανυπόστατες κατηγορίες.

Βέβαια μια δεκαετία αργότερα, το έτος δηλαδή 1963, ο Πρόεδρος Κένεντι, λίγους μήνες πριν τη δολοφονία του, αποφάσισε να απονείμει στον Οππενχάιμερ το βραβείο Fermi.

Στο μεταξύ μετά τον θάνατο του Einstein ο Οππενχάιμερ είχε πάρει τη θέση του στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Σπουδών του Princeton. Στα 62 του χρόνια προσβλήθηκε από καρκίνο και πέθανε στο Princeton. Ήταν έτος 1967.

.