Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Γεννημένος σε μια μικρή πόλη κοντά στο Κόμπλεντς της Γερμανίας , το 1879, την ίδια δηλαδή χρονιά με τον Einstein, ο Max von Laue μετά το 1909 δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1912, δεκαεπτά χρόνια μετά την ανακάλυψη των ακτίνων Χ, συνέλαβε την ιδέα να αξιοποιήσει τις ακτίνες Χ για να ερευνήσει τη διάταξη των ατόμων στο εσωτερικό των μετάλλων. Η ιδέα ήταν να ερευνήσει το «εάν οι ακτίνες Χ υφίστανται περίθλαση στην εσωτερική δομή των στερεών σωμάτων».

Η ερευνητική του δραστηριότητα είχε διπλή επιτυχία.

Έδειξε ότι οι ακτίνες Χ ήταν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με μήκος κύματος πολύ μικρότερο από το φως, ενώ παράλληλα αποκάλυψε ότι στο εσωτερικό των στερεών η συγκρότηση των δομικών λίθων παρουσιάζει μία εκπληκτική αρχιτεκτονική, αυτό που, από τότε, ονομάζουμε κρυσταλλική δομή.

Δύο χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής.

Η συγκεκριμένη ερευνητική τεχνική επέτρεψε στην επιστήμη να ερευνήσει την ενδοχώρα της ύλης. Σαράντα περίπου χρόνια αργότερα με ανάλογη μέθοδο ανακαλύφθηκε και η δομή του DNA

Στα δύσκολα χρόνια της επικράτησης του ναζισμού , κατά τη δεκαετία του 1930, ο Max von Laue αντιπαρατέθηκε στον Εθνικοσοσιαλισμό του Χίτλερ και ειδικά στη λεγόμενη Deutsche Physik – Γερμανική Φυσική – η οποία είχε αρχίσει να κυριαρχεί στη Γερμανία αρνούμενη οποιαδήποτε φυσική θεωρία είχε προκύψει από φυσικούς εβραϊκής καταγωγής και κυρίως τη Θεωρία της Σχετικότητας.

.