Οι μαθητές-αθλητές...ενός κατώτερου θεού.
Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η τελική φάση του Σχολικού Πρωταθλήματος Λυκείων Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης. Πέραν των αξιόλογων προσπαθειών των μαθητών-τριων της Ν. Αχαίας αλλά και όλων των συμμετεχόντων, οι αγώνες αυτοί μου δημιούργησαν έντονο προβληματισμό, όσον αφορά την εικόνα του αθλήματος στην ευρύτερη κοινωνία αλλά και το τι αποκομίζει ο απλός θεατής όταν πραγματοποιούνται τέτοιου είδους αγώνες.
Ξεκινώντας θα ήθελα να επισημάνω ότι θεωρώ άδικο να υφίστανται τη στιγμή αυτή μαθητές-αθλητές δύο ταχυτήτων. Σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. 143 22/1/2015 παρ. 4.7.3 περί Λοιπών Ολυμπιακών Αθλημάτων, σε όποιον μαθητή-αθλητή ασχολείται με Κλασικό αθλητισμό, Ποδοσφαίριση, Πετοσφαίριση ή Χειροσφαίριση και μόνο αυτά, θα έχει την τύχη να συνοδεύεται -όπως είναι σωστό- από συνοδό καθηγητή Φυσικής Αγωγής, Αρχηγό Αποστολής κλπ, οι οποίοι θα βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία και θα αποζημιώνονται για τις υπηρεσίες τους, όπως ορθά αναφέρει το ΦΕΚ 516 1/2/2016. Επίσης, οι μετακινήσεις, διαμονές και διατροφές θα καλύπτονται οικονομικά. Αν ωστόσο ο μαθητής-αθλητής δεν έχει επιλέξει να ασχολείται με τα παραπάνω αθλήματα, τότε θα πρέπει να καταβάλει μόνος του το κόστος των μετακινήσεων, διαμονής και διατροφής που συνήθως το αναλαμβάνουν οι κηδεμόνες τους ενώ δεν θα μπορεί να έχει επίσημη υποστήριξη από τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής, όπως θα έπρεπε. Δεν τολμώ καν να αναφερθώ αν πρέπει να γίνει ένσταση για κάτι ή αν συμβεί κάποιο ατύχημα ή πρόβλημα στον " άτυχο" αθλητή της δεύτερης κατηγορίας. Απ' την άλλη ο καθηγητής Φ.Α. και προπονητής του μαθητή-αθλητή θα πρέπει επίσης να επωμισθεί τα έξοδα αλλά και να είναι διοικητικά έκθετος όταν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει κανονική άδεια για κάτι που αυτοδίκαια θα έπρεπε να λύνεται μονο και μόνο για την επί ίσοις όροις διαδικασία.
Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο την Επιτραπέζια Αντισφαίριση αλλά όλα τα "άτυχα' αθλήματα που για κάποιο λόγο βρίσκονται πίσω στην κλίμακα αξιολόγησης του σχεδιασμού των αρμόδιων φορέων, ανεξάρτητα αν στο παρελθόν έχουν δώσει διακρίσεις σε κάθε επίπεδο. Προφανώς και για να μην παρεξηγηθώ δεν προτείνω να καταργηθούν οι διευκολύνσεις που έχει η "πρώτη" κατηγορία των αθλημάτων. Ποτέ δεν θεωρώ ότι η εξισορρόπηση προς τα κάτω λύνει το πρόβλημα. Απεναντίας θεωρώ απαραίτητο να εκλείψουν οι διαχωρισμοί ανάμεσα στα αθλήματα και στους μαθητές-αθλητές που τη στιγμή αυτή υφίστανται.
Όσον αφορά τη διοργάνωση αυτή καθ' αυτή θα ήθελα να πω ότι το γεγονός ότι μέσα στην αίθουσα του Σ.Ε.Φ. μαζεύτηκαν πάνω από 300 άτομα την πρώτη ημέρα των αγώνων ήταν απογοητευτική με κινδύνους για την υγεία των συμμετεχόντων. Χωρίς ικανοποιητικό αερισμό, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα ακόμα και για να μπορούν να βρουν ένα κάθισμα και πολλά ακόμα νομίζω ότι μάλλον έφυγαν με αρνητικές εντυπώσεις οι παρευρισκόμενοι. Δεν θέλω καν να αναφερθώ στους μαθητές-αθλητές που πάσχιζαν να αγωνισθούν και να "πιάσουν' απόδοση. Μήπως θα ήταν καλύτερα στο μέλλον ειδικά για την πόλη που διοργανώνει τους αγώνες να υπάρξει πριν την τελική φάση η Β' φάση, έτσι ώστε να γίνεται ευκολότερη διαχείριση των αγώνων;;
Καλή επιτυχία στους αθλητές-τριες που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.