Αφήγηση

ΑΦΗΓΗΣΗ

  • Αφήγηση (ή διήγηση) είναι η εξιστόρηση διάφορων περιστατικών, πραγματικών ή φανταστικών σε γραπτό ή προφορικό λόγο.
  • Η εξιστόρηση γίνεται με άξονα το χρόνο, συνήθως με χρονολογική σειρά (όμως στην Οδύσσεια;)
  • Ποιος αφηγείται τα γεγονότα;

Ο αφηγητής είναι ένα από τα πρόσωπα που συμμετέχουν (πρωτοπρόσωπη)

Ο αφηγητής δεν συμμετέχει στα γεγονότα (τριτοπρόσωπη )

  • Κεντρικό γεγονός: η αφήγησή μας πρέπει να περιστρέφεται γύρω από ένα σπουδαίο για εμάς γεγονός (θα το έχουμε αποφασίσει πρώτο)
  • Δομή:
  • Πληροφορίες για τους ήρωες, τον χώρο, το χρόνο και την κατάσταση από την οποία ξεκινά η αφήγηση (πού, πότε, ποιοι, κάτω από ποιες συνθήκες)
  • Φάσεις εξέλιξης
  • Η λύση
  • Είδη αφήγησης:
  • Μυθοπλαστική
  • Ιστορική
  • Ρεαλιστικά
  • Χρόνος ρημάτων: αόριστος, παρατατικός, ιστορικός ενεστώτας
  • Ακολουθούν 3 τρόποι για να αρχίσεις την ίδια αφήγηση. Ποιον θεωρείς καλύτερο και γιατί; Ποιο πιστεύεις ότι θα είναι το κεντρικό γεγονός αυτής της αφήγησης;

αφηγηση

Οικογένεια – Φιλία

Ένας φίλος γνωρίζει ποιος είσαι, καταλαβαίνει πού ήσουν, αποδέχεται αυτό που έχεις γίνει και, ακόμα, σου επιτρέπει ευγενικά να εξελιχθείς. – William Shakespeare

Ο οποιοσδήποτε μπορεί να συμπάσχει με τον πόνο ενός φίλου, αλλά χρειάζεται πολύ καλή ποιότητα για να συμμερίζεται την επιτυχία ενός φίλου – Oscar Wilde

Δεν χρειάζομαι έναν φίλο που αλλάζει, όταν αλλάζω και γνέφει όταν κι εγώ γνέφω· η σκιά μου το κάνει πολύ καλύτερα αυτό – Πλούταρχος

Οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγεις. – Jess C. Scott

Οι «φίλοι» του facebook είναι φίλοι;

Ο ορισμός του αληθινού φίλου

Αγαπητά μου παιδιά,

Είμαι αλήθεια πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας. Έχετε φανταστεί ποτέ τον εαυτό σας χωρίς φίλους; Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να πορευτείτε μόνοι σας στις δυσκολίες της καθημερινότητας, όντας ανεξάρτητοι από τους πάντες; Θα σας πω λοιπόν, πως δεν υπάρχει έμβιο ον που να μπορεί να επιβιώσει για μία εβδομάδα πάνω σ’ αυτή τη γη, χωρίς την ύπαρξη φίλων…

Φίλος είναι αυτός που θα ακούσει τον καημό σας και θα σας βοηθήσει να τον ξεπεράσετε, που θα χαρεί με τη χαρά σου, και θα αγωνιστεί για το δίκιο σας, όταν αυτό υπονομεύεται. Δεν θα ζητήσει ποτέ αντάλλαγμα, γιατί απλά θα προσφέρει ανιδιοτελώς, υπηρετώντας επακριβώς την φύση και την αξία της προσφοράς. Θα σας δώσει αυτό που χρειάζεστε όταν σας λείπει, αλλά και θα σας ρωτήσει αν χρειάζεστε κάτι, ακόμη και αν είστε επαρκείς στα πάντα. Ακόμη, θα τηλεφωνήσει για καληνύχτα, και θα σας υπενθυμίσει την παρουσία του, σε περίπτωση που βρεθείτε σε ανάγκη και χρειαστείτε βοήθεια.

Επιπλέον, ένας σωστός φίλος δεν ξεχνάει ποτέ! Και λέγοντας αυτό, δεν εννοώ τα γενέθλια και τις γιορτές, που ναι μεν αποτελούν δείκτη ενδιαφέροντος ενός ατόμου απέναντι σε κάποιο άλλο, αλλά δεν είναι και το σημαντικότερο. Ο φίλος δεν θα ξεχάσει ποτέ τις στιγμές που περάσατε μαζί, και κάθε φορά που θα είστε παρέα θα αναπολείτε στιγμές του παρελθόντος και θα κλαίτε άλλοτε από γέλια, και άλλοτε από συγκίνηση. Γιατί το χαμόγελο του ενός, θα καθρεπτίζεται στο χαμόγελο του άλλου, και το δάκρυ του ενός θα ποτίζει την καρδιά του άλλου. Αμοιβαία συναισθήματα, σε μία σχέση αλληλοπροσφοράς και ανταπόδοσης, όχι όμως από υποχρέωση, αλλά από μία εσώτερη ανιδιοτελή ανάγκη παροχής, τόσο συναισθημάτων, όσο και αγαθών, που στήνουν το πορτραίτο της ζωής μας.[…]

Γιατί ένας φίλος, βλέπει τον εαυτό του άλλοτε περισσότερο, και άλλοτε λιγότερο στα μάτια του φίλου του. Τα  «θέλω», οι πράξεις, οι περιέργειες, τα άγχη, οι ιδιοτροπίες και άλλα πολλά, συμπίπτουν, κάνοντας και τους δύο να παραξενεύονται από την εκάστοτε ξεχωριστή σύμπτωση. Και σε περίπτωση διαφωνίας, πάντα ο ένας, αν όχι και οι δύο, θα υποχωρήσει, για να μη θυσιαστούν στην αναταραχή της στιγμής οι δεσμοί τους. Και ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η υποχώρηση; Γιατί υπάρχει όχι μόνο απλό ενδιαφέρον, αλλά και αγάπη αληθινή. Μόνο όταν αγαπάς κάνεις πίσω σε κάποιο θέμα, για να μη χάσεις όλα εκείνα που έχεις, καθώς μια ενδεχόμενη απώλειά τους θα σε ερείπωνε, τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά.

Αυτά και άλλα πάρα πολλά είναι ένας αληθινός φίλος. Το άτομο που θα σας παραχωρήσει τον ώμο του για να κλάψετε, που θα σας σηκώσει να χορέψετε όταν δεν θα έχετε όρεξη, που θα σας αφήνει να εκδηλώνετε το «είναι» σας, και θα δέχεται τον πραγματικό σας εαυτό, που θα βρίσκει πάντα μία αφορμή για να ξεκινήσει την κουβέντα και που θα σας λέει κάθε μέρα καλημέρα, που αν σας τελειώνει η δύναμη, θα σας δίνει από τη δική του, και αν σκοντάψετε θα σας σηκώσει, αγνοώντας τον ενδεχόμενο κίνδυνο να πέσει και ο ίδιος. Αυτός είναι ο φίλος, και όσους πιο πολλούς διαθέτει ένας άνθρωπος, τόσο πιο ευτυχισμένος είναι. Γιατί στην αληθινή φιλία, η ιδιοτέλεια, η φιλοκέρδεια, η συμφεροντολογία, η κερδοσκοπία, η σκοπιμότητα και η ωφελιμότητα είναι άγνωστες, και μόνο η αγάπη και η ανυστεροβουλία υπάρχουν, εξαλείφοντας τη ζήλια, τον ανταγωνισμό, το μίσος και την αδιαφορία. Γιατί ο φίλος θα είναι πάντα δίπλα σας, όντας η προέκταση του εαυτού σας, κάνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στο «εγώ» και το «εσύ», και προτάσσοντας το «εμείς» σθεναρά και απροκάλυπτα…

Παιδιά μου, κλείνω με μια φράση που προσωπικά μου αρέσει πολύ. Σύμφωνα με τον Walter Winchell, έναν Αμερικανό δημοσιογράφο, «Πραγματικός φίλος είναι αυτός που έρχεται κοντά σου όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος απομακρύνεται». Αυτό μην το ξεχάσετε ποτέ.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε.

Νικόλας Μπάρδης (Διασκευή)

Ηλεκτρονική Διεύθυνση:http://www.neolaia.gr/2017/03/13/epidoma-twra-poioi-tha-paroun-300-eurw/

Μαθητικά γραπτά και ψηφιακή επικοινωνία

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι νέοι «μιλούν» τη δική τους γλώσσα, ποιός ? έφηβος ή ενήλικος ? δεν το έχει διαπιστώσει? Το ζήτημα είναι βέβαια πως αυτή η καθημερινή επικοινωνία των νέων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει επιπτώσεις στον τρόπο γραφής τους. Η γλώσσα, δίχως άλλο, είναι ζωντανή και εξελίσσεται. Οφείλουμε όμως να είμαστε προσεκτικοί, όπως καταδεικνύουν πρόσφατες έρευνες τις οποίες μας μεταφέρει εδώ η Ντάνι Βέργου.[?]
Η ψηφιακή τεχνολογία βλάπτει τον τρόπο με τον οποίο γράφουν οι μαθητές. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν δώσει στους μαθητές μια νέα διέξοδο γραψίματος. Αυτό είναι το καλό. Το κακό είναι το άτυπο στυλ και η προχειρότητα των γραπτών μηνυμάτων και του τρόπου γραφής των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης που παρεισφρέουν στις εργασίες των μαθητών.
Ένα μεγάλο κομμάτι του άτυπου ύφους και γλώσσας αποτυπώνεται στον τρόπο γραφής των μαθητών. «Κρατήστε τη γλώσσα του texting μακριά από τις εργασίες σας»παροτρύνουν οι εκπαιδευτικοί τους μαθητές τους. «Δεν ξέρω καν αν το συνειδητοποιούν καθώς γράφουν. Είναι κομμάτι της γλώσσας τους και θέλουν να το γράψουν. Πιστεύω ότι έχουν πρόχειρες συνήθειες μυαλού τις οποίες το Διαδίκτυο τροφοδοτεί»,αναφέρει η Κristen Purcell, συγγραφέας σχετικής μελέτης, διευθύντρια του Pew Center?s Internet and American Life Project.
Η πλειονότητα των εκπαιδευτικών (68%) λένε ότι οι τεχνολογίες του Διαδικτύου και των κινητών οδηγούν τα παιδιά στο να κόβουν δρόμους, να χρησιμοποιούν συντομεύσεις στη γραφή τους. Λένε και ότι οι επιδεξιότητες γραφής των μαθητών έχουν μειωθεί κατά την τελευταία δεκαετία. Μπορεί να γράφουν όλη την ώρα, αλλά το chatting και το texting απλά δεν έχουν το βάθος της συζήτησης και της πρόζας. Η συγγραφή μεγάλων εργασιών για τους μαθητές σήμερα είναι ένα δύσκολο έργο, όπως καταδεικνύει η μελέτη.
Το σίγουρο είναι πως η ψηφιακή τεχνολογία έχει κάνει τα παιδιά περισσότερο ανυπόμονα με τη διαδικασία της γραφής. Εμπόδια βρίσκουν οι μαθητές και στην κατανόηση περίπλοκου και περισσότερου υλικού, λόγω του τρόπου γραφής των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης.
(Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών)

1. «Η ψηφιακή τεχνολογία βλάπτει τον τρόπο με τον οποίο γράφουν οι μαθητές»: Με ποια επιχειρήματα στηρίζει την άποψη αυτή η συγγραφέας του άρθρου; Εσείς συμφωνείτε με την άποψη αυτή;
2. Στις υπογραμμισμένες περιόδους του κειμένου να χωρίσετε προτάσεις και να τις χαρακτηρίσετε.

Ρατσισμός σημειώσεις

Ορισμός

Φυλετικός ρατσισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα

Kοινωνικός ρατσιμός:  αντίληψη ανωτερότητας και υποτιμητική συμπεριφορά σε βάρος κοινωνικών ομάδων που μειονεκτούν ή διαφέρουν.

 

Αίτια ρατσισμού

  • Η προώθηση ρατσιστικών πεποιθήσεων από την οικογένεια και από το σχολείο.
  • Θρησκευτικός ή και εθνικός φανατισμός (π.χ. Χριστιανοί-Μωαμεθανοί)
  • Φυλετικές διαφορές (λευκή φυλή-μαύρη φυλή) .
  • Προκαταλήψεις ? στερεότυπα.
  • Οικονομικά συμφέροντα (π.χ. οικονομική εκμετάλλευση τριτοκοσμικών χω­ρών).
  • Πολιτικές σκοπιμότητες (π.χ. επεκτατικές βλέψεις ? Χίτλερ).
  • Αρνητικά πρότυπα απ? τα ΜΜΕ (π.χ. ανώτερος απ` τους άλλους αυτός που έχει πολλά υλικά αγαθά κ.λπ.).
  • Ξενοφοβία. Τροφοδοτείται από τη γενικότερη οικονομική κρίση

Συνέπειες ρατσισμού.

  • Περιθωριοποίηση ( μετανάστες που ζουν σε εξαθλίωση)
  • Στέρηση ελευθερίας
  • Παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων (π.χ. το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση)
  • Βία ? εγκληματικότητα,
  • Ανασφάλεια ? άγχος ? αίσθημα κατωτερότητας (για τα θύματα του ρατσισμού)
  • Έξαρση ακραίων φαινομένων (π.χ. ναζιστικές εκδηλώσεις)

Τρόποι αντιμετώπισης ρατσισμού.

Οικογένεια

  • Καλλιέργεια σεβασμού και ανοχής του διαφορετικού.
  • Απαλλαγή από προκαταλήψεις και στερεότυπα
  • Διάλογος με τα παιδιά με σκοπό τη μύηση στην ιδέα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
  • Προσωπικό παράδειγμα γονέων με υπεύθυνη ανθρωπιστική συμπεριφορά και κοινωνική συνείδηση, γιατί τα παιδιά μιμούνται τη στάση των γονέων.

Κράτος

  • Δημοκρατικό πολίτευμα
  • Ενίσχυση κράτους πρόνοιας ? ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε παιδεία, περί­θαλψη, ασφάλιση κ.λπ.
  • Εξασφάλιση καλών συνθηκών εργασίας με πνεύμα ισοτιμίας για όλους τους πολίτες.

Σχολείο

  • Ανάπτυξη της ανθρωπιστικής παιδείας και η καθιέρωση ειδικών μαθημάτων ή δράσεων για την ανοχή της διαφορετικότητας όλων των ατόμων και των λαών.
  • Παράλληλα η στάση των δασκάλων θα πρέπει να είναι αμερόληπτη και ισότιμη προς όλους τους μαθητές έτσι ώστε να αποτελεί πρότυπο προς μίμηση.

Γλωσσομάθεια

ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ

Ορισμός : Γλωσσομάθεια είναι η επαρκής γνώση μίας ή περισσότερων ξένων γλωσσών (γλωσσομαθής)

Σε τι μπορεί να με βοηθήσει η γλωσσομάθεια;

  • θεωρείται προσόν στην αγορά εργασίας (τα πλεονεκτήματα ενός γλωσσομαθή: ενημέρωση από ξένη βιβλιογραφία, οδηγίες χρήσεις μηχανημάτων, ηλεκτρονικού υπολογιστή, συμμετοχή σε συνέδρια?)
  • σπουδές στο εξωτερικό ? μεταπτυχιακά
  • επικοινωνία με άλλους λαούς και πολιτισμούς
  • προσέγγιση μιας άλλης κουλτούρας (η κατανόηση του τρόπου ζωής και της σκέψης τους και σύγκριση με το δικό μας).
  • ταξίδια στο εξωτερικό
  • Ενημέρωση για τα διεθνή γεγονότα από ξένα ΜΜΕ (διαδίκτυο , δορυφορική τηλεόραση)
  • Δυνατότητα κατανόησης στίχων τραγουδιών, ανάγνωσης έργων ξένης λογοτεχνίας από το πρωτότυπο.

Ειδικά για την Ελλάδα

  • Ελλάδα, μικρή χώρα, ελάχιστοι ξένοι μιλούν ελληνικά.
  • Τουριστική χώρα.

Περιγραφή της κατάστασης στην Ελλάδα

? τα ελληνόπουλα μαθαίνουν από πολύ μικρά ξένες γλώσσες. Η διδασκαλία στο σχολείο δεν είναι επαρκής. Πολλές ώρες στο φροντιστήριο. Μεγάλο οικονομικό κόστος. Τάση να ενισχυθεί ο ρόλος των Αγγλικών στο σχολείο.

Απαιτείται:
? Συνεχής εκσυγχρονισμός της διδακτικής των ξένων γλωσσών

  • Το σχολείο να εξασφαλίζει τον ύψιστο βαθμό γλωσσομάθειας.
    ?Σεβασμός και αξιοποίηση της προσπάθειας που γίνεται στο ελληνικό σχολείο.
   Η σημασία που έχει η γλωσσομάθεια, το να έχει μάθει κανείς και να ξέρει πλάι στη δική του μια ή περισσότερες ξένες γλώσσες, και η ανάγκη να γίνει αυτό, στα χρόνια προπάντων που ετοιμάζεται για τη ζωή, είναι τόσο μεγάλη, σχεδόν αυτονόητη ? ιδίως στην εποχή μας με την τόσο στενή και έντονη διεθνική συγκοινωνία και επικοινωνία (ταξίδια, αεροπλάνα, ραδιόφωνα, κινηματογράφοι) ? που δε χρειάζεται να γίνει διεξοδικός λόγος.
    Οι λόγοι που μας σπρώχνουν στη γλωσσομάθεια είναι πολλοί. Πρώτα πραχτικοί: χρειαζόμαστε την ξένη γλώσσα για τη ζωή, για να συνεννοούμαστε με τους αλλόγλωσσους άμα ταξιδεύομε στην πατρίδα. τους, ή και στον τόπο μας, ιδίως όμως για το επάγγελμα που ενδεχομένως θα διαλέξουμε (λ.χ. έμπορος υπάλληλος, δαχτυλογράφος, διπλωμάτης κτλ). Μας χρειάζεται έπειτα η ξένη γλώσσα αν ετοιμαζόμαστε για στάδιο επιστημονικό, αφού με αυτή, και μάλιστα με αυτές, θα καταρτιστούμε αρτιότερα και θα μπορούμε να καταφύγουμε στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Τέλος με την ξένη γλώσσα ερχόμαστε σε επικοινωνία, επιπόλαιη ή βαθύτερη, με τις ξενόγλωσσες λογοτεχνίες και με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
    Γιατί η γνώση μιας ξένης γλώσσας που μαθαίνομε δε μας αποκαλύπτει μόνο, από τις άμεσες πηγές, τους θησαυρούς της σοφίας ενός ξένου λαού, τόσο απαραίτητες για μας? αν προσέξουμε την ιδιοτυπία της ξένης γλώσσας και μελετήσουμε την εθνική της λογοτεχνία, μας φέρνει σ’ επαφή με τη σκέψη και την ιδιοφυΐα του λαού της. Μας πάει στην ψυχολογία και στη νοοτροπία άλλου λαού, διαφορετική από τη δική μας. Μας ανοίγει ένα νέο κόσμο και σα να μας χαρίζει μια καινούρια ψυχή? μας κάνει ακόμη, με τη σύγκριση, να νιώσουμε καλύτερα τη δική μας εθνική γλώσσα και την ιδιοτυπία του έθνους μας. Γι’ αυτό είπε ένας Γερμανός ποιητής, ο R?ckert, πως με κάθε γλώσσα που μαθαίνεις παραπάνω, ελευθερώνεις μέσα σου ένα πνεύμα δεμένο ως τότε. [?]
    Γνώρισα και εγώ από νωρίς σχετικά ξένες γλώσσες και φιλολογίες? ταξίδεψα και κατοίκησα στο εξωτερικό, όπου έκαμα και μέρος των σπουδών μου? έχω συγγράψει και μιλήσει δημόσια σε ξένες γλώσσες και είχα έτσι συχνότατα ευκαιρίες να διαπιστώσω και πρακτικά τι αξίζει να κατέχει κανείς ξένες γλώσσες και τα πολλαπλά πλεονεκτήματα που μπορεί να μας εξασφάλισει η γνώση τους. Γι’ αυτό όχι μόνο δεν έχω κατ’ αρχήν αντίρρηση, αλλά και θα συμβούλευα εκείνον που μπορεί και το θέλει, να καταγίνει με μια, με δυο ή και με τρεις ακόμη ξένες γλώσσες. Το ζήτημα είναι: πότε, πώς και ως ποιο σημείο θα το επιδιώξει.
    Μ. Τριανταφυλλίδης, «Οι ξένες γλώσσες και η αγωγή»,(Θεσσαλονίκη 1965)- διασκευή

Διαβάστε περισσότερα «Γλωσσομάθεια»

Τι χάνεται μαζί με τη γραφή

To Ίντερνετ και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν μπει έντονα στην καθημερινότητά μας τα τελευταία 20 χρόνια και σήμερα για πολλούς φαντάζει δύσκολο να σκεφτούν τη ζωής τους χωρίς αυτά. Δεδομένου ότι γινόμαστε όλο και πιο εξαρτημένοι από τις νέες τεχνολογίες, δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως αυτές «μας κάνουν περισσότερο χαζούς».

Από τη μια, το Ίντερνετ, τα smartphones και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν κάνει τη ζωή μας αρκετά πιο εύκολη, προσφέροντάς μας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε τεράστιες ποσότητες πληροφοριών. Από την άλλη, πολλοί ανησυχούν ότι οι υπολογιστές αποθαρρύνουν την κατάρτιση, ενθαρρύνοντας την αναζήτηση απαντήσεων και μειώνοντας την τέχνη της ευρετικής επίλυσης προβλημάτων.

Τέτοιου είδους φόβοι για τις επιδράσεις των ηλεκτρονικών μέσωn στην ανθρώπινη συμπεριφορά και σκέψη επεκτείνονται σε θέματα που αφορούν τις νέες γενιές και τις μαθησιακές δυνατότητες των νεαρών παιδιών, τα οποία είναι κάτι παραπάνω από εξοικειωμένα με τα τεχνολογικά μέσα.Μάλιστα, πολλά κράτη έχουν υιοθετήσει πρότυπα διδασκαλίας που προωθούν τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, ήδη από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ακολουθώντας το αμερικανικό πρότυπο, πολλά σχολεία σε όλο τον κόσμο μαθαίνουν γραφή στα παιδιά στο νηπιαγωγείο και στην πρώτη τάξη, δίνοντας από πολύ νωρίς την έμφαση στο πληκτρολόγιο. Είναι, λοιπόν, αναπόφευκτο να αναρωτηθεί κανείς σε ποιο βαθμό αυτή η μετατόπιση από το χειρόγραφο στο πληκτρολόγιο και την οθόνη, επηρεάζει το τρόπο που λειτουργούμε, μαθαίνουμε και σκεφτόμαστε.

Το πείραμα Διαβάστε περισσότερα «Τι χάνεται μαζί με τη γραφή»