Μαρτυρίες σχετικές με τις Φασματικές Γραμμές

Μπορείτε να μου πείτε περισσότερα γύρω από πειράματα που δείχνουν οτι διαφορετικά στοιχεία δίνουν διαφορετικές φασματικές γραμμές;

Φασματικές γραμμές είδε για πρώτη φορά ο William Wollaston το 1802, στο φάσμα του ήλιου. Ωστόσο, δεν μελετήθηκαν συστηματικά μέχρι το 1814, όταν ο γερμανός οπτικός Joseph von Fraunhofer τις παρατήρησε και τις καταλογράφησε. Ο Fraunhofer κατέγραψε με μεγάλη προσοχή τις θέσεις των γραμμών, αλλά δεν προσπάθησε να εξηγήσει γιατί βρίσκονταν εκεί. Στα τέλη του 1850, ο φυσικός Gustav Kirchhoff αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με το θέμα, βοηθούμενος από τον χημικό Robert Bunsen.

Αυτός επινόησε τη λυχνία Bunsen;

Ναι, και ήταν αυτή που οι Kirchhoff και Bunsen χρησιμοποίησαν για να εκτελέσουν τα πειράματά τους. Κρατούσαν διάφορες ουσίες στη φλόγα της. Το φως που έβγαινε από τα θερμαινόμενα στοιχεία διαχωριζόταν σε φάσμα με τη βοήθεια ενός πρίσματος.

Και ανακάλυψαν οτι κάθε στοιχείο είχε το δικό του μοναδικό σετ γραμμών;

Και βέβαια ναι. Ένα δεδομένο στοιχείο παρήγε πάντα το ίδιο φάσμα, το οποίο ήταν διαφορετικό από εκείνο οποιουδήποτε άλλου στοιχείου. Το 1860 οι Kirchhoff και Bunsen ανακάλυψαν δύο νέα στοιχεία, το cesium και το rubidium, όταν βρέθηκαν μπροστά σε κάποιες φασματικές γραμμές που δεν ταίριαζαν με κανενός άλλου γνωστού στοιχείου. Αργότερα, με τη βοήθεια της φασματογραφίας, ανακαλύφθηκαν κι άλλα στοιχεία όπως το gallium, το helium, το argon, το neon, το krypton, και το xenon.