5. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΚΟΙΝΟΥ ΙΟΝΤΟΣ

Η χημική ισορροπία για ένα ασθενές μονοπρωτικό οξύ περιγράφεται με την παρακάτω αντίδραση:

Αν στο διάλυμα αυτό προστεθεί οξύ τότε αυξάνεται η συγκέντρωση των Η3Ο+. Όμως σύμφωνα με την αρχή του Le Chatelier και  Van't Hoff η χημική ισορροπία θα μετατοπισθεί προς τα αριστερά με αποτέλεσμα να ελαττωθεί ο βαθμός ιονισμού του οξέος. Μπορούμε να δούμε καλύτερα το φαινόμενο αυτό, μελετώντας το παρακάτω παράδειγμα:
 
 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Α) Ποιος είναι ο βαθμός ιοντισμού διαλύματος CH3COOH 0,1 M ;

Β) Ποιος είναι ο βαθμός ιοντισμού του παραπάνω διαλύματος όταν σε ένα λίτρο του προστεθούν 0,1 mole HCl;

Δίνεται Κa = 10-5

ΛΥΣΗ

Α) Το CH3COOH διίσταται σύμφωνα με την αντίδραση:


 
  CH3COOH   Η3Ο+ CH3COO-
Aρχικά
0,1
     
Ιονίζονται
x
     
Παράγονται    
x
x
Ιοντική ισορροπία
0,1 - x
 
x
x

Η Ka του οξέος θα είναι:

Άρα x2 = 10-5.0,1και τελικά x = 10-3

 Θεωρήσαμε ότι 0,1 - x = 0,1 διότι οπότε τελικά,

B) To HCl επειδή είναι ισχυρός ηλεκτρολύτης, διίσταται σύμφωνα με την αντίδραση


 

0,1 Μ   0,1 Μ  0,1 Μ
Παίρνοντας υπ' όψη ότι το Η3Ο+ είναι κοινό ιόν, το CH3COOH θα ιονιστεί σύμφωνα με τα παρακάτω:


 
  CH3COOH   Η3Ο+ CH3COO-
Αρχικά
0,1
 
0,1
 
Ιονίζονται
x'
     
Παράγονται    
x'
x'
Ιοντική ισορροπία
0,1 - x'
 
0,1 + x'
x'

Η Ka του οξέος θα είναι:

Θεωρήσαμε ότι [CH3COOH] = 0,1 - x' =0,1 και [ H3O+] = 0,1 + x' = 0,1 διότι 

Τελικά, α’=10-4

Παρατηρούμε την διαφορά στον βαθμό ιονισμού, από α = 0,01 σε α’ = 0,0001.


 

Ρυθμιστικά ηλεκτρολυτικά διαλύματα ή συστήματα

Ρυθμιστικά ηλεκτρολυτικά διαλύματα ή συστήματα είναι μικτά υδατικά διαλύματα ασθενών οξέων με άλατα αυτών με ισχυρές βάσεις, ή ασθενών βάσεων με άλατα αυτών με ισχυρά οξέα. Το των ρυθμιστικών αυτών διαλυμάτων είναι πρακτικά ανεξάρτητο της αραιώσεως τους και της προσθήκης μικρής ποσότητας οξέος η βάσης. Δηλαδή είναι ηλεκτρολυτικά διαλύματα “ανθιστάμενα” στη μεταβολή του τους. Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει αναλυτικά σε ένα ρυθμιστικό διάλυμα, π.χ. ΗΑ και NaA. Το άλας επειδή είναι ετεροπολική ένωση, διίσταται πλήρως σύμφωνα με την παρακάτω αντίδραση,

Αν θέσουμε Cβασ την συγκέντρωση του Α- ( η Α- είναι η συζυγής βάση του ΗΑ.) Η Cβασ θα είναι βέβαια, σαν αριθμητική τιμή, ίδια με την αρχική συγκέντρωση του άλατος.

Η αντίδραση ιονισμού του ασθενούς οξέος, που η συγκέντρωσή του είναι Cοξ γράφεται:

                        

 
  ΗΑ   Α- Η3Ο+
Αρχικά
Cοξ
 
Cβασ
 
Ιονίζονται
     
Παράγονται    
Ιοντική ισορροπία
Cοξ - x 
 
Cβασ + x 
Παρατηρούμε ότι στο διάλυμα υπάρχει ταυτόχρονα το συζυγές οξύ και η συζυγής βάση.

Η ύπαρξη του κοινού ιόντος Α- αναμένεται να περιορίσει τον ιονισμό του ασθενούς οξέος, δηλ. η ισορροπία θα μετατοπισθεί προς τα αριστερά.

Από την σταθερά ιονισμού του οξέος προκύπτει :

                                                                           (1)

Επειδή όμως το x είναι πολύ μικρό, δηλ.    το x μπορεί να παραληφθεί οπότε προκύπτει:

                                                      (2)

Με λογαρίθμηση και των δύο μελών της (2) και πολλαπλασιασμό με -1 έχουμε:

και τελικά

                                                      (3)

Η σχέση (3) είναι γνωστή σαν εξίσωση των Henderson - Hasselbalch. Αν η Cβασ είναι ίδια με την Cοξ, τότε το pH=pKa. Ακριβώς όμοια πράγματα ισχύουν και για τα ρυθμιστικά διαλύματα του τύπου NH4Cl και NH3. Στην περίπτωση αυτή οξύ είναι το ιόν ΝΗ4+ και η συζυγής βάση του είναι η ΝΗ3 και ο αντίστοιχος τύπος είναι:

                                              (4)
 
 
 

Γιατί το pH των ρυθμιστικών διαλυμάτων αλλάζει δύσκολα.

Αν αραιώσουμε το διάλυμα, τότε θα μεταβληθεί και η Cοξ και η Cβασ, όμως το κλάσμα θα παραμείνει σταθερό. Η ίδια διαδικασία σε ένα π.χ. διάλυμα HCl 0,1 Μ θα είχε μεγάλη επίπτωση στο pH.

Βλέπε τα παρακάτω διαγράμματα. 

Τα ρυθμιστικά διαλύματα δεν αλλάζουν σημαντικά το pH τους και όταν προστεθεί στο διάλυμα μια (λογική) ποσότητα οξέος ή μια (λογική) ποσότητα βάσης όπως προκύπτει από την μελέτη της καμπύλης διαστάσεως των ασθενών οξέων.

Διακρίνουμε λοιπόν τις παρακάτω περιπτώσεις:

          Η αντίδραση του φαινομένου αυτού είναι:

          οπότε το pH πάλι δεν μεταβάλλεται σημαντικά.
 
 
 
 

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

α)  Υπολογίστε το pH διαλύματος που περιέχει CH3COOH 0,2 M και CH3COONa 0,3 M

β) Ποιο θα ήταν το pH του διαλύματος του CH3COOH 0,2 M χωρίς την παρουσία άλατος; Δίδεται Ka = 1,8.10-5

ΛΥΣΗ

α) Πρώτα υπολογίζουμε το pKa από το Ka,

pKa = -logKa = -log(1,8.10-5) = 4,74.

Κατόπιν εφαρμόζοντας την σχέση έχουμε

Άρα το pH του ρυθμιστικού διαλύματος θα είναι 4,92. Μελετώντας το παραπάνω αποτέλεσμα διαπιστώνουμε ότι το pH ενός ρυθμιστικού διαλύματος καθορίζεται βασικά από την Ka του ασθενούς οξέος και λιγότερο από τις συγκεντρώσεις των συστατικών του.

β) Το οξικό οξύ ιονίζεται σύμφωνα με το σχήμα:


 
  CH3COOH   CH3COO- Η3Ο+
Αρχικά
0,2
     
Ιονίζονται
     
Παράγονται    
Ιοντική ισορροπία
0,2 - x 
 

Οπότε για την Ka του οξέος έχουμε:

θεωρήσαμε δηλαδή ότι το Χ είναι πολύ μικρό σε σχέση με την αρχική συγκέντρωση του οξέος, διότι 

οπότε     [CH3COOH] = 0,2

οπότε τελικά pH = -log1,9.10-3 δηλ. pH = 2,72.

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι λόγω της ύπαρξης κοινού ιόντος ο ιονισμός του οξέος έχει περιοριστεί σημαντικά, γι' αυτό και το pH από 2,72 έγινε 4,92.
 
 

 
 

 

Ερωτήσεις

1.  Υπολογίστε το pH ενός διαλύματος που περιέχει οξικό οξύ 0,818 Μ (Ka = 1,76.10-5) και οξικό νάτριο 0,172 Μ.
2.  Η Ka του οξικού οξέος είναι Ka = 1,76.10-5. Το pH ενός διαλύματος που παρασκευάζεται από 50 ml οξικού οξέος και 50 ml οξικού καλίου 1 M είναι
 3.  Τι συμβαίνει όταν ρίξουμε οξύ, ( να γραφεί σαν [H3O+]) σε διάλυμα αμμωνίας / χλωριούχου αμμωνίου;

 Να γραφεί η αντίδραση.

    Πατήστε εδώ να δείτε την απάντηση

     
     
4.  Ποιο θα είναι το pH του ρυθμιστικού διαλύματος του λυμένου παραδείγματος (CH3COOH 0,2 M και CH3COONa 0,3 M και τελικό pH = 4,92) όταν προστεθεί 0,001 mole HBr σε 1lit ρυθμιστικού διαλύματος. Θεωρήστε ότι ο όγκος του διαλύματος δεν αλλάζει.
5.  Ποια από τις παρακάτω ουσίες όταν προστεθεί σε διάλυμα ΗΝΟ2 θα δημιουργήσει ρυθμιστικό διάλυμα;