Lectio Duodecima

I.                  Κείμενο: Ο ύπατος Αιμίλιος Παύλος και το σκυλάκι της κόρης του 

L.Aemilio Paulo consuli iterum bellum cum Perse rege gerere obtigit.Ut domum ad vesperum rediit, filiola eius Tertia, quae tum erat admodum parvula, ad complexum patris cucurrit. Pater filiae osculum dedit sed animadvertit eam esse tristiculam.“Quid est” inquit “mea Tertia? Cur tristis es? Quid tibi accidit?”  “Mi pater” respondit illa “Persa periit”. Periebat enim catellus eo nomine, quem puella multum amābat. Tum pater Tertiae dixit “omen accipio”. Sic ex fortuīto dicto spem praeclāri triumphi animo praesumpsit.

II.               Μετάφραση

Στο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο που είχε εκλεγεί ύπατος για δεύτερη φορά, έτυχε να κάνει πόλεμο με το βασιλιά Περσέα, Μόλις γύρισε το βραδάκι στο σπίτι του, η κορούλα του η Τερτία, που τότε ήταν πολύ μικρούλα, έτρεξε στην αγκαλιά του πατέρα της. Ο πατέρας της έδωσε ένα φιλί στην κόρη του, αλλά παρατήρησε ότι ήταν λιγάκι θλιμμένη. «Τι είναι Τερτία μου; » ρώτησε. «Γιατί είσαι θλιμμένη; Τι σου συμβαίνει;» «Πατέρα μου» απάντησε εκείνη, «ο Πέρσης πέθανε.» Είχε πραγματικά πεθάνει ένα σκυλάκι μ’ αυτό το όνομα, που η κόρη υπεραγαπούσε. Τότε ο πατέρας είπε στην Τερτία: «Δέχομαι τον οιωνό» ‘Ετσι από ένα τυχαίο λόγο προγεύτηκε στην ψυχή του την ελπίδα ενός λαμπρού θριάμβου.

III.           Γραμματικές παρατηρήσεις

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ  γ΄ συζυγίας (Perfectum)