lykdimakis

Ο εθισμός ειδικά των νέων ατόμων στο διαδίκτυο είναι πλέον μια πραγματικότητα, κάτι το οποίο ειδικά εμάς τους εκπαιδευτικούς και κυρίως τους γονείς δε θα έπρεπε να μας αφήνει αδιάφορους ούτε να το θεωρούμε ήσσονος σημασίας. Καθημερινά ακούμε μαθητές μας να μας διηγούνται - συχνότατα με περηφάνεια -  πόσες ώρες πέρασαν την περασμένη μέρα στο διαδίκτυο σηζητώντας με τους πραγματικους και τους φανταστικούς φίλους τους και παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια. Οι μαθητές συχνά, ώντας στη σωματική και νοητική ανάπτυξη, καθηλώνονται μπροστά στον υπολογιστή, χάνουν πολλές ώρες από τον ύπνο τους, κάνουν άκρως καθιστική ζωή, στερούνται πραγματικής επικοινωνίας με συνομηλίκους τους και με την οικογένει. Όλα αυτά λοιπόν είναι ευνόητο ότι κυρίως βλάπτουν τους ίδιους και απέχει πολύ από την σωστή και λογική εξοικείωση των εφήβων με την τεχνολογία. Έχει καταστεί εξάλλου πολλές φορές άκρως επικινδυνο όταν οι χρήστες του διαδικτύου συνάπτουν ακόμα και σχέσεις με διαδικτυακούς φίλους, τους οποίους συναντούν συχνά και δίχως να διαθέτουν την εμπειρία και τη σωστή κρίση, θέτουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο. Θα έπρεπε λοιπόν να αναρωτηθούμε όλοι εμείς οι εμπλεκόμενοι στη εκπαιδευτική διαδικασία, το πόσο ενεργή θα έπρεπε να είναι η συμμετοχη μας σε καμπάνιες ενημερωσης των γονέων και των μαθητών σε σχέση με τον εθισμό στο διαδίκτυο...